Annemin davranışına üzüldüm ben mi abartıyorum?

Uzulmekte haklisiniz bir nebze ama biz bazen sunu unutuyoruz, anne babalarimiz yas aliyor, genclik yok, tahammul az artik. Gecmisin yasanmisliklari ilerde onlarda degisik ruh hallerine girmelerine neden oluyor. Beklentisiz olmak en guzeli, beklentiye girdikce insan kendi kendine ediyor
 
Anneniz bir enerjiyle o zamanlar bakabilecegini düşünüp bakarim demis ama simdi o psikolojide görmüyor olabilir kendini. Üzülmeyin sonucta anneniz. Sizin kötü olmanizi da istemez. Büyükler daha tecrübeli oldugu icin bazi seyleri soyleyebiliyorlar etkilenmemeye care uretmeye bakacaksiniz. Arkadasima kayinvalidesi de ayni seyi soylemisti sonra onlemini almaya çalışmıştı. Söyleme tarzlari bizim görgü kurallarimizin disina tasabilir ama onlar bizi kirdiklarinin farkinda bile olmazlar. Tavsiyem bir bakici ayarlamaniz. Anneniz direkt bakamam da diyemiyor... insanlar belli yastan sonra kendi hayatlarina bakmali.
 
Beklentiye girneyin
Bakıcı arastır İn.
Şu "ananizdan, kardesinizden beklentiye girmeyin bakici tutun "diyenlere ekstra gıcığım çünkü aile sefkatini parayla satın alınabileceğini sanıyorlar.
Kız zaten bebeğime bakıyorum ,duygusal olarak anneme ihtiyacim var demis ve bakici tutun tayfası daha ilk mesajda damlamis.
Evde 6 aylık bebeğime bakıyorum, bakıcı da tuttum ama annen yoksa ya da ilgilenmiyorsunuz hep eksiksin.
Konu sahibini çok iyi anlıyorum, annesine derdini anlatabilmesi için sabir diliyorum
 
Tamam da daha 9 ay varmış çalışmanıza. Pandemi döneminde herkes keşke bir bağ, bahçemiz olsaydı dedi. Olanlar gitti zaten. Ailenizin de böyle bir şansı varmış değerlendirmiş. Bakmam dediğini de sanmıyorum ama siz daha ise başlamadan beklentiye girmişsiniz. Zaten kış bastırinca gelirler. Alışır o zaman. Sikistirmayin kadını.
 
Anneniz söz verip yan çizmiş gibi duruyor kırılmakta haklısınız ama sizde de hatalı bulduğum noktalar var. Pandemi süreci bir anda ortaya çıktı kimsenin seneler öncesinden tahmin edebileceği bir durum değildi. Bahçeye gitmeleri çok çok normal, hatta aksine onlar için iyi bile olmuş. Bu noktada sizin beklentiniz bana fazla geldi. Bir iki tüyoyu telefonda da alabilirsiniz. Zaten bebek süreci öyle bir dönem ki yoldaki teyzeden, apartmandaki komşuya herkes bir şeyler söylüyor. Siz araştırıp aklınıza en yatanı uyguluyorsunuz.

Uykusuz kaldığınızda size yardımcı olması gereken kişi kocanız. Onunla ilgili hiçbir detay yazmamışsınız, ayrı mısınız eşinizden?


3 ay alıştırmak içim bence de uzun bir süre. Bakıcımız izne ayrıldığında kızımı bir süre kuzenime bırakmak zorunda kaldım üstelik onların evde iki çocuk daha var aşırı sevdiği hep gitmek istediği eve bıraktığımda bile haftalarca arkamdan ağladı. Siz bebek diyorsunuz alışınca ağlamaz diye bir şey yok yani. Orası hiç belli olmuyor. Daha bahsettiğiniz tarihlere aylar var o zamana sağ kalacağımız bile belli değil Allah korusun siz çok önceden plan yapmaya başlamışsınız.
 
2 yaşında sonra bebekler kreşe başlıyor zaten, anneniz baksa baksa 6 ay 1 yıl bakar. Bunun için beklentiye girmeyin. Ben cesaret edip diyemiyorum anne gel çocuğuma bak. Nasıl çağırırım tutarım bakıcıyı ona göz kulak olsun diye çağırırım. Kadının ömrü çocuk bakmakla geçti, okula da başladılar ama halen anneme geliyorlar, artık istemiyor. Yaşlanıyor bir taraftanda. Kardeşlerime demiş 2. çocuklarınıza bakmam onlar da cesaret edip çocuk yapmıyor.
 
Bir cocuga annesi Calışırken bakmak baslı basına bir iş. Reklam arasında yapılacak iş değil. Anneanne belli ki tarla bahce derken kendi düzenini bozmak istemiyor. Anneye destek olup yardımcı olmak Baska birsey ama anne Calışırken cocuguna bak ak neredeyse bir meslek.

Bakıcı tutun tayfasından bebegi anneanne babaanneye batırın tayfasına sevgiler ve selamlar
 
Yazınızdan anladığım kadarıyla sorun, sadece annenizin çocuğunuza bakmak istememesi değilmiş. Kendi annelik serüveninin sizinkinden daha dramatik olduğunu her fırsatta dile getiriyormuş. Bu da sizinle empati kurmasını engelliyor.
Yani ayıp olmasın diye söz vereceğine varsın bahçesiyle ilgilensin, ne diyelim. Zaten konu bebeğiniz ve siz olunca alternatif bulmaktan uzak.
Hadi diyelim bakmasın çocuğunuza. İlerde size gelir de, ona elini öptürmek isterse çocuğun kanı kendisine ısınabilecek mi? Çocuk kendisini yadırgayacak öyle ya da böyle, bunu hiç mi düşünmüyor? İçim daralıyor sözde sevgi gösteren insanlardan.
Kimseye muhtaç değilsiniz, ama yardım istemek hakkınız. Ama bu konuda akrabalara güvenmek de, bilemedim şimdi. Durumunuz elveriyorsa bakıcı tutmanız daha iyi olacak.
 
Anneniz ilginç geldi bana. Rahmetli annemin sağlığı yerinde değilken bile, oğluma gelir ara ara o bakardi. Bana da git uykunu al derdi. Sütüm olsun diye mutfakta kompostolar pisirirdi. Elinden geldiğince yardıma koşardı.

Senin annenin tam tersi. Anneniz pek torun sevdalısı gibi gelmedi. Belli ki bakmayacak da yan çiziyor. Bence ileride ona hiç güvenmeyin.
 
Kimse annesi bile olsa bakmak zorunda değil ancak; burada ince bir çizgi var, bakmak istemeyen ümit vermeyecek, baştan bakamayacağını açıkça söyleyecekti. Baştan vaadde bulunmuş, kızı buna inanarak ev taşımış, muhtemelen eşinede bu konuda güvence verilmiş, şimdi değişen hiçbir durum yokken bakmak için yan çizdiğinde bu konu konu sahibinin eşi ile arasında bekli de eşi ile annesi arasında sıkıntı olacak, insan evladını eşine karşı böyle zor durumlara düşürmemeli bence.
 
Annem zamanında bana bakarken zorlamış ki ben bu haldeyim.Daha evlenmedim ama bırakmam ben anneme çünkü sürekli hasta öf pöf...Annenizi da tanıyorsanız zaten ona göre karar alırsınız.Ben tanıyorum ve bakamayacağını düşünüyorum.
 
Tabi ki anne çalışırken bakmak çok zor ama konuda anneane bakacağım demiş konu sahibi de işe dönmeden bu söz üzerine planlar yapıyor. Bakmayacaksa böyle pasif direniş göstermek yerine açıkça söylese belki konu sahibi durumunu planlayıp ona göre hareket ederdi..ücretsiz iznini uzatmak gibi...
Konuda 1 yasina yeni basmış bir çocuk var ve belki kendi kızı bir daha dogurmayacak. Tarla bahceye tabi ki gitsin ama haftada birkaç saat gelip torununu uyutup kızının dinlenmesini sağlamak bu kadar zor olmamalıydı. Sonuçta tarla bahce yerinde duruyor ama o çocuk bir daha hiç 6 aylık olmayacak...
Ayrıca bu anneanne babanneler yaşlanınca elbette kızlarının torunlarının gözünün içine bakacaklar yardım almak için. ..aile dediğimiz zor zamanlarda birbirine destek olmak için var ....
 
ben acikcasi normal buldum, belki benim annemle deneyimimden oturudur

hep anlatirim,
doguma kalmis bir kac hafta, anneme diyorum bak gelecek misin, gelmeyeceksen ben de ona gore bir alternatif dusunucem,
diyor ki o gun gelsin bakariz, ya ne demek o gun gelsin bakariz diyorum, sinir oluyorum,
kadinda cevap ayni,
neyse babam allahtan gelicez kizim dedi kapattik konuyu

sizin durumunuzda da tam tersi olmus,
anneniz bakarim demis ama sizin bu kadar onceden planlayacaginizi dusunememis,
klasik o gun gelsin bir yolunu buluruz demis,
sizin ise beklentileriniz farkli.
Hal boyle olunca, ortada arayi bulan baba da yoksa boyle yanlis anlasilmalar olmus.

bence bu onunuzdeki sureci sakin sakin gecirin, 3-4 ay kala annenizle yeniden konusun.
ama yine de gelsin 3 ay onceden sizde kalsin kismi bana fazla geldi,
bakici/kres icin bile bu kadar uzun bir oryantasyon olmuyor, anane ile illa ki daha kolay olacaktir.

yine bahceye gitmesi konusunda olumsuz yorum yapmayin.
siz kendi derdinizi biliyorsunuz,
anneniz bu surecten ne kadar etkilendi biliyor musunuz, abinizle ilgili de sorunlar olmus,
kadinin ihtiyaci varsa en iyisi boylesidir.
 
Bence sen öncelikle kendine güven... bebeğine niye bakamıyormuş gibi düşünüyorsun ki, niye tüyo alasın annenden, doğamızda var bebek bakımı bizim ayrıca internette de herşey var. Aksine anneler biraz yanlış biliyor çoğu konuda ben onlara güvenmiyorum mutlaka biraz araştırıp doktoruma danışıyorum...
Senin tek sorunun kendine güvenmen, onu halletsen bitecek derdin.
 
Lütfen şu anneanne babaanneleri Bi salın ya kadının abinizden dolayı psikolojisi bozulmuş Bi yandan bağ bahçeye uğraşıyor ki asla kolay bir iş değil bende yaptım neden birilerine güvenerek çocuk yapıyor bu insanlar gerçekten anlamıyorum görümcem geldi dibime taşındı doğurdu diye bana güvenmiş valla umrumda bile olmaz bana ne ilerde çocuğum olursa da Bi zahmet kendi doğurduğuna baksın onu büyütmüşüm niye çocuğunu da büyüteyim bu insanların da bir hayatı bir düzeni var kaynana da bana diyo doğur yardıma gelirim diye napayım yani ona güvenip hemen çocuk mu yapayım gelse de istemem ayrıca bu sefer çocuk toplama bilgisayar gibi oluyor 1 kişi terbiye vermeli çünkü çocuğa
 
Bakıcı tutun hiç uğraşmayın böyle. Anneanneler babaanneler başlarda “ayyy ben bakarım” moduna giriyorlar heyecanla hevesle sonradan zor mu geliyor artık neyse böyle terslenebiliyorlar...
 
Anneanne, babaannenin yaslanınca bakılmaları için evlat büyütmüş olmaları yetmiyor mu? Toruna bakmazlarsa bakılmayacaklar mı?
Konu sahibinin annesi o duygusallıkla bakarım demiş. Evi de tasımışlar. O kısımda konu sahibine yazık olmuş ama belli ki anneanne bu sorumluluğu alamayacak alsa bile bence el ucuyla bakacak. 2 yasında cocuga gün boyu TV izleten bir anneanne bakacagıına çocuk candan bakan Bi bakıcı ile kalsın daha iyi. Anneanne babaanne tarafından bakılan çok iyi yetişen çocuk elbette ki vardır. Ama benim gördüklerim asırı beslemekten obez olmuş eline tablet telefon verilerek büyütülmüş tuhaf davranışlı çocuklar. O bıkkınlıkla oyun oynayıp koşuşturamayan, üf püf diyen bir ihtiyara bırakmak büyük haksızlık. Ben bebek olsam babaannemle bu sekilde bakılmak istemezdim.
 
Anneler kıymetlidir kolay kolay bunu demem ama siz annenize fazla deger vermişsiniz ve onunda aynı degeri vermesini beklemişsiniz olay bundan ibaret
 
Annenizin davranışına üzülmeyin. Bir beklentiniz de olmasın. ablam doğum yaptığında çok baktı annem gitti evlerinde kaldı aylarca kolikliydi yeğenim gece gündüz uyumadı bir süre sonra haliyle yoruldu ve dönmek istedi evine ve anneler torun konusunda biraz daha pimpirikli oluyorlar annem de ablama cok kızardı uyuma emzir ağlıyor vs ablam da üzülürdü annem herşeyin en mükemmel olmasını bekliyor diye. Kırılmayın ama ben bu durumda anneleri daha haklı buluyorum yaşları ilerledi artık ve kendilerine göre dünya dolusu dertleri var, bebeğinizi sevmek için gelsin ona bakmak zorunda olduğunu hissederek değil.
 
Ben mi yanlış düşünüyorum bilmiyorum. Hamileyim şuan daha yeni ve çalışıyorum vardiyalı gecem gündüzüm bir değil. Şuan anneme ihtiyacım var vs yazmışsınız ama ben şahsen çocuk büyütme döneminde annemi ya da eşimin ailesini yanımda istemiyorum özellikle lohusa döneminde hastaneden çıktıktan sonra evlerinize geçersiniz dedim hep anneme. Ki annem de eşimin ailesi de bana 15-20 dk mesafede oturmasına rağmen. Bence çocuğunuzun annenize değil eşinize size alışması gerek. Ben vardiyalıyım mesela eşimle konuşurken ben gece işte olduğum zaman öyle anneni çağırmak falan yok üstesinden gelicez alışman şart diyorum. Şu süreçte neden ihtiyaç duyuyorsunuz ki çoğu kişi annem çocuğumu büyüttüğüme karışıyor der.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…