Aşırı mı aşırı anneci koca müsveddesi..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bir ana senin kocanda var , hepimiz ağaç kovuğundan çıkmışız sen de dahil. Umarım tekrar gözyaşlarına aldanıp barışmazsınız. 1 de çocuk yaptın mı seyret sen emrivakileri. Kaç kurtul...
Çocuk olunca daha mı beter oluyor gerçekten daha kötüsünü düşünemiyorum çünkü
 
Yani hiç bir olay yokken mi bir anda arayıp baba evine döndünüz
Evet içimde büyük bi öfke vardı sorun yok gibi görünsede içten içe kendimi ok dolduruyodum en önemlisi esas problem oyken sürekli başkasıyla muhatap olmaktan yoruldum ve aradım ortada bişey yok gibi görünmesi aslında olmayacağının da işareti değildi bana göre kimse değişmedi yaşadığım sorunsuz 4 aya zerre güvenemiyorum içten içe inancımı yitirdim
 
Erkek için bir laf var eşi ile annesi arasında bırakmasın diye.. Ben suçu eşinden çok kv de buluyorum. Ağlayarak yanına çağırdı mı yok diyecek erkek az. Son 4 ay istediğin gibi mesafe girmişken kv yi arayıpta yaptıklarını hata olarak görüyorum. Zira sizin ilişkide kazanan oğlunu tekrar alan kv oldu.
O herzaman kazanacak ama kaybeden kendi çocukları farkında değil bunun
 
Benim de bir annem var Ben de annemi seviyorum dediğiniz gibi sevginin böyle bir çeşidini zerre görmemiştim o yüzden nişanlı kızlara sesleniyorum eş adayının annesiyle olan ilişkisine ve annesine sanki onunlada evlenecekmiş gibi ciddi baksınlar her davranışlarını irdelesinler içlerine sinmedikleri bir evlilik kesinlikle yapmasınlar. Bu arada nişanlıyken hiçbirşeyime karışılmadı herşeyim dörtdörtlük güle oynaya çıktığım baba evine ağlayarak döndüm kendimi dolandırılmış hissediyorum hatta artık öylede hissetmiyorum hissizleştim sanki başka birinin hayatını sizlere anlatıyorum.
Ben de seninle tamamen aynı şeyleri yaşadim boşanma davam devam ediyor.Tek farkim bebeğimle bi başıma kalmam.Yeni evlenecek kişiler dediğin gibi kesinlikle eş adaylarının annesi ile ilişkişini çok iyi sorgulasınlar.ben eşimle değil kayınvalide ile evlenmişim onu anladım:KK43:
 
Ben de seninle tamamen aynı şeyleri yaşadim boşanma davam devam ediyor.Tek farkim bebeğimle bi başıma kalmam.Yeni evlenecek kişiler dediğin gibi kesinlikle eş adaylarının annesi ile ilişkişini çok iyi sorgulasınlar.ben eşimle değil kayınvalide ile evlenmişim onu anladım:KK43:
İstediğin kadar dikkat et
Önceden göremezsin bunları
Benim eşim evlenmesen önce anasından nefret ederdi analık mı yapmış derdi
Evlenir evlenmez ana oğul yağ bal oldular
Önemli olan o ilk zamanlar buna tepki koyabilmek
Gider kadınla 4 ay beraber yaşarsan 4 ay evinde yatırırsan olmaz o iş
Mesafe bitmiş olur öyle
4 ay yaşayan ömür boyu da yaşayabilir diye düşünür adam
İlk anda tereddüt etmeden çekeceksiniz diktiri
Ya biter ya devam eder ama sesini çıkarmaz oturursan eninde sonunda biter
 
