Arkadaslarla gezme planı yaptık, beni ekip gittiler :(

Inanin elimde degil. Aklima geldikce agliyorum. Yani Gercekten bir kotulugumuz yok ama beni ekiyorlar. Umursamamayi Nasil yapabilirim? Cunku esim de agladigima denk gelince umursama diyor. O olsa hic umursamaz da. Elimde degil diyorum

Ben sanki sizin konularinizi hatirliyorum. Arkadas bulamamaktan yakindiginiz birkac konunuz daha var miydi onceden?

Kirilmanizi anliyorum ama bence en bastan beri sizi istemeyen biri vardi o 3lu grup icinde, bunu direkt soyleyip soylemenin huzursuzlugunu hissetmek yerine, direkt siz olmadan plan yapmislar. Belki de sizin tepki vereceginizi dusunmemislerdir. Belki de sizin ne hissedeceginizi dusunmemislerdir.

Sizin de duygularinizi ifade etmeniz guzel elbette ama bir kere soylediniz yeterli. Hala daha kalbim aciyor cok kirildim diye uzatirsa bana biri kusura bakma dedigim halde, offf aman iyi ki de gelmemis diye dusunurum mesela. Cunku yaslariniz gayet olgun yaslar.

Genel olarak arkadasliginizdan memnunsaniz gorusmeye devam edip gozlemleyin derim. Ama genel bir sogukluk hissediyorsaniz da mesafeyi koyun bence.
 
Ay bu ne drama
Yabancılar gelemez böyle şeylere .
Sizden böyle bir elektrik almış olabilirler.
Çocuk musunuz ya.
35 yaşındasınız.
Sanki aldatılmışsınıs gibi tepkiler hiç sağlıklı değil lütfen kendinize gelin.
Böyle bir duruma bende bozulurum da oturup ağlamam yani banane .
 
Altı üstü bir etkinlik.sizi davet etmeyenler son derece kaba ve gereksiz insanlarmış. Ben üzülmek yerine hayatımdan def ederdim. Saçmalamışlar. Umrunuzda bile olmasın. Insan mi kalmadı başka...
 
Inanin elimde degil. Aklima geldikce agliyorum. Yani Gercekten bir kotulugumuz yok ama beni ekiyorlar. Umursamamayi Nasil yapabilirim? Cunku esim de agladigima denk gelince umursama diyor. O olsa hic umursamaz da. Elimde degil diyorum
Ya bende bekar yalnızsınız oralarda da ondan bu drama sandım. Ben bi daha görüşmem zaten ayda yılda bir görüşüyormuşsunuz bi eksilme olmaz
 
Yurtdışında yaşıyorsun, muhtemelen arkadaş sıkıntısı çekiyorsun. Yalnız da hissediyor olabilirsin bilemedim, bütün bunlar üst üste gelince normalde pek de önemsenmeyecek bir şeye fazlaca duygusal tepki vermişsin. Üzülmek de haklısın ama bu kadarla kalsın, ağlama ya da olayı büyütüp bunu kendine dert haline getirme. Ben olsam mesafe koyarım, plan beraber yapılmış sonrasında sana haber vermemişler. Benimle görüşmek istemeyeni ben hiç istemem. Hayat böyle şeyleri dert etmek için çok kısa.
 
Ben sizi çok iyi anlıyorum bu hayat bizim gibi duygusal ınsanlar için çok zor:KK43: böyle durumda ben olsam tavır alırdım
 
aman ya boşverin insan mı kalmadı? Bence istememişler bariz ortada. Şahsen bu şekilde davranan kişilerden kendimi çekerim. Alma verme dengesi önemli. Madem siz arabanızı bile teklif etmişken çağırmamışlar. Artık siz de bir daha arayıp sormayın. Sizden kıymetli değil ya. Kendinize değer verin. Sonra herkes size değer vermeye başlar.
 
I
aman ya boşverin insan mı kalmadı? Bence istememişler bariz ortada. Şahsen bu şekilde davranan kişilerden kendimi çekerim. Alma verme dengesi önemli. Madem siz arabanızı bile teklif etmişken çağırmamışlar. Artık siz de bir daha arayıp sormayın. Sizden kıymetli değil ya. Kendinize değer verin. Sonra herkes size değer vermeye başlar.
Bunu Bir arkadasim cok ayrintili bir sekilde soyledi. Ben kendime deger veriyorum, ozguvenim yerinde, Iyi birisi, sosyal birisi olduguma inaniyorum. Ama gel gor ki boyle de sap gibi kaliyorum ortada
 
O arkadas story de sormus benimle gelen var mi diye, ucu konusunca New Yorker da gelmek istiyor Ona da soyleyelim demisler o yuzden diger arkadas soyledi bana. Sonra ben de bu plani atan arkadasa ben de geliyorum hatta benim arabayla gideriz dedim, konustuk konu kapandi orada. Sonuc su ki ekildim
Uzulebilirsin çok normal. Ama şu kesin ki baya bildiğin seni istememişler. Bir daha plan yapmaya çalışma bu ekiple. Hiçbir plan bu kadar ani yapılmaz. Yok anmislar da yok bilmem ne. Hikaye o işler.
 
Oturup ağlamak yerine kendi başınıza gitmek daha mantıklı değil mi?Kimseye ihtiyaç duymam,kendi başıma gider,gezer gelirim.

ordaki amaç gezmekten ziyade sosyalleşmek, diğer konularında yalnızlıktan o kadar fazla yakınmış ki... bu onun için aşırı önemli anlayacağın, arkadaş buldum diye sevinmiş yakınlaşırız diye düşünmüş ama böyle olunca hayalleri suya düşmüş haliyle
 
Merhaba,

Ben ABD de yasiyoruum, 35 yasindayim. Yeni tasindigim yerde bir yıldır tanistigimiz bir arkadas grubumuz var, çok samimi olmamakla birlikte arada bir araya gelip seviyeli biraz muhabbet ediyoruz, ayrılıyoruz. Bu arkadaslardan biri sosyal medyada "x müzeye gitmek istiyorum, benimle gelen var mi" dedi, ben de ben gelirim yazdim. Benden baska iki arkadas daha gelecegini söylemiş. Neyse ucu kendi arasında konuşmuş gidelim diye, biri de bana yazdı sen de yazmissin, sen de gel dedi. Sonra konustuk gidelim dedik, ben de dedim ki benim arabam geniş, benim arabayla gidelim dedim. Gidecegimiz gun bir arkadas hasta oldu, sonra erteledik, o iyileşinceye gideriz dedik gecen hafta.

Arkadaslar sabah instgrama bir girdim ucu buluşmuş, müzeye gitmiş, ucu de ayri ayri storyler atıyorlar falan nasıl kotu oldum bilemezsiniz. Kalbim kirildi, hatta ağladım tum gun. Aralarinda en genc benim ki ben de 35 yasindayim, digerleri 37, 39,42 yaşlarında. Seviyeli, iyi bir muhabbetimiz vardi, hiç beklemezdim, neye ugradigimi sasirdim. Nispeten biraz daha yakin hissetigimin story sine yazdım, neden beni ektiniz anlamadım dedim, çok ani oldu dedi, diger ikisi buluşmaya karar vermis, son dk buna haber vermişler ve aniden yola cikmislar ve hatta hem yol boyunca hem de gezi boyunca sürekli beni anmışlar. Dedim ki bana da ani haber verebilirdiniz, geliyorum ya da gelemiyorum diyebilirdim dedim, haklisin dedi. kalbim kirildi dedim, daha samimi olabilirsiniz, daha iyi anlasabilirsiniz ama var olan bir plandan ekilmek çok canimi yaktı dedim, haklisin dedi.

Arkadaslar ne olur bana yardimci olun. Bu insanlarla bir gr husumetim yok. Ucu anlaşıp gitsin buna da sozum yok ama neden var olan plandan ekiliyorum ki? Ya son dk da olsa haber vermelerinde ne gibi bir beis var ki?
33um. ben yaslanmıssam demekki:) karsımda 21 yasında dertlenen birivar sandim:)
 
Newyorker ... herkes sizi eleştirmiş ama ben anladım sizi. Yurt dışına eşinizle çıktınız. Orda bi sosyal hayatınız aileniz arkadaşınız yok. O müzeye gidecek arkadaşlarınızla da bağ kurmak istediniz. Turkiyede böyle çünkü. Parkta 5 dakika oturup sohbet ettiğin kişiyle bile duygusal bağ kurarsın. Yalnızlıktan çok korkuyorsunuz çünkü. Orda da çok yalnız kaldınız. Belki kendi memleketinizde ailenizin olduğu şehirde olsaydınız böyle bir boşluğa düşmezdiniz.

Bu bir süreç. Siz de hassas noktanızı keşfetmiş oldunuz böylece. Lütfen üzülmeyin. Bu yönünüzü güçlendirmeye çalışın.

Bi de görüşmeyi o kadar çok istemişsiniz ki kendi aracınızla , gezmeyi garantiye almak istemişsiniz.

Ben olsaydım bir daha o tayfa ile onlar mesaj atıp görüşme planı yapana kadar görüşmezdim.
 
X