Öncelikle erkek arkadaşınla anladığım kadarıyla zaten yaşadığın bir sorun yok tek problem nikah olayı. Yorumumu ona göre yapacağım.Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Peki siz olsanız nasıl yaklaşırdınız erkek arkadaşıma? Nasıl bi konuşma yapardınız. Yaklaşımınızı çok sevdim bu konuda özellikle sizin yorumunuzu merak ediyorum.
O zaman yorum yapmayabilirsinizDestek olurum diyen arkadaşa gerizekalı diyen birinin derdi bizi mi gerdi
Biz bu konuları çok eni boyuna konuştuk. İş ayrılık noktasına taşındığında '' herşeyimiz tamam bi o eksikse imzayı da atarız şuan birbirimizin hayatına dahil olmadık'' da dedi. Hayatında hiç evlenmeyi aklına bile getirmemiş biri. Ben mutaasıp biri değilim. Belki ailem de olmasa ihtiyaç duymam. Ama ne bileyim bilemiyorum. Ben ondan ayrılırım diye evliliğe ikna olsun da istemiyorum. Böylesi de kötü. Buna ihtiyaç ve heyecan duymasını isterdim. Önceki ilişkilerimde böyle değildi ben de afalladım. Atama öncesi net bi karara varmam gerekiyor. Bu konuda ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Benimle evlenmek istemediğin için o şehre gelmiyorum diyeceğim bi ilişki içinde de değilim. Çok şey paylaştık. 1.5-2 yıla yaklaştı ilişki beraber tatile de gittik, sarhoş da olduk, 2-3 hafta beraber de yaşadık, çok gzüel günlerimiz oldu. Tercihlerimi yaptığımda ilk yer gelecek değil ama bi yer gelecek. Hiçbişey belli değil esasen. Bu konuları daha önce kpnuştuk ve yanıtı şuan düşünmüyorum ama bi noktada düşüneceğiz bütünüyle soğuk değilim diyor. Böyle de insafına kalmış hissediyorum. Yine aynı şeyleri de zaten söyleyecek. Evi var şuan. Anahtarı da bana verdi mesela. Beraber yaşamayı reddettiğimi yine aynı argümanlarla anlatıp aynı cevabı alacağım kısacası. Görünen köy o. O da ben de haklı göründüğüm çıkmaz bi durum...Öncelikle erkek arkadaşınla anladığım kadarıyla zaten yaşadığın bir sorun yok tek problem nikah olayı. Yorumumu ona göre yapacağım.
Normalde senin mutaassıp olup olmamanı bir kenara bırakıyorum sadece ailenin bile muatassıp olması nikah gerekliliğini doğurur. Erkek arkadaşının empati yapmasının çok zor olmayacağı bir coğrafyada yaşıyoruz. Kendi ailesinde kardeşi, ablası bir şeyi olsa eminim ki o da arada mutlaka nikah olması gerektiğini düşünürdü. Aynı şeyi de senin için düşünmeli. Evlilik öncesi prova yapabilirsiniz -bunu eğer sen de gönül rahatlığı ile kabul ediyorsan- ama sonunda iyi anlaşacaksanız evliliğin olması gerekiyor. Çünkü hayat bu şekilde. Ayrıca evliliği siz istiyorsunuz. Sizi mutlu etmek adına da bu sorumluluğu alabilmeli. Sizinle ortak noktada buluşmaya çalışmalı. Çünkü siz o istemiyor diye evlilik olmadan da beraber yaşamayı belki farklı şartlarda kabul ederdiniz. Aynı şeyi onun da düşünmesi gerekiyor.
Neden evlenmek istediğini ya da neden evlenmeniz gerektiğini ona anlat. Seni gerçekten seviyorsa bu sorumluluğu alacaktır. Sorumluluk diyorum çünkü sevgilinden ayrılmakla eşinden ayrılmak arasında çok fark var. Sevgilinle bitti der eşyalarını toplar gidersin. Eşinle işler o şekilde yürümüyor. Yasal olarak birbirinizde haklarınız var. Eğer ki sana bu hakları vermekten korkuyorsa zaten ortada ciddi bir problem var demektir.
