bir baskıdan kacmanın yolu başka birinin boyunduru altında hayatını idame ettirmeye calısmak degildir...
aksine meslegini eline alıp kendi ayakların uzerinde tek başına durabilecek guce kavustugun zaman bundan kurtulmuş olursun.
işte o zaman bu sevdigin kisinin davranıslarına gore karar vermeye başlarsın;
cocuklarımın babası olabilecke olgunlukta mı,
evin sorumlulugunu alabilir mi?
hazır kurulu eve girmek herkese kolay... onemli olan o kurulu duzeni devam ettirebilmek.
hem ekonomik ozgurlugun olacagı icin bakış açın bile degisecek.
diyelim ki eşin bir hata yaptı, ev benim git mi diyeceksin?
yoksa evi o gecindirdigi icin maddi yetersizlik nedeniyle mezun olana kadar sabretmek zorunda mı kalacaksın?
hem kafanın dikine gittigin icin evliliginde bir sorun oldugunda ailenden destek gormek icin bile 40kez dusunmen gerekecek,
ya bir de cocugun olursa... sıkıntıların artacak.
elbette evlilige bosanmak icin girişilmez ama tum ihtimalleri dusunmen gerek... bu kadar gozu kapalı yola çıkma.
o beni hiç üzmedi kırmadı bende onu üzmek istemiyorum belkide insanlar çok acımasız olmuş bunu farkkettm burda