- Konu Sahibi Barta kulesi
-
- #61
3-4 yaş annenin bile zor dayandıgı bir yaş , kadın size gelerek nefes alıyo, ama olan size ve cocuklarınıza oluyor , bence gorusmeyın , kahve içceksenız cocuklarsız babaya burakıp dısarda için arkadasınızla .
Eminim annesi de siz öyle yapıyorsunuz diye içerliyordur çocuğu haksız olduğu halde :)) Hem çocuklarını şımartır şımartır milletin başına bela ederler hem uyarınca gönül koyarlar. Yaşandı yani teyitli, bozulan arkadaşlık gördüm üstelik kabahatli olan üste çıkıp bozmuştu arayı. Neyse şimdi muhtemelen evde yapan parkta da uğraşacaktır çocuklarınıza rahat vermeyecektir ama bi deneyin olmadı tümden kesersiniz ya da açık açık konuşursunuz bence açıkça konuşmak durumu izah edip onun da gördüğü halde nasıl buna müsade ettiğini sormak en iyisi.
Mesleki hayata mi baslayacakti 48 aylık çocuk ?4 yaş çocuğunun evde ne işi varmış sordunuz mu arkadaşınıza?
Aslında art niyetli değil, benim çocuklarımla oyun oynar sever. Sanırım o beni rahatlattığını düşünüyor ama öyle olmuyor tabii bu durumda3-4 yaş annenin bile zor dayandıgı bir yaş , kadın size gelerek nefes alıyo, ama olan size ve cocuklarınıza oluyor , bence gorusmeyın , kahve içceksenız cocuklarsız babaya burakıp dısarda için arkadasınızla .
Çocuğu için sizinkilerle oynamak istiyor demiş ya akran değil de oyuncak olarak oynamak istiyor ama sanki bence. Yani yargılamak da değil diğer çocuk da çok küçük ama sizin bebekler de oyuncak bebek değil yat da sallayım falan..Arkadaşlar merhaba, aslında böyle bir dönemde konu açmak istemezdim ama müdahale etmeyi geciktirmemem gerekiyormuş gibi hissettiğim bir konu var.
Başlıktan da anlaşılacağı gibi çocuk mevzusu.
Hem komşum hem de dostum diyemesem de nispeten yakın bir arkadaşım var, bekarlığımızdan beri tanışıyoruz. Bu arkadaşımın 4 yaşında bir kızı, benimde 14 aylık ikizlerim var.
Evlerimiz yakın olduğu için genellikle haftada 2-3 defa kahveye gider gelirdik birbirimize çocuklar yokken, son dönemde çocuklar oynasın diye sık sık bana geliyor arkadaşım.
Benim bebeklerim genel olarak birbirleriyle oynarlar, yaşıtları çocukları severler ve oynamak isterler. paylaşımcılar, oyun oynarken falan ağlamazlar eğlenirler yani sosyal bebekler diyebilirim.
Arkadaşımın kızı haftada 2-3 gün annesinin telefonundan arıyor, bebekleri görmek istediğini özlediğini ve bu sebepten gelmek istediğini söylüyor ama geldiğinde bütün oyuncakları topluyor, çocuklarımın elindekileri alıyor. Sürekli şikayet ediyor.
bugün yine geldiler ama ilk adım arabasından kızımı itip (allahtan Yastık vardı ve kızım direkt kalktı) kendisi bindi ve oğluma bilerek çarptı. Son birkaç gelmelerinde bu gibi davranışlarından dolayı benim çocuklarım onlar gidene kadar ağladılar, zaten biri ağlasa diğeri daha şiddetli ağlıyor.
kızımı ittiği sırada arkadaşım bir tepki vermedi bu arada, “kızım yapma öyle” dedi ama o sırada devam etti çocuk.
Mesela çocuklara telefonla oyun oynatmak istiyor, kesinlikle karşı çıkıyorum “bizim evimizde çocuklar telefonla oynamıyor.” diyorum oturup bağıra bağıra ağlıyor. Oyuncakları bir köşeye topluyor, benimkiler alınca yine ağlıyor şikayet ediyor. Çocuklarım yazık bakakalıyorlar. Mesela bisküvi veriyorum, kızım ona yakın bir yere bisküvisini koyunca bağırıyor yine şikayet ediyor.