Ve onun seninle yaşayıp sonunda nikahsız ayrılması durumunda olan hep sana olur. Kendi yetiştiriliş tarzına ters olduğu için kendini kötü hissedebilirsin. Geçici bir süreç olsa mesela beraber yaşayalım 6 ay sonra evlenelim kabul edilebilir belki ama ya evliliğe hiç ikna olmazsa hayatının sonuna kadar böyle devam edemez. Ailene ne sıfatla tanıştıracaksın? Her şey çok yolunda gitse bile sen bir süre sonra evlenmeme fikrine sıcak bakmazsan yine yol ayrımına gelmek zorunda kalırsınız. Bu sorunu bence çok geçe kalmadan çözmeye çalış.
Ay konuyu amma dağıtmışım. Sen içini ferah tut. Her şey olacağına varır. Sen erkek arkadaşınla açık açık konuş durumu.
önce kendi ayaklarının üzerinde durup yere sağlam basmalısın.Herkese merhaba
Biraz uzun olacak okuyan herkese şimdiden çok teşekkür ederim. Kpssde ne iyi ne kötü diyeceğim bir puanım var. Ankarayı merkeze alarak çevre illeri yazmayı planlıyordum. Ama görünen o ki maaşlar 4700-5000. Evler uçmuş. Kiralar wn kötü ev için 1500-2000den başlıyor. Ankaraya atanan arkadaşım var üniden. Yanında kalabilme ihtimalim olabilir. Ama arkadaşım da açıkçası çok zor olmasa da zor biri. Herşeyin doğrusunu en iyi o bilir. Atama olmayacak olmayacak diyordu geçen ziyaretimde ben atama beklerken. Üniversite hastahanesine tercih verdi. Becaiş yapacağım diyor. Bu imkanı yok. Yok yapabiliyorum diye diretiyor. He diye geçiyosunuz yani idare ediliyor. Çamaşır atmış makineye mesela 2 kere duruluyor. Hayrola kalıntı mı kalıyor dedim. Çamaşır detarjanında proton kalıyormuş bi hikaye anlatıp duruyor.Dedim senin yaşadığın bi sorun mu var diyorum. Anlatıyorum zehol diyo. Bi halt anlatmadın gerizekalı sadece çamaşırında detarjan lekesi mi kaldı diye sordum diyemiyorsun ha iyi diyip geçiyosun.Bekelmeye tahammülü yok. Öndenki insan yavaş yürüsün asabı bozulur seni de geride bırakır keçi gibi önden önden gider yani. Gerilirsiniz. Bu örneklerden kişiliği bu. Şunu da söylemek isterim ki şuan çalışmıyorum ''zehol söylemeye gerek bile duymuyorum desteğim hep üzerinde biliyorsun söylemen yeter'' de diyen biri.
Diğer yandan erkek arkadaşım. Ankaraya gitme nedenim asıl o. Bana beraber yaşama teklif ediyor. Ailem muaasıp insanlar. Annenler ziyarete gelince ben giderim diyor. İstersen yukarda anlattığım arkadaşından oda kirala diyor 400 lira gibi düşük bi ücrete annenler gelince kalmalık diyor. Evlilik konuşmuyoruz. Anladığım kadarıyla evliliği pek istemiyor kestirip de atmıyor. ''beraber yaşayınca yaşamımıza daha iyi entegre olduğumuzu gördüğümüzde bi imza eksik kalırsa atarız'' diyor. Erkek arkadaşım konusu da bu.
Diğer yandan köye de gidebilirim. Lojman imkanı var. (ama erkek arkadaşımla baya arama uçurum girecek. Zaten şuanda da uzak mesafe ilişkisiyiz.onun evliliğe benim kadar gereksinim duymaması beni düşündürüyor.Herşey yolunda seviyor seviliyorum,ekonomiksosyal mizah anlayışımız ten uyumumuz herşey tamam ama sanki evlenmeyelim desem evlenmeyiz. Bu hoşuma gitmiyor) Babam emekli. Para az da olsa birikir. Ailem seninle gelebiliriz diyorlar. 28 yaşımdayım. Ailem özgürlüğümü kısıtlamayan, bana bireyselliğimi sonuna kadar hissettiren insanlar ve anladığım kadarıyla babam benimle gelmek istiyor.Babam çalışıyor hayatından anladığım sıkılıyor bir değişim istiyor mesela köye atansam babam gelse dünyanın en mutlu insanı o olur hem de çalışmaz. Erkek kardeşim tek git,biraz aileden uzaklaş, babam sana çok daha bağlanır bu iyi değil diyor.
