• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

arkadas istiyorum yaaa!!!

Sevgilim demedim erkek arkadaşım dedim sadece buluşmadan önce ciddi bir şeyler olsun istemedik buluşunca konuşmaya karar verdik, ilk kez buluşucaz işte. Ne kadar ısrar etsemde bana hesap ödettiricek biri değil:) Hediye konusunda bende öyle düşünmüştüm, teşekkürler fikirleriniz için.

bırak dünyayı o önüne sersin... ilk buluşmada hediye alırsa öp başına koy ince bir düşüncede demekki :52:
 
internette tanışmışlar anladığım kadarıyla ve buluşma anı gelmiş catmıs
valla eger internette tanıstıysan ilk bulusmalar burdaki word dosyasındaki yazısmalar gibi heyecanlı olmuyor söyleyim cogu hayal kırıklığı.. etek hariç herşey giyebilirsin bence rahat ol... kasma... :52:

Bi önceki konumu okursanız hayal kırıklığına uğramıycağıma emin olabilirsiniz. Size güzel haberlerle gelicem:) Ne kadar rahat olurum bilmiyorum, teşekkürler.
 
Asl?

Tanıdığınız kişilerle dostluk kurmakta zorlanırken, hiç tanımadığınız kişilerle dost olmanız pek kolay değildir. Kaldı ki sanalda başlayan arkadaşlıkların kalıcı olacağına pek ihtimal vermiyorum. Hatta mümkünse sanal, sanal olarak kalmalıdır. Böylesi daha doğrudur. Bazılarınız kişisel bilgilerinizi hiç düşünmeden paylaşıyorsunuz da, bu ne rahatlıktır yahu :)

Genellikle "yalnızım" diyen zatlar, sorunu çoğunluğa yüklemekte bir beis görmez. Ya kendinin çok farklı olduğunu iddia eder ya da özgüven problemi vardır. Belki de sosyal fobi...

"Hiç kimseyle anlaşamıyorum"

demek, anlaşamayan kişinin muhteşem farklılığını kanıtlamaz. Diğerlerini sıradan yapmaz. Aksine, sorunun kendisinde olduğuna delalettir bu durum. Sorununuzun çözümü sanal dünyanın vesilesiyle sosyalleşmek değildir. Gerçek hayatta neden dostluk kuramadığınızı, diğerlerini suçlamadan irdelemek sorununuzu çözebilir.
 
soylediklerine tamamen katılıyorum ama benide çok samimi olduğum bi çok kişinin öngörüleri böyle olmaya itti desem inanırmısın yani çok havalısın insanlar senden çekiniyo diye diye şimdi gerçekten öyle olduklarını düşünüyorum ve hakikaten kimse tanışmıyo benimle geçenlerde kardeşime sordum en basiti nasıl komşu ediniyosun diye parkta çocukları gezdirirken bile komşuluk başlıyo dedi bende denedim kadınlar bakmıyolar bile ben statü ayıraan biride değilim ama anlamıyorum....:,)sanırım bende bi problem var
 
Asl?

Tanıdığınız kişilerle dostluk kurmakta zorlanırken, hiç tanımadığınız kişilerle dost olmanız pek kolay değildir. Kaldı ki sanalda başlayan arkadaşlıkların kalıcı olacağına pek ihtimal vermiyorum. Hatta mümkünse sanal, sanal olarak kalmalıdır. Böylesi daha doğrudur. Bazılarınız kişisel bilgilerinizi hiç düşünmeden paylaşıyorsunuz da, bu ne rahatlıktır yahu :)

Genellikle "yalnızım" diyen zatlar, sorunu çoğunluğa yüklemekte bir beis görmez. Ya kendinin çok farklı olduğunu iddia eder ya da özgüven problemi vardır. Belki de sosyal fobi...

"Hiç kimseyle anlaşamıyorum"

demek, anlaşamayan kişinin muhteşem farklılığını kanıtlamaz. Diğerlerini sıradan yapmaz. Aksine, sorunun kendisinde olduğuna delalettir bu durum. Sorununuzun çözümü sanal dünyanın vesilesiyle sosyalleşmek değildir. Gerçek hayatta neden dostluk kuramadığınızı, diğerlerini suçlamadan irdelemek sorununuzu çözebilir.


her halde psikolog ya da sosyolog zannediyorsunuz kendinizi belki de gercekten öylesinizdir diyecem ama sanmam.çünkü yazdıklarınız mantıklı fakat dar bir bakış açısına sahip.çünkü insanlar doğar büyür,ilkokula orta okula ve belki liseye de ailelerinin yanında gider.bu şehirde bir çok arkadaşı olur mahalle arkadaşı,ilkokul arkadaşı,orta okul arkadaşı,lise arkadaşı vs...Sonra başka bir şehir de üniversite okunur,o arkadaşlarla daha az görüşülür,çünkü onlarda senin gibi ortam değiştirir ve bulundukları ortama ayak uydurmak,çevre edinmek zorundadırlar,yalnız kalmamak için.Üniversite biter artık üniversite arkadaşlarında olmuştur,fakat tekrar ailenin yanına gidersin.Sonra iş hayatı başlar,oradan da arkadaşlıklar kurarsın.Sonra evlenirsin yine eşinin arkadaşları ve komsuların eklenir bu arkadaş topluluğuna.Fakat memur olduğun için 3-5 yılda şehir değiştirmenden dolayı hep arkadaşlar başka şehirlerde kalır ve hep yeni insanlar eklenir.ama eski,yaşanmışlıkların,hatıraların cok olduğu arkadaşlarını özlersin telefona sarılırsın,seni anlayan o dostunu özlediğin için ama ya telefon acılmaz ya da senin değiştiğin kadar o da değişmiştir,ya o bekardır sevgilisini anlatır sen anlayamazsın,ya evlenmiştir bebeği olmuştur senle uzun uzun telefonda konuşacak kadar vakti yoktur.Ya da mesafeler aranızda ki sıcaklığı soğutmuştur.Tabii ki bu kadar ortamın içinden baki kalan dostlar olur ama zaman fikirleri değiştirir,mesafeler paylaşımları azaltır.Bir araya geldiğinizde konuşacak tek şey eski hatıralar kalır.Çünkü onu tekrar gördüğünüzde gülmek istersiniz,dertleşip hüzünlenmek yerine.Böylelikle eve döndüğünüzde yalnız kalırsınız,tek dost eşiniz olur,peki ya onu kiminle çekiştireceksiniz?
 
her halde psikolog ya da sosyolog zannediyorsunuz kendinizi belki de gercekten öylesinizdir diyecem ama sanmam.çünkü yazdıklarınız mantıklı fakat dar bir bakış açısına sahip.çünkü insanlar doğar büyür,ilkokula orta okula ve belki liseye de ailelerinin yanında gider.bu şehirde bir çok arkadaşı olur mahalle arkadaşı,ilkokul arkadaşı,orta okul arkadaşı,lise arkadaşı vs...Sonra başka bir şehir de üniversite okunur,o arkadaşlarla daha az görüşülür,çünkü onlarda senin gibi ortam değiştirir ve bulundukları ortama ayak uydurmak,çevre edinmek zorundadırlar,yalnız kalmamak için.Üniversite biter artık üniversite arkadaşlarında olmuştur,fakat tekrar ailenin yanına gidersin.Sonra iş hayatı başlar,oradan da arkadaşlıklar kurarsın.Sonra evlenirsin yine eşinin arkadaşları ve komsuların eklenir bu arkadaş topluluğuna.Fakat memur olduğun için 3-5 yılda şehir değiştirmenden dolayı hep arkadaşlar başka şehirlerde kalır ve hep yeni insanlar eklenir.ama eski,yaşanmışlıkların,hatıraların cok olduğu arkadaşlarını özlersin telefona sarılırsın,seni anlayan o dostunu özlediğin için ama ya telefon acılmaz ya da senin değiştiğin kadar o da değişmiştir,ya o bekardır sevgilisini anlatır sen anlayamazsın,ya evlenmiştir bebeği olmuştur senle uzun uzun telefonda konuşacak kadar vakti yoktur.Ya da mesafeler aranızda ki sıcaklığı soğutmuştur.Tabii ki bu kadar ortamın içinden baki kalan dostlar olur ama zaman fikirleri değiştirir,mesafeler paylaşımları azaltır.Bir araya geldiğinizde konuşacak tek şey eski hatıralar kalır.Çünkü onu tekrar gördüğünüzde gülmek istersiniz,dertleşip hüzünlenmek yerine.Böylelikle eve döndüğünüzde yalnız kalırsınız,tek dost eşiniz olur,peki ya onu kiminle çekiştireceksiniz?

He bir de!!! Bu anlattıklarıma ek olarak:Değiştirdiğiniz ortamlarda sizin hiç alışkın olmadığınız şekilde laf taşıyan,onun size;sizin ona dedikodunuzu yapan insanlarla tanışırsınız.Evinizin içinde ne yaptığınızı merak eden komşularınız olur kapınızın önüne gelip laf dinleyen.Utanmaz insanlar olur her fırsatta kapısını acıp nereye gidiyorsunuz,kim geliyor diye bakan.Sizin çocuğunuz vardır diğerinin yoktur ya da sizin yoktur diğerinin vardır.o cocuklu ortamlara girmek ister ya da cocukla gidilebilecek bir yerlere gitmek ister siz ise kafa dinlenecek bir yerde bir çay yudumlamak ve sohbet istersiniz.evinize gelir köşe bucak neresi pis ya da dağınık diye aramaya kalkar,izinsiz evin her yerine girer çıkar.Kendi titizliğiyle,zenginliğiyle övünen duran insanlar tanırsınız.Onları dinlemekten bıkarsınız boş boş konuşan insanlar karşısında.Sonra da bıkarsınız yeni insanlar tanımaktan.Biraz kabuğunuza çekilir,biraz darbe almaktan korkar olmuşsunuzdur.Tahammül gücünüz azalır gecen yıllarla.suratınız daha asık bir hal alır yeni yüzlere karşı.Özler durursun kahkahanın tozunu attıracağın arkadaşlarını,yanında dertlerini bir cırpıda anlatacağın,ağlayabileceğin bir dosta ihtiyaç çoktur,fakat o anlattıklarını başkalarından duymak korkutur,o kahkahalarını eleştirmelerinden korkar olursun..bilmem anlaya bildin mi?
:19:


Çoğu zaman salla baş olaktansa,yalnız kalmaktan korktuğun için tahammül edemediğin,bir şey paylaşamadığın birileriyle görüşmektense yalnız kalmak daha iyidir.Buradan arkadaş arayanlarada saygı duyuyorum bu yüzden.Yeni insanlara şans tanıyorlar.
 
Son düzenleme:
her halde psikolog ya da sosyolog zannediyorsunuz kendinizi belki de gercekten öylesinizdir diyecem ama sanmam.çünkü yazdıklarınız mantıklı fakat dar bir bakış açısına sahip.çünkü insanlar doğar büyür,ilkokula orta okula ve belki liseye de ailelerinin yanında gider.bu şehirde bir çok arkadaşı olur mahalle arkadaşı,ilkokul arkadaşı,orta okul arkadaşı,lise arkadaşı vs...Sonra başka bir şehir de üniversite okunur,o arkadaşlarla daha az görüşülür,çünkü onlarda senin gibi ortam değiştirir ve bulundukları ortama ayak uydurmak,çevre edinmek zorundadırlar,yalnız kalmamak için.Üniversite biter artık üniversite arkadaşlarında olmuştur,fakat tekrar ailenin yanına gidersin.Sonra iş hayatı başlar,oradan da arkadaşlıklar kurarsın.Sonra evlenirsin yine eşinin arkadaşları ve komsuların eklenir bu arkadaş topluluğuna.Fakat memur olduğun için 3-5 yılda şehir değiştirmenden dolayı hep arkadaşlar başka şehirlerde kalır ve hep yeni insanlar eklenir.ama eski,yaşanmışlıkların,hatıraların cok olduğu arkadaşlarını özlersin telefona sarılırsın,seni anlayan o dostunu özlediğin için ama ya telefon acılmaz ya da senin değiştiğin kadar o da değişmiştir,ya o bekardır sevgilisini anlatır sen anlayamazsın,ya evlenmiştir bebeği olmuştur senle uzun uzun telefonda konuşacak kadar vakti yoktur.Ya da mesafeler aranızda ki sıcaklığı soğutmuştur.Tabii ki bu kadar ortamın içinden baki kalan dostlar olur ama zaman fikirleri değiştirir,mesafeler paylaşımları azaltır.Bir araya geldiğinizde konuşacak tek şey eski hatıralar kalır.Çünkü onu tekrar gördüğünüzde gülmek istersiniz,dertleşip hüzünlenmek yerine.Böylelikle eve döndüğünüzde yalnız kalırsınız,tek dost eşiniz olur,peki ya onu kiminle çekiştireceksiniz?

Psikolog ya da sosyolog değilim sosyolog adayıyım belki. Olmayabilirim de. İşte bunlar hep kısmet :) Takdirden ötesi yok yahu. Mantıklı olduğunu kabul etmeniz de sevindirici. Lakin akabinde gelen dar bakış açısı yakıştırması beni pek incitti. Zira tüm insanlara uyan fikirler üretmek pek mümkün değil. İlla ki karşı çıkan, farklı düşünen birileri olacaktır. Şu an olduğu gibi. Sadece mevcut durum hakkında fikrimi beyan ettim. Doğru bulmadığımı belirttim. Benim doğru bulmuyor olmam, bu hareketin mutlak suretle yanlış olduğunu kanıtlamaz elbette. Benim hiç dostu bulunmayanlar hakkında söylediklerim, elbette ki kendi tanık olduğum hayatların tespiti ile dile getirilmiştir. Hepsini kapsamadığı gibi, bir kısmını kapsamıyor diye yanlış olduğunu iddia edemeyiz. Önerinizi dikkate alıp daha da genişletmeye çabalayacağım ufkumu efenim :)
 
Kizlar burda surekli derdimizi tasamizi anlatip duruyoruz cok guzel tavsiyeler sohnetler oluyor ama gonul istiyorki bunlari sanal haricindede yasayalim.. sozde arkadas olan bie yigin gorustigim insan var evim gelen giden disarfa bulustugum sureklitlfnlastigim. Ama samimi olqrak brnim onlara davrsnsigim gibi cansan bir dostum malesef yok eglenceli biriyimdir tekliflere acigimdir sir saklarim gezmeyi sverim ama cevremdeki insanlatin ya cogu hayata bakisi cok farkli yada cok cikarci herseyiule guuvenip kardesim gibi forebilecegim kisilerden hep kazik yedim ve kendimi hic arkadasim yok gini hossediyorum..:((
Biriniz benim arkadasim olunnn :)))

:) inşallah kafana göre birini bulursun.
ben de arkadaşsız kaldım. çok yakın arkadaşım dediğim arkadaşıma gittim geçen gün. eşi akrabası vs. de vardı. halbuki ben kendisiyle dertleşmek için kalktım onun şehrine gittim. ama olmadı işte. en iyi arkadaşım evcil hayvanım artık :)
 
:25: benim en büyük sorunum.senelerdir bir arkadaş istiyorum reelde görüşebileceğim.maalesef bulamadım kafama göre birini.genelde benle arkadaş olmak isteyenler 40 yaş üzeri hanımlar .onlarla da ortak hiçbirşeyim yok.ilşimiz gereği eşimle diyarbakırda yaşıyoruz ve burda da hiç arkadaşım yok.çok üzülüyorum bu duruma.:43:

bende diyarbakırlıyım :) ama benim de yaşım büyük değil üniversite öğrencisiyim ama diyarbakırla ilgili bi sorun olursa ( canın sıkılırsa diyarbakırı daha iyi tanıman adına) seve seve cevaplarım:)
 
Asl?

Tanıdığınız kişilerle dostluk kurmakta zorlanırken, hiç tanımadığınız kişilerle dost olmanız pek kolay değildir. Kaldı ki sanalda başlayan arkadaşlıkların kalıcı olacağına pek ihtimal vermiyorum. Hatta mümkünse sanal, sanal olarak kalmalıdır. Böylesi daha doğrudur. Bazılarınız kişisel bilgilerinizi hiç düşünmeden paylaşıyorsunuz da, bu ne rahatlıktır yahu :)

Genellikle "yalnızım" diyen zatlar, sorunu çoğunluğa yüklemekte bir beis görmez. Ya kendinin çok farklı olduğunu iddia eder ya da özgüven problemi vardır. Belki de sosyal fobi...

"Hiç kimseyle anlaşamıyorum"

demek, anlaşamayan kişinin muhteşem farklılığını kanıtlamaz. Diğerlerini sıradan yapmaz. Aksine, sorunun kendisinde olduğuna delalettir bu durum. Sorununuzun çözümü sanal dünyanın vesilesiyle sosyalleşmek değildir. Gerçek hayatta neden dostluk kuramadığınızı, diğerlerini suçlamadan irdelemek sorununuzu çözebilir.

mantikli seyler yazmissiniz, katiliyorum..
ve o bahsettiginiz kisilerden biride benim.. sosyal fobiye yakin bir kisiligim de vardir belki evet..
fakat etrafimda kiminle tanissam,
hic biri dogru düzgün birine benzemiyor..
cogu kiskanc basta.. ve basit seyleri seviyorlar..
hic tanimadigim biri bile gelse, hemen sicak davranabilirim oysaki,
anlayisli davranirim.. ama yinede nedense disardan kendini begenmis gibi görünüyorum...
beni övecekler olsalar amane yok canim derim, onlarin iyi yönlerini öne sürerim hatta..
yurt disinda yasiyorum, burada dogan türk kizlari böyleler.. yani yasadigim cevrede..
belkide burda dogmadigim icin onlarla zit durumdayim..
akli basinda kiskanc olmayan biri nerdeyse yok gibi..
 
Back