Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
slm bende sizdenim:) eğlenceli değilim,soğuk kanlı,sırdan biri işte.YENİ bir topluluğa girdiğimde ter basıyor çok geriliyorum inanın ne bişey yiyorum nede içebiliyorum.ellerimin titremeside çabası.niye böyleyim acaba!işyerinde hergün 30a yakın kişiyle muhabbet.çok rahatım,ama kendimden büyük yada tanımadığım kişilerin yanında resmen hastayım akannehir mesela komşularımızla hep eşim konuşur,bana sorarlarsa cevap veririm okadar.acaba kendimize güvenimizmi yok,ne yapmalı?
sermerva arkadasimizin soyledikleri cok dogru bizim gibi insanlarin sorunu herkese guvenmemek.ben etrafimdaki insanlara bakiyorumda nasil iki gunde bu kadar samimi oluyolar sasiriyorum.
ben de kendimi genel anlamda yalnız hissediyorum
Aslına bakılırsa erkek arkadaşımla evlenmek için zamanımız var keşke hemen olsa onun la herşeyimi paylaşabiliyorum arkadaşım dostum sevdiğim iş arakadaşım hep yanımda o olmasa herhalde boşlukta gibi olurum
erkek arkadaşımla yaşadığımz bi problemimiz var, onun arkadaş çevresiyle zaman zaman takılamaız gerekiyor d. günü partileri düğünler vs. de arkadaş ortamı özellikle kızlar benden 4 5 yaş küçük oluyorlar liseyi daha yeni bitirmişler, onlarla takılmayı sevmiyorum çok boş konuşup gülüşmeleri sinir bozucu onlarla paylaşabileceğim hiç bişi yok sonra neymiş efendim ben onlardan hoşlanmamışım burnum hava da sessiz duruyormşum davet edilen yerlere gitmiyormuşum gitmem tabii hoşlanmadığım ortama,
Hep hep yaklaştıkça insanlar kaçıo gibi hissediyorum ve ben çok alınganım yani birisi bana bişey söylese ben o kişinin yüzüne gülüyorum ama içimden düşünüyorum acaba bana neden öle bişey dedi die ...ve sabahlara kadar düşünüyorum neden bana öyle dedi neden neden.Hatta eşimin arkadaşlarıyla görüşürüz bazen tabi sınırlı zamanlarda ve onlar bi hareket yapsa eşime eve dönünce "senin arkadaşların niye öyle niye böyle " diye kuruntulanıyorum.Bana göre gerçekten bi sebep var ortada ama eşime göre hiç bişey yok onların yaptıklarında vb.Yemeğe çıkıyoruz sorun olmuyor ank06 fakat sadece iş yerinde bu mecburiyet.zaten yemek sırasında ne paylaşabilirsinki seni tınlamayan insanlarla .işten sonra beni arayan soran yok .herkes bi plan yapıo birbirleriyle ama bana teklif eden yok nedenini bazen kendi kendime çok düşünüyorum ve tek bulabildiğim sebep benim sanırım şen şakrak olamam die nitelendiriyorum.Çünkü ben onların kaçabileceği tarzda bi insan değilim afedersiniz o... değilim yada alnıma leke getirecek bi hareketim olmadı anlayamıyorum.ama etrafıma bakıyorumda birbirleinin arkasından konuşan herkes kanki olmuş gezerken ben yapayalnızım yada çok fingirdek kızlar yani mendil değiştiri gibi sevgili değiştirenler hatta kocasını aldatan bi arkadaşımız var herkes de bunu bilio ama onunda etrafında bir sürü arkadaşı var anlam veremiyorum acaba benmi içimde çok inceliyorum insanları.
Söylemek istediklerimi hissettiklerimi bi başkası benim yerime kaleme almış adeta...
ahh canım ahh
Keşke bizim gibi kimse olmasa ,keşke yalnız olmasak
Bazen keşke ben hiç olmasaydım diyorum.Bu durum hayatımın her anını kaplamış durumda, aklımdan bir an olsun çıkmıyor bu düşünceler, alınganlıklar, kızgınlıklar.
Herkes birbrinin aynısı bi ben farklıyım sanki içlerinde yalnız çaresiz mutsuz, insanlar ne kadar zevk alıyor yaşamaktan diyorum bakıyorum çevreme hayat dolu herkes.Oysa ben dünyanın tüm yükü üzerimde gibi yaşıyorum hayatı 2,5 ay sonra düğünüm olucak ama ufacık bi heves heyecan yok içimde.
Çünkü aklım hep ince ayrıntılarda, kalbimi kıranlarda.Örneğin ben istediğim bölümü okuyamadım istediğim yerlere gelemedim hep bunun sızısını taşıyorum içimde şu an istediğim bi iştede çalışmıyorum mesleğimle çok alakasız kendimi hep ezik hep aciz hissedyorum.Mutluluğu kendime haram etmiş durumdayım ama üstesinden gelemiyorum bu durumun.
canım benim,,,,6 yıl önce ben de aynı psikolojideydim,,,,sevmediğim bir işde çalışıyordum,bölümümle alakasız ve kendimi harcanmış hissediyordum resmen,,,,kaldı ki okuduğum okuldan ilk 5 in içinde mezun olmuştum,,,,yaptığım iş potansiyelimin çok altındaydı ama kriz yüzünden de işsizlik delilik boyutundaydı o zamanlar...seçim şansım pek yok gibiydi,,,,bir sürü salağın içinde zeki ve farklı olmanın acısı bambaşkadır,,resmen ölmek istersin.....bu da özel ilişkilerime ve sevgilime tutumuma felan yansıyordu çok sık olarak......derken,,bir gün dedim ki:herşeyi değiştireceğim......istifa ettim işimden,,,,kurslara katıldım ve bir kurumun açmış olduğu sınava girdim ve kazandım....şimdi önümü görebiliyorum....sevgilimi de terkettim,,,,,hayatımda demirbaş ne varsa attım çöpe ve yeni bir yaşama başladım,,,,,şimdi gayet mutluyum çünki herşeyi kendim kendimle ve kendim için başardım..... azmimle......ben yaptıysam herkes yapabilir.....
Haklısın canım azim olduktan sonra herşey yapılabilir yeter ki istek olsun..Öncelikle seni tebrik ediyorum darısı başıma umarım bigün bende senin kurduğun cümleleri kurabilirim..
Çok zekiyim çok başarılıyım demiyorum ama okul hayatım boyunca hep iyiydi durumum takdir edilen beğenilen biriydim ve kendimi ilerde hep iyi yerlerde hayal ettim gel gör ki üniv. sınavında bu böyle olmadı , beklenen başarıyı gösteremedim.Neyse oralar çok uzun hikaye yormıyım senide sonuç olarak şuan çok sıkıntıdayım, eşim(nişanlım) mühendis kendimi onun yanında kötü hissetmiyorum ama onun arkadaşlarıyla bir ortama girdiğimde çok kötü hissediyorum kendimi, hem dalgın hep düşünceli oluyorum.
Ben hep bi hayal kuruyorum ama hiç birini gerçekleştiremiyorum bilmiyorum neden belki yeteri kadar cesaretli değilm
Aileme maddi anlamda destek olmak için 2 yıldır katlanıyorum bu işe, bu insanlara.Ben hep kendimden fazla başkalarını düşündüm hatayı burda yapıyorum bilyorum ama bunu değiştiremiyorumda.Maddi sıkıntılar herşeyimin önüne geçti geçmeyede devam ediyor..Evlenince çıkıcam işten diye seviniyodum şimdide ev aldık nişanlım kredi çekti onun derdi bindi sanki sırtıma
İş başvurularını inceliyorum ama hiç birine gitmeye cesaretim yok,herşey alt üst olucak gibi hissediyorum korkuyorum..Birde herkesin lafı sözü bitmiyor mis gibi işin yerinden oynama kafayımı yedin diyenler var bilmiyorlar ki burda neler yaşıyorum
O kadar bunaldım ki nefes alamıyorum kafamın içindeki düşünceler ağır geliyo artık bana taşıyamıyorum.
Tek istediğim burdan bir an önce kurtulmak.
tüm bu okuduklarımdan tek şey anlıyorum ben,,,,arkadaşım senin özgüvenin ve kendine olan saygın bir şekilde ciddi zarar almış...."nişanlım mühendis ve onun arkadaşları ve ortamında rahat edemiyorum,kendimi ezik hissediyorum" gibi bir cümle kurmuşsun,,,oysaki bu çok yanlış bir tutum ve duygu...sen sensin,onlar onlar......ayrıca yüksek okullar bitirmekle ve yüksek kariyerlere sahip olmakla ne insan insan olur ne de adam adam olur.......kendine özgüvenini bu parametrelere sakın bağlma.....kendini bir eşya gibi,bir meta gibi görüyosun sen şuanda ..ve değerini para,kariyer,banka cüzdanları,ev,araba olarak kafanda resmen endekslemişsin....bu çok büyük bir hata,,,,,,insan ruhtur.....aslolan ruh ve karakterdir...eşya değildir, meta değildir ki fiyatı olsun.....onlar mühendis,doktor vs..yani yüksek etiketli,,oysaki sen sıradan kariyeri olmayan bir emekçisin düşüncesine çok takmışsın sen....bu çok çok yanlış......ruhuna değer ver,,,,tüm bunların farkında olman ve kendi içini kritize etmen bile farkındalık duygunun aslında çok yüksek olduğunu gösteriyor bana.....bu senin adına sevindirici ama mademki istemediğin bir oyunda istemediğin repliklerle,istemediğin bir sahnedesin,,,,,ona buna şartlara bakma,,,,,rest çek herşeye,,,,,senin mutluluğun,kendine olan özsaygın ve ruh sağlığın hepsinden daha önemli,,,,para ruh sağlığını kimsenin satın alamaz.....varsın kayıp paradan olsun....bence sen daha kıymetlisin,çünki eşya değilsin,ruhun var.....
arkadaşım senin özgüvenin ve kendine olan saygın bir şekilde ciddi zarar almış....
İşte doğru cümlelerden biri ve işte beni anlatan gerçek Ne yazık ki hepsininde farkında olarak hala bu psikolojide devam ediyorum.Söylediğin herşey o kadar doğru ki ne desem boş.
ruhuna değer ver....O kadar güzel bi cümle ki şu herşeyimi özetliyo adeta belki sadece bunu başarsam tüm sorun çözülecek.Ama benim aptal kafam hep öncelikli değeri başkalarına verdi, veriyorda..Ama bundan sonra daha çok uğraşıcam, durumun ne kadar ciddi olduğunu görüyorum sabah sabah buraya koştum ve iyiki de gelmişim kendime gelmemi sağladı sözlerin.Güna bakışımı olaylara bakışımı değiştirdi şu an için bile olsa ki bu bana yeter.Herşey için tşk ederim, bana vakit ayırdığın içinde..
Bazen keşke ben hiç olmasaydım diyorum.Bu durum hayatımın her anını kaplamış durumda, aklımdan bir an olsun çıkmıyor bu düşünceler, alınganlıklar, kızgınlıklar.
Herkes birbrinin aynısı bi ben farklıyım sanki içlerinde yalnız çaresiz mutsuz, insanlar ne kadar zevk alıyor yaşamaktan diyorum bakıyorum çevreme hayat dolu herkes.Oysa ben dünyanın tüm yükü üzerimde gibi yaşıyorum hayatı 2,5 ay sonra düğünüm olucak ama ufacık bi heves heyecan yok içimde.
Çünkü aklım hep ince ayrıntılarda, kalbimi kıranlarda.Örneğin ben istediğim bölümü okuyamadım istediğim yerlere gelemedim hep bunun sızısını taşıyorum içimde şu an istediğim bi iştede çalışmıyorum mesleğimle çok alakasız kendimi hep ezik hep aciz hissedyorum.Mutluluğu kendime haram etmiş durumdayım ama üstesinden gelemiyorum bu durumun.
İnsanlar hakkında çok önyargılısın.Sürekli eleştirel bakışların var ve bu insanları rahatsız ediyor.Mesela bir yorumunda ben şen şakrak o... değilim diye mi bana yaklaşmıyorlar,ya da alnıma kara çalmadığım için mi?O kadar cahil buldum ki bu cümleni inan yakıştıramadım da bankacı olmuş bir bayana.Şen şakrak insanlar o...,ya da alınlarına kara mı çalmışlar.Hem kocasını aldatan kadınla arkadaş oluyorlarsa o onların bileceği şeydir özel hayatını yargılama hakkına sahip değiliz kimseyi.Ben açıkçası hümanist bir insanım kim ne yapıyorsa başkasına zarar vermeden yaptığı sürece o kişiyi yargılamam.İnsanlara biraz empati ile yaklaşmayı denesen,içinden konuşmayı bırakıpta biraz dışından konuşsan belki hayatın çok daha farklı olacak.Ayrıca kesinlikle bir pskolojik destek almanı tavsiye ederim çünü aşılması zor bir durumun var ucu taa çocukluğuna kadar dayandığına göre sanırım profosyonel bir yardım daha başarılı olacaktır.