• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

aşiri çekingenlik ve sosyal fobi

21 yaşındayım ve sanırım bende de sosyal fobi var. Cidden çok utangacım kendi fikirlerimi açıkça söyleyemiyorum alacağım tepkilerden korkuyorum. Kalabalık bir ortamda herkes eğlenirken ben susup kalıyorum konuşamıyorum insanlarla iletişim kuramıyorum. Çok kötü bir durum. Girdiğim her ortamda pasif kalıyorum. Yeni insanlarla tanışmakta da sorun yaşıyorum. Eğer bir daha karşılaşmayacağım bir insansa sorun yok, rahat olabiliyorum kendimi daha kolay ifade edebiliyorum ama eğer aksi ise o insanla sürekli aynı ortamda bulunacaksam falan o zaman kendimi anlatamıyorum işte susup kalıyorum. Eleştirilmekten, yaptıklarımın yargılanmasından çok korkuyorum. Belkide sırf bu yüzden şu zamana kadar karşı cinsle doğru düzgün bir ilişkim olmadı. Kendimi ifade edemiyorum :( Bıktım artık bu şekilde yaşamaktan ve bunun getirdiği yalnızlıktan. Sanki kimse beni sevmiyor gibi, her yaptığımı yargılıyor gibi.. :(
 
20 yaşındayım.
Çalışmıyorum. İş ortamlarından hep korkmuşumdur
Kötü bi anım var o yüzden sanırım.
1 yıldır çalışmıyorum.
Paraya ihtiyacm var ama çalışmaktan korkuyorum
Aslında çalışmaktan da değil insanlarla iletişim halinde olmaktan çekiniyorum
Konuşurken utanıyorum başımı eğiyorum yüzüm kıpkırmızı oluyo.
Bu durumu farketmelerinden korkuyorum
Birinin yüzüme karşı beni eleştirmesinden korkarım mesela ne yaparım ne ederim bilemiyorum
Normalde çok hazırcevap bi insan olmama rağmen sırf çekindiğimden bazı insanlara cevap veremiyorum.
İnsan yaşıtından çekinir mi, yada küçüğünden?
Çekiniyorum işte ne yapayım.
Bi çaresi olsa keşke...
 
20 yaşındayım.
Çalışmıyorum. İş ortamlarından hep korkmuşumdur
Kötü bi anım var o yüzden sanırım.
1 yıldır çalışmıyorum.
Paraya ihtiyacm var ama çalışmaktan korkuyorum
Aslında çalışmaktan da değil insanlarla iletişim halinde olmaktan çekiniyorum
Konuşurken utanıyorum başımı eğiyorum yüzüm kıpkırmızı oluyo.
Bu durumu farketmelerinden korkuyorum
Birinin yüzüme karşı beni eleştirmesinden korkarım mesela ne yaparım ne ederim bilemiyorum
Normalde çok hazırcevap bi insan olmama rağmen sırf çekindiğimden bazı insanlara cevap veremiyorum.
İnsan yaşıtından çekinir mi, yada küçüğünden?
Çekiniyorum işte ne yapayım.
Bi çaresi olsa keşke...

ben de yakın zamanda iş ortamında benzer şey yaşadım ve cesaretim kırıldı. isteğm var ama cesaretim yok
 
21 yaşındayım ve sanırım bende de sosyal fobi var. Cidden çok utangacım kendi fikirlerimi açıkça söyleyemiyorum alacağım tepkilerden korkuyorum. Kalabalık bir ortamda herkes eğlenirken ben susup kalıyorum konuşamıyorum insanlarla iletişim kuramıyorum. Çok kötü bir durum. Girdiğim her ortamda pasif kalıyorum. Yeni insanlarla tanışmakta da sorun yaşıyorum. Eğer bir daha karşılaşmayacağım bir insansa sorun yok, rahat olabiliyorum kendimi daha kolay ifade edebiliyorum ama eğer aksi ise o insanla sürekli aynı ortamda bulunacaksam falan o zaman kendimi anlatamıyorum işte susup kalıyorum. Eleştirilmekten, yaptıklarımın yargılanmasından çok korkuyorum. Belkide sırf bu yüzden şu zamana kadar karşı cinsle doğru düzgün bir ilişkim olmadı. Kendimi ifade edemiyorum :( Bıktım artık bu şekilde yaşamaktan ve bunun getirdiği yalnızlıktan. Sanki kimse beni sevmiyor gibi, her yaptığımı yargılıyor gibi.. :(

bedne ki en büyük sorunda aksi insanlarla muhattap olamamak
 
sosyal fobi bebek düşünmemi hiç engellemedi ama sadece tedavi aşamamı erteliycem galiba belkide onun sayesine yenerim onu sahiplenerek

yani şöyle,bu durumumdan dolayı çok üzülüp kafama takıyorum,bebek olduğunda da tam tersi davranmak zorundayım özellikle fiziksel olarak iyi bakmam lazım ama yaşadıklarım bebek konusunda beni frenliyor.atlatabilir miyim bu durumu diyip evliliğin 2 yılına giricem
 
