- 11 Mayıs 2012
- 1.984
- 1.000
Merhaba
37 yaşındayım evliyim bir çocuğum var.
Hayat koşuşturmam biraz fazla arada sikayetlensemde çok şükür diyip devam ediyorum.
Vakti zamanında annemle çok sorunlar yaşadım ablam ve kardeşim var. Babamla boşandılar ama uzun bir süreçti bu. Çocukken çok sıkıntılar çektik hepimiz babamdan ötürü maddi manevi.
Boşanma aşamasındayken annemin bir ilişkisi olmuş. Çok detay vermeden anlatmaya çalışacağım. Bize hiç bahsetmedi annem adamdan ama bir gün ev telefonundan beni aradı, işte biz anneme engel oluyormusuz gibi konuştu, anneniz sizin koleniz değil, onu fanusa koyamazsiniz diye bir sürü laf söyledi. 19 yaslarindaydim. Annem sürekli bize karşı sinirli ve bağırıp çağırıyor. Anlamadım adam beni neden arıyor anneme sordum akşam. Annem tabi yine konuşmadı bağırdı çağırdı vs. Ben o esnada çalışıyordum zaten maddi manevi eve katkım çoktu yani ona yük olmam söz konusu değildi. Bunun gibi bir sürü şey oldu. Zaten yıllardır babamın yaptıkları travmaları atlatmaya çalışıyorduk bir de üstüne annemin halleri.. O sırada eşimle görüşüyorduk. Sozlendik nişanlandık vs ben evlenince annem bana tavır aldı iyice. Tabi bunlar 2 yil içinde oldu.
Neyse bu kadar yıl geçti hala içinde birşeyler var bana karşı, sürekli laf sokmalar. Sürekli biz biz diyerek sadece ablam ve kardesimden bahsedip ben dış kapının dış mandalı gibi bahsetmesi.
Sürekli ablamla beni kıyaslaması.
Evin kızı başkadır ablanla sen bir misin dedi hatta.
Sonra geçenlerde bir komşuya benim okumayip okumayı evlenmeye tercih ettiğimi söylemiş. Komşum bana sen kaçarak evlenmişsin dedi. Halbuki asla öyle birşey yoktu. Bende sordum yine. Anne dedim neden böyle millete olmayan şeyleri anlatıyorsun. Evden kacmisim gibi anlatıyorsun millete. Benim evlenme sebebimi çok iyi biliyorsun neler yaptığını elin hiç tanımadığımiz adamını üstüme musallat ettin evde huzur bırakmadınız, babamin durumu atlatamamisken toparlanmaya çalışırken bir de üstüne neler yaptığını.
Konuşmadık 3 ay felan. Çünkü artık okadar bıktım ki. Ablam 40 yaşında kardeşim 24 yaşında onlara bebek gibi davranirken bana üstüne kuma gelmisim gibi davranması dan sıkıldım artık.
Ramazan da eve davet ediyorum iftara yok diyor gelemeyiz, dışarıya davet ediyorum yok diyor gelemeyiz. Dedim bitti artık bayramdan bayrama giderim bende artık.
Ben kilo aldım bahsettiğim gibi koşuşturmam çok ama kilo namına ne kadar diyetisyene de gitsem bir oturtamadim bir türlü. Kafam çok yoğun. Dün akşam mevlid kandili sebebi ile gittik. Sürekli ablan da taşıyor yemeğini yapıyor ediyor neler yapıyor diye sürekli benim yapamadığımi söylemelere çalışıyor. Okadar inat ettim ki. Kafama okadar koydum ki. Hırslandim ve bugün başladım. Çok başka biri olacağım diye. Kusura bakmayın çok doldum.
37 yaşındayım evliyim bir çocuğum var.
Hayat koşuşturmam biraz fazla arada sikayetlensemde çok şükür diyip devam ediyorum.
Vakti zamanında annemle çok sorunlar yaşadım ablam ve kardeşim var. Babamla boşandılar ama uzun bir süreçti bu. Çocukken çok sıkıntılar çektik hepimiz babamdan ötürü maddi manevi.
Boşanma aşamasındayken annemin bir ilişkisi olmuş. Çok detay vermeden anlatmaya çalışacağım. Bize hiç bahsetmedi annem adamdan ama bir gün ev telefonundan beni aradı, işte biz anneme engel oluyormusuz gibi konuştu, anneniz sizin koleniz değil, onu fanusa koyamazsiniz diye bir sürü laf söyledi. 19 yaslarindaydim. Annem sürekli bize karşı sinirli ve bağırıp çağırıyor. Anlamadım adam beni neden arıyor anneme sordum akşam. Annem tabi yine konuşmadı bağırdı çağırdı vs. Ben o esnada çalışıyordum zaten maddi manevi eve katkım çoktu yani ona yük olmam söz konusu değildi. Bunun gibi bir sürü şey oldu. Zaten yıllardır babamın yaptıkları travmaları atlatmaya çalışıyorduk bir de üstüne annemin halleri.. O sırada eşimle görüşüyorduk. Sozlendik nişanlandık vs ben evlenince annem bana tavır aldı iyice. Tabi bunlar 2 yil içinde oldu.
Neyse bu kadar yıl geçti hala içinde birşeyler var bana karşı, sürekli laf sokmalar. Sürekli biz biz diyerek sadece ablam ve kardesimden bahsedip ben dış kapının dış mandalı gibi bahsetmesi.
Sürekli ablamla beni kıyaslaması.
Evin kızı başkadır ablanla sen bir misin dedi hatta.
Sonra geçenlerde bir komşuya benim okumayip okumayı evlenmeye tercih ettiğimi söylemiş. Komşum bana sen kaçarak evlenmişsin dedi. Halbuki asla öyle birşey yoktu. Bende sordum yine. Anne dedim neden böyle millete olmayan şeyleri anlatıyorsun. Evden kacmisim gibi anlatıyorsun millete. Benim evlenme sebebimi çok iyi biliyorsun neler yaptığını elin hiç tanımadığımiz adamını üstüme musallat ettin evde huzur bırakmadınız, babamin durumu atlatamamisken toparlanmaya çalışırken bir de üstüne neler yaptığını.
Konuşmadık 3 ay felan. Çünkü artık okadar bıktım ki. Ablam 40 yaşında kardeşim 24 yaşında onlara bebek gibi davranirken bana üstüne kuma gelmisim gibi davranması dan sıkıldım artık.
Ramazan da eve davet ediyorum iftara yok diyor gelemeyiz, dışarıya davet ediyorum yok diyor gelemeyiz. Dedim bitti artık bayramdan bayrama giderim bende artık.
Ben kilo aldım bahsettiğim gibi koşuşturmam çok ama kilo namına ne kadar diyetisyene de gitsem bir oturtamadim bir türlü. Kafam çok yoğun. Dün akşam mevlid kandili sebebi ile gittik. Sürekli ablan da taşıyor yemeğini yapıyor ediyor neler yapıyor diye sürekli benim yapamadığımi söylemelere çalışıyor. Okadar inat ettim ki. Kafama okadar koydum ki. Hırslandim ve bugün başladım. Çok başka biri olacağım diye. Kusura bakmayın çok doldum.
