Var kayıt, zaten ikimizin üzerne yaptı herşeyi. Paylaşım olur en fazla, o konu da pek umrunda değil zaten ikisi de benim desem bişey demez. Senin altınlarınla alındı senin ikisi de zaten der her seferinde. Belki de borçlarını da bu yüzden takmıyor.
Bahane değil aslında anlatsam halimize üzülürsünüz öyle çok zor bir durum. Zaten eşim de bunun rahatlığında belli ki. Şuan benimle uğraşamazlar diyor belki de kendi kendine. Bu yüzden kendini bişey sanıyor. Ben bu süreç bitene kadar sabredeyim dedim ama psikolojim dayanmıyor artık, hergün başka bir nazla geliyor. Karısı mıyım ev arkadaşı mı belli değil. Ki insan ev arkadaşına bile bu kadar yüklenemez. Tek yaptığı işe gitmek onu da doğru düzgün beceremedi. Bıktım nazından niyazından.
Maalesef, değer vermediğini iyice anladım son bir aydır. Tenezzül edip söylemedi bile işten çıkacağını. Ailesine o kadar şey almış annesi anlatmasa onları da demiyor. Ben hayatında ne hesap vermesi gereken ne de danışması gereken biri değilim. Sadece arkasını toplayan, evde temizlik yemek yapan biriyim, umrunda değilim adamın.
Dün konuştum zaten bir süre ayrı kalalım insanlar alışsın sonra da bitsin diye. Hatta izmire git sen, orda iş buldum de bende tayin isteyeceğim, baharda açarız davayı dedim. Birkaç ay sonra gideyim dedi. Bu süreçte hiçbir şekilde birşey de ödemeyeceğim, muhatap da olmayacağım. Her işini kendi görsün. Aileme de yavaş yavaş anlatırım artık napalım çekecek çilemiz var bizim bu dünya da ailece. Abimin başımıza açtığı dertler var, üstüne bi de benden olsun ne yapayım 2 senedir sabrediyorum
Onun pisligini temizleyecek yemek yapacaksiniz yani hala. O alismis sizin paranizi yemeye gidecegini hic sanmiyorum eger bir aksiyon almazsaniz. Ya cidden dram yapiyorsunuz siz bosandiniz diye neden dert acmis olasiniz ailenize? Cocuklu calismiyor olsaniz anlarim baslarina gidecegim masraf olcam vs diye ama su durumda ne alaka yani?
Ben zaten artık mutlu değilim, psikolojik olarak da katlanamıyorum, sürekli hastayım ve yetersiz hissediyorum. Ne işe kendimi verebiliyorum ne evime ısınabiliyorum elim kolum kalkmıyor. Sürekli hastayım, iş yerinde hastayım demekten utanıyorum artık. Ama cidden yatak döşek hasta oluyorum. Bağışıklık sistemin çökmüş, stresten aldığım ilaçlarda fayda etmiyor. Ne olacaksa olsun elimden geleni yaptım
evet işte. şuan çok doğru yoldasınız. gelirse gelsin haciz aynen öyle. erkek rolüne doğru yöneldiğiniz için eşiniz de ister istemez dişil role bürünmüş olabilir. bence bosanmak istemiyorsanız tek yol sizin dişil enerjiye geçip dengeleri düzeltmeniz (olay o seviyeye geldi mi bilmediğimden). ne kadar zor olsa da her şeyi boşveriyormuş gibi görünüp sorumluluğu eşinize yıkmaktan başka çare yok gibi görünüyor
Yoook, hiçbir şeyini yapmam gidene kadar kendi işini kendi görür, ya da gitsin annesi yapsın. Onu böyle alıştıran annesi zaten. Ailemle ilgili drama yapmıyorum ağır bir olay geldi abimden dolayı başımıza babamın saçları 1 ay da beyazladı. Adam hastalandı 2 ay yattı hastanede. Annem hem babamı ayağa kaldırayım hem evi bir arada tutayım derken iyice çöktü. Şimdi evden çıkamıyor hasta. Aslında olayda abimin de suçu yok ama kader kısmet olan oldu. Biz o olaydan sonra canımız sağ en azından der olduk. Ama tüm düzenimiz huzurumuz bozuldu. Maddi olarak da ailemin bana ihtiyacı yok zaten durumları iyi, çalışmasam da yük olmam onlara, ama manevi olarak Allah kimsenin başına vermesin çok zor şeyler yaşadık ve henüz bitmedi. Dik duracak halimiz kalmadı, abim zaten çöktü. Aile düzenimiz bir anda bozuldu. zaten bu süreçle uğraşmasak ben eşime bu kadar toleranslı davranmazdım. Birde benden problem çıkmasın diye sabrettim alttan aldım. Tepeme çıktı.
Benim kendi kredi kartım var. O, ondan harcama yapmaz kendisininkine yapıyor sonra maaşıyla evin kredisini ve kartını ödüyor. Mecburen bana araba ve evin masrafları kalıyor. Boçlar ev ve arabanın kredisi birde ay içinde ne harcarsa. Bu ay ailesiyle 21 bin yapmışlar kredi kartını. Ben ödemeyeceğim araba kredisini de eve de bişey almayacağım bakalım nasıl ödeyecek.
Allah yardimciniz olsun.
Boşverdim zaten, umrumda değil kim ne derse desin. O evde oturmaya utanmıyorsa ben onun adına hiç utanmam. Elektriği bile ödemeyeceğim kesilirse kesilsin. Canımdan kıymetli mi adam hala bıdı bıdı yapıyorsun diyor bana. Yemek de temizlikte yapmayacağım, bende dışardan yiyim bakalım 3 öğün nasıl oluyor. Bahara kadar bile sabredemeyecek onun yaptığının aynısını yapacağım, kendi gidecek annesinin evine bıkıp.
Hiç öyle yeminler vs etmez yalandan da olsa. O bile bir çaba ama bu adamda o da yok. Boş noş suratıma bakıyor ne desem. Bi öğrenmiş çok konuşuyorsun başka bir bildiği yok. İş bulana kadar asgari ücretli bi yerde çalışırmış. Beyzade kolay sanıyor fabrikada çalışmayı. Tayin isteyene kadar bende onun hayatı burnundan getireceğim nasıl oluyor görsün. Kendi bezip gidecek izmire. Canımdan ileri değil. Napıyım
bahar fazla bile. kesinlikle uzun zaman sabredmez ama lütfen bu tavrınızdan dönmeyin. gerçekten tüm sorumlulukları bosverin. yoksa olan size olacak.
Valla ben salaklık edip sabretsem vücudum etmiyor. Sürekli hastanedeyim. Yıldım artık, edemiyorum ne olacaksa olsun.