Öyle zor bir dönemdeyim ki ; evliliğimi sorguluyorum ve bir karar almak istyorum fikirleriniz benim için çok ama çok önemli değerli fikirlerinizi nolur esirgemeyin.
Kızlar yaklaşık 1.5 sene önce 4 yıllık bir flört döneminden sonra evlendim. Eşimin babası annesini aldatmış ve boşanma mal paylaşım davaları yaklaşık 10 yıl kadar sürmüş; bu süreçte eşim liseden meslek hayatına atılana kadar her davada mahkemelerde ailesini savunmuş ama sonuçta evlerinden çıkarılmış biri. Yani yıllarca psikolojisi malesef yıpranmış ve yaşadıkları zorluklar nedeniyle annesi ve ablasına aşırı düşkün biri. Buna bende hak veriyor ve de hoşgörülü yaklaşıyordum bu konu bana hiçbir zaman zorluk çıkaracak gibi gelmemişti.
Evlendik annesi yeni evine yerleşecekti ev tamamlanmadığı için bir müddet annesiyle yaşamayı kabul etme gafletinde bulundum. Tamamen iyi niyetli yaklaştım ama ben dört yıl boyunca çıktığum adamı zerre tanımadığımı nişanlılık döneminde de annesini ablasını hiç tanımadığımı farkettim. Ablası evlendikten sonra 7 ay kocasının yanına sırf annesini yalnız bırakmamak için gitmemiş bir insan ben eşim öyle olmaz demiştim. Neyse..
Biz annesine yerleştik annesi sürekli ağlıyor yok yere.. eşim sürekli annesine anne bak yalnız değilsin vs telkinlerde bulunuyor eşim sürekli yanımda annesini öpüyor sürekli annesine kul köle oluyor sarılıyor sabah kalkıyor annesini benden önce öpüyor akşam yatmadan önce annesine gidip onu öpüp öyle uyuyor bana zerre bu yüzlerini nişanlıyken göstermediler.. annesi sürekli duygusal olarak bence şiddet uyguluyor sürekli yalnız kaldığını (aynı evde yaşıyorduk) ima ediyor ağlıyor sıkıldım diyor vs vs.. neyse biz ev aldık eve geçtik annesinin evi bitmediğinden bizimle geldi bir müddet yaşama sürem oldu 4 ay. Annesi eşim ve ben zerre cicim ayı yaşayamadan yeni evimde sıfır eşyalarımla birlikte yaşamaya başladık. Ben bu arada sürekli eşime artık yalnız kalmamız gerektiğini evliliğin böyle bişey olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama sürekli ya sinir krizi geçiriyor yada çok şiddetli kavgalar ediyor bir sonuç alamıyordum. Eşim Kayınvalideme işten gelirken arar bişeye ihtiyaç var mı diye sorar sanki ben yanlarına taşınmışımda evlenmemiş gibi bir ruh halindelerdi. Annesi yeni evine taşınmadan önce kızını evime misaifr olarak yatılı çağırdı bana sorulmadı. İşten geliyorum kızı kapıyı bana açıyor bana biz geldik deme zahmetine katlanmadan gelmiş yerleşmişler. Bu arada eşim tarafından bunca değersizleştirilmeye duygusal nispetlere artık katlanamadığımdan ilk gün onları ağırladım ve baba evine döndüm onlar bende kalmaya devam ettiler sonra kayınvalide evine geçti evimi damımı ayırmam ancak bu şekilde gerçekleşti.
1 ay baba evinde kaldım eşim bu sürede benden habersiz meslek değiştirmek için ankaraya gitti bana zerre sormadan ve sırf annesi ve ablasıyla bu kadar haşır neşir olmak istemediğim için gitmeden önce allah kahretsin böyle evliliği dedi ve mülakatlara gitti ben baba evindeyken ankara dönüşü beni almaya geldi ve affedemediğimden dönmedim.1 ay sonra geldi özür diledi herşeyin farkındayım dedi ve döndüm..
Ama bu seferde başka sorunlar başladı. Annesi sürekli evinin soğuk olduğundan evinde korktuğundan evine kertenkele girdiğinden başka gelinleri övdüğünden biz biyere gezmeye gitsek sıkıldığından oğlunu yanımda sürekli öptüğünden misafirliğe çağırdığımda eşim zorla bizde yatırdığından arkamda sayısızca plan yapıp hep birlikte beni zorla istanbula götürmeye çalıştıklarından dolayı ben böyle bir hayat yaşamak istemediğime karar verdim ve kayınvalidemin çağırdığı düğüne gitmeme gafletinde bulundum eşim tarafından evden kovuldum gece üçe kadar dışarda kaldım. Görümcem kocasının yanında 20 gün anasının yanında 1 ay kalır zerre kendi kayınvalidesine ziyarete gitmez sürekli bu şehre gelir devamlı yemekli ağırlamak zorunda kalırım zerre kabul etmedim eşim sinir krizi geçirdi çantamı doğradı klozeti kırdı beni sindirmeye çalıştı vs.. yaşadığım tam bir rezalet tam bir psikolojik şiddet. Bu arada planı çocuk yapmak istemiyoruz bu arada ama hani yaptıkya adı zeynep olacakmış annesi bakacakmış benim annem bakmayacakmış ben anneme yakın tain isteyemezmişim onun annesine yakın isticekmişim (tek amacı annesi beni beraber yaşatmak sürekli bir arada durmak ayrılamadılar birbirlerinden sürekli görümcede gelecek ben sürekli hizmet peşinde olacam anca yaranırım) ben artık dayanamadım ve en son ki sinir krizinde babamı çağırdım evin tüm halini gördü ve ben boşanma davası açtım adam geldi ağladı ağladı ağladı özür diledi pişmanlıklar beni ikna etti ama ben hiçbirşekilde kayınvalideme gitmedim 4 ay boyunca görümcemlede görüşmedim o da benim ailemle görüşmedi. Kızlar ben yaşadıklarımı unutamadığımı farkettim. Ortada hiçbir sorun yokken kayınvalidemi aradım ve terbiyemi bozmadan açtım ağzımı yumdum gözümü hakkımı helal etmiyorum dedim ve baba evine döndüm.. şimdi boşanma davası açmasını bekliyorum ama açmıyor.. önümü göremiyorum sizce yaşadıklarım çok kötü değil mi neler söylersiniz bu evlilikle ilgili? Ben boşanmayı düşünüyorum ama nasıl olacak hayatım hiç ama hiç bilmiyorum.. desteğinize ihtiyacım var..
Anlaşılmıyor malesef.Keşke alınlarında kamera olsada ne yaşayacağımızı görsek.Düzenbaz şeref yoksunları.Ayrı ev olamıcan ne diye evlendin.Şerefsizler.
 
