Merhaba arkadaşlar,ben kulubünüze yeni katıldım,özellikle psikolojimi duyularımı paylaşmak yorumlarınızı fikirlerinizi almak için Geldim.29 yaşimdayım sevgilimde aynı yaşlarda.Onunla tanıştığımda adeta mutluluktan uçuyordum.Herşey yolunda gibi görünüyordu sonra belli bir zaman sonra annesiyle tanıştırdı,annesi o kdar soğuktu ki,o masada adeta kendimi yok hissettirdi bana..benimle doğru düzgün konuşmadı ailemi hiç sormadı.Neyse o gün öyle geçti,sonra ben sevgilime sordum annen benim için ne dedi diye?Seni sevdii çok iyidir aslında ama ilk başta böyle soğuktur dedi.Aslında hiç öyle sanmıyordum ama sevgilim çok sevdiğim için inanmak istedim ve kendimi inandırdım.Ama sevgilim benim tüm ailemle tanıştı.Ve ailem onu çok sevdi benimsedi.Zaman geçtikçe ilk başlarda hemen evlenelip deyip tarih veren sevgilim,herşeyi ertelemeye başladı.1 yıl böyle geçti.Ve bir gün,annem seni istemiyor ama önemli değil ben seni çok seviyorum dedi.Ve beni ikna etmeyi başardı.elimden geleni yapıcam en kısa zamanda halledicem dedi..böyle derken 2 buçuk sene oldu.Ve annesiyle nerdeyse hergün kavga ettiğini benim için çok mücadele verdiğini anlattı.Ama için tuhaf tarafı bi bakıyodum bana nişan söleri verirken yazın annesiyele tuttu seyehate gitti,orda delirdim resmen bana dedi yine çok yakında nişanımız olcak ben yine inandım.ve dedği sözleri yine tutmadı hergün kavga etmeye başladık.benim ailem çıldırdı ailesi gelsin artık resmiyet olsun böyle nereye kadar sürer diye sorgulamaya başladılar.Sevgilimin ablası var oda hiç destek olmadı bana o evli ama hiç birşeye karışmadı.Hayatım tam bir karabasana dönüştü.Bn dedim ki istemeye,annen gelmiyorsa ailenden birileri gelsin,ona da yanaşmadı annesi tüm ailesini tembiihlemiş kimse gelemezmiş.Ve bununla ilgili bi akrabasıylada konuşmadı durumu çözmek için..Bende üni.mezunu gayet güzel bir kızım.Yani neyimi beğenmedin be kadın?Sevgilim hep senle ilgisi yok o beni paylaşmak istemiyor dedi.Ailemde annesi ailesi gelmezse olmaz. diye direttilr ve çok öfkeliler seni istemeyni biz niye isteyelim sen ezik misin dediler.Bana beni istemeye tek geleceğini söyledi aileme sordum asla olmaz biz bu çocuğun evini ailesini bilmiyoruz görmedik tanışmadık olmaz dediler.Sevgilim çok mücadele ettiğini söylüyo annesiyle ama benim artık inancım kalmadı.bide hep sözler verdi tutmadı.beni çok sevdiğini söylüyor ve hala gelip ailemle konuşmak istediğini ailemi ikna etmek istdiğini söylüyo ama ailesini getiremezmiş..Bende ayrıldım yakın zmanda çünkü çok yıprandım.Hala peşimde.ama ailm istemiyor bu seferde.Çünkü ayrılmamıza rağmen annesini ikna edemiyo.Bende bitirdim artık hem yıllarım heba oldu hemde çok yıprandım.Yorumlarınızı sabırsıızlıkla bekliyorum.[/
yanlış bir ilişki içinde olduğunu hem hissetmek hem de sevdiğin için yaşamak nasıl bir duygudur bilirim.erkekler sandığımızdan daha korkaklardır.kadınların ise hisleri kuvvetlidir.sen tanıştığında annesinn seni istemediğini hissetmişsin.kadın,açıkça belli de etmiş.ilk kez karşı karşıya gelen insanlar elbette soğuk durabilir ama bir yemek masasında yok sayacak kadar değil.yalnızca mesafeli davranırlar.o da doğaldır...kadının burdaki psikolojisi çocuğunu kaybetme korkusu.aslında durumun seninle bir alakası yok.başka bir kız gelse ona da aynı şeyi yapacak.şükret kurtulmuşsun.ertelemeye başlaması da ayrı bir şey.hem annesini idare etmiş hem seni.bu ne kadar çirkin birşey.istemeye tek başına gelmek de neymiş...Allahtan ailelerimiz başımızda da doğru karar almamıza yardımcı oluyorlar.geride bıraktığın zaman sana boşa geçmiş gibi gelebilir ama bunlar insana hayatı öğretiyor.
yıpranman çok normal.burda önemli olan senin psikolojin.bitmiş bir durum olsa da sen sürekli o düşünce ile yatıp kalkıyorsundur.sabır ya sabır çekeceksin ve herşey geride kalacak.hakkında hayırlısı olsun.