Arkadaşlık ilişkilerinden çok sıkıldım

asudeas · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Zaten gerçekten öyle ailenin yeri doldurulamaz ve değiştirilemez ama maalesef arkadaşlara da hayatımız boyunca ihtiyacımız var

Şöyle yap ablan olarak söylüyorum canın mı sıkıldı o zaman görüş. Yani senı anlayanla empatı Kur'anla görüş. Bu zaten ılerledıkce yaşın senı kım onemsıyoe kım onemsemıyor anlıyosun

eftelya2015 · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Herkese merhaba

Herhangi bir sorum yok biraz arkadaşlıklar hakkında serzenişte bulunup içimi dökmeye geldim. Okuyanlara çok teşekkür ederim bu sıralar depresif olduğumdan canım kimseyle görüşmek istemiyor, yazıya dökünce çenem açıldı.

Öncelikle yakın bir arkadaşımın düğünü var yakın zamanda, içimden hiç gitmek gelmiyor. Yani genellikle bu sıralar kimse için, kimse hatrına bir şey yapasım yok. benim evlenen arkadaşlarım istisnasız aşırı değiştiler. Benim her dönemden kalma küçük arkadaş gruplarım ve çok samimi ilişkilerim oldu hep. Ama tabi ki zamanla değişmeye başladı. İlk önce çocukluk arkadaşım evlendi bana karşı hep meşgul yoğun. Bu arkadaşımın düğününe sınavlarım varken gitmiştim bir de onun işlerine koştururken hastalandım döndüm hasta hasta sınavlara çalıştım. Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti. Neymiş başka yerdeymiş de denk gelmemiş tamam dedim olur. Ya düğünü için yaşadığı şehre gittim o kadar ısrar etti ki gelmem için, sınavlarım var param bile yok dedim samimiyetimize güvenip ama yok illa geleceksin diye tutturdu kalktım gittim bana bahsettiğinden farklı planları varmış düğünden sonrası için, oraya gidince şok oldum. Bambaşka bir şehirdeyim kalacak yer ne yapacağım falan hiç düşünülmemiş. Böyle konuşmamıştık falan dedim ama desen ne. Saçma sapan işler. Pişman oldum.
Bu da ayrı kanayan yaram, kalacak yer ayarlamıyor kimse ama şehir dışından gelenler için ama gelmeleri için de aşırı ısrar ediyorlar.
Başka arkadaşım evleniyordu, nişanlanırken nişan hazırlıklarına yardım ettim temizliğine ikramlıklarına kadar evlenince hopppp herkesle görüşmeyi kesti. Düğününe gitmeyen yakın bir arkadaşımız daha vardı, onunla da görüşmüyor benimle de, eee o zaman arkadaşlığa değer veren de bir vermeyen de.

Çok yakın zamanda anneannemi kaybettim kaç yıllık dostum arkadaşım dediğim ailemden sonra gördüğüm insanlar başsağlığı için bile aramadı. Aramızda hiçbir sorun olmamasına rağmen. Anneannemin kırkını bile yaptık, 50 gün falan oldu o zaman aradı birisi açmadım telefonu. Biliyorum yaşadığım yere uğradı kahve içelim falan dicek ama o kadar kırgınım ki ne diyeceğimi bilemedim. Açıp da kimseye sana kırıldım neden böyle yaptın demeye bile halim yok. Bunun beni ne kadar üzeceğini bilecek kadar tanıyor, 10 küsür yıllık arkadaşım dostum, kaşımın yukarı kalkmasından ne düşündüğümü anlar bunun sonucunda beni ne kadar kıracağını bilmiyor mu sanki..

Bu cenazede aranmamak benim dünyamı aydınlattı ya. İnsanlar için aslında yapmak istemediğim şeyleri yapıyormuşum sırf mutlu olsunlar diye..

Bütün bu olanlardan sonra sıtkımı sıyırdım artık insanlardan, parmağımı kıpırdatasım gelmiyor şimdi bu yakın arkadaşımın düğünü için de başka şehre gitmem gerekiyor çok ısrar ediyor ama yok içimden gelmiyor. O da kalacak yer bulamadı.

Karşılık bekleyerek yapmıyorum bir şeyleri ama bir alma verme dengesi içinde olsun, en azından yaptığımın anlamı olsun değeri olsun istiyorum ama yok. Niye hep bid şeyler yapan ben olayım ki, evlenen zaten herkesi unutuyor orasını anladık ama ben yapıyorum elimden geleni ben onları yanımda görmek istediğimde bakıyorum yapayalnızım.
Neyse hanımlar o kadar doluyum ki 374747 sayfa yazar konuşurum yani. Eminim herkesin vardır böyle bir dönemi..

