- 20 Ağustos 2016
- 10
- 15
- 35
-
- Konu Sahibi KaraGozlu1989
- #1
Almanyadanerde yaşıyorsun
Neden aramiyim acaba? Nerden aricagimi bilemedim baska...Buradan mı arkadaş arıyorsunuz? Bence aramayın derim. Az önce bir konu açıldı bununla ilgili.
Burda açılan Geyik sohbetlerine katılmanı öneririmNeden aramiyim acaba? Nerden aricagimi bilemedim baska...
Gerçek hayattan edinmeye çalışın. Bir gün bir kek yapın bir komşunuza götürün mesela.. Müsaitseniz evinize gelebilir miyim deyin veya siz onu davet edin.. Böyle böyle samimiyet oluşur.Neden aramiyim acaba? Nerden aricagimi bilemedim baska...
Tskler. Keske baska yerlerden tanisip konusup arkadaslik edinebilseydim. Bunu maalesef beceremedigim icin burdan denedim. Benim icin yeterki benimle konusan biri olsun.Kucuk bebeginiz biraz buyuyunce parka falan goturun cocuklarinizi. Orda kendiniz gibi annelerle tanisir, konusursunuz. Komsulariniz falan da yok mu?
Yani boyle netten olmaz ki.
Yine soracaginiz bir sey oldugunda burdan da yardim edilir elbet :)
Belkide net konusdugum icin tuhafim. Belkide tuhaf oldugum icin arkadasim yokBurda açılan Geyik sohbetlerine katılmanı öneririm
Böyle konu açılınca tuhaf oluyo
Neden edinemiyorsunuz? O sorunu aşmayi deneseniz. Gecmiste esinizle tanisip bir sekilde konusup iletisim kurdugunuza gore baska insanlarla da tanisabilirsiniz. Isyerinde de konusuyormussunuz. Simdi neden olmasin?Tskler. Keske baska yerlerden tanisip konusup arkadaslik edinebilseydim. Bunu maalesef beceremedigim icin burdan denedim. Benim icin yeterki benimle konusan biri olsun.
Merhaba ,anlattığınız şeyler bana çok tanıdık geldi ,O yalnızlık duygusu bende 20 senedir var ,liseden beri herkesin bir en iyi arkadaşı kankası varken ben hep kendimleydim ,güzel sosyal komik biriyim aslında ama kız arkadaş konusunda pek yüzüm gülmedi , sanki bile isteye yalnız bırakıldım, daha ziyade erkekler oldu arkadaşım onda da bilirsiniz bu defada “hep erkeklerle arkadaş “diye gıybetlere konu olmakla gectı ömrüm ..iş hayatında değişir dedim orda da genelde iş öğretmem ya da statümden faydalanmak için sahte arkadaşlarım oldu ,çok zorladım dost edinebilmek için onlar d.günümü hatırlamasa da personel dosyalarından d.tarihlerine bakıp hediye aldım , en sevdiği kitabı bulup getirttim , kuzenimle konsere gitmektense onun ağlamaklı aşk hayatını dinledim , dur ben öderimle yemekleri kahveleri hep ısmarlayan oldum,başı sıkışınca kendi planımı boşverip ona yardıma koştum,yaptımda yaptım yani .. arkadaşlarım yok boş kalacak sandalyeler diye kına gecesi bile istemedim , nikah günü saçım yapılırken bile kuaförde yalnızdım ,nedimesiz .. hep özendim oysakı bride kostumleri giyip sahte de olsa arkadaslarıyla poz verenlere ..düğün alışverişi birlikte yapanlara,gece pijama partisi için kalanlara .. oysa ben 14 saat mesainin ardından sabah uyumadan evlenen arkadaşımın düğün alışverişine söz verdiğim için gidendim ..sonra yaş 35 i bulunca yorulduğumu fark ettim ,anladımkı zorlamayla olmuyor, eş gibi komşu gibi iyisi denk gelmeli . ... dedim belki eşim olur en iyi arkadaşım eşimde kethum konuşmayan sohbet etmeyen biri denk geldi , tek bildiği koltuga oturup saatlerce kutsal damacana ya da hababam sınıfı üç buçuk gibi ergen filmler izlemek... çocugum yok neyseki ,sizin iç sıkıntınız daha yoğundur eminim , arkadaşın dediği gibi çocuk vesilesiyle parkta annelerle arkadaş olma şansınız var , inşallah eşinizde biraz değişir sizi anlar ..yalnız değilsiniz yani, sevgiler ..,Slm cümleten,
konuşup dertleşecek, gerekirse beraber gülüp, gerekirsede beraber ağlicak bir kafa dengi arkadaş arıyorum.
Herkezin kurulu düzeni, herkezin belirli bir arkadaşı var. Sanki kimse yeni arkadaş istemiyor gibi. Kendimi yanliz hissediyorum. Konuşamiyorum hic kimseyle.
Evliyim, iki cocugum var. Birisi 5 yaşında birisi 2 aylık. Yeni doğurduğum icin calişamiyorum şu an. Sanki daha da yanlız kalmış gibiyim. Calişdiğimda en azindan patronumla, iş arkadaşlarımla yada müşterilerle sohbet ediyordum. Şimdi tek gördüğüm yetişkin kocam.
Butün gün konuşmadık işden geldi, simdi yatmadan önce kisa günümden bişey anlatiyim dedim. Iki cümle yapdim. En fazla 30 saniye sürmüştür. Iyi tamam diyip kahvesiyle balkona yöneldi. Bitmemişdim dedim. Cidden bir cümle kalmişdi sadece. Bilmiyomusun ben dinleyen biri değilim dedi...
Önceden çalışdığım icin fark etmiyordum, ama şimdi anladım ki... eski gülüşüm kayıp olmuş, ruhum daralmış ve sanki nefes alamıyorum... boğluyorum adeta...
Boğulmak istemiyorum, gülmek istiyorum, günün nasildi diye bileceğim birini istiyorum, sence ne yapmalıyım diye soru sorabilecegim yada o soruya cevap verebilecegim birini istiyorum....
Kuzum bennde varim bennde iki cocuk anasiyim ne zaman istersen yaz bana :) dertles anlat dinlerim yeterki psikolojini bozma iki.yavrunun sana ihtiyaci var biz iyi olcaz ki onlar da iyi olsun .Belkide net konusdugum icin tuhafim. Belkide tuhaf oldugum icin arkadasim yok
O an ki aklım olsa şunu yapardım dediginiz bir öneriniz vaar mi?Merhaba ,anlattığınız şeyler bana çok tanıdık geldi ,O yalnızlık duygusu bende 20 senedir var ,liseden beri herkesin bir en iyi arkadaşı kankası varken ben hep kendimleydim ,güzel sosyal komik biriyim aslında ama kız arkadaş konusunda pek yüzüm gülmedi , sanki bile isteye yalnız bırakıldım, daha ziyade erkekler oldu arkadaşım onda da bilirsiniz bu defada “hep erkeklerle arkadaş “diye gıybetlere konu olmakla gectı ömrüm ..iş hayatında değişir dedim orda da genelde iş öğretmem ya da statümden faydalanmak için sahte arkadaşlarım oldu ,çok zorladım dost edinebilmek için onlar d.günümü hatırlamasa da personel dosyalarından d.tarihlerine bakıp hediye aldım , en sevdiği kitabı bulup getirttim , kuzenimle konsere gitmektense onun ağlamaklı aşk hayatını dinledim , dur ben öderimle yemekleri kahveleri hep ısmarlayan oldum,başı sıkışınca kendi planımı boşverip ona yardıma koştum,yaptımda yaptım yani .. arkadaşlarım yok boş kalacak sandalyeler diye kına gecesi bile istemedim , nikah günü saçım yapılırken bile kuaförde yalnızdım ,nedimesiz .. hep özendim oysakı bride kostumleri giyip sahte de olsa arkadaslarıyla poz verenlere ..düğün alışverişi birlikte yapanlara,gece pijama partisi için kalanlara .. oysa ben 14 saat mesainin ardından sabah uyumadan evlenen arkadaşımın düğün alışverişine söz verdiğim için gidendim ..sonra yaş 35 i bulunca yorulduğumu fark ettim ,anladımkı zorlamayla olmuyor, eş gibi komşu gibi iyisi denk gelmeli . ... dedim belki eşim olur en iyi arkadaşım eşimde kethum konuşmayan sohbet etmeyen biri denk geldi , tek bildiği koltuga oturup saatlerce kutsal damacana ya da hababam sınıfı üç buçuk gibi ergen filmler izlemek... çocugum yok neyseki ,sizin iç sıkıntınız daha yoğundur eminim , arkadaşın dediği gibi çocuk vesilesiyle parkta annelerle arkadaş olma şansınız var , inşallah eşinizde biraz değişir sizi anlar ..yalnız değilsiniz yani, sevgiler ..,
Evet var , Herhangi bir sanatsal hobi edinmek . Bir müzik aleti çalmak-resim yapmak - dans etmek- felsefe kulübüne yazılmak - gönüllü yardım derneklerinde çalışmak... çok sonra öğrendimki müzikle -sanatla , sporla ( vücut geliştirme hariç) uğraşan kişiler daha ince ruhlu ,insana değer veren ,duyguları gelişmiş insanlar oluyor .orda güzel arkadaşlıklar edinilebilirmiş .O an ki aklım olsa şunu yapardım dediginiz bir öneriniz vaar mi?