Okudum maalesef anne baba olmak için ruhsat istenmiyor doğurganlık özelliğin varsa doğuruyorsun ve anne baba oluyorsun işte.. amaç çoğalmak, hayatta evlilikten sonraki adımı gerçekleştirmek oluyor. Hazır mıyım buna diye düşünmeden pat diye doğan çocuk ve şikayet şikayet şikayet....
Geçen bir konu vardı linç edildiğim. 3 aylık bebeği olan bir kadının bebeğinden şikayet ettiği 4. konusu! Meseleyi benim çocuğum olmayışına bağladı millet ama hiç alakası yok. Sorun işte burda senin anlattığın bölümde..
Benzer bir anneye sahibim. Hiç bir zaman dizine yatıp da ağlayamadım bir sorunum olduğunda. Evliliğimde de bazı problemler oldu yer yer en önce annemden sakladım bunu." Ben sana demiştim " demesin diye!
Seni çok iyi anlıyorum ama korkma.. ben de anneme bakınca hiç de berbat bir hayat yaşamadığını hayatı berbat edenin kendisi olduğunu görüyorum. Bunu görünce sorun büyük ölçüde azalıyor. Yıllarca elti kayın kv dedikodularına ben de maruz kaldım, baban beni öyle ezdi böyle ezdileri dinledim.. ama şimdi evim ayrı barkım ayrı. Annem kendini mutsuz edecek trilyon şey buluyor her saat.. şikayetlenmeye başladığında işe çağırıyorlar, yemek taştı, biri arıyor diye kapatıyorum tlfu
o kadar aynıyız ki. ben de bir kere universitede birine cok aşık olmuştum gunlerce odamdan cıkmayıp aglamıstım, annem de beni kendi dusundugu sacma bir sey icin uzuldugumu tahmin edip gelip aklıma bile gelmeyen seyle beni suclamıstı. sonra o kadar dayanamadım ki aynı bihter gibi ölüyorum anlasana tarzında aglamaya baslamıstım. Bana söyledigi tek sey, ne ara bu kadar görüstünüz de aşık oldun, yalan söyleyerek mi cıktın yoksa görusmeye kac kere bulustunuz ki bu kadar kafayı taktın. Sonrasında da hiiicbir sey anlatmadım ona. Bana bu sekilde yaklasacagını bildigim icin. Sonraki sevgilimlden ayrıldıgım zaman da uzulurken cok arastırdı sorusturdu ama tek kelime etmedim, paylaşmak istemiyorum dedim sadece. İstemiyorum cunku, beni suclayacak