Arkadaşlık dediğimiz şey de bizim seçtiğimiz kişiler olduğundan tahammül edemiyorum artık
Galiba insan yaşlandıkça yalnızlaşıyor…

Haklısın bir yere kadar ama kimse sana kalacak yer ayarlamak zorunda değil. Sen misafir olarak değil düğün davetlisi olarak arkadaşının yanında ona destek olmaya gidiyorsun. Bir otelde kalabilirsin yada orada varsa bir tanıdık ama düğün sahibinden bunu beklemen yanlış, eğer ki maddi açıdan durumun elverişli değilse de gitmezsin bir çiçek gönderirsin güzel bir mesajla yeterli gerçekten samimiyet varsa kimse kırılmaz. Benimde şehir dışında yakın arkadaşlarımın düğünleri oldu biri hariç diğerlerine gitmedim sebep maddiyattı ama kimsede bana kırılmadı çiçeğimi gönderdim yanında olduğumu hissettirdim önemli olan o bence.

garciaas · 13 Aralık 2024

Konuyu okumadım başlığa cevabım mutlu edenle arkadaş olacaksin sıkıntı yaratan sorunlu tiplerden kaçacaksın.Esas olan budur insan bir yere kadar ödün verir .Bir yerden sonra fişi çekmek şart

gulendam_34 · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Çok ısrar ediyor ama diğer yandan gerçekten depresif bir süreçteyim canım da istemiyor çok çok samimi bir arkadaşım ama kendisi de zamanında çok çok samimi olduğu kişinin düğününe şehir dışı diye gitmemişti ki o şehirde ailesi yaşadığı halde..

uydurun bişey gitmeyin
gerçekten

öyle oluyor biçok arkadaş değişiveriyor hemen
yaşınız kaç bilmiyorum artık canınız ne isterse o
içinizden diyorsunuzdur ya bu arkadaş onlar gibi değilse ya vefalıysa diye anlıyorum

şehir dışı çok mu uzak günü birlik gelip gitme şansınız var mı uçak vs ile

kabulsuzgercekler0 · 13 Aralık 2024

Arkadaşlık açıkçası bana külfet gibi geliyor. Çok değer veriyorsun karşılığını alamıyorsun vs. boşa kürek çekmişsin gibi.O yüzden ben şahsen arkadaşlık ilişkilerinde yüzeysel olmayı tercih ediyorum.Onlar ne yaparsa aynısını veya bir tık fazlasını yaparım ama ötesi yok.Kimse annem babam değil.
Lisede yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşım yıllarca teyzesiyle birlikte büyüdüğünü bana söylememişti.Aile içerisindeki sorunlu olaylarımın hepsini de ağzını iki metre açarak dinlerdi meraklı meraklı.Hatta evine diye gittiğim yer teyzesinin eviymiş...bir gün numarasını kaybettim kendisi de çok sık telefon değiştirirdi.Evine gittim akşamüstü iş çıkışı, 3 aydır haber alamıyordum çünkü.
Kapıda bir baktım annesine çok benzeyen bir kadın merhaba siz tanıyor musunuz arkadaşımın adı bu sizi annesine benzettim ona gelmiştim ben dedim.Kadın da şok oldu ben onu teyzesiyim burası benim evim dedi.Eşim evde siz neden öyle çat kapı geldiniz vs dedi çok kötü duruma düştüm.Halbuki ben ona ulaşamadığım için merak etmiştim yazmasını bekledim yazmamıştı.Beni kandırıp bu duruma düşürmüş her şeyini saklamış.İnsanları düşünmeye gelmiyor, üstüne bir de kız benim beni arayıp azarlamıştı resmen neden gidiyorsun diye telefonda ağladım sinirden.şahsen ben düğüne gitmek istemiyorsam gitmezdim.İstersem giderdim.

yenGEnC · 13 Aralık 2024

bosver gitme. "kusura bakma gelemeyecegim ama kalbim senle. eminim cok mutlu olacağına, tum iyi dileklerim seninle" de yaz geç.
istemediğin seyleri kimse için yapmazsan, sadece beraber keyif alirsan kimse icin fazla bir beklentin olmaz

tusiko · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Herkese merhaba

Herhangi bir sorum yok biraz arkadaşlıklar hakkında serzenişte bulunup içimi dökmeye geldim. Okuyanlara çok teşekkür ederim bu sıralar depresif olduğumdan canım kimseyle görüşmek istemiyor, yazıya dökünce çenem açıldı.