Ayağında sallamak istiyor, benimkiler yatmıyor ağlıyor, salıncağa bindirmek istiyor binmek istemediklerinde ağlıyor, emziklerini veriyor ağızlarına istemiyorlar ağlıyor ve tüm bunlar olurken çocuklarım geriliyor bana bakıyorlar direkt kucağıma gelmek istiyorlar.
Şimdi farkındayım ki, bunlar çocuk. Benimkiler de bir başkasının çocuğuna aynı davranışları gösterebilir (göstermemeleri için telkinlerde bulunuyorum.) ancak ben çocuklarım gördükleri bu muameleyi içselleştirip etkilenirler mi, bir süre sonra o şekilde davranmaya başlarlar mı diye endişelenmeye başladım ister istemez.
Sorum şu; arkadaşım aradığında müsait olmadığımı söyleyerek görüşmeleri azaltsam mı? Yoksa çocuklarım etkilenmez, görüşme sıklığına devam mı etsem? abartıyor da olabilirim bilmiyorum ama çocuklarım huzursuz olunca mesafe mi koysam diye düşünmeye başladım
Okula başlayacaktı tabii ki de.Mesleki hayata mi baslayacakti 48 aylık çocuk ?
4 yasindaki bir cocuğun akranlari ile olmasi lazim okuldaAnlamadım?
akran zorbalığı çocukları çok çok etkiliyorAslında durum şöyle, çocuklarımı insanlardan izole büyüttüm şimdiye kadar hastalık vs. korkumdan dolayı. Yeni yeni insanlarla kaynaştırıyorum çünkü markette falan insan görünce şaşkın şaşkın bakıyorlardı.
Arkadaşımın kızının bu davranışları son 4-5 görüşmedir böyle, öncesinde bir sorun yoktu aslında. İlk olmaya başladığında da “yanlış düşünüyor olabilir miyim?” Diye düşündüm ama davranışlarının dozu artmaya başlayınca mesafe koymayı düşündüm. Yoksa tabii ki uzun süredir olan bir durum değil
Kreşe kaydettirmişlerdi ama gitmek istemedi, anneye bağımlı bir çocuk4 yasindaki bir cocuğun akranlari ile olmasi lazim okulda
Annesinin telefonundan sağı solu arayip vakit öldürmesi degil
akranları ile etkileşimde olmasi gerekiyor
akran zorbalığı çocukları çok çok etkiliyor
kendi kızımdan biliyorum
üzüldüm kuzulara.. annesi ne alemde bu sırada kızın?
ben olsam çok mahcup olur kızıma müdahale ederim mesela
ittiğinde de sizin ona hafif yollu da olsa kızmanız gerekirdi
arkadaşınız küserse küssün
Allah size bağışlasın inşallahBen kesinlikle tepki veriyorum, herkesin çocuğu kıymetli ama ben tüp bebek tedavisiyle kavuştum çocuklarıma zor da bi hamilelik geçirdim o yüzden onlar üzüldüğünde ya da huzursuz olduğunda sessiz kalamıyorum asla. (eminim birçok anne böyledir.) ama o sırada annesi çok da bi tepki vermedi ona bozuldum biraz.
Ben yapmamaları gereken bir şey yaptıklarında çocuklarımı kesin bir dille uyarıyorum çünkü ve anlıyorlar bu yüzden de gördüğüm rahatlık beni rahatsız etti sanırım
Cümlemizin evladını inşallahAllah size bağışlasın inşallah
annesinin tepki vermemesine daha çok rahatsız olursunuz tabi diğeri çocuk sonuçta
mesafenizi koymaya başlayın ve bizi de bilgilendirin lütfen
Aslında durum şöyle, çocuklarımı insanlardan izole büyüttüm şimdiye kadar hastalık vs. korkumdan dolayı. Yeni yeni insanlarla kaynaştırıyorum çünkü markette falan insan görünce şaşkın şaşkın bakıyorlardı.
Arkadaşımın kızının bu davranışları son 4-5 görüşmedir böyle, öncesinde bir sorun yoktu aslında. İlk olmaya başladığında da “yanlış düşünüyor olabilir miyim?” Diye düşündüm ama davranışlarının dozu artmaya başlayınca mesafe koymayı düşündüm. Yoksa tabii ki uzun süredir olan bir durum değil
Bence şu an için en doğrusu bu.Sorum şu; arkadaşım aradığında müsait olmadığımı söyleyerek görüşmeleri azaltsam mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?