Çocuk olursa daha beter yıpranırsınız. KV bu sefer, çocuğunuzun öz annesini oynamaya başlar. Sizin çocuğunuzla ilgili yapacağınız hiç bir şeyi beğenmeyecekler, herşeyine müdahele edecekler, hatta size üvey anne muamelesi yapacaklardır. Çocuğunuzu bile istediğiniz şekilde yetiştiremezsiniz.

Bende de aynı durum vardı. 1 yıl sonra boşandık. Benim KV, benden sonra oğlunun 2. evliliğinin de bitmesine neden oldu. Demek ki geçen uzun yıllar içinde ne benimki değişmiş, ne de KV değişmiş.

Bir arkadaşımın 15 yıllık kocası ve KV'si de böyle. Kocası akşam işten çıktıktan sonra önce annesinin evine gider, orada akşam yemeğine yer ve ancak ondan sonra kendi evine giderdi.

KOcanız normalleşir mi? Sorun çok köklü, çok derin ve zor bir konu. Birlikte bir aile terapistine devam edelim deseniz, büyük ihtimal kabul etmeyecektir. Eğer ederse, iyi de bir terapist bulursanız, bir deneyin isterseniz. Ama böyle bir terapi süreci de bir kaç yıl sürebilir. Benimkisiyle birlikte terapiye başlamıştık, o sıkıldı, kendisiyle yüzleşmeyi kaldıramayıp terapiyi bırakmıştı.

Ayrıca öfkeyle orayı burayı kırık dökmek, bela okumak, ...bunlar çok önemli. Bir yandan da tepinerek, yaygara kopartarak istediğini aldırtmaya alışmış şımarık çocuklara benziyor, bir yandan da göz dağı veriyor; yani, "bak anneme karşı kötü davranırsan ben de böyle camları yere indiririm, küfrederim, sana tokat da atarım" gibi tehditlere başvuruyor. Nerden baksanız çok çocukca, çok şımarıkca, çok sorumsuzca ve olgunluktan ve aile bilincine erişmiş olmaktan çok uzak. Bu şekilde gittiği takdirde, çocuğunuz hiç bir zaman sağlıklı bir baba modellemesi yapamayacak.

Böyle birisinin büyümesi gerek. Ama kim büyütecek onu? Sizin bu evlilikte varlık nedeniniz, kocanıza annelik/babalık/öğretmenlik/psikologluk yapmak değil ki.
 
Aynı eski kocam bosanmak isteyince bana sen zorluğu görünce hep kaçıyorsun sevgimize sahip çıkmıyorsun, beni terketme diyip ağlardı. 3, 4 defa kandım ama sonra anladım ki gelecek yok onlar zaten evli bilinçaltı olayı...
annesi ile gelir mahkemeye, ben kavga da etmedim düğüne bir ay kala bana hakaretvari isteklerini anlattı eski kv, ben de yapamam diyip baba evine dönüp dava açtım, koruma kararı da aldırdım o süreçte evimi komple anasına taşımış (bir de hep beni düşündüğünden bahsederdi..)
En dipi de gördüm, psikolojik destek aldım
Psikologun dediği bir 10 yıl sonra sana belki düşkün olur. Kısaca adam senle evli değil.
Kanmak istiyorsan ya da seviyorsan devam et ama olduğu gibi kabül et. Değişmez çünkü.
Sevgim agır bassaydı öyle kabül edebilseydim belki sanş verirdim
 
Abov, okurken şiştiğim konulardan biri. Hepsi ruh hastası bunların ya. Boşanma konusu düşüncede kalmasın, davayı onun açmasını da beklemeyin. Hepsi delirmiş insanların yanında akıl sağlığınızı koruyamazsınız.
 
Ben tekrar sevdim de tekrar güzel şeyler de yaşıyorum. Eski eş ve ailesi 6 ay geçirdim ve gerçekten delirme noktasına geldim. Çünkü hatalı olan bendim benim ailem boşanmamı istemedi. Onlara göre kadın idare etmek zorunda bir kere evlendi ise....
Korkma vazgeçme önündeki bir kaç yıl zor geçse de sonrası cidden umut bahar ve güzellik olacak.
Şimdiden bol sanş....
 