Öncelikle yakın bir arkadaşımın düğünü var yakın zamanda, içimden hiç gitmek gelmiyor. Yani genellikle bu sıralar kimse için, kimse hatrına bir şey yapasım yok. benim evlenen arkadaşlarım istisnasız aşırı değiştiler. Benim her dönemden kalma küçük arkadaş gruplarım ve çok samimi ilişkilerim oldu hep. Ama tabi ki zamanla değişmeye başladı. İlk önce çocukluk arkadaşım evlendi bana karşı hep meşgul yoğun. Bu arkadaşımın düğününe sınavlarım varken gitmiştim bir de onun işlerine koştururken hastalandım döndüm hasta hasta sınavlara çalıştım. Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti. Neymiş başka yerdeymiş de denk gelmemiş tamam dedim olur. Ya düğünü için yaşadığı şehre gittim o kadar ısrar etti ki gelmem için, sınavlarım var param bile yok dedim samimiyetimize güvenip ama yok illa geleceksin diye tutturdu kalktım gittim bana bahsettiğinden farklı planları varmış düğünden sonrası için, oraya gidince şok oldum. Bambaşka bir şehirdeyim kalacak yer ne yapacağım falan hiç düşünülmemiş. Böyle konuşmamıştık falan dedim ama desen ne. Saçma sapan işler. Pişman oldum.
Bu da ayrı kanayan yaram, kalacak yer ayarlamıyor kimse ama şehir dışından gelenler için ama gelmeleri için de aşırı ısrar ediyorlar.
Başka arkadaşım evleniyordu, nişanlanırken nişan hazırlıklarına yardım ettim temizliğine ikramlıklarına kadar evlenince hopppp herkesle görüşmeyi kesti. Düğününe gitmeyen yakın bir arkadaşımız daha vardı, onunla da görüşmüyor benimle de, eee o zaman arkadaşlığa değer veren de bir vermeyen de.

Çok yakın zamanda anneannemi kaybettim kaç yıllık dostum arkadaşım dediğim ailemden sonra gördüğüm insanlar başsağlığı için bile aramadı. Aramızda hiçbir sorun olmamasına rağmen. Anneannemin kırkını bile yaptık, 50 gün falan oldu o zaman aradı birisi açmadım telefonu. Biliyorum yaşadığım yere uğradı kahve içelim falan dicek ama o kadar kırgınım ki ne diyeceğimi bilemedim. Açıp da kimseye sana kırıldım neden böyle yaptın demeye bile halim yok. Bunun beni ne kadar üzeceğini bilecek kadar tanıyor, 10 küsür yıllık arkadaşım dostum, kaşımın yukarı kalkmasından ne düşündüğümü anlar bunun sonucunda beni ne kadar kıracağını bilmiyor mu sanki..

Bu cenazede aranmamak benim dünyamı aydınlattı ya. İnsanlar için aslında yapmak istemediğim şeyleri yapıyormuşum sırf mutlu olsunlar diye..

Bütün bu olanlardan sonra sıtkımı sıyırdım artık insanlardan, parmağımı kıpırdatasım gelmiyor şimdi bu yakın arkadaşımın düğünü için de başka şehre gitmem gerekiyor çok ısrar ediyor ama yok içimden gelmiyor. O da kalacak yer bulamadı.

Karşılık bekleyerek yapmıyorum bir şeyleri ama bir alma verme dengesi içinde olsun, en azından yaptığımın anlamı olsun değeri olsun istiyorum ama yok. Niye hep bid şeyler yapan ben olayım ki, evlenen zaten herkesi unutuyor orasını anladık ama ben yapıyorum elimden geleni ben onları yanımda görmek istediğimde bakıyorum yapayalnızım.
Neyse hanımlar o kadar doluyum ki 374747 sayfa yazar konuşurum yani. Eminim herkesin vardır böyle bir dönemi..

Arkadaşlık dediğimiz şey de bizim seçtiğimiz kişiler olduğundan tahammül edemiyorum artık
Galiba insan yaşlandıkça yalnızlaşıyor…

tusiko · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Herkese merhaba

Herhangi bir sorum yok biraz arkadaşlıklar hakkında serzenişte bulunup içimi dökmeye geldim. Okuyanlara çok teşekkür ederim bu sıralar depresif olduğumdan canım kimseyle görüşmek istemiyor, yazıya dökünce çenem açıldı.