Bebek sahibi olmayı bende çok istiyorum ama beni en çok korkutan hamilelik süreci, çünkü sosyal ortamlara girerken aldığım bi ilac var, nerdeyse hergün içtiğim bile oluyor, eğer ilacımi almadan biri gelecek olsa yada ben bi yere gidecek olsam çok feci kaygi yaşıyorum, bu yüzden 9 ay nasil gecer diye cesaret edemiyorum hamilelige, çok buyuk bi çıkmaz içindeyim, ne yapacağımı bilmiyorum artık.bu arada psikoterapi tedavisi de görüyorum ama pek bi ise yaramıyor bende, çünkü psikoloğum uzerine gitmen gerekiyor diyor ama ben korktuğum icin yapamıyorum:(
 
aslında yapılması gerekenleri biliyoruz üzerine gitmeliyiz psikologlar görev veriyo şunları yapın diye zaten bizde onları yapacak cesaret yok olsaaaa bu illeti çekmeyiz..
 
Bebek sahibi olmayı bende çok istiyorum ama beni en çok korkutan hamilelik süreci, çünkü sosyal ortamlara girerken aldığım bi ilac var, nerdeyse hergün içtiğim bile oluyor, eğer ilacımi almadan biri gelecek olsa yada ben bi yere gidecek olsam çok feci kaygi yaşıyorum, bu yüzden 9 ay nasil gecer diye cesaret edemiyorum hamilelige, çok buyuk bi çıkmaz içindeyim, ne yapacağımı bilmiyorum artık.bu arada psikoterapi tedavisi de görüyorum ama pek bi ise yaramıyor bende, çünkü psikoloğum uzerine gitmen gerekiyor diyor ama ben korktuğum icin yapamıyorum:(

evet hatta bebek olduktan snra da sosyal ortamlara girmem gerekecek ve beni üzecek şeylerle karşılasırsam hele ki çocuklu biri olarak bunu yaşarsam kendime çok zarar vermiş olurum diye düşünerek karamsarlık yapıyorum.ne kadarlık evlisin peki?
 
evet hatta bebek olduktan snra da sosyal ortamlara girmem gerekecek ve beni üzecek şeylerle karşılasırsam hele ki çocuklu biri olarak bunu yaşarsam kendime çok zarar vermiş olurum diye düşünerek karamsarlık yapıyorum.ne kadarlık evlisin peki?

kesinlkle aynen öyle bende senn gibiyim.giriyorum gün filanda sesim af edersn başka yerimden çıkıyr.çekiniyorm toplumda konuşmaya sanki pot kırıcm vs ne bilim volume kısılıyr benm birden..o konuda çok çekingenm..basık biriyim sanki..
 
slm kızlar yardım edin bende çekingen. kişilik var sanırım yani bilmiyorum ınsan evlendiiden beri anksyiyr yaşarmı yani boşanmak istiyorum .bazen ya ayrilmalimiyım sizce o değil artık sağlığı'dan olacM iyice kendime bunu yapmaya hakkım varmı napmaliyim bilmiyorum bu sizinkinden daha karışık bi durum şaştım.kaldım
 
bana bi akıl verin ailemdende uzaktAyız aslında eşimi seviyorum ama olmuyor ki
 
kesinlkle aynen öyle bende senn gibiyim.giriyorum gün filanda sesim af edersn başka yerimden çıkıyr.çekiniyorm toplumda konuşmaya sanki pot kırıcm vs ne bilim volume kısılıyr benm birden..o konuda çok çekingenm..basık biriyim sanki..

evet volume kısıklığı da ayrı bir sorun zaten, görümce-eliti var mı, aranız nasıl
 
evet volume kısıklığı da ayrı bir sorun zaten, görümce-eliti var mı, aranız nasıl

var olmazmı eh işte yüzde iyi ama iki yüzlüler iyi gibiler ama.elti kuyumu kazıyr resmen..ben gelin gelince kıskançlıktn ne yapacağını şaşırmş kvdemlere tavır yaptı küstü..filan başka mevzularıda var küsüm filan diyordu bana bi baktım kaç gün sonra kv onlarda hoş beş kahve içiyorlr facede foto şaştım..
 
anladım ki benim 1 kişiye karşı bi sorunum var diğerlerini hallettim.onu halledersem bu dertten kurtulurum çünkü yavaş yavaş sosyalleşiyorum
 
bana bi akıl verin ailemdende uzaktAyız aslında eşimi seviyorum ama olmuyor ki

bende senn durumundayım..en büyük sorunu bulamıyrz herşeye parlıyrz bizde.benmde ailem uzak.bende severk evlendm.ama kıymet bilmyrlr bunları göremeyecek kadar kör ve nankörler..
 
canım evet ankstiye var ama evlendikten sonra oldu yani ailemin ya.ında olmazdi ama şimdi engel olamıyorum yani şimdi farklı şeyler vatan bu çekingenlik yetersizlik duygusu olusturmus onu asamiyorum herşeye yansiyor eşimi dahil diğer bütün insanları gözümde buyutuyorum elimde olmadan sende böyle sorunlar yadiyormusun cnm
 
bisey konuşmam bişey söylesem insanlar beni kabul etmeyecek gibi geliyor ayrıca nasıl konusavagimida bilmiyorum tanımadıkları karşı yani
 
Back