arkadaş edinememek

Benim de azdi ama ozdu yani oyle sanirdim sukrederdim. En kotu zamanimda yanimda olmadilar onlari da sildim 1i haric. O da zorunlu gorevde ama arar yazar siklikca.
Kedilere nankor derler bir de. Kedimin dostlugunu dunyaya degismem. Evcil hayvan oneririm sizlere kesinlikle.
 
ben arkadaş olurken çok rahat davraniyorum.
hiç çekinmeden konuşuyordum.
aklimda kötü niyetim de yoktu. içimden geldiğinde davranirdim..
adimi hep ben attim. naber diye laf attim çoğu zaman...
sasiriyor. özgüven olmadıklari için beni önyargiyla yaklaştilar.
sonra noldu bende o durum hiç kalmadi eski halimi özlüyorum o duruma gelemiyorum.
yine bana kalirsa çok rahat davranirdim tanimadığım insanlari tanişmaya çalışırdım..
yapmacik içine gelmediğim davranmak beni zorluyor o şekilde denemeye çalıştım. böle sevemiyorum ki kendimi...
resmi konuşmayi da sevmiyorum tanişirken...
hiç bi zaman resmi konuşmayi sevmedim.
en çok beni aşılayan o oldu..
beni sevende vardi sevmeyen de. ama içimden geldiğinde doğal davranmayi özledim...
doğal davranan her zaman sicak dosttur. bunu unutma.
 
Bende evlenip başka bir şehire yerleştim hatta arkadaşlarım farklı farklı ülkelerde yaşıyorlar. Normalde çabuk arkadaş edinirim ama bende bu şehirde daha bulamadım. Bence kafaya takılacak bir konu değil elbet bulursunuz.
 
Bence herkes yaşadığı şehiri yazsın sonra aynı şehirdekiler ortak bir noktada buluşsun bende aynıyım tek arkadasım bu yıl izmire taşınıyor
 
Fenobarbital .!.:
merhaba kızlar,
üniversite bittikten sonra iki kere sehir değiştirdim. şu an olduğum şehirde hiç arkadaşım yok, yalnız yalnız dolanıp durdum bugün de çarşı pazar ve bu durum artık sıkmaya başladı.
eskilerden üniversitede sevdiğim bi ortamım vardı ama herkes farklı şehirlere dağıldı fazlasıyla yoğunlar, görüşme sansımız çk az oluyor. şartlar tabii ki anlıyorum ama beni yaralayan hiç gerçek bi dostumun olmadığını hissetmem.
biraz çekingen ve girdiği ortama hemen alışamayan biriyim. popüler, über sevilen bi kız hiç olmadım.

son yıllarda daha güler yüz olmaya çalışıyorum kendimce çabalıyorum insanlarla bağ kurmak için ama pek sevilen biri değilim sanırım. bazen de bi noktada saçma bi davranışlarını görürsem aniden soğuyorum zaten sonrası yine yalnızlık.

iş ortamındaki arkadaşlar genelde evli, o muhabbetler görümce kaynana sarmıyor açıkcası. zaten bi yere kadar samimiyet kuruluyor iş ortamında.
sevgilim desen zaten yok.

hatta son sevgilim şunları söylemişti '' seni kimse sevmiyor, xx(o dönem ev arkadaşım olan kız) burdan ayrıldığında şimdiki kadar çağırmazlar etkinliklerine,görürsün'' yani o zaman pek belli etmedim ama hayli alınmıştım yaralı olduğum bi konu zaten. sevmemelerine gelecek olursak, fazlaca dedikodu yaptığını düşündüğüm bi grup vardı ki yaşları küçük kızlar, ben de o dönem sınavlara çalışıyordum pek içli dışlı olmadım açıkcası. bilmiyorum belki de sevilmeyen bi insanım gerçekten :KK43:


siz neler yapıyorsunuz, nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...
dost zaten belli bir yaştan sonra edinilmiyor. o yüzden yüzeysel arkadaşlıklar oluşuyor.
yaşadığınız şehirde kendinize sosyal aktiviteler bulmalısınız. ilginiz hangi yönde ise o alana yönelmenizi öneririm, böylece aynı ilgi alanına sahip kişilerle tanışıp, arkadaşlık şansınızı yükseltebilirsiniz. yüzme, spor salonu , kitap cafe gibi alanlara takılabilirsiniz.

girişkenlik biraz da yapı ile alakalı sanırım. ben inanılmaz girişken bir insanımdır. ne zaman evden çıksam bir sürü yeni kişi ile bir şekilde tanışmış ve muhabbet etmiş olarak dönerim eve. benim sıkıntım da bu ilişkileri orada bırakmak. asla sürdürmek ve arkadaş edinmek istemiyorum. kendimi yalnız çok mutlu hissediyorum. etrafımdakiler bana deli mıknatısı derler. resmen insanları çekiyorum. kendi başıma bankta bile otursam mutlaka yanıma biri oturup muhabbete giriyor benimle. parkurda yürüyüş yapsam arkamdan yetişip sohbete başlıyor biri. her günüm bi ekşın vallahi.bazen yoruluyorum... eşim çok sempatik göründüğümü o yüzden insanların bana yaklaştığını söyler. güler yüzlüyümdür. insanlara selam verir, hiç tanımadığım esnafların cumalarını, kandillerini falan kutlarım,girdiğim mağazalarda çalışanlara kolay gelsin der, bir şekilde güleryüz ile iletişime geçerim... ne yapayım içimden geliyor.böyle olunca da gerisi geliyor sanırım ;)
 
Fenobarbital .!.:
merhaba kızlar,
üniversite bittikten sonra iki kere sehir değiştirdim. şu an olduğum şehirde hiç arkadaşım yok, yalnız yalnız dolanıp durdum bugün de çarşı pazar ve bu durum artık sıkmaya başladı.
eskilerden üniversitede sevdiğim bi ortamım vardı ama herkes farklı şehirlere dağıldı fazlasıyla yoğunlar, görüşme sansımız çk az oluyor. şartlar tabii ki anlıyorum ama beni yaralayan hiç gerçek bi dostumun olmadığını hissetmem.
biraz çekingen ve girdiği ortama hemen alışamayan biriyim. popüler, über sevilen bi kız hiç olmadım.

son yıllarda daha güler yüz olmaya çalışıyorum kendimce çabalıyorum insanlarla bağ kurmak için ama pek sevilen biri değilim sanırım. bazen de bi noktada saçma bi davranışlarını görürsem aniden soğuyorum zaten sonrası yine yalnızlık.

iş ortamındaki arkadaşlar genelde evli, o muhabbetler görümce kaynana sarmıyor açıkcası. zaten bi yere kadar samimiyet kuruluyor iş ortamında.
sevgilim desen zaten yok.

hatta son sevgilim şunları söylemişti '' seni kimse sevmiyor, xx(o dönem ev arkadaşım olan kız) burdan ayrıldığında şimdiki kadar çağırmazlar etkinliklerine,görürsün'' yani o zaman pek belli etmedim ama hayli alınmıştım yaralı olduğum bi konu zaten. sevmemelerine gelecek olursak, fazlaca dedikodu yaptığını düşündüğüm bi grup vardı ki yaşları küçük kızlar, ben de o dönem sınavlara çalışıyordum pek içli dışlı olmadım açıkcası. bilmiyorum belki de sevilmeyen bi insanım gerçekten :KK43:


siz neler yapıyorsunuz, nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...


Canım bir şeye yeteneğin var mı bir şeye karşı isteğin var mı kitap okuyorsan kütüphaneye git. Spor seviyorsan spora git. Bir aktiviten olmalı. Evde oturarak arkadaş edinemezsin ki zaten
 
Ben o arkadaşlıklar dan kurtulana kadar ne çektim valla 22 yaşındayım yurtta kaldım üniversite de çok dostumun olduğunu düşünürdüm hep evime kadar geldiler misafir oldular günlerce ama inan bana sonradan farketsem de bunu çok şükür kimse dost değil herşey karşılıklı bu dünyada çıkar ilişkisi cok kendi aklına göre bir arkadaş bulmak daha zor ailen kardeşlerin yok mu emin ol en gerçek dost ailen ve inşallah karşına çıkarsa sevdiğin adam olur .. Ve bolca dua et mesleğin paran varsa da daha ne
 
Fenobarbital .!.:
merhaba kızlar,
üniversite bittikten sonra iki kere sehir değiştirdim. şu an olduğum şehirde hiç arkadaşım yok, yalnız yalnız dolanıp durdum bugün de çarşı pazar ve bu durum artık sıkmaya başladı.
eskilerden üniversitede sevdiğim bi ortamım vardı ama herkes farklı şehirlere dağıldı fazlasıyla yoğunlar, görüşme sansımız çk az oluyor. şartlar tabii ki anlıyorum ama beni yaralayan hiç gerçek bi dostumun olmadığını hissetmem.
biraz çekingen ve girdiği ortama hemen alışamayan biriyim. popüler, über sevilen bi kız hiç olmadım.

son yıllarda daha güler yüz olmaya çalışıyorum kendimce çabalıyorum insanlarla bağ kurmak için ama pek sevilen biri değilim sanırım. bazen de bi noktada saçma bi davranışlarını görürsem aniden soğuyorum zaten sonrası yine yalnızlık.

iş ortamındaki arkadaşlar genelde evli, o muhabbetler görümce kaynana sarmıyor açıkcası. zaten bi yere kadar samimiyet kuruluyor iş ortamında.
sevgilim desen zaten yok.

hatta son sevgilim şunları söylemişti '' seni kimse sevmiyor, xx(o dönem ev arkadaşım olan kız) burdan ayrıldığında şimdiki kadar çağırmazlar etkinliklerine,görürsün'' yani o zaman pek belli etmedim ama hayli alınmıştım yaralı olduğum bi konu zaten. sevmemelerine gelecek olursak, fazlaca dedikodu yaptığını düşündüğüm bi grup vardı ki yaşları küçük kızlar, ben de o dönem sınavlara çalışıyordum pek içli dışlı olmadım açıkcası. bilmiyorum belki de sevilmeyen bi insanım gerçekten :KK43:


siz neler yapıyorsunuz, nasıl iletişim kuruyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

ben de sosyallesme konusunda cok iyi degilim,

hani bir yere kadar geliyorum da arkadas edinmek benim icin cok zor,
acikcasi cok sevmiyorum sanirim sosyal olmayi da,
bir yerde kendi secimim oluyor yani,
ama tabi yanlizlik duygusu da olusmuyor diyemem.

okulda iste daha kolay aslinda,
bilemiyorum, belki de birini hedef alip arkadas olmaya calismak ise yarar, amerikan sit-comlarindaki gibi :)
 
Benimde hic arkadasim yok genelde sikayetci degilim bu durumdan cunku guven sorunu yasiyorum ama bazen insan bi cafeye oturup iki cift laf edecek birini ariyor. Sonra arkadasliklarindan dert yananlari duyunca aman diyorum boyle iyiyim:) anlasabilecegim yapida birini bulmak cok zor geliyor bana
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

U
Öğretmenler odasında dışlanmak
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
3K
janemarple
J
soruyorumoyleysevarim
Sevgilinin yakın kız arkadaşı
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
1K
mermad-
mermad-
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
6K
alindalin
A
V
Duygusal ilişkilerde sağlıklı bağ kuramıyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Bu döngü kırılır mı?
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
albatroza
albatroza
S
Kayınvalide problemi
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
10K
Kahhve
Kahhve
Back