Öncelikle yakın bir arkadaşımın düğünü var yakın zamanda, içimden hiç gitmek gelmiyor. Yani genellikle bu sıralar kimse için, kimse hatrına bir şey yapasım yok. benim evlenen arkadaşlarım istisnasız aşırı değiştiler. Benim her dönemden kalma küçük arkadaş gruplarım ve çok samimi ilişkilerim oldu hep. Ama tabi ki zamanla değişmeye başladı. İlk önce çocukluk arkadaşım evlendi bana karşı hep meşgul yoğun. Bu arkadaşımın düğününe sınavlarım varken gitmiştim bir de onun işlerine koştururken hastalandım döndüm hasta hasta sınavlara çalıştım. Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti. Neymiş başka yerdeymiş de denk gelmemiş tamam dedim olur. Ya düğünü için yaşadığı şehre gittim o kadar ısrar etti ki gelmem için, sınavlarım var param bile yok dedim samimiyetimize güvenip ama yok illa geleceksin diye tutturdu kalktım gittim bana bahsettiğinden farklı planları varmış düğünden sonrası için, oraya gidince şok oldum. Bambaşka bir şehirdeyim kalacak yer ne yapacağım falan hiç düşünülmemiş. Böyle konuşmamıştık falan dedim ama desen ne. Saçma sapan işler. Pişman oldum.
Bu da ayrı kanayan yaram, kalacak yer ayarlamıyor kimse ama şehir dışından gelenler için ama gelmeleri için de aşırı ısrar ediyorlar.
Başka arkadaşım evleniyordu, nişanlanırken nişan hazırlıklarına yardım ettim temizliğine ikramlıklarına kadar evlenince hopppp herkesle görüşmeyi kesti. Düğününe gitmeyen yakın bir arkadaşımız daha vardı, onunla da görüşmüyor benimle de, eee o zaman arkadaşlığa değer veren de bir vermeyen de.

Çok yakın zamanda anneannemi kaybettim kaç yıllık dostum arkadaşım dediğim ailemden sonra gördüğüm insanlar başsağlığı için bile aramadı. Aramızda hiçbir sorun olmamasına rağmen. Anneannemin kırkını bile yaptık, 50 gün falan oldu o zaman aradı birisi açmadım telefonu. Biliyorum yaşadığım yere uğradı kahve içelim falan dicek ama o kadar kırgınım ki ne diyeceğimi bilemedim. Açıp da kimseye sana kırıldım neden böyle yaptın demeye bile halim yok. Bunun beni ne kadar üzeceğini bilecek kadar tanıyor, 10 küsür yıllık arkadaşım dostum, kaşımın yukarı kalkmasından ne düşündüğümü anlar bunun sonucunda beni ne kadar kıracağını bilmiyor mu sanki..

Bu cenazede aranmamak benim dünyamı aydınlattı ya. İnsanlar için aslında yapmak istemediğim şeyleri yapıyormuşum sırf mutlu olsunlar diye..

Bütün bu olanlardan sonra sıtkımı sıyırdım artık insanlardan, parmağımı kıpırdatasım gelmiyor şimdi bu yakın arkadaşımın düğünü için de başka şehre gitmem gerekiyor çok ısrar ediyor ama yok içimden gelmiyor. O da kalacak yer bulamadı.

Karşılık bekleyerek yapmıyorum bir şeyleri ama bir alma verme dengesi içinde olsun, en azından yaptığımın anlamı olsun değeri olsun istiyorum ama yok. Niye hep bid şeyler yapan ben olayım ki, evlenen zaten herkesi unutuyor orasını anladık ama ben yapıyorum elimden geleni ben onları yanımda görmek istediğimde bakıyorum yapayalnızım.
Neyse hanımlar o kadar doluyum ki 374747 sayfa yazar konuşurum yani. Eminim herkesin vardır böyle bir dönemi..

Arkadaşlık dediğimiz şey de bizim seçtiğimiz kişiler olduğundan tahammül edemiyorum artık
Galiba insan yaşlandıkça yalnızlaşıyor…

Canım bence kesinlikle gitmemelisin.Arkadaşın sadece kendini düşünüyor gerçekten çok takıldım kalacak yer olayına ya.Bizde düğünlerde şehir dışından gelecek varsa ve kalacak yerleri yoksa yer ayarlanır böyle gördük öğrendik gerekirse yer yatakları yapılır ki genelde yapılır sığılmaz:)Bu karşılık beklemek falan değil ki olması gereken bişey.Ayrıca şöylede bişey var hiç bişey tek taraflı olmamalı hep sen düşünüyosan,hep sen fedakarlık yapıyosan olmaz.Ben şunu yaptım o da bunu yapsın diye beklentiye girmek değil olay ama bence sevgi,emek,değer karşılıklı olmalı.Senin için bi çabaya girmiyosa karşında ki sende yapmamalısın.Başkaları mutlu olsun diye huzursuz,isteksiz şeyler yapma boşver.

sino2023 · 13 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Herkese merhaba

Herhangi bir sorum yok biraz arkadaşlıklar hakkında serzenişte bulunup içimi dökmeye geldim. Okuyanlara çok teşekkür ederim bu sıralar depresif olduğumdan canım kimseyle görüşmek istemiyor, yazıya dökünce çenem açıldı.

