Selam kızlar. 33 yaş, 6 yıllık evliyim, ağustostan beri
tüp bebek tedavisi görüyoruz. Cuma günü 3. opumu oldum. Daha önce başka başlıklara da yazmıştım, 2 opu sonrası 1 tane iyi kalite pgtli embriyom, 4 tane de 6.gün yavaş gelişen embriyom var, transfer mi olayım yoksa bir kere daha mı opu olayım diye. Tüm maddi şartlarımızı zorladık ve yedeğim olsun diye bir opu daha yaptırdık. Öncesinde prp de olduğum için sonucun iyi olacağına çok inanıyordum.
Embriyolog aradı, 6 yumurtadan sadece biri düzgün döllenmiş gelişiyormuş bugün ikinci gününde. O da düzgün çıkmazsa üçüncü opuyu tamamen boşa yaptırmış oluyorum. Şimdiye kadar kuyruğu dik tutmuştum ama dünden beri ağlamaktan gözyaşım kurudu. 40 yaşındaki anne adayları bile 3 opuda benden daha çok güzel embriyo elde etmiştir. Daha transfer aşamasına gelemeden gücüm tükendi, bir de üstüne transfer başarısızlığını kaldıramayacak gibi hissediyorum. Ya o tek iyi embriyom da giderse diye transferden bile korkuyorum.
Kimsenin yüzünü görmek istemiyorum, sanki bizi gören herkes bu derdimizi biliyor bize acıyor gibi düşünerek kendimi zavallı gibi hissediyorum. Hiç iyi değilim kızlar hiçbir teselli duymak bile istemiyorum yok olmak istiyorum artık. Bazen diyorum ki acaba artık uğraşmasam mı, bu durumu kabullenmek her ay umutlanıp yükselip düşmekten daha yıpratıcı olamaz. Sonra da eşimle ikimizi asla çocuksuz bir çift olarak düşünmeyi yediremiyorum kabul etmiyorum bunu. Psikoloğa gitmek istiyorum ama maddi olarak da sçtık desem yeridir. Öyle içimi dökmek istedim. Herkese sabır ve bol şans.