Ben eşinizi hatalı buluyorum. Dürüstlüğün bedeli bu olmamalı. Nice kadınlar var her haltı yiyip bakire olarak el üstünde tutulan ki benim kendi fikrim namus 2 bacak arası değildir. Namus kafada biter bana göre. Eğer ki ben eşimi seviyor, sayıyorsam, ona karşı hayallerimde bile sadık isem öenmli olan bu. Siz sakın üzülmeyin, bir çocuk sizin en doğal hakkınız, bu hakkı eşinizin saçma sapan düşünceleri yüzünden sakın ertelemeyin hayatınızı. Hayat su gibi akıp gidiyorken, bir arkadaşın dediği gibi ne yani beyefendinin gönlünü mü bekleyeceksin. Seni psikolojik olarak eziyor. HErşeye eyvallah deyip şimdi sizi böyle üzmeye hakkı yok. KAldı ki ben en çok şunu kaldıramıyorum. Erkek o ne yapsa helal osun, elinin kiridir, yıkar ve temizlenir. Eşime hep derim çok saçma yaa o malum parça başkasına bulaşıyorsa işte o anda oda kirlenmiş oluyor. YAni içimdekileri anlatamıyorum ama çok saçma, neden erkeklerimize bu böyle lanse ediliyor. Neden yaa, erkeklere her şey neden serbest kadınlara gelince namusuzluk oluyor. Kaldı ki kadında severek, güvenerek bir şeyleri paylaşıyordur. NEreden bilebilir ki karşısındaki şeref, namus haysiyetten uzak bir karakter. Bazen bu şekilde bakıyorum da dünya gerçekten çok kirli, acımasız ve adaletsiz. Bir oğlum var (Rabbim bizlere bağışlasın) ona kadına karşı olan saygıyı, sevgiyi sonuna kadar vereceğim. Eşimde kadınlara karşı gerçekten çok duyarlıdır. Zaten bir erkeğe öncelikle şunu benimsetmek gerektiğini düşünüyorum. Birisinin annesine, bacısına, kızına kötülük yapılsa ne kadar kötü olacağını bilsin erkekler... Saçmaladıysam kusura bakma, ama senin anne olma hakkını eşin bile olsa elinden almaya hakkı yok. Senin dürüstlüğünün karşılığı bu olmamamalı.