Öncelikle yakın bir arkadaşımın düğünü var yakın zamanda, içimden hiç gitmek gelmiyor. Yani genellikle bu sıralar kimse için, kimse hatrına bir şey yapasım yok. benim evlenen arkadaşlarım istisnasız aşırı değiştiler. Benim her dönemden kalma küçük arkadaş gruplarım ve çok samimi ilişkilerim oldu hep. Ama tabi ki zamanla değişmeye başladı.

tek tek yorum yapacağım.

Justalittlebityourheart .!.:
İlk önce çocukluk arkadaşım evlendi bana karşı hep meşgul yoğun. Bu arkadaşımın düğününe sınavlarım varken gitmiştim bir de onun işlerine koştururken hastalandım döndüm hasta hasta sınavlara çalıştım. Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti. Neymiş başka yerdeymiş de denk gelmemiş tamam dedim olur. Ya düğünü için yaşadığı şehre gittim o kadar ısrar etti ki gelmem için, sınavlarım var param bile yok dedim samimiyetimize güvenip ama yok illa geleceksin diye tutturdu kalktım gittim bana bahsettiğinden farklı planları varmış düğünden sonrası için, oraya gidince şok oldum. Bambaşka bir şehirdeyim kalacak yer ne yapacağım falan hiç düşünülmemiş. Böyle konuşmamıştık falan dedim ama desen ne. Saçma sapan işler. Pişman oldum.

Justalittlebityourheart .!.:
Bu da ayrı kanayan yaram, kalacak yer ayarlamıyor kimse ama şehir dışından gelenler için ama gelmeleri için de aşırı ısrar ediyorlar.

bak canım bunlar herkese böyle aşırı ısrar ederler
çünkü amaçları düğünde kendi tarafı ne kadar kalabalık gözükürse o kadar iyidir kendisi için
bu başka şehirdeki insanlara düğünü için aşırı ısrar eden ama geldiklerinde kalacak yer konusunda yardımcı olmayan insanların tek amacı düğündeki davetli sayısını yükseltmektir
gerçekten değer veren insan ya kalacak yer ayarlar, ayarlayamıyorsa da geldiğinde kalacak yeri olmayan birine ısrar etmez
davet eder ama kalacak yer konusunda yardımcı olamayacağını dürüstçe söyler madem samimisiniz
artık kalacak yeri davetli kendi cebinden otel motel mi ayarlar nasıl yapacak ona bırakır
davetli de kendi imkanı dahilinde gider ya da gitmez.
anladığım kadarıyla başka arkadaşların da böyle düğüne çağırıp kalacak yer konusunda seni mağdur etmiş
bu sana ders olsun bi daha asla paran yokken, sınavın varken, kalacak yerin yokken şehir dışına kimsenin bişeyi için kesinlikle gitme.

Justalittlebityourheart .!.:
Başka arkadaşım evleniyordu, nişanlanırken nişan hazırlıklarına yardım ettim temizliğine ikramlıklarına kadar evlenince hopppp herkesle görüşmeyi kesti. Düğününe gitmeyen yakın bir arkadaşımız daha vardı, onunla da görüşmüyor benimle de, eee o zaman arkadaşlığa değer veren de bir vermeyen de.

kocası görüştürmüyordur. en nefret ettiğim insan tipi. hayatına giren biri yüzünden çevresini silen insanlara zerre saygı duymuyorum
bunlar kendi fikri zikri olmayan zekası düşük, başkalarının kuklası olmuş zavallılar benim gözümde.