Durum bu siz olsanız ne yaparsınız. Erkek arkadaşla yaşayıp göstermelik oda mı kiralarsınız? İlçeye düşük kira ve babanız ailenizle mi gidersiniz?
Bu işte en zor yeri.... Iki tarafın da haklı olması kötü bir durum. Sen içini ferah tut. Olursa zaten bir şekilde olur. Evlilikle ilgili neden bu kadar katı düşünceleri var ailesinin kötü bir evliliği falan mı var?Biz bu konuları çok eni boyuna konuştuk. İş ayrılık noktasına taşındığında '' herşeyimiz tamam bi o eksikse imzayı da atarız şuan birbirimizin hayatına dahil olmadık'' da dedi. Hayatında hiç evlenmeyi aklına bile getirmemiş biri. Ben mutaasıp biri değilim. Belki ailem de olmasa ihtiyaç duymam. Ama ne bileyim bilemiyorum. Ben ondan ayrılırım diye evliliğe ikna olsun da istemiyorum. Böylesi de kötü. Buna ihtiyaç ve heyecan duymasını isterdim. Önceki ilişkilerimde böyle değildi ben de afalladım. Atama öncesi net bi karara varmam gerekiyor. Bu konuda ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Benimle evlenmek istemediğin için o şehre gelmiyorum diyeceğim bi ilişki içinde de değilim. Çok şey paylaştık. 1.5-2 yıla yaklaştı ilişki beraber tatile de gittik, sarhoş da olduk, 2-3 hafta beraber de yaşadık, çok gzüel günlerimiz oldu. Tercihlerimi yaptığımda ilk yer gelecek değil ama bi yer gelecek. Hiçbişey belli değil esasen. Bu konuları daha önce kpnuştuk ve yanıtı şuan düşünmüyorum ama bi noktada düşüneceğiz bütünüyle soğuk değilim diyor. Böyle de insafına kalmış hissediyorum. Yine aynı şeyleri de zaten söyleyecek. Evi var şuan. Anahtarı da bana verdi mesela. Beraber yaşamayı reddettiğimi yine aynı argümanlarla anlatıp aynı cevabı alacağım kısacası. Görünen köy o. O da ben de haklı göründüğüm çıkmaz bi durum...
Çamaşırı iki kez durulamasının nedenini merak ettim ve o an çamaşır detarjanı kalıntısı üzerinden soru sordum. Detarjan lekesi mi kalır diye dümdüz. Karşımda ilkokul öğrencisine ders verir gibi üsten en iyi ben biliyorum şimdi beni iyi dinle der gibi -ki biçok şeyde bu böyle yansıtıyor. Baskın bi karakter- virgüllü noktalı ağdalı anlatması saçma ve sinir bozucuydu. Belki başka birine bu hasasiyeti duymam ama onun bu üsttenciliği daha önceki konularla da birleşti ortaya malesef böyle bi nahoş bakış açısı doğurdu. Olayla yazıda anlatılınca bişey yok gibi haklısınız. Beden dili ve mimikler işin içine girdiğinde çoğu basit konu böyle durumlara devriliyorKonudan bağımsız olarak çamaşırı iki kez durulaması sizi neden rahatsız etti. Bunu ben de yaparım ve gerçekten o deterjan kalıntısı çok sağlıksız
Haklısınız. Kiralar beni korkutuyor. Ufacık ev inanın banyosuna girilmez 1500-2000 lira. Yani bi dişim ağrısa onu yaptıramam. Elde bişey kalmıyor. Bu korkutuyor beni.İllaki birilerine mi bağımlı olmanız gerekiyor?
