• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaşımı kaybettik

Ölümden sonra hayat var mı diye sorulur hep.
Ölümden sonrası emin ellerde olacağımıza inanıyorum hep, asıl sormamız gereken ölümden önce hayat var mı dedim daima.
Ortalama seksen yıl yaşayıp, bir gün bile kendi için bir şey yapmadan, denizi görmeden, gökyüzünü ve yıldızları fark etmeden, bir köpeğin ya da bir çocuğun başını okşamadan, bir çiçeği ya da kitabı koklamadan yaşayıp gidiyor ve seksen yıl yaşadım diye seviniyor insanlar.
Yaşamak bu mu peki? Keşke hepimiz için ölümden önce hayat olsa.
Dilerim arkadaşınızın ruhu huzur içindedir.
Başınız sağ olsun. Sabırlar diliyorum.
 
Başınız sağolsun..sabır dilerim..
Diğer sorularınız hakkında burada size kimse cevap veremez, hatta biraz daha ilerlerse konunuz kapanır inançla ilgili konular bu topikte konuşulmaması hasebiyle..
Ben de bu ara benzer konular ve sorular için Erhan Kolbaşı’nı takip ediyorum..Size tavsiyem daha geniş ve farklı platformlarda bu soruları araştırmanız..
 
Merhaba arkadaşımın vefat haberini aldığımdan beri kafam karışık o yüzden belki siz içime su serpebilirsiniz diye düşündüm. Sınıf arkadaşımı depremde kaybettik henüz 22 yaşındaydı. Günlerdir aklım darmadağın hayat hakkında ve hayatın bitimi hakkında uzun uzadıya düşünmeye başladım ama içinden çıkamıyorum. Asılolan beden değil ruhtur buna inanmaya çalıştım hep ama bilemiyorum. Sizce arkadaşım nereye gitti gerçekten? gittiği yerde kendini hatırlıyor mudur yaşadıklarını ruhunu sevdiklerini? yoksa bedenin ölümüyle her şey sona mı eriyodur boşluk hiçbir şey yok ölüm ve kapanış son mu yani? Bilmiyorum niye bunları soruyorum sizden ne söylemenizi bekliyorum ama yinede birkaç kelam etseniz daha iyi hissedebilirim. Ülkemize geçmiş olsun tüm ölenlerimizin mekanı cennet olsun.
Bunu herkes kendi inancıyla açıklar.. inanan biri için (gerçekten inanan) kabul süresi daha kısadır; gittiği yerin, ilahi bir yaratıcının varlığı.. kaybeden kişiyi de teskin eder (düşüncem yani ne o kadar inançlıyım ne de çok yakınımı kaybetim şükür). Ama inanç yoksa ya da sağlam değilse (birçok kişide olduğu gibi) gidilen yer, ne olduğu belirsizleşir.. bu hayatta kalan için önemlidir çünkü kimse ölümme yok olmak istemez, o zaman yaşamamın anlamı ne diye düşünür. Ben inanmayı tercih ediyorum, çok yapasam da bazen yaratıcının o ilahi, kusursuz, adil.. düzeni karşısında zaman zaman kendimi sükunetle kabul etmiş ve şükrederken buluyorum. Öyle zamanlarda o kısacık anda hissetiğim huzur uzun sürsün istiyorum ama olmuyor, yapamıyorum. Senin tercihin, yönün ne olacak sanki zamanla netleşir..
 
Back