Justalittlebityourheart .!.:
Çok yakın zamanda anneannemi kaybettim kaç yıllık dostum arkadaşım dediğim ailemden sonra gördüğüm insanlar başsağlığı için bile aramadı. Aramızda hiçbir sorun olmamasına rağmen. Anneannemin kırkını bile yaptık, 50 gün falan oldu o zaman aradı birisi açmadım telefonu. Biliyorum yaşadığım yere uğradı kahve içelim falan dicek ama o kadar kırgınım ki ne diyeceğimi bilemedim. Açıp da kimseye sana kırıldım neden böyle yaptın demeye bile halim yok. Bunun beni ne kadar üzeceğini bilecek kadar tanıyor, 10 küsür yıllık arkadaşım dostum, kaşımın yukarı kalkmasından ne düşündüğümü anlar bunun sonucunda beni ne kadar kıracağını bilmiyor mu sanki..

valla insanlar o kadar düşüncesiz ki inan bana bunu düşünmemiştir bile
ortada bir cenaze var bir kayıp var, ne demek arayıp baş sağlığı dilememek?
cenazeye bile katılmaları gereken insanlar bunlar aslında
benim eski sevgilimin son 1 sene içinde 2 tane cenazesi oldu üstelik ailesi falan da değil sadece yakın çevresinden çok sevdiği insanlardı
vefat haberini de kendisinden aldım. "eski" sevgilim olmasına rağmen ikisinde de baş sağlığı diledim, üzüldüm, yanında oldum destek oldum
hatta bi tanesinde cenazeye katılmayı teklif ettim
ki eski sevgilim yani bu insan, benim asla destek olma, iletişim kurma misyonum yok. ona rağmen yaptım
arkadaşlarının bu durumda sana destek olmaması kabul edilebilir değil.

Justalittlebityourheart .!.:
Bu cenazede aranmamak benim dünyamı aydınlattı ya. İnsanlar için aslında yapmak istemediğim şeyleri yapıyormuşum sırf mutlu olsunlar diye..

Bütün bu olanlardan sonra sıtkımı sıyırdım artık insanlardan, parmağımı kıpırdatasım gelmiyor

zaten bunlar verdiğin değeri hak eden tipler değillermiş. bunları kaybettim diye düşünme inan bana böyle insanları hayatından çıkarmak demek omzundan yük atmak demektir.

Justalittlebityourheart .!.:
şimdi bu yakın arkadaşımın düğünü için de başka şehre gitmem gerekiyor çok ısrar ediyor ama yok içimden gelmiyor. O da kalacak yer bulamadı.

kesinlikle gitmek gibi bir hata yapma. açıkça da dan dan yüzüne söyle. "bana ısrar ediyorsun anlıyorum, teşekkürler ama o şehirde kalacak yerim olmadığı için gelemiyorum lakin kalben yanındayım, sana mutluluklar" de geç

Justalittlebityourheart .!.:
Karşılık bekleyerek yapmıyorum bir şeyleri ama bir alma verme dengesi içinde olsun, en azından yaptığımın anlamı olsun değeri olsun istiyorum ama yok. Niye hep bid şeyler yapan ben olayım ki, evlenen zaten herkesi unutuyor orasını anladık ama ben yapıyorum elimden geleni ben onları yanımda görmek istediğimde bakıyorum yapayalnızım.
Neyse hanımlar o kadar doluyum ki 374747 sayfa yazar konuşurum yani. Eminim herkesin vardır böyle bir dönemi..

Arkadaşlık dediğimiz şey de bizim seçtiğimiz kişiler olduğundan tahammül edemiyorum artık
Galiba insan yaşlandıkça yalnızlaşıyor…

ben yaşım ilerledikçe arkadaşlığa daha az ihtiyaç duyan biri oldum
en azından derin arkadaşlıklara ihtiyacım yok gibi bişey şu an
arada bi kahve içmelik yüzeysel arkadaşlıklar olabilir ama duygusal anlam yüklemeli şeylere yer vermiyorum uzun zamandır
böyle çok daha mutluyum.

dinora · 13 Aralık 2024

Merhaba, sizi çok iyi anlıyorum.

En yakın arkadaşım gördüğüm insanın bekarlığa vedasına, nikahına, düğününe sırayla gittim. Bütün bir ayımı o arkadaşım için kapatmıştım yani resmen. Nikahı farklı şehirdeydi, 15 dakikalık bir etkinlik için gittim, evinde de ağırlanmadım, otelde kaldım. Bir dünya masraf. Sonra cidden değişti bazı şeyler. Bir sene boyunca bir kez bile görüşmedik aynı şehirde yaşamamıza karşın. Ağzımla söyledim, yine de beni bir kez bile evine davet etmedi.