Lojman veya düşük ücretli ev bulun bence. Ne arkadaşınız ne de sevgiliniz iyi profil çiz
Arkadaşınız hakkında hoş konuşmamışsınız isteyen istediği gibi yaşar ki size dayatmadıktan sonra..Herkese merhaba
Biraz uzun olacak okuyan herkese şimdiden çok teşekkür ederim. Kpssde ne iyi ne kötü diyeceğim bir puanım var. Ankarayı merkeze alarak çevre illeri yazmayı planlıyordum. Ama görünen o ki maaşlar 4700-5000. Evler uçmuş. Kiralar wn kötü ev için 1500-2000den başlıyor. Ankaraya atanan arkadaşım var üniden. Yanında kalabilme ihtimalim olabilir. Ama arkadaşım da açıkçası çok zor olmasa da zor biri. Herşeyin doğrusunu en iyi o bilir. Atama olmayacak olmayacak diyordu geçen ziyaretimde ben atama beklerken. Üniversite hastahanesine tercih verdi. Becaiş yapacağım diyor. Bu imkanı yok. Yok yapabiliyorum diye diretiyor. He diye geçiyosunuz yani idare ediliyor. Çamaşır atmış makineye mesela 2 kere duruluyor. Hayrola kalıntı mı kalıyor dedim. Çamaşır detarjanında proton kalıyormuş bi hikaye anlatıp duruyor.Dedim senin yaşadığın bi sorun mu var diyorum. Anlatıyorum zehol diyo. Bi halt anlatmadın gerizekalı sadece çamaşırında detarjan lekesi mi kaldı diye sordum diyemiyorsun ha iyi diyip geçiyosun.Bekelmeye tahammülü yok. Öndenki insan yavaş yürüsün asabı bozulur seni de geride bırakır keçi gibi önden önden gider yani. Gerilirsiniz. Bu örneklerden kişiliği bu. Şunu da söylemek isterim ki şuan çalışmıyorum ''zehol söylemeye gerek bile duymuyorum desteğim hep üzerinde biliyorsun söylemen yeter'' de diyen biri.
Diğer yandan erkek arkadaşım. Ankaraya gitme nedenim asıl o. Bana beraber yaşama teklif ediyor. Ailem muaasıp insanlar. Annenler ziyarete gelince ben giderim diyor. İstersen yukarda anlattığım arkadaşından oda kirala diyor 400 lira gibi düşük bi ücrete annenler gelince kalmalık diyor. Evlilik konuşmuyoruz. Anladığım kadarıyla evliliği pek istemiyor kestirip de atmıyor. ''beraber yaşayınca yaşamımıza daha iyi entegre olduğumuzu gördüğümüzde bi imza eksik kalırsa atarız'' diyor. Erkek arkadaşım konusu da bu.
Diğer yandan köye de gidebilirim. Lojman imkanı var. (ama erkek arkadaşımla baya arama uçurum girecek. Zaten şuanda da uzak mesafe ilişkisiyiz.onun evliliğe benim kadar gereksinim duymaması beni düşündürüyor.Herşey yolunda seviyor seviliyorum,ekonomiksosyal mizah anlayışımız ten uyumumuz herşey tamam ama sanki evlenmeyelim desem evlenmeyiz. Bu hoşuma gitmiyor) Babam emekli. Para az da olsa birikir. Ailem seninle gelebiliriz diyorlar. 28 yaşımdayım. Ailem özgürlüğümü kısıtlamayan, bana bireyselliğimi sonuna kadar hissettiren insanlar ve anladığım kadarıyla babam benimle gelmek istiyor.Babam çalışıyor hayatından anladığım sıkılıyor bir değişim istiyor mesela köye atansam babam gelse dünyanın en mutlu insanı o olur hem de çalışmaz. Erkek kardeşim tek git,biraz aileden uzaklaş, babam sana çok daha bağlanır bu iyi değil diyor.
Durum bu siz olsanız ne yaparsınız. Erkek arkadaşla yaşayıp göstermelik oda mı kiralarsınız? İlçeye düşük kira ve babanız ailenizle mi gidersiniz?
+1Kız arkadaşınız değil siz zor gibisiniz. Gerizekalı olduğunu düşündüğünüz insanın evinde kalmayın. Tercihleriniz hep başkalarına dayalı. Ben madem çalışmaya başlayacağım tek başıma bir karar vereyim bir birey olayım diye düşünmenizde fayda var. Gerekirse insanlar size göre karar versin. Tek başınıza özgür geçireceğiniz zamanları başkasına göre ayarlamayın ilerde pişman olursunuz. Hele evlenme niyeti bile olmayan erkek arkadaşınıza göre hiç plan yapmanızı tavsiye etmem.