İlk anlattığım baba evine dönme olayından sonra biz evleri ayırdık tabi kayınvalidem duygusal sömürülerine her gittiğimizde birer ikişer devam etti eşime göre ortada hiçbirley yok bana göreyse çok ağır bunlar ben kaldıramadım artık. Kayınvalidem asla istediklerini bana söylemez kızına veya oğluna söylüyor onlarda bizlere yaptırmaya kalkıyor yapmayınca da eşim beni sindirmeye kalkıyor böylece benle kayınvalidem yüzgöz olmadan herdediğini yaptırmış oluyor. Ne güzel yöntem değil mi? Ama döktüm içimi öyle güzel bi konuşma yaptım ki ona saygı çerçevesinde bir ömür unutacağını sanmıyorum.
Sence anlasa oğlunun yuvasını yıkar mıydı?
Onlar bir halt anlamaz kızma ama dünyadaki tek erkek o değil.
Kv kazandı diyenlere ben olmamıştı malzeme sıkıntılı idi anasına iade ettim diyorum. Sende de aynı durum. Kendinde zerre suç bulma.
 
Öyle zor bir dönemdeyim ki ; evliliğimi sorguluyorum ve bir karar almak istyorum fikirleriniz benim için çok ama çok önemli değerli fikirlerinizi nolur esirgemeyin.
Kızlar yaklaşık 1.5 sene önce 4 yıllık bir flört döneminden sonra evlendim. Eşimin babası annesini aldatmış ve boşanma mal paylaşım davaları yaklaşık 10 yıl kadar sürmüş; bu süreçte eşim liseden meslek hayatına atılana kadar her davada mahkemelerde ailesini savunmuş ama sonuçta evlerinden çıkarılmış biri. Yani yıllarca psikolojisi malesef yıpranmış ve yaşadıkları zorluklar nedeniyle annesi ve ablasına aşırı düşkün biri. Buna bende hak veriyor ve de hoşgörülü yaklaşıyordum bu konu bana hiçbir zaman zorluk çıkaracak gibi gelmemişti.
Evlendik annesi yeni evine yerleşecekti ev tamamlanmadığı için bir müddet annesiyle yaşamayı kabul etme gafletinde bulundum. Tamamen iyi niyetli yaklaştım ama ben dört yıl boyunca çıktığum adamı zerre tanımadığımı nişanlılık döneminde de annesini ablasını hiç tanımadığımı farkettim. Ablası evlendikten sonra 7 ay kocasının yanına sırf annesini yalnız bırakmamak için gitmemiş bir insan ben eşim öyle olmaz demiştim. Neyse..
Biz annesine yerleştik annesi sürekli ağlıyor yok yere.. eşim sürekli annesine anne bak yalnız değilsin vs telkinlerde bulunuyor eşim sürekli yanımda annesini öpüyor sürekli annesine kul köle oluyor sarılıyor sabah kalkıyor annesini benden önce öpüyor akşam yatmadan önce annesine gidip onu öpüp öyle uyuyor bana zerre bu yüzlerini nişanlıyken göstermediler.. annesi sürekli duygusal olarak bence şiddet uyguluyor sürekli yalnız kaldığını (aynı evde yaşıyorduk) ima ediyor ağlıyor sıkıldım diyor vs vs.. neyse biz ev aldık eve geçtik annesinin evi bitmediğinden bizimle geldi bir müddet yaşama sürem oldu 4 ay. Annesi eşim ve ben zerre cicim ayı yaşayamadan yeni evimde sıfır eşyalarımla birlikte yaşamaya başladık. Ben bu arada sürekli eşime artık yalnız kalmamız gerektiğini evliliğin böyle bişey olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama sürekli ya sinir krizi geçiriyor yada çok şiddetli kavgalar ediyor bir sonuç alamıyordum. Eşim Kayınvalideme işten gelirken arar bişeye ihtiyaç var mı diye sorar sanki ben yanlarına taşınmışımda evlenmemiş gibi bir ruh halindelerdi. Annesi yeni evine taşınmadan önce kızını evime misaifr olarak yatılı çağırdı bana sorulmadı. İşten geliyorum kızı kapıyı bana açıyor bana biz geldik deme zahmetine katlanmadan gelmiş yerleşmişler. Bu arada eşim tarafından bunca değersizleştirilmeye duygusal nispetlere artık katlanamadığımdan ilk gün onları ağırladım ve baba evine döndüm onlar bende kalmaya devam ettiler sonra kayınvalide evine geçti evimi damımı ayırmam ancak bu şekilde gerçekleşti.
1 ay baba evinde kaldım eşim bu sürede benden habersiz meslek değiştirmek için ankaraya gitti bana zerre sormadan ve sırf annesi ve ablasıyla bu kadar haşır neşir olmak istemediğim için gitmeden önce allah kahretsin böyle evliliği dedi ve mülakatlara gitti ben baba evindeyken ankara dönüşü beni almaya geldi ve affedemediğimden dönmedim.1 ay sonra geldi özür diledi herşeyin farkındayım dedi ve döndüm..
Ama bu seferde başka sorunlar başladı. Annesi sürekli evinin soğuk olduğundan evinde korktuğundan evine kertenkele girdiğinden başka gelinleri övdüğünden biz biyere gezmeye gitsek sıkıldığından oğlunu yanımda sürekli öptüğünden misafirliğe çağırdığımda eşim zorla bizde yatırdığından arkamda sayısızca plan yapıp hep birlikte beni zorla istanbula götürmeye çalıştıklarından dolayı ben böyle bir hayat yaşamak istemediğime karar verdim ve kayınvalidemin çağırdığı düğüne gitmeme gafletinde bulundum eşim tarafından evden kovuldum gece üçe kadar dışarda kaldım. Görümcem kocasının yanında 20 gün anasının yanında 1 ay kalır zerre kendi kayınvalidesine ziyarete gitmez sürekli bu şehre gelir devamlı yemekli ağırlamak zorunda kalırım zerre kabul etmedim eşim sinir krizi geçirdi çantamı doğradı klozeti kırdı beni sindirmeye çalıştı vs.. yaşadığım tam bir rezalet tam bir psikolojik şiddet. Bu arada planı çocuk yapmak istemiyoruz bu arada ama hani yaptıkya adı zeynep olacakmış annesi bakacakmış benim annem bakmayacakmış ben anneme yakın tain isteyemezmişim onun annesine yakın isticekmişim (tek amacı annesi beni beraber yaşatmak sürekli bir arada durmak ayrılamadılar birbirlerinden sürekli görümcede gelecek ben sürekli hizmet peşinde olacam anca yaranırım) ben artık dayanamadım ve en son ki sinir krizinde babamı çağırdım evin tüm halini gördü ve ben boşanma davası açtım adam geldi ağladı ağladı ağladı özür diledi pişmanlıklar beni ikna etti ama ben hiçbirşekilde kayınvalideme gitmedim 4 ay boyunca görümcemlede görüşmedim o da benim ailemle görüşmedi. Kızlar ben yaşadıklarımı unutamadığımı farkettim. Ortada hiçbir sorun yokken kayınvalidemi aradım ve terbiyemi bozmadan açtım ağzımı yumdum gözümü hakkımı helal etmiyorum dedim ve baba evine döndüm.. şimdi boşanma davası açmasını bekliyorum ama açmıyor.. önümü göremiyorum sizce yaşadıklarım çok kötü değil mi neler söylersiniz bu evlilikle ilgili? Ben boşanmayı düşünüyorum ama nasıl olacak hayatım hiç ama hiç bilmiyorum.. desteğinize ihtiyacım var..

