- 29 Eylül 2023
- 16
- 8
- 29
-
- Konu Sahibi benbirkekmiyim
- #1
Merhaba,
5 yıldır evliyim. Nereden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum. Kusursuz bir eş değilim öncelikle. Eşimin beni sevdiğini hep hissettim ve ona güveniyorum. Ama artık saygıyla ilgili sıkıntılar yaşıyorum.
Eşimin severek yaptığı bir mesleği var ancak evliliğimizin 2 yılı toplasam düzenli çalışmıştır. Onun dışında evde bilgisayardan kendi işini yapıyor. Getirisi bazen iyi, bazen kötü. Son zamanlarda ekonomik ortam az çok belli. Birkaç aydır eve hiçbir katkısı yok.
Getirisi iyi de olsa ben bu adamın düzenli bir işi, rutini olsun istiyorum. Bunu ona çok defa anlattım. Ama kibarca ama bağırarak ama gerçekten çok anlattım.
Eve hiç katkısı olmadığı şu dönemde iyice gözüme batmaya başladı bu durum. Çünkü sabah kalkıp hazırlanıyorum, adam uyuyor. Öğleye doğru arıyorum kahvaltı ettim, oturuyorum vs. cümleler, bilgisayarda çalılıyorum diyor.
Kirada oturuyoruz ay dediğimiz su gibi geliyor.
Benim de çalışmadığım dönemler oldu. Birikimimle destek oldum. Ona kalsa kira faturalar ödense yeter. Ama evliliğin böyle bir şey olmadığını anlatamıyorum. Geleceğe yatırım, arada bir hesap yapmadan dışarıda yemek, ne bileyim bir konsere gitmek. Evliliğin en başından beri tüm heveslerim içimde kaldı.
Artık ailem de fark etmiş olacak ki babam aldı karşısına konuştu. Müdahale edemedim çünkü haklılar, eşimi de ezdirmek istemedim. O yüzden kendimi de çok kötü hissettim.
Bu konuşmanın ardından biz bir gün pek diyaloga girmedik. Ama iki gündür eski düzen devam ediyor sanki bir süzgeçten geçirmemiş gibi.
Demiyorum ki ben yatayım o bana baksın. Öyle şeylere müdanam yok ben hep çalıştım. Artık zoruma gidiyor. Ben bu adamı hala seviyorum, düzelsin istiyorum. Birilerinin dürtmesi ile değil, aklını başına alsın istiyorum. Hayatında ben olmasam da o yaşta adam babasının eline mi bakacak? Artık bir hayat amacı olsun istiyorum.
Öyle işte, ne yapacağımı bilmiyorum.
5 yıldır evliyim. Nereden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum. Kusursuz bir eş değilim öncelikle. Eşimin beni sevdiğini hep hissettim ve ona güveniyorum. Ama artık saygıyla ilgili sıkıntılar yaşıyorum.
Eşimin severek yaptığı bir mesleği var ancak evliliğimizin 2 yılı toplasam düzenli çalışmıştır. Onun dışında evde bilgisayardan kendi işini yapıyor. Getirisi bazen iyi, bazen kötü. Son zamanlarda ekonomik ortam az çok belli. Birkaç aydır eve hiçbir katkısı yok.
Getirisi iyi de olsa ben bu adamın düzenli bir işi, rutini olsun istiyorum. Bunu ona çok defa anlattım. Ama kibarca ama bağırarak ama gerçekten çok anlattım.
Eve hiç katkısı olmadığı şu dönemde iyice gözüme batmaya başladı bu durum. Çünkü sabah kalkıp hazırlanıyorum, adam uyuyor. Öğleye doğru arıyorum kahvaltı ettim, oturuyorum vs. cümleler, bilgisayarda çalılıyorum diyor.
Kirada oturuyoruz ay dediğimiz su gibi geliyor.
Benim de çalışmadığım dönemler oldu. Birikimimle destek oldum. Ona kalsa kira faturalar ödense yeter. Ama evliliğin böyle bir şey olmadığını anlatamıyorum. Geleceğe yatırım, arada bir hesap yapmadan dışarıda yemek, ne bileyim bir konsere gitmek. Evliliğin en başından beri tüm heveslerim içimde kaldı.
Artık ailem de fark etmiş olacak ki babam aldı karşısına konuştu. Müdahale edemedim çünkü haklılar, eşimi de ezdirmek istemedim. O yüzden kendimi de çok kötü hissettim.
Bu konuşmanın ardından biz bir gün pek diyaloga girmedik. Ama iki gündür eski düzen devam ediyor sanki bir süzgeçten geçirmemiş gibi.
Demiyorum ki ben yatayım o bana baksın. Öyle şeylere müdanam yok ben hep çalıştım. Artık zoruma gidiyor. Ben bu adamı hala seviyorum, düzelsin istiyorum. Birilerinin dürtmesi ile değil, aklını başına alsın istiyorum. Hayatında ben olmasam da o yaşta adam babasının eline mi bakacak? Artık bir hayat amacı olsun istiyorum.
Öyle işte, ne yapacağımı bilmiyorum.