• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaşsızlık :(

filizfilizta

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Kasım 2015
408
219
103
Merhaba hanımlar direkt konuya gireyim;
Üniversitede 4. Yılım. Ilk yılım hazırlıktı şimdi 3. Sınıftayım. Hazırlıkta kendime bir arkadas grubu oluşturmuştum fakat bölümlere geçince hepsinin bölümü farklı oldugu icin hepsiyle koptum hazirlikta kendi bölümümden tek kisiyle bile denk gelmedim malesef. Bölüme gecince de herkes hazirliktaki arkadaslariyla takiliyor diye herkesten uzak durdum. Bir de nasil olsa disarda sevgilim var derse girer arabama biner giderim dert etmiyim diye kendimi avuttum simdiye kadar hep. Fakat artık kendimi cok kötü hissediyorum. Tek bir kişiyle bile yakınlığım yok. Sınıflarda sunumlar icin grup oluşturmak benim icin o kadar stresli ki birilerinin yakinina oturup bana grup olalim mi demelerini bekliyorum ilkokuldaymış gibi. Kendimi insanlardan çektikçe iyice çekingen bir hale geldim. Normalde eglenceli komik iyi bir arkadaşımdır bu arada. Yani insanlarla sohbet baslayinca cekingenligim kalmiyor sorun başlatma kısmında. Bir de dedigim gibi cogu insanin her sinifta tanıdığı birileri oluyor kendimi cok kotu hissediyorum. Bana tavsiye verin lutfen. 2 yil boyunca umursamadım kimse umrumda olmadi ama artik konu iyice icinden cikilmaz bir hal aldı benim icin. Artik yalniz kalmak istemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim?
 
Merhaba hanımlar direkt konuya gireyim;
Üniversitede 4. Yılım. Ilk yılım hazırlıktı şimdi 3. Sınıftayım. Hazırlıkta kendime bir arkadas grubu oluşturmuştum fakat bölümlere geçince hepsinin bölümü farklı oldugu icin hepsiyle koptum hazirlikta kendi bölümümden tek kisiyle bile denk gelmedim malesef. Bölüme gecince de herkes hazirliktaki arkadaslariyla takiliyor diye herkesten uzak durdum. Bir de nasil olsa disarda sevgilim var derse girer arabama biner giderim dert etmiyim diye kendimi avuttum simdiye kadar hep. Fakat artık kendimi cok kötü hissediyorum. Tek bir kişiyle bile yakınlığım yok. Sınıflarda sunumlar icin grup oluşturmak benim icin o kadar stresli ki birilerinin yakinina oturup bana grup olalim mi demelerini bekliyorum ilkokuldaymış gibi. Kendimi insanlardan çektikçe iyice çekingen bir hale geldim. Normalde eglenceli komik iyi bir arkadaşımdır bu arada. Yani insanlarla sohbet baslayinca cekingenligim kalmiyor sorun başlatma kısmında. Bir de dedigim gibi cogu insanin her sinifta tanıdığı birileri oluyor kendimi cok kotu hissediyorum. Bana tavsiye verin lutfen. 2 yil boyunca umursamadım kimse umrumda olmadi ama artik konu iyice icinden cikilmaz bir hal aldı benim icin. Artik yalniz kalmak istemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim?


konuşacaksın canım başka nasıl olucakki, selam ver, derslerle alakalı bişeyler de, kıyafetine, kolyesine de, reddedilmekten korkma, okuldaki sosyal faaliyetlere katılmak için fırsat kolla, hatta mümkün olan hepsine katıl
 
Son sınıfsın zaten dert etme bu kadar.
Proje olduğunda herkes gruplaştığında "açıkta kalan var mı:d" veya "biri beni grubuna alsın pleasee" de gülerek. Gözüne kestirdiğin kişilere gülümse günaydın de. Ne bileyim olips al sınıfa gir otur önündekine arkandakine ikram et isteyen var mı falan de böyle minik şeylerle başlar muhabbetler.
 
Merhaba hanımlar direkt konuya gireyim;
Üniversitede 4. Yılım. Ilk yılım hazırlıktı şimdi 3. Sınıftayım. Hazırlıkta .................... tek kisiyle bile denk gelmedim malesef. Bölüme gecince de herkes hazirliktaki arkadaslariyla takiliyor diye herkesten uzak durdum. Bir de nasil olsa disarda sevgilim var derse girer arabama biner giderim dert etmiyim diye kendimi avuttum simdiye kadar hep. Fakat artık kendimi cok kötü hissediyorum. Tek bir kişiyle bile yakınlığım yok. Sınıflarda sunumlar icin grup oluşturmak benim icin o kadar stresli ki birilerinin yakinina oturup bana grup olalim mi demelerini bekliyorum ilkokuldaymış gibi. Kendimi insanlardan çektikçe iyice çekingen bir hale geldim. Normalde eglenceli komik iyi bir arkadaşımdır bu arada. Yani insanlarla sohbet baslayinca cekingenligim kalmiyor sorun başlatma kısmında. Bir de dedigim gibi cogu insanin her sinifta tanıdığı birileri oluyor kendimi cok kotu hissediyorum. Bana tavsiye verin lutfen. 2 yil boyunca umursamadım kimse umrumda olmadi ama artik konu iyice icinden cikilmaz bir hal aldı benim icin. Artik yalniz kalmak istemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim?

kusura bakmayın sizin üzerinizden genel yazacağım
işte bu mantık çok fena
ve maalesef çoğu genç kız bu hatayı yapıyor
sevgilisi var diye arkadaşlıklarına yeterli önemi vermiyor ve o sevgili gidince dımdızlak yalnız kalıyor
bunu, hayatınızın hiçbir döneminde kendinize yapmayın
sevgili ayrı, arkadaş ayrı
 
kusura bakmayın sizin üzerinizden genel yazacağım
işte bu mantık çok fena
ve maalesef çoğu genç kız bu hatayı yapıyor
sevgilisi var diye arkadaşlıklarına yeterli önemi vermiyor ve o sevgili gidince dımdızlak yalnız kalıyor
bunu, hayatınızın hiçbir döneminde kendinize yapmayın
sevgili ayrı, arkadaş ayrı

Haklısınız buyuk salaklık yaptim simdi bedelini ödüyorum. Sevgilimle iliskim devam ettigi halde yalnizligimdan cok rahatsizim
 
Şu ayrımı yapamıyoruz
Sevgili başka arkadaş başka
Zaten hayatınızda sadece sevgilinizin olması çok mantıksız ve sağlıksız.
Konuşmaya kantinde masalarına oturmaya filan çalışın. Bir şekilde kurulur o yakınlık.
 
Şu ayrımı yapamıyoruz
Sevgili başka arkadaş başka
Zaten hayatınızda sadece sevgilinizin olması çok mantıksız ve sağlıksız.
Konuşmaya kantinde masalarına oturmaya filan çalışın. Bir şekilde kurulur o yakınlık.

Fakat ben sevgilim var diye arkadaslarimla iliskimi kesmedim ki. Sadece sevgilim var diye simdiye kadar arkadassizligimi dert etmedim bu da buyuk hata tabi ama asıl sorun 2 yıl arkadassizliktan sonra git gide ice kapanik hale gelmem. Hic arkadas edinemeyecekmis gibi hissediyorum
 
Sizi anliyorum ben de üniversitedeyken bu sorunu yaşadım ama benimkisi farklıydı.
Özel okulda okudum. Bütün şımarık kendini beğenmiş züppeler okuldaydı. Ben de tam tersi burslu okuyqn biriydim. Alışamamıştım kimseye. Son seneniz zaten idare edin. Ne diyeyim ki simdi
 
Sizi anliyorum ben de üniversitedeyken bu sorunu yaşadım ama benimkisi farklıydı.
Özel okulda okudum. Bütün şımarık kendini beğenmiş züppeler okuldaydı. Ben de tam tersi burslu okuyqn biriydim. Alışamamıştım kimseye. Son seneniz zaten idare edin. Ne diyeyim ki simdi

Ben de ozel okuldayim ama oyle bir sosyal sınıf farki problemim yok. Bu arada 3. Sinifim daha yani son senem degil ve sunum gruplari vs gibi konularda cok sıkıntı yasiyorum bu artik beni gercekten uzuyor ve hayatimi etkiliyor malesef
 
Back