Ben kolay kolay boşan demem. Ama çocuk olursa işin çok zor olur.. daha beterini yaşarsın
O zamanda bu kadar rahat ailenin yanına gitip, boşanma kararı alamazsın ve eşinde bu durumu kullanir.
Hatta boşansan bile sürekli pislik çıkarı mahkemelerde senin de gençliğin biter.

Evlilik, aşk bu değil.. bırak gitsinler.
Yeni bir düzen yeni bir hayat kurarsın kendine .. sonra bunu yapmak daha zor olur
 
Öyle zor bir dönemdeyim ki ; evliliğimi sorguluyorum ve bir karar almak istyorum fikirleriniz benim için çok ama çok önemli değerli fikirlerinizi nolur esirgemeyin.
Kızlar yaklaşık 1.5 sene önce 4 yıllık bir flört döneminden sonra evlendim. Eşimin babası annesini aldatmış ve boşanma mal paylaşım davaları yaklaşık 10 yıl kadar sürmüş; bu süreçte eşim liseden meslek hayatına atılana kadar her davada mahkemelerde ailesini savunmuş ama sonuçta evlerinden çıkarılmış biri. Yani yıllarca psikolojisi malesef yıpranmış ve yaşadıkları zorluklar nedeniyle annesi ve ablasına aşırı düşkün biri. Buna bende hak veriyor ve de hoşgörülü yaklaşıyordum bu konu bana hiçbir zaman zorluk çıkaracak gibi gelmemişti.
Evlendik annesi yeni evine yerleşecekti ev tamamlanmadığı için bir müddet annesiyle yaşamayı kabul etme gafletinde bulundum. Tamamen iyi niyetli yaklaştım ama ben dört yıl boyunca çıktığum adamı zerre tanımadığımı nişanlılık döneminde de annesini ablasını hiç tanımadığımı farkettim. Ablası evlendikten sonra 7 ay kocasının yanına sırf annesini yalnız bırakmamak için gitmemiş bir insan ben eşim öyle olmaz demiştim. Neyse..
Biz annesine yerleştik annesi sürekli ağlıyor yok yere.. eşim sürekli annesine anne bak yalnız değilsin vs telkinlerde bulunuyor eşim sürekli yanımda annesini öpüyor sürekli annesine kul köle oluyor sarılıyor sabah kalkıyor annesini benden önce öpüyor akşam yatmadan önce annesine gidip onu öpüp öyle uyuyor bana zerre bu yüzlerini nişanlıyken göstermediler.. annesi sürekli duygusal olarak bence şiddet uyguluyor sürekli yalnız kaldığını (aynı evde yaşıyorduk) ima ediyor ağlıyor sıkıldım diyor vs vs.. neyse biz ev aldık eve geçtik annesinin evi bitmediğinden bizimle geldi bir müddet yaşama sürem oldu 4 ay. Annesi eşim ve ben zerre cicim ayı yaşayamadan yeni evimde sıfır eşyalarımla birlikte yaşamaya başladık. Ben bu arada sürekli eşime artık yalnız kalmamız gerektiğini evliliğin böyle bişey olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama sürekli ya sinir krizi geçiriyor yada çok şiddetli kavgalar ediyor bir sonuç alamıyordum. Eşim Kayınvalideme işten gelirken arar bişeye ihtiyaç var mı diye sorar sanki ben yanlarına taşınmışımda evlenmemiş gibi bir ruh halindelerdi. Annesi yeni evine taşınmadan önce kızını evime misaifr olarak yatılı çağırdı bana sorulmadı. İşten geliyorum kızı kapıyı bana açıyor bana biz geldik deme zahmetine katlanmadan gelmiş yerleşmişler. Bu arada eşim tarafından bunca değersizleştirilmeye duygusal nispetlere artık katlanamadığımdan ilk gün onları ağırladım ve baba evine döndüm onlar bende kalmaya devam ettiler sonra kayınvalide evine geçti evimi damımı ayırmam ancak bu şekilde gerçekleşti.
