- 2 Ekim 2019
- 3.437
- 19.030
-
- Konu Sahibi timesinfinity
- #21
Nasıl çekeyim ki,tekrar hasta olursa bunu vicdanen kaldıramam.Ben de genelde ters tepki vermemeye çalışarak oda değiştiriyorum. Ama anlıor gelip taciz edior:)) Gel barışalım demesi bile taciz gibime gelio.2 saat kendi halime bıraksa toparlıcam ama ona bile izin vermiyor.Ya benimki inan küsmeme bile izin vermior.Odaya gelip "Şundan şundan dolayı yaptım ,bir daha yapmicam. " vs die durmadan konuşuyor.Bu sahneyi 10000000 kez görmüşümdür.Sırf anne diye hakaretler edilmesi, çocuğun 'ozur dilerim' diye işi yumuşatma hikayesini çok saçma buluyorum. Ölüm varsa tek yaşı büyüklere yok. Benim çalıştığım işte nice trafik kazası görüyorum , gencecik adamlar sakat kalıyor, gencecik kızlar tek suçu otobüste oturup ise gitmekken vefat ediyor.
Benim annem de çok sinirli. Ve sacma sapan konuşma huyu var. Ama işin ilginci farketmez bile. Öyle bir anda bağırır,onun için biter. Unutur yani. O yüzden bu sene karar aldım. En ufak bir hakaretvari sözünde, en ufak bir ses yükseltmesinde (gerçekten en ufak. Bir baskasinin bana soyleyemecegi her şeyde) 'tavrina dikkat et yoksa burada durmayacagim' diyorum. Dikkat edip susarsa ne ala. Eğer konuşmaya devam ederse sofrayı, odayı vs terkedip odama gidip bir gün boyunca konuşmuyorum. O da anlıyor ki yaptığı davranış kötü bir davranış. Çünkü hiç tepki vermeyince hiç anlamıyor bile.
Geçen sene bir kere gereksiz bir patlaması oldu, yine klasik evlatlıktan reddedildim falan. Tam uç ay boyunca evi otel gibi kullandım. Her akşam 11den önce gelmedim . Geldiysem de onun yaptığı yemegi yemedim, yumurta kırdım. Eve gelince 'ben geldiim' vs demedim,anahtarla girip odama çıktım. 3 ay boyunca evde bir cümle bile konuşmadik. 3 ayın sonunda onun barışmak icin gösterdiği çaba sonrası ' 28 yaşındayım ve senin öfke patlamalarina katlanmak zorunda değilim. Kenara bir eve çıkıp üç ay kira depozito ödeyecek kadar bir para attım. Şimdilik babamın hatri icin tasinmiyorum ama bir daha bir hakaretin duyduğumda bu evden çıkacağım. Bu da benim değil senin yüzünden olacak" dedim. Cidden de Şimdi hakaret işittiğim bu eve sırf 'babam uzulmesin' diye katlanıyorsam yarın evlenince duyacağım hakaretlere 'cocuk uzulmesin' diye katlanmak gerekecek. Böyle saçma hayat mı olur? Nasıl iş arkadaşlarım, babam, ablam, eşim dostum bana hakaret edemezse annem de edemez. Öyle bir dünya yok maalesef.
Bu konuşmadan sonra da mesajin başında bahsettiğim yönteme geçtim. Bir sene geçti dolu dolu. Daha canımı sıkacak herhangi bir olayı olmadı. Ki benim annem için bir sene kavga çıkarmadan durmak için uzun bir süre :)
Yeniden bir kavga çıkarırsa da zaten kendi evimee yaşamayı çok istiyroum, seve seve valizimi toplar giderim.
Bence sen de restini çek.
Nasıl diğer insanlara -mesela patronuna/komşusuna bağırıp hakaret edemiyorsa sana da edemez.
Yaa dediğiniz gibi anneler belki öleyim de kurtul kalıbını sık kullanıodur ama 1 yıl önce yaşadjklarımızdan sonra bu kadar kolay bunu söyleyebilmesi beni hem üzüyor hem de gücüme gidiyor. Barıştık kısır keyfi yaptık falan ama beni üzen bu sahnenin kısa süre snra tekrar yaşanacağını biliyor olmak.Mesajınız için teşekkürler ❤Annenize çok geçmiş olsun öncelikle. Anneler genelde böyle zaten. Özellikle belli yaştan sonra değişik bir durumlara giriyorlar ruhsal olarak. İstenmiyorum, göze batıyorum gibi düşünüyorlar ondan öyle öleyim de kurtul gibi sözler falan oluyor bence. Sonra da gelip özür diliyorlaraslında çok minnoşlar ama arada atar gider durumları da oluyor işte böyle. Üzülmüşsünüz sizde ama anlatınca rahatlamışsınızdır biraz belki. Kalkıp gidin sarılın öpün , bence anlatın canım annem bir tabak kadar değerim yok mu yapma böyle bak ben çok üzülüyorum. Ben sana aynını demem lütfen söyleme böyle falan deyin , hemen üzülür zaten bence artık dikkat de eder
Teşekkür ederim, en azından hak verilmek kendimi iyi hissettirdi.Annenin içinde ki kırgınlıklar malesef basit şeylere öfke olarak yansıyor.Ve sonrasında da çok pişman olup gelip özür diliyor.Emin ol hayatta en kırmak istemediği kişi sensindir.kIlac tedavisi aldığını yazmışsın peki hiç terapi aldı mı?Mutlaka almalı zor şeyler geçirmiş kolay değil.Asla yaptıklarını haklı bulmuyorum üzülmekte de haklısın ama eminim o kadın içinde bunlar kolay değildir.
Teşekkür ederim,takmamaya çalışıyorum. Sorun şu ki her şeyle ilgili tek suçlu benim :)) Misal geçenlerde elinden tabak kaydı kırıldı .Bana dedi ki " Sen o sıra benle konuşuodun İş yaparken benle neden konuştun. Senin yüzünden kırıldı " :)))) 1-2 kere olsa insan idare edebilior ama sürekli suçlanınca hem bıkıor insan hem de psikolojik olarak kötü hissedior kendini. Haaa bu durum sadece ev eşyasında geçerli değil,bi yere geç kalsak.da benim yüzümden mesela.Öyle saçma sapan bişi.Ama duymamazlığa gelmekten başka çarem yok sanırımBence takılacak bişey yok. Haklısınız ama o psikolojik olarak da rahatsız bunu bilerek davranmalısınız. O yüzden takmayın.
Annem de aynıydı. Bi bardak kırılsın bi kafamızı kırmadğı kalıyordu. Yaşlanınca eşyaya boşuna değer vermişim dedi oda anladı hatasını. Şimdi benim evimde misafir setim de bile kırık var ki kendimde eşimde kırıyor kazayla. Aman diyorum mezara götürecek değilim. Kazalar olabilir yani ama eski insanlar zor aldığı için bazı şeyleri o eşyaları kıymetli olur. O piskolojik baskıda yaşadıkları için size de aynı baskıyı yapıyordur.
Bazen insanın eli dolaşık olur yapamaz bu beceriksizlik de değil ayrıca bozmayın moralinizi.
Benimki de aynı birebir. Kendi bişey kırsa bile suçlu ya biz oluyoruz yada kendi kendine bağırıyor hırsını alamıyor sudan sebepten bizi haşlıyordu :)))) napalım canları sağolsun gerçekten değiştiremiyoruz o yüzden en iyisi kendimiz böyle olduklarını kabul edip he diyip geçmek.Teşekkür ederim,takmamaya çalışıyorum. Sorun şu ki her şeyle ilgili tek suçlu benim :)) Misal geçenlerde elinden tabak kaydı kırıldı .Bana dedi ki " Sen o sıra benle konuşuodun İş yaparken benle neden konuştun. Senin yüzünden kırıldı " :)))) 1-2 kere olsa insan idare edebilior ama sürekli suçlanınca hem bıkıor insan hem de psikolojik olarak kötü hissedior kendini. Haaa bu durum sadece ev eşyasında geçerli değil,bi yere geç kalsak.da benim yüzümden mesela.Öyle saçma sapan bişi.Ama duymamazlığa gelmekten başka çarem yok sanırım
Demek ki bu hareketin bir işe yaramiyor.Nasıl çekeyim ki,tekrar hasta olursa bunu vicdanen kaldıramam.Ben de genelde ters tepki vermemeye çalışarak oda değiştiriyorum. Ama anlıor gelip taciz edior:)) Gel barışalım demesi bile taciz gibime gelio.2 saat kendi halime bıraksa toparlıcam ama ona bile izin vermiyor.Ya benimki inan küsmeme bile izin vermior.Odaya gelip "Şundan şundan dolayı yaptım ,bir daha yapmicam. " vs die durmadan konuşuyor.Bu sahneyi 10000000 kez görmüşümdür.
Hissettiklerimi söylesem de değişmiyor.Dediğiniz gibi mizacı öyle sanırım.İnanın savunma mekanizması geliştirdiğinin farkındayım.O kadar ezilmiş ki ezilmemek adına beni ezmeyi tercih edior. Üzülüyorum, yaşadıklarının zor olduğunu biliyorum. Ama düşünün ki sürekli ama sürekli bişilerden suçlanıorsunuz.Siz duymasanız bilinçaltınız bunu içselleştiriyor.Bir ara tanıdığım herkesin başına gelen her şey benim yüzümden gibi geliodu.Terapi aldım düzeldim falan ama aynı negatif uyarıcılarla uyarılmaya devam ediyorum.Artık umudumu işime bağladım. İşe geri dönünce bir nebze rahatlarım herhalde.Barışmak için gelip özür dilemesi çok güzel bir şey. Genelde psikolojisi bozuk ebeveyn küser, barismaz, sen özür dilersen de canına okur. Hissettiklerinizi ona söyleyin, laftan anliyorsa dikkat eder, anlamiyorsa mizacı odur deyin kendinizi üzmeyin. Onun sizi beceriksiz gormesi, sizinle ilgili bir gerçeklik değil, icsellestirmeyin. Bu onun huyu, savunma mekanizması. Herkesin savunma şekli farklıdır. Kimi suçlar, ezer, hircinlasir. Böyle yapanların tepkileri genelde anliktir, unutur gider. Kimileri içine atar, kırılır, biriktirir, kendini suçlar, içinde evirir çevirir, unutmaz. Dizlik olmadığını bilin rahatlayin
Herkesin benzer şeyler yaşadığını unutmayın. Allah yardımcınız olsunHissettiklerimi söylesem de değişmiyor.Dediğiniz gibi mizacı öyle sanırım.İnanın savunma mekanizması geliştirdiğinin farkındayım.O kadar ezilmiş ki ezilmemek adına beni ezmeyi tercih edior. Üzülüyorum, yaşadıklarının zor olduğunu biliyorum. Ama düşünün ki sürekli ama sürekli bişilerden suçlanıorsunuz.Siz duymasanız bilinçaltınız bunu içselleştiriyor.Bir ara tanıdığım herkesin başına gelen her şey benim yüzümden gibi geliodu.Terapi aldım düzeldim falan ama aynı negatif uyarıcılarla uyarılmaya devam ediyorum.Artık umudumu işime bağladım. İşe geri dönünce bir nebze rahatlarım herhalde.
Teşekkür ederim, mesajını okurken ağladım.Demek ki bu hareketin bir işe yaramiyor.
Ayrıca bir daha yapmayacağım deyip ayni şeyleri yapıp durması da sorun. Belli ki kendinden habersiz bir insan..
Sen anneni tanırsın. Ona da uyan başka bir davranış bul kendine cekiduzen vermesi için.
Ayrıca konuya şaştım kaldim, sen 'annem her fırsatta bağırır çağırır, bebekligimden beri öfkesini benden çıkarır, stres topu olayım diye doğurmuş" yazmışsın , insanlar 'ayy annelere kıyamam ya, op iki yanagindan' demis.
İşte bu kaynana konulari vs vs okuyoruz ya, okudugumuz hadsizliklere biz inanamiyoruz 'bu hakkı nasıl kendinde bulur' diye. İşte bunlar hep annelerin ne yapsa hoş görülmesi, ne yapsa tontiş diye sevilmesi, asla yanlışlarını idrak edememeleri yüzünden bence.
R Rosalind Franklin kitap önerisinde bulunmuş. Buyuk ihtimalle toksik ebeveyni okurken 'evet bu annem. Bu da annem. Evet bu da tutuyor' diye okuyacaksınız. Anneniz aslında zehir saçan, çocuğunun psikolojisini , özgüvenini batiran bir anne - çoğu türk anası gibi. Ama sorsan kendini harika anne zanneder.
Neden?
Gerçekten ne olduğu soylenmediginden, bagirsa cagirsa da 'anam benim' diye yanağına öpücük konulmasından. Yaptığınin yanlisligiyla yüzleşmediginden... Anneligiyle yuzlesemedigi için bir gram duzelmeyecektir. Çünkü ne derece bozuk olduğunu bile farkında degil
Bilmiyorum ya ne diyim ki konuya.
Adet yerini bulsun ben de diyim; annelerin hepsi çiçektir,candır, baldır. 9 ay karnında taşıdı. Olsun o kadar. Bir tabak için seni kırmış da ne olmus? Özür dilemis ya,herşey duzelmiş işte . Keşke sen de kirdigin tabaktan özür dileseydin, belki o da duzelirdi!
Evet ama kronik hastalık sebebiyle idari izindeyimsiz çalisiyor musunuz?
Benimle ilgili hayalleri yıkılmadı aksine gerçekleşti.Para kazanıorum,eve bakıorum,dizinin dibindeyim.Direkt söylemese de mesaj aralarında evlenmenin mantıksızlıgından bahsedip duruor.Evden gitmemi istemior.İlk konumda da yazdım ben eğer ayrı eve çıkarsam ölür herhalde." Beni elaleme rezil ettin..... önce kocasıyla şimdi de kızıyla geçinemio dedirttin" der sinir krizi falan geçirir.Zaten istesem de bir yıldan önce çıkamam,sağlık harcamaları evin ihtiyaçları derken baya borca girdim.( çıkabilsem ama benim için süper olurdu,hayal gibi.bişi)Annenizi hayat, yasadiklari ezmis. Assagilik kompleksi olusmus ve maglubiyetlerinin acisini tepkisel olarak sizden cikariyor. Belki sizinle ilgili hayalleri yikildi. En iyisi ayri eve cikin .
Bir şeyi beceremeyen insanlara bende çok sinir oluyorum .. Beceriksizlige asla tahammülüm yok ,anne haklı ...
Ne demek, hepimiz rahatlamak için yazıyoruz.Teşekkür ederim, mesajını okurken ağladım.
"""""
Ayrıca konuya şaştım kaldim, sen 'annem her fırsatta bağırır çağırır, bebekligimden beri öfkesini benden çıkarır, stres topu olayım diye doğurmuş" yazmışsın , insanlar 'ayy annelere kıyamam ya, op iki yanagindan' demis.
İşte bu kaynana konulari vs vs okuyoruz ya, okudugumuz hadsizliklere biz inanamiyoruz 'bu hakkı nasıl kendinde bulur' diye. İşte bunlar hep annelerin ne yapsa hoş görülmesi, ne yapsa tontiş diye sevilmesi, asla yanlışlarını idrak edememeleri yüzünden bence."""""""" Şunu yazmışsın ya beni ağlattı,çok teşekkür ederim.Ben sadece anlaşılmak istediğim için buraya konu açtım.Annemle yaşadıklarım doktorlar harici kimseye anlatabileceğim şeyler değil..Annemi seviyorum ama basit ya da büyük her şeyle ilgili suçlanmak beni mahvediyor.Sadece huzurla yaşamak istiyorum.Dediğin gibi daha etkili bir yol bulmaya çalışcam.Aslında ciddi ciddi 2 gün küssem işe yarar gibime gelio ama hastalığı nüksederse die korkuorım.Hasta olmadan önce de kıyamıodum ama elime bişi geçmedi.Düşünücem napabilirim die.
Hakkını helal et.Mesajın için çok sağ ol❤
Teşekkür ederim ,siz de beni ağlattınız.Konuyu açarken bu kadar duygulanacağımı düşünmemiştimVallahi bizim de annesi hasta olmasın diye ağlaya ağlaya 3 saat ilaç arayan biricik kıymetli evlatların azarlanmasına tahammülümüz yok ama yaşam işte...