Sonraki yaz ben evlendim. Bekarlığa vedama gelemedi, işi varmış. Evden alma merasimine gelemedi, yetişememiş. Düğünüme geldi, misafir gibi oturdu, gitti. Telefonundan tek kare fotoğraf çıkmadı düğünden. Öyle el gibi. Üstüne iki ay boyunca tek satır yazmadı, nasılsın nasıl gidiyor diye sormadı. İnsan böyle zamanlarda bekliyormuş, onu fark ettim. Ben içimden geldiği için yapıyordum ama zaten gerekliymiş de.

O arkadaşımı hayatımdan çıkardım. Bazen buruk hissetmiyor muyum, hissediyorum evet. Ama onsuzluk daha iyi geldi. Zaten ben onu hayatımdan çıkarmadan o çıkıp gitmiş gibi hissediyorum çoğu zaman.

Demem o ki kimse için kendimizi parçaladığımıza değmiyor. Kendimi düşünmek de eskisi kadar "bencilce" gelmiyor bana artık.

Bigemcan · 24 Aralık 2024

Kısa ve net: odunluk hödüklük kendini acindirsa da kaybetme noktasına gelse de bitmiyor. Anlayış zaten oluşmuyor. Onu taşıyacagin biriyle asla asla asla evlenme. Gençliğine ve o güzel günlerine yazık edersin. Ne kadar iyi bir insan olursa olsun. Anlayış ve frekans farklı oldugundan ne yapsanda olmuyor hiç bir zaman söyleyim yani. Haaaa evlendin ısrarla... çocuğun olunca anlarsın ne demek istediğimi. Buyur denemek bedava cnm...

poncik159 · 24 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Herkese merhaba

Herhangi bir sorum yok biraz arkadaşlıklar hakkında serzenişte bulunup içimi dökmeye geldim. Okuyanlara çok teşekkür ederim bu sıralar depresif olduğumdan canım kimseyle görüşmek istemiyor, yazıya dökünce çenem açıldı.

Öncelikle yakın bir arkadaşımın düğünü var yakın zamanda, içimden hiç gitmek gelmiyor. Yani genellikle bu sıralar kimse için, kimse hatrına bir şey yapasım yok. benim evlenen arkadaşlarım istisnasız aşırı değiştiler. Benim her dönemden kalma küçük arkadaş gruplarım ve çok samimi ilişkilerim oldu hep. Ama tabi ki zamanla değişmeye başladı. İlk önce çocukluk arkadaşım evlendi bana karşı hep meşgul yoğun. Bu arkadaşımın düğününe sınavlarım varken gitmiştim bir de onun işlerine koştururken hastalandım döndüm hasta hasta sınavlara çalıştım. Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti. Neymiş başka yerdeymiş de denk gelmemiş tamam dedim olur. Ya düğünü için yaşadığı şehre gittim o kadar ısrar etti ki gelmem için, sınavlarım var param bile yok dedim samimiyetimize güvenip ama yok illa geleceksin diye tutturdu kalktım gittim bana bahsettiğinden farklı planları varmış düğünden sonrası için, oraya gidince şok oldum. Bambaşka bir şehirdeyim kalacak yer ne yapacağım falan hiç düşünülmemiş. Böyle konuşmamıştık falan dedim ama desen ne. Saçma sapan işler. Pişman oldum.
Bu da ayrı kanayan yaram, kalacak yer ayarlamıyor kimse ama şehir dışından gelenler için ama gelmeleri için de aşırı ısrar ediyorlar.
Başka arkadaşım evleniyordu, nişanlanırken nişan hazırlıklarına yardım ettim temizliğine ikramlıklarına kadar evlenince hopppp herkesle görüşmeyi kesti. Düğününe gitmeyen yakın bir arkadaşımız daha vardı, onunla da görüşmüyor benimle de, eee o zaman arkadaşlığa değer veren de bir vermeyen de.

Çok yakın zamanda anneannemi kaybettim kaç yıllık dostum arkadaşım dediğim ailemden sonra gördüğüm insanlar başsağlığı için bile aramadı. Aramızda hiçbir sorun olmamasına rağmen. Anneannemin kırkını bile yaptık, 50 gün falan oldu o zaman aradı birisi açmadım telefonu. Biliyorum yaşadığım yere uğradı kahve içelim falan dicek ama o kadar kırgınım ki ne diyeceğimi bilemedim. Açıp da kimseye sana kırıldım neden böyle yaptın demeye bile halim yok. Bunun beni ne kadar üzeceğini bilecek kadar tanıyor, 10 küsür yıllık arkadaşım dostum, kaşımın yukarı kalkmasından ne düşündüğümü anlar bunun sonucunda beni ne kadar kıracağını bilmiyor mu sanki..

Bu cenazede aranmamak benim dünyamı aydınlattı ya. İnsanlar için aslında yapmak istemediğim şeyleri yapıyormuşum sırf mutlu olsunlar diye..

Bütün bu olanlardan sonra sıtkımı sıyırdım artık insanlardan, parmağımı kıpırdatasım gelmiyor şimdi bu yakın arkadaşımın düğünü için de başka şehre gitmem gerekiyor çok ısrar ediyor ama yok içimden gelmiyor. O da kalacak yer bulamadı.

Karşılık bekleyerek yapmıyorum bir şeyleri ama bir alma verme dengesi içinde olsun, en azından yaptığımın anlamı olsun değeri olsun istiyorum ama yok. Niye hep bid şeyler yapan ben olayım ki, evlenen zaten herkesi unutuyor orasını anladık ama ben yapıyorum elimden geleni ben onları yanımda görmek istediğimde bakıyorum yapayalnızım.
Neyse hanımlar o kadar doluyum ki 374747 sayfa yazar konuşurum yani. Eminim herkesin vardır böyle bir dönemi..

Arkadaşlık dediğimiz şey de bizim seçtiğimiz kişiler olduğundan tahammül edemiyorum artık
Galiba insan yaşlandıkça yalnızlaşıyor…

Yaşadıklarınızin çok benzerlerini yaşadım. Siz yine sadece arkadaş çevresinden yasamissiniz ben aileden de böyle şeyler yaşadım maalesef. Ama 30 yaşından sonra artık dur dedim kendime. Ben zaten herkesin yardımına desteğine çıkarına kostugum için var olmuşum hayatlarında. Ben aramasam aramayan, ben çağırmadan cagirmayan insanlarla doluymuş etraf. Ee o zaman niye kendimi yipratiyorum ve bu durumdan yaralanıyorum. 30 yaşından sonra kendime soz verdim istediğim yere gideceğim istediğim yere gitmeyeceğim. Net bir şekilde ifade eceegim. Yalnizlastim, zorlandım evet ama başardım mutluyum. Sahte kimse yok hayatimda hatta kimse yok

Benim çok yakın arkadaşım evlendi km uzakta bir şehirde gitmedim düğününe. Sırf bu söylediğiniz nedenlerden dolayı guvenemedigimden. Bilmediğim bir yerde kalacak yerim bile yokken nicin kendime o stresi yaratayim. O benim için aynısını yapmazdı emindim onun verdiği rahatlıkla gitmeyi tercih ettim.
Sözün özü dünya dengesi değişti. Tamamen çıkar ilişkisi üzerine hayatlar. Ya ayak uydurup keyfini suruyorsun ya da benim gibi kenardan kafan rahat ama yalnız izliyorsun

nora2010 · 24 Aralık 2024

Bundan 5 6 sene önce çok sosyaldim.
Hem çalışıp hem sosyal hayatım vardı.
Belki 20 ye yakın arkadaşım vardı.
Zaman içinde ben aramadıkça aramayan,hal hatır sormayanlar oldu.
Ve bu sayı 3'e düştü.Yazıyla 3.
Bilmem anlatabildim mi?

At Kili Firca · 25 Aralık 2024

Justalittlebityourheart .!.:
Ordayken işte seni şöyle ziyarete gelicez yok yanına gelicez öyle görüşcez böyle görüşcez dedi mesela sonra yaşadığım şehre geldi de bana uğramadan gitti.

Benim de öyle olmuştu. Evlenmeden önce düğüne,ev yerleştirmeye,çeyiz sermeye vs her şeye ısrarla beni çağıran insan evlendikten sonra kaç kere yaşadığım şehire gelmiş hiçbir seferinde bana haber vermeden başka arkadaşlarla buluşmuş, ben Instagramda görüyordum. Hatta bebeği için cinsiyet partisi gibi bir etkinlik yapmışlar bulunduğum şehirde, ona bile çağırmadı. Benden bir şey isteyeceği zaman mesaj atar ve konuya şöyle girerdi: seni çok özledim, geldik ama sana haber veremedik, bir dahaki sefere mutlaka görüşelim

Arkadaşlık ilişkilerinden çok sıkıldım

Ayrıntılı Düzenleme

asudeas

Üye

eftelya2015

Popüler Üye

garciaas

Aktif Üye

gulendam_34

inanmak yolun yarısıdır :)

kabulsuzgercekler0

Üye

yenGEnC

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

tusiko

Guru

tusiko

Guru

sino2023

Popüler Üye

dinora

Aktif Üye

Bigemcan

Üye

poncik159

Üye

nora2010

Nirvana

At Kili Firca

Guru

Benzer Konular