1 ay baba evinde kaldım eşim bu sürede benden habersiz meslek değiştirmek için ankaraya gitti bana zerre sormadan ve sırf annesi ve ablasıyla bu kadar haşır neşir olmak istemediğim için gitmeden önce allah kahretsin böyle evliliği dedi ve mülakatlara gitti ben baba evindeyken ankara dönüşü beni almaya geldi ve affedemediğimden dönmedim.1 ay sonra geldi özür diledi herşeyin farkındayım dedi ve döndüm..
Ama bu seferde başka sorunlar başladı. Annesi sürekli evinin soğuk olduğundan evinde korktuğundan evine kertenkele girdiğinden başka gelinleri övdüğünden biz biyere gezmeye gitsek sıkıldığından oğlunu yanımda sürekli öptüğünden misafirliğe çağırdığımda eşim zorla bizde yatırdığından arkamda sayısızca plan yapıp hep birlikte beni zorla istanbula götürmeye çalıştıklarından dolayı ben böyle bir hayat yaşamak istemediğime karar verdim ve kayınvalidemin çağırdığı düğüne gitmeme gafletinde bulundum eşim tarafından evden kovuldum gece üçe kadar dışarda kaldım. Görümcem kocasının yanında 20 gün anasının yanında 1 ay kalır zerre kendi kayınvalidesine ziyarete gitmez sürekli bu şehre gelir devamlı yemekli ağırlamak zorunda kalırım zerre kabul etmedim eşim sinir krizi geçirdi çantamı doğradı klozeti kırdı beni sindirmeye çalıştı vs.. yaşadığım tam bir rezalet tam bir psikolojik şiddet. Bu arada planı çocuk yapmak istemiyoruz bu arada ama hani yaptıkya adı zeynep olacakmış annesi bakacakmış benim annem bakmayacakmış ben anneme yakın tain isteyemezmişim onun annesine yakın isticekmişim (tek amacı annesi beni beraber yaşatmak sürekli bir arada durmak ayrılamadılar birbirlerinden sürekli görümcede gelecek ben sürekli hizmet peşinde olacam anca yaranırım) ben artık dayanamadım ve en son ki sinir krizinde babamı çağırdım evin tüm halini gördü ve ben boşanma davası açtım adam geldi ağladı ağladı ağladı özür diledi pişmanlıklar beni ikna etti ama ben hiçbirşekilde kayınvalideme gitmedim 4 ay boyunca görümcemlede görüşmedim o da benim ailemle görüşmedi. Kızlar ben yaşadıklarımı unutamadığımı farkettim. Ortada hiçbir sorun yokken kayınvalidemi aradım ve terbiyemi bozmadan açtım ağzımı yumdum gözümü hakkımı helal etmiyorum dedim ve baba evine döndüm.. şimdi boşanma davası açmasını bekliyorum ama açmıyor.. önümü göremiyorum sizce yaşadıklarım çok kötü değil mi neler söylersiniz bu evlilikle ilgili? Ben boşanmayı düşünüyorum ama nasıl olacak hayatım hiç ama hiç bilmiyorum.. desteğinize ihtiyacım var..
İşiniz var gücünüz var bu eve kefenle dönersin diyen bı babanız da yok ayrıca sizi o adama baglayan bı evladinzda yok böyle düşününce ben evli kalmak için tek bı sebep goremiyorum oğlunu karısından kıskanan bı kv var ortada en tehlikelisi evlerden ırak böylesine evladını teslim edildi yoluna bakacaksın giderken de alın tepe tepe kullanın diyeceksin inan zerre kaybin olmaz. En fazla evlenmiş boşanmış oluyorsun ne İlksn ne de son. İyice düşün sen bı ömür geçmez boylesyle...
 
Erkek için bir laf var eşi ile annesi arasında bırakmasın diye.. Ben suçu eşinden çok kv de buluyorum. Ağlayarak yanına çağırdı mı yok diyecek erkek az. Son 4 ay istediğin gibi mesafe girmişken kv yi arayıpta yaptıklarını hata olarak görüyorum. Zira sizin ilişkide kazanan oğlunu tekrar alan kv oldu.

Erkek, ADAM olursa kv. istediği kadar kötü olsun hiç bir şey yapamaz!

Benim arkadaşımın eşi şehir dışındaydı o da kv. ve sülalesiyle yazlıktaydı.. orda bir tartışma oluyor hepsi arkadaşıma yükleniyor. Kocası duyuyor bunu geliyor karısının elinden tutuyor çıkıyor ordan! Sonra hepsi tek tek arkadaşımdan özür diledi.

Eğer bir kadının arkasında kocasının saygısı ve sevgisi varsa o kadına hiç birşey olmaz!

Kv. kazandı demek çok yanlış.
Evlilik bir yarış, egoların çarpışması da değildir.
Kadın mutsuz ve psikolojik bir şiddet görüyorsa ve sırf kv. mutlu olmasın diye buna tahammül ediyorsa burada tek kaybeden kadın olur.. geçen yıllari, psikolojisi, ömrü olur.

Siz 4 ay sonra aramasını hata olarak görmüşsünüz fakat psikolojik şiddet nasıl bir şeydir bilir misiniz?
Ömür geçse unutamazsınız, içinize işler! Durup durup aklınıza gelir, beyninizi kemirir..
Kimse boşanmak için evlenmez, ne hayaller kurulur ne emekler verilir.. ama bazen baktın olmuyor vazgeçmek en dogrusu
 
Siz her ne kadar tanıyamadım deseniz de nişanlıyken illaki sinyal vermiştir ve siz de normal karşılaşmışsınızdır. Hatta babası eşi yok vs diye üzülmüşsünüzdür bile. İşte herkese örnek olsun nişanlıyken kafada en ufak soru işareti varsa sorgulayın ve gerekirse bitirin. Evlenince düzelmiyor çünkü.

Konu sahibi net olun ve geri adım atmayın. Benim erkek arkadaşım da böyleydi. Işte babası ilgisizmiş de annesi çekmiş de. Kendi kendime eee banane bundan dedim. Annesi çekmiş diye ben de mi çekeceğim dedim. Her zaman ailesine mesafemi ve seviyemi korudum ve kadın bizi ayırdı çok sağolsun. Beni sevmeseler de bana iyilik yaptı hahah :KK70: kendimden örnek verdim çünkü herkesin bu şekilde aile meselesi var. Kaç kişinin babası mükemmeldi ki? Bunun çekeni neden biz gelinler oluyoruz? Konu sahibi net olun bu konuda bir daha asla taviz vermeyin. Klozeti şunu bunu kıran kişiyle de cocuk düşünmeyin. Ya çocuğun gözü önünde bunları yaparsa?
Ayrica siz bi doğurun kv kendi çocuğu sanar benden söylemesi. Bu gözler burada bebeği gizli gizli emzirmeye çalışan kv'ler gördü okudu.
 
Merhaba
ben böyle annesi babasina bagimli biriyle nisanliydim. Ilk basta hersey iyi gidiyordu nr zamanki nisanlandik ve ailesi isin icin3 karisti ozaman ayni sekilde bana hicbirsey sorulmazdi benim duygularim mutlulugum hic önemli degildi sadece annesi babasi ne derse o. Tek basina ailesiyle karar almalar falan hic zerre düsünmedi beni. Bu tipler malesef böyle. Ailesi isin icine girdimi eş miş sevgiliymis sanki yokmus gibi davraniyorlar cünkü aileleri onlari bagli degil bagimli yetistirmis. Bence cok iyi düsünün. Size kac kere bos sözlerde bulunmus. Bence tedaviye ihtiyaci var ama kabul edeceginide sanmiyorum.
 
Siz her ne kadar tanıyamadım deseniz de nişanlıyken illaki sinyal vermiştir ve siz de normal karşılaşmışsınızdır. Hatta babası eşi yok vs diye üzülmüşsünüzdür bile. İşte herkese örnek olsun nişanlıyken kafada en ufak soru işareti varsa sorgulayın ve gerekirse bitirin. Evlenince düzelmiyor çünkü.

Konu sahibi net olun ve geri adım atmayın. Benim erkek arkadaşım da böyleydi. Işte babası ilgisizmiş de annesi çekmiş de. Kendi kendime eee banane bundan dedim. Annesi çekmiş diye ben de mi çekeceğim dedim. Her zaman ailesine mesafemi ve seviyemi korudum ve kadın bizi ayırdı çok sağolsun. Beni sevmeseler de bana iyilik yaptı hahah :KK70: kendimden örnek verdim çünkü herkesin bu şekilde aile meselesi var. Kaç kişinin babası mükemmeldi ki? Bunun çekeni neden biz gelinler oluyoruz? Konu sahibi net olun bu konuda bir daha asla taviz vermeyin. Klozeti şunu bunu kıran kişiyle de cocuk düşünmeyin. Ya çocuğun gözü önünde bunları yaparsa?
Ayrica siz bi doğurun kv kendi çocuğu sanar benden söylemesi. Bu gözler burada bebeği gizli gizli emzirmeye çalışan kv'ler gördü okudu.
100% katiliyorum
 
Aman allahım inanamıyorum benim kv kocasıyla sorunlu oda hep acıtasyon yapar ama ben daha baskınım benim istediklerim olur genelde ama eşim annesinşde tutar tabi bu seyleri yasama ihtimalim var ama ilk hamlede ceker giderim sanırım. görümceye de ayda bir kere hizmet yeter siz bağırıp cağırmadınız mı eşiniz o tür şeyleri yaparken benim eşim dün annemi özledim görüşemiyoruz dedi bende bi cırladım ben kendi ailemi aylardır görmüyorum sen defol git anana ben gelmiyorum zaten görüscez bir iki haftaya dedim sustu kaldı tek de gitmedi yani bildiğim bir sey varsa her zaman karsıdakinden daha cok cıkınca sesin seni ciddiye alıyorlar
 
Aradım açtı. “.... “hanımla mı görüşüyorum dedim (boşlukları herhangi bir isimle siz doldurun) noldu annem ? Dedi.(hiçbişeyden oğlunun uyguladığı paikolojik şiddetten ve bize yaptığı duygusal manipülasyondan zerre farkında değilmiş gibi)
Ben eski gelininiz “.... “dedim.
-Oğlunuzla evliliğim bitti.
-Noldu annem neden annem?
-Siz benim annem değilsiniz benim birtane annem var siz kesinlikle benim annem değilsiniz. Bundan sonraki tüm konuşma bana ait hiçbirine cevap vermedi.
-Neden balayındayken bizi arayıp ağlıyosunuz?
-Siz ağlamaya biz balayındayken başladınız madem bu kadar mutsuz olacaktınız neden çocuklarınızı evlendirip bizim başımızı yaktınız?
-Madem yalnız kalamıycaktınız neden çocuklarınızı evlendirdiniz?
-Neden sürekli yanımda oğlunuzla birbirinizi öpüyosunuz z yeni evli cicim ayındayken bizmi öpüş kokuş olcaz yoksa sizi mi izleyip durcam mecburmuyum niye sürekli nispet yaptınız?
-Niye cevap vermiyosunuz?
-Niye arkamdan plan yapıyosunuz bana sormadan fikir danışmadan görümcemle bir olup neden beni istemediğim herşey için yapmaya zorluyosunuz siz yöneticilik yapıyosunuz bunu ben değil damadınız söylüyor.(damadı yanımda aynen böyle bu ikisine laf sokmuştu)
-Evet sizden cevap bekliyorum ben size eşimden dolayı katlandım onu sevdiğim için ona mecbur olduğum için değil. Ben sizin hiçbir zorlamanıza katlanmak zorunda değilim mesleğim elimde arkamda dağ gibi ailem var siz kime güveniyosunuz yoksa boşanmıyacağımı mı düşünüyosunuz?
-Oğlunuza söyleyin açsın biran evvel davayı ben size sadece eşimden dolayı katlandım sizi zerre sevmiyorum hakkımıda asla helal etmiyorum bundan sonra da tüm konuşmalarımı hukuki süreç yoluyla yapıcam mahkemede görüşücez bu sizinle son konuşmam dedim kapadım telefonu. Kaybedecek hiçbişeyim kalmadı.. tüm hayallerimi bitirdiler son konuşmamı yaptım hiçbirine cevap vermedi
Sizin adiniza cokkkk sevindimm. Cok iyi yapmissiniz iyikide söylemissiniz cokta güzem konusmusunuz. Cok mutlu olacaginiza inaniyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X