Herkese merhaba, 25 yaşındayım annem 44 yaşında babamı yıllar önce trafik kazasında kaybettik bir de erkek kardeşim var 20 yaşında. Annem ufacık bir tartışmada sürekli bir şeyleri başımıza kakıyor bunu genel de bana yapıyor, senin için evlenmedim senin için şunu yapmadım sen olmasaydın evlenirdim. Sürekli kendisiyle beni kıyaslıyor şu haline bak ben senden genç duruyorum kardeş sanıyorlar, aynanın karşısına geçiyoruz aramızda 10 kilo anca var benim kadar oldun biraz kilo ver vs aşağılar gibi ezer gibi davranıyor halbu ki çok kilolu bir insan da değilim 61 kiloyum. Gerçekten hiç anlaşamıyoruz annemle, evde kendimi yük gibi hissediyorum iyi bir şey yaptığım zaman aferin demez ama ufacık bir hatam da yüzüme vurur. Yaptığım salataya bile bugün laf etti, bazı insanların elinde ayrı lezzet olur bazılarıda ne yaparsa yapsın güzel olmaz bu salata niye böyle dedi. KPSS hazırlanıyorum 2 senedir evdeyim atanamadım maalesef evden gitmek gibi bir seçeceğim olamaz, evlenmekte kaçış değil hayatıma evlenebileceğim biri de girmedi. Annem neden böyle davranıyor , başka birilerine şen şakrak tatlı tatlı konuşuyor kendinden küçük iş arkadaşlarına falan ama bana hep bir sert hep bir yargılayıcı. Rabbime o kadar dua ediyorum ki atanayım kafam rahat olsun huzurum olsun diye. Maddi yönden hiç bir eksiğim yok evde ama hep diken üstünde hissediyorum annemle değil de kaynanamla yaşıyormuşum gibi. Ne yapmam lazım nasıl davranmam lazım neden annemle elektriğimiz uyuşmuyor. Var mı annesi bu şekilde sert olan yargılayan. Gerçekten kendimi çok ezik çaresiz hissediyorum bazen.