Arkadasla irtibat nasil kesilir?

Merhaba,
Aklima takilan bir soruyu sormak istiyorum. Sizi ozellikle son 6 ay kadardir cok yipratan, artik fazlasiyla kirildiginiz, telafisi olmadigini dusundugunuz, kurtarilacak bir yani olmadigini dusundugunuz arkadasliginizi nasil bitirirsiniz? Kadin-erkek iliskisi degil bu, normal kiz-kiza arkadaslik tabii.
Karsi taraf cok tutarsiz, bir oyle, bir boyle davranan, derdini anlatamayan, siz anlatsaniz anlamaya calismayan, kisacasi iletisim kurulamayan biri... Celiskili tavirlarla habire aklinizi karistiran, iyi mi kotu mu anlamadiginiz, niyeti nedir bilemediginiz, sizi binbir turlu dusuncelere gebe birakan biri diyelim. Hayir, hic yaklasmasa, gorusmesek amenna. Ama bir cok samimi davranip, bir tavirli davraniyor, oyle biri. Bir oyle, bir boyle. Acik ve net olmayan, kendi bildigini okuyan, ama anlatsaniz derdinizi anlamayacak, ya da alinip gidecek biri. Oyle konusarak "cozmek" gibi bir umut yok yani, bitmeye mahkum.

Bir sessiz sedasiz irtibati kesmek var. Bu da bana cok tuhaf geliyor, karakterime ters. Bir de acik acik icini dokup, haydi selametle diye bildirerek kesmek var ki bu benim karakterime daha uygun. Icini dokmek derken sadece kirginliklari ve gorusmemeye karar verdigini bildirmekten bahsediyorum, yoksa ofke kusmak, sayip saydirmak degil. Normal konusmak gibi... Hangisi daha dogru, daha insancil, olgun, daha medeni bir harekettir?

Insan iliskilerimde rutin olarak yaptigim birsey degildir her sorun yasadigimi boyle hayatimdan cikarmak, benim icin son raddedir, o yuzden bilmiyorum nasil olmali.

Her konuma eklemek zorunda oldugum eklememi de yapayim. Yurtdisindayim, ve bu arkadas Turkiye'de. Yani yuzyuze degil de, daha cok mesajla gorustugumuz, yazistigimiz bir arkadas. Birsey diyecek olsam mesaj yazarak derim yani, cikip gorusme olanagi yok. Fikirlerinizi bekliyorum.

Bende de var hiç bi halta yaramayan, tutarsız ve gittikçe sinir bozucu olan bi arkadaş...
Yöntemini bulursan bana da haber ver.

sevde_ .!.:

Merhaba,
Aklima takilan bir soruyu sormak istiyorum. Sizi ozellikle son 6 ay kadardir cok yipratan, artik fazlasiyla kirildiginiz, telafisi olmadigini dusundugunuz, kurtarilacak bir yani olmadigini dusundugunuz arkadasliginizi nasil bitirirsiniz? Kadin-erkek iliskisi degil bu, normal kiz-kiza arkadaslik tabii.
Karsi taraf cok tutarsiz, bir oyle, bir boyle davranan, derdini anlatamayan, siz anlatsaniz anlamaya calismayan, kisacasi iletisim kurulamayan biri... Celiskili tavirlarla habire aklinizi karistiran, iyi mi kotu mu anlamadiginiz, niyeti nedir bilemediginiz, sizi binbir turlu dusuncelere gebe birakan biri diyelim. Oyle konusarak "cozmek" gibi bir umut yok yani, bitmeye mahkum.

Bir sessiz sedasiz irtibati kesmek var. Bu da bana cok tuhaf geliyor, karakterime ters. Bir de acik acik icini dokup, haydi selametle diye bildirerek kesmek var. Icini dokmek derken sadece kirginliklari ve gorusmemeye karar verdigini bildirmekten bahsediyorum, yoksa ofke kusmak, sayip saydirmak degil. Normal konusmak gibi... Hangisi daha dogru, daha insancil, daha medeni bir harekettir?

Insan iliskilerimde rutin olarak yaptigim birsey degildir her sorun yasadigimi boyle hayatimdan cikarmak, o yuzden bilmiyorum nasil olmali.

Her konuma eklemek zorunda oldugum eklememi de yapayim. Yurtdisindayim, ve bu arkadas Turkiye'de. Yani yuzyuze degil de, daha cok mesajla gorustugumuz, yazistigimiz bir arkadas. Birsey diyecek olsam mesaj yazarak derim yani, cikip gorusme olanagi yok. Fikirlerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

İletişim kurarak, kendini ifade ederek anlatıp bitirmek tabi ki en güzeli ancak bu karşındakinin tutumuyla yakından ilgili. Sen sakince konuşurken o işi kavgaya dökecek bir potansiyele sahipse, mesafeyi arttırarak uzaklaşmak daha iyi olacaktır. Karşılıklı konuşma konusunda anlaşamadığınız, senin arkadaşlığı bitirme sebeplerinde önemli tabi, bunu anlayabilecek biriyse konuşabilirsin

sevde_ .!.:

Merhaba,
Aklima takilan bir soruyu sormak istiyorum. Sizi ozellikle son 6 ay kadardir cok yipratan, artik fazlasiyla kirildiginiz, telafisi olmadigini dusundugunuz, kurtarilacak bir yani olmadigini dusundugunuz arkadasliginizi nasil bitirirsiniz? Kadin-erkek iliskisi degil bu, normal kiz-kiza arkadaslik tabii.
Karsi taraf cok tutarsiz, bir oyle, bir boyle davranan, derdini anlatamayan, siz anlatsaniz anlamaya calismayan, kisacasi iletisim kurulamayan biri... Celiskili tavirlarla habire aklinizi karistiran, iyi mi kotu mu anlamadiginiz, niyeti nedir bilemediginiz, sizi binbir turlu dusuncelere gebe birakan biri diyelim. Oyle konusarak "cozmek" gibi bir umut yok yani, bitmeye mahkum.

Bir sessiz sedasiz irtibati kesmek var. Bu da bana cok tuhaf geliyor, karakterime ters. Bir de acik acik icini dokup, haydi selametle diye bildirerek kesmek var. Icini dokmek derken sadece kirginliklari ve gorusmemeye karar verdigini şbildirmekten bahsediyorum, yoksa ofke kusmak, sayip saydirmak degil. Normal konusmak gibi... Hangisi daha dogru, daha insancil, daha medeni bir harekettir?

Insan iliskilerimde rutin olarak yaptigim birsey degildir her sorun yasadigimi boyle hayatimdan cikarmak, o yuzden bilmiyorum nasil olmali.

Her konuma eklemek zorunda oldugum eklememi de yapayim. Yurtdisindayim, ve bu arkadas Turkiye'de. Yani yuzyuze degil de, daha cok mesajla gorustugumuz, yazistigimiz bir arkadas. Birsey diyecek olsam mesaj yazarak derim yani, cikip gorusme olanagi yok. Fikirlerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ben whatsapptan bitirdim arkadaşlığımı.
Böyle böyle yaptın, yediremiyorum kendime, en iyisi görüşmemek ama görürsem selamımı eksik etmem dedim.
Çocuk gibi küsecek değiliz sonuçta ama samimiyeti keselim en iyisi dedim.
Sonra daha da konuşmadık zaten.

Uzunca bi mail yazın, içinizi dökün, kesin bir dille bittiğini belirtin, açık kapı bırakmadan veda edin olsun bitsin bence.
Yok uzar diyorsanız tartışma çıkartın, büyük bi tepki verip küsebilirsiniz. Karşınızdaki anlar heralde.

Aslinda arkadaslar, ben bunu yaptim. Uzunca bir mesaj (facebookta)atip bitirdim. Gecen hafta oldu. Ama olay cikti. O direk sildi, benim sakince anlattigim derdime hakaret ettigim suclamasini yapti. Hakaret ettigimi iddia edip sildi. Sonra ailesinden biri cikti dirdir etti, vs. Onun zaten birseyden haberi yok, gelmis bana bilip bilmeden laf ediyor. Pek takmadim. Neyse. Ben de kendimi suclu hissettim, Yanlis birsey mi yaptim diye dusunuyorum. Mesajimi kac kere okudum, yoo birsey yok. Gayet sakince anlatmisim. Hatta acik olacam diye dangul dungul konusmayayim, kirici olmamayim diye hep sectim cumlelerimi. Degmezmis zaten. Uste cikmak icin direk hakaret ettigimi iddia etti, kestirip atti, iftira atti diye dusunuyorum bir yandan da. Hakaretmis. Hadi canim. Ondan ne bir aciklama, ne bir kendini savunma, ne birsey. Iletisim yok yani. Hani insani anlayabilecek, durup dusunecek, analiz edecek bir insan degil.

Yani konumun amaci "ne yapmaliyim" degil de kendime sordugum "dogru mu yaptim" sorusuna cevap bulmak aslinda. Icimden bir ses dogrusunu yaptin, boyle olmazdi diyor. Bir ses de abartili bir bitirme mi oldu, ses etmeden uzaklassa miydin diyor. Ama sessiz kalsaydim o hic bir sey olmamis gibi tavirlarina devam edecekti. Bende daha sabir kalmamisti.

ATTRAENTE .!.:

İletişim kurarak, kendini ifade ederek anlatıp bitirmek tabi ki en güzeli ancak bu karşındakinin tutumuyla yakından ilgili. Sen sakince konuşurken o işi kavgaya dökecek bir potansiyele sahipse, mesafeyi arttırarak uzaklaşmak daha iyi olacaktır. Karşılıklı konuşma konusunda anlaşamadığınız, senin arkadaşlığı bitirme sebeplerinde önemli tabi, bunu anlayabilecek biriyse konuşabilirsin

Genişletmek için tıkla...

Kavga etsek bundan iyi olurdu herhalde. Karsi taraf hic iletisim kuran biri degil ki. Duvara konusuyorum sanki. Cok tuhaf.
Bir onceki mesajima da yazdigim gibi "hakaret" suclamasinda bulundu kendimi ifade etmek icin anlattigim soruna. Dogru duzgun derdimi anlatacam diye bir de sozumona terbiyesiz oldum iyi mi...:)

Kırıcı olmamışsınız, cümlelerinizi seçmişsiniz, e daha ne olsun? Boşuna kafanıza takmayın ince fikirli olmamak lazım bazen. Boşuna dememişler iyilikten maraz doğar diye.

MsShirine .!.:

Kırıcı olmamışsınız, cümlelerinizi seçmişsiniz, e daha ne olsun? Boşuna kafanıza takmayın ince fikirli olmamak lazım bazen. Boşuna dememişler iyilikten maraz doğar diye.

Genişletmek için tıkla...

Haklisiniz.
Tamam, beklememis olabilir, sasirmistir, belki kizmistir, anlarim. Ama hakaret nedir ya? Bu suclama nasil bir ruh halinin urunudur? Hayatimda boyle haksizliga ugramadim, gucume de gitti yapmadigim birsey icin tak diye suclanmak. Insan biraz durur dusunur bunu demeden once.
Iyi olmus bitirdigim, zaten o dedigi, benim mesajimi da hakli cikardi. Zaten yipranmistim, o yaptigi da beni destekleyen son nokta oldu iste.
Cok tesekkur ediyorum fikirlere.

Ne kadar mükemmeliyetçisiniz, kötü anlamda kesinlikle söylemiyorum, sessiz kalıp uzaklaşmak olmazdı eğer şu kuzen? kişisiyse. Muhabbetiniz bunu gerektirirdi. Değer verdiniz, düşündünüz zamanında, hareketleri için doğru düzgün açıklama bile yapamıyor olması zaten bu hale sokmadı mı durumu? Perfect yani, şu gelinen yer tam olması gerektiği gibi.

safkelebek .!.:

Ne kadar mükemmeliyetçisiniz, kötü anlamda kesinlikle söylemiyorum, sessiz kalıp uzaklaşmak olmazdı eğer şu kuzen? kişisiyse. Muhabbetiniz bunu gerektirirdi. Değer verdiniz, düşündünüz zamanında, hareketleri için doğru düzgün açıklama bile yapamıyor olması zaten bu hale sokmadı mı durumu? Perfect yani, şu gelinen yer tam olması gerektiği gibi.

Genişletmek için tıkla...

Dogru tahmin. Kuzen kisisi. Zaten hayatimda bundan daha problemli bir insan iliskim olmamistir herhalde. Arkadas diye kisalttim, konu akrabalik iliskilerine kaymasin, yorumlari etkilemesin diye. Neticede arkadaslik yapmistik onunla.

Mukemmeliyetci miyim bilmem de, hani tatsizlik olmadan neticeye varilsin istemistim. Saygi duyuyordum, deger de veriyordum kendisine. Hakaretle suclandigim mesaji attigim zamana yazikmis meger.

Onunla irtibatimi kestigimden beri daha huzurluyum ne yalan soyliyim. Diger konumu hatirliyorsan, habire hindi gibi dusunuyordum, niye oyle, niye boyle, vs. Tuhaf davranislara anlam vermeye calisiyordum filan. Ustumden bir yuk kalkmis gibi simdi. Tabii ses cikarmadan ona uyum saglarken benden iyisi yoktu. Sesimi cikarinca suclu oldum. Cok uzmusum, kirmisim. Kardesi boyle dedi. Sanki ben durduk yere ortalik canlansin diye keyfimden yazmisim o mesaji... Dedim "ya benim kac aydir uzgunlugum, yipranmisligim ne olacak"... Anlattim, anlattim ona da. Uzun uzun mesajlar gonderdim. Beni anladigini sanmiyorum bile. Dertten anlayan insanlar degillermis, yeni ogrendim. Gelinen yer bana da olmasi gerektigi gibi geliyor sanki. Pismanlik yasamiyorum. Sadece bilmeden yanlis bir sey mi yaptim diye merak ediyordum.

Simdi neticede akrabayiz, yarin birgun araci olan olur, bir akraba ortaminda aramiz duzelir mi filan diye dusunuyorum da... Aklima su son birkac ayki hallerim geliyor. Aman aman diyorum, bir daha asla. Duzgun davrandigi zamanlari, paylasimlarimizi dusundukce bir uzuntu geliyor bana. Ama hayatima yeniden gelmesini, yeniden o hallerime donmeyi istemezdim, iyi boyle. Guzel gunler, guzel hatiralar olarak gecmiste kalsin daha iyi.

Ben size başıma geleni anlatayım o zaman halinize şükredin.
10 yıldır tanıdığım, herşeyimi paylaştığım ablam dediğim insan, benden daha fazla çıkar sağlayamadığından büyük bir kavga çıkarıp, ortak arkadaşlarımıza ağlayıp iftiralar attı, kapıma kadar gelip beni şikayet etti anne ve babama, üstelik bu kadın 3 çocuk sahibi. Tehditler savurdu, yediği naneleri anlatırım diye o mercimek beyniyle ne planlar kurduysa artık, kendince önlemler aldı. Yazık beni hiç tanımamışsın bile demedim, onu gördüğümde hem üzülüyorum hem kendime kızıyorum, hem de kin tutuyorum. Böyle bir insana senelerimi verdim, dediği lafları yuttum, onu korumak için başkalarını karşıma aldım. Olan bana oldu.

MsShirine .!.:

Ben size başıma geleni anlatayım o zaman halinize şükredin.
10 yıldır tanıdığım, herşeyimi paylaştığım ablam dediğim insan, benden daha fazla çıkar sağlayamadığından büyük bir kavga çıkarıp, ortak arkadaşlarımıza ağlayıp iftiralar attı, kapıma kadar gelip beni şikayet etti anne ve babama, üstelik bu kadın 3 çocuk sahibi. Tehditler savurdu, yediği naneleri anlatırım diye o mercimek beyniyle ne planlar kurduysa artık, kendince önlemler aldı. Yazık beni hiç tanımamışsın bile demedim, onu gördüğümde hem üzülüyorum hem kendime kızıyorum, hem de kin tutuyorum. Böyle bir insana senelerimi verdim, dediği lafları yuttum, onu korumak için başkalarını karşıma aldım. Olan bana oldu.

Genişletmek için tıkla...

Cok yazik.
Ben de birbirimizi yanlis tanidigimizi dusunuyorum.
Ben de ablam yerine koymustum, hep iyiligini istemistim. Bazi sorunlari paylasirdik, elimden geldigince destek olmayi, kendisini sevdigimi, deger verdigimi hissettirmeyi cok severdim.

Simdi benim mesajdan sonra kardesi gelip de bana keyfimden durduk yere kendisini uzmusum muamelesi yapti ya, bir kanima dokundu, anlatamam. Sanki ben kotu niyetli biriymisim de durduk yere huzur kacirmak istemisim gibi. Tam tersine ben ona karsi dusuncelerimde ve davranislarimda elimden geldigi kadar iyiydim, onu bilerek uzmek isteyecek en son insanim yahu. Fesat muamelesi yapti bana kardesi. Ya o kardesini de dikkate almamak lazim aslinda, kardesiyle aram cok uzaktir. Ne beni tanir dogru duzgun, ne benim kuzenimle aramda geceni bilir. Oyle bos beles salladi, atti tuttu.

Ben kin tutmuyorum. Tam tersine irtibati kesince kendisine daha cok saygi duydugumu farkettim. Kizmadan saygi duyuyorum, birseyleri sorun etmeden, beklentisiz. Yazmisim icimdekini, bitirmisim, birsey kalmamis artik. Daha ustelemiyorum kendi icimde de. Oyle ofkeli, kinli degilim. Ha kirgin miyim ona, sonuna kadar. Yapilacak en son seyi yaptim ve hayatimdan cikrdim iste. Dertten anlamayan, kendinde hic hata bulmayan insana daha ne kadar kendimi anlatmaya calisabilirdim... O kadar kizginliga, kirginliga biraksin da artik bari son kez mesajimi atip da gideyim. Dunya sadece onun etrafinda donuyor sanki. Kendisi hic dusunmeden birseyler yaparken iyi, ben artik sabredemeyip bitirince kotu. Hey gidi...

Size de tavsiyem, kin tutmamaya calisin. Gecmis bitmis, unutabildiginiz kadar unutun.

sevde_ .!.:

Dogru tahmin. Kuzen kisisi. Zaten hayatimda bundan daha problemli bir insan iliskim olmamistir herhalde. Arkadas diye kisalttim, konu akrabalik iliskilerine kaymasin, yorumlari etkilemesin diye. Neticede arkadaslik yapmistik onunla.

Mukemmeliyetci miyim bilmem de, hani tatsizlik olmadan neticeye varilsin istemistim. Saygi duyuyordum, deger de veriyordum kendisine. Hakaretle suclandigim mesaji attigim zamana yazikmis meger.

Onunla irtibatimi kestigimden beri daha huzurluyum ne yalan soyliyim. Diger konumu hatirliyorsan, habire hindi gibi dusunuyordum, niye oyle, niye boyle, vs. Tuhaf davranislara anlam vermeye calisiyordum filan. Ustumden bir yuk kalkmis gibi simdi. Tabii ses cikarmadan ona uyum saglarken benden iyisi yoktu. Sesimi cikarinca suclu oldum. Cok uzmusum, kirmisim. Kardesi boyle dedi. Sanki ben durduk yere ortalik canlansin diye keyfimden yazmisim o mesaji... Dedim "ya benim kac aydir uzgunlugum, yipranmisligim ne olacak"... Anlattim, anlattim ona da. Uzun uzun mesajlar gonderdim. Beni anladigini sanmiyorum bile. Dertten anlayan insanlar degillermis, yeni ogrendim. Gelinen yer bana da olmasi gerektigi gibi geliyor sanki. Pismanlik yasamiyorum. Sadece bilmeden yanlis bir sey mi yaptim diye merak ediyordum.

Simdi neticede akrabayiz, yarin birgun araci olan olur, bir akraba ortaminda aramiz duzelir mi filan diye dusunuyorum da... Aklima su son birkac ayki hallerim geliyor. Aman aman diyorum, bir daha asla. Duzgun davrandigi zamanlari, paylasimlarimizi dusundukce bir uzuntu geliyor bana. Ama hayatima yeniden gelmesini, yeniden o hallerime donmeyi istemezdim, iyi boyle. Guzel gunler, guzel hatiralar olarak gecmiste kalsin daha iyi.

Genişletmek için tıkla...

Yoo, bence mesajı yazdığınız zamana yazık değil, yalandan olsa bile mazeret bulmak için çaba sarfedemeyen o düşünürse düşünsün bundan sonrasını. Sessizlik, bir dahaki karşılaşma durumunda, yüzsüzlüğe vurup neden irtibatı kestin bir şey mi oldu? diyebilmesine neden olurdu. Şimdi öyle bir durum da kalmadı, meşru sebebiniz de var yeniden yakınlaşmamanız için, daha ne olsun? Pişman olup özür dilemesiyle, yeniden size ihtiyaç duyup iyi niyetinizi kullanma çabasını zaten ayırt edersiniz. Kırılacak insan, uzun uzun yazılmış bir mesaja sade bir emotionla cevap vermez, böyle bir şeyin karşısındakini kıracağını bilir, arayı uzatmadan detaylı cevabını esirgemez. Sadece kendine yapılan şeye kırılan insanla da ilişkinin yürümemesi kaçınılmaz, farkındasınızdır bunların, sadece arada mesafe olduğu için ortamlarda aranızda ne oldu gibi meraklı bir kaç soruyu cevaplamak zorunda kalabilirsiniz, eh bu da çözülmeyecek sorun değil

safkelebek .!.:

Yoo, bence mesajı yazdığınız zamana yazık değil, yalandan olsa bile mazeret bulmak için çaba sarfedemeyen o düşünürse düşünsün bundan sonrasını. Sessizlik, bir dahaki karşılaşma durumunda, yüzsüzlüğe vurup neden irtibatı kestin bir şey mi oldu? diyebilmesine neden olurdu. Şimdi öyle bir durum da kalmadı, meşru sebebiniz de var yeniden yakınlaşmamanız için, daha ne olsun? Pişman olup özür dilemesiyle, yeniden size ihtiyaç duyup iyi niyetinizi kullanma çabasını zaten ayırt edersiniz. Kırılacak insan, uzun uzun yazılmış bir mesaja sade bir emotionla cevap vermez, böyle bir şeyin karşısındakini kıracağını bilir, arayı uzatmadan detaylı cevabını esirgemez. Sadece kendine yapılan şeye kırılan insanla da ilişkinin yürümemesi kaçınılmaz, farkındasınızdır bunların, sadece arada mesafe olduğu için ortamlarda aranızda ne oldu gibi meraklı bir kaç soruyu cevaplamak zorunda kalabilirsiniz, eh bu da çözülmeyecek sorun değil

Genişletmek için tıkla...

Onlar sorun degil, dogru. Hakkimda elaleme yalan yanlis birseyler anlatmasinlar, yeterli benim icin. :)
Simdi bir de su vardi. Ben 2 ay sonra Turkiye'ye gelecegim tatil amaciyla. Oraya gitmem, gorusmem beklenecekti. Ben icimde o kotu duygularla gidemezdim. E konusmayip etmeyip, sadece umursamasa miydim? Ben bu karakterde biri degilim, icim icimi yer konusmasam. Oyle sessiz sessiz gitmemezlik yapsam da tuhaf bir durum olurdu. Bu konusma illa ki yapilacakti. Simdi ya da sonra. Aynen oyle, mesru bir sebep var simdi gorusmemek icin.Ben onun gibi bir oyle, bir boyle, belirsiz biri olamiyorum. Ne nedir belli olmali. Kesin bir sey var artik, o da gorusmedigimiz. Bu kesinlik bile bana huzur veriyor yahu. :)

Benim eski konulardan da parcalar yaziyorsunuz, okumussunuz belli, iste durum oyleydi. Ben nezaket ve dahasi karsisindakine karsi saygi sahibi kimsenin bu davranislari gosterebilecegini sanmiyorum. Gosterse de farkina varinca telafi eder, uste cikmaya calismaz. Bu nasil kompleks ondaki anlamadim zaten. Burda konu da actim, kendi yakin buldugum insanlara da danistim. Hepsi durumu yanlis karsiladi. E sonra bana mesajla sohbet baslatip, 3 hafta mesaja cevap vermemesi. Sonra birsey olmamis gibi gelmesi... Yanlis birsey yaptiginin farkinda bile degildi, ya da umursamiyordu bilmiyorum. E ne zamana kadar ben bunlari cekecektim ki... Yarin birgun baska birsey olacakti kirilacagim. Hep boyle devam da edemezdi. Hatasini gormeyen bir insana daha fazla kendimi ifade etmeye calismak da faydasiz geliyordu. Acik acik dusunduklerimi yazip kestim irtibati. Iyi de ettim sanki. :) Bilseydim ki karsimda dinleyen, anlayan, kendinde hata arayabilen, telafi edebilen biri var, durum cok farkli olurdu. Yine anlatirdim derdimi, ama sonunda bitirmezdim. Onun gonul almasina firsat verirdim. Ama bu kisi boyle biri degil ki. Uzatmaya, daha fazla yipranmaya gerek yoktu artik. Iyi oluyor gorusmedigimiz. Bu sekilde kiminle anlasabiliyorsa onunla arkadas olsun. Herkes yoluna gitsin.

Ben irtibati kesmisim, zaten mesaji atmadan once uzun uzun dusunmusum yanlis birsey yapmayayim diye. Atali, bunlar olali neredeyse 10 gun gecmis, acaba hatali birsey mi yaptim diye hala da aklima gelirken... O benim yaptigim ozelestirinin binde birini yapiyor mu acaba. Kendime de sasiriyorum, kendime haksizlik ettigimi dusunuyorum. Bazen kiziyorum yeter artik kendinde aylardir hata aradigin, her adimi atmadan once yuz kere dusundugun, biraz da o dusunsun diyorum. Kendine toz kondurmayan, vakit ayirip kendini anlatacan diye ozenle yazdigin mesaja hakaret deyip aklinca uste cikan biri var senin karsinda, sen kimin icin bu kadar yoruyorsun beynini kizim diyorum... Ne kiymet vermisim be, kendi kendimi yedim. O uzulsun kendi kaybina artik, yeter.

sevde_ .!.:

Merhaba,
Aklima takilan bir soruyu sormak istiyorum. Sizi ozellikle son 6 ay kadardir cok yipratan, artik fazlasiyla kirildiginiz, telafisi olmadigini dusundugunuz, kurtarilacak bir yani olmadigini dusundugunuz arkadasliginizi nasil bitirirsiniz? Kadin-erkek iliskisi degil bu, normal kiz-kiza arkadaslik tabii.
Karsi taraf cok tutarsiz, bir oyle, bir boyle davranan, derdini anlatamayan, siz anlatsaniz anlamaya calismayan, kisacasi iletisim kurulamayan biri... Celiskili tavirlarla habire aklinizi karistiran, iyi mi kotu mu anlamadiginiz, niyeti nedir bilemediginiz, sizi binbir turlu dusuncelere gebe birakan biri diyelim. Hayir, hic yaklasmasa, gorusmesek amenna. Ama bir cok samimi davranip, bir tavirli davraniyor, oyle biri. Bir oyle, bir boyle. Acik ve net olmayan, kendi bildigini okuyan, ama anlatsaniz derdinizi anlamayacak, ya da alinip gidecek biri. Oyle konusarak "cozmek" gibi bir umut yok yani, bitmeye mahkum.

Bir sessiz sedasiz irtibati kesmek var. Bu da bana cok tuhaf geliyor, karakterime ters. Bir de acik acik icini dokup, haydi selametle diye bildirerek kesmek var ki bu benim karakterime daha uygun. Icini dokmek derken sadece kirginliklari ve gorusmemeye karar verdigini bildirmekten bahsediyorum, yoksa ofke kusmak, sayip saydirmak degil. Normal konusmak gibi... Hangisi daha dogru, daha insancil, olgun, daha medeni bir harekettir?

Insan iliskilerimde rutin olarak yaptigim birsey degildir her sorun yasadigimi boyle hayatimdan cikarmak, benim icin son raddedir, o yuzden bilmiyorum nasil olmali.

Her konuma eklemek zorunda oldugum eklememi de yapayim. Yurtdisindayim, ve bu arkadas Turkiye'de. Yani yuzyuze degil de, daha cok mesajla gorustugumuz, yazistigimiz bir arkadas. Birsey diyecek olsam mesaj yazarak derim yani, cikip gorusme olanagi yok. Fikirlerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

valla benimde öyle bir arkadaşım var ayrıca aşırıda bencil biri, küstüm geri çekildim bitirdim,geldi barıştı ama yine aynı kız, yani hayatımda olmasa olur çünkü yarar değil zarar veriyor,en son her şeyden engelledim kendisini, kafam rahat, valla ne düşünürse düşünsün umrumda değil,sizi üzen biri için ince düşünmeye gerek yok bi saatten sonra

Benim bir cocukluk atkadasim vardi.bole surekli arar buluşuduk.Evlerimizde yakindi.ayy bazen sinir olurdum.beni sevmezdi kiskanirdi ama dibimden ayrilmazdi.surekli kendini overdi vs...en sonunda evlendi gitti kurtulduk.bir kac kez yine konustuk evlenince.nikahina bile gitmedim o derece sinir oluyordum.sonra irtibatimi kestim birden..engelledim numarasini.cok lazimdi sanki...seni yoran uzen insanlari cikart gitsin hayatindan senden degerli mi.bazi insanlar bos zamanini oldurmek icin seni kullaniyor.

siz onun yerinde olsaydınız nasıl kesilmesini isterdiniz? Cevabınız neyse onu yapın

muhatap olmayarak

Fikirler için teşekkür ediyorum.
Evet ben olsam ben de biri benimle açık ve net olsun, sonra da ne yaparsa yapsın isterdim.
Doğrusunu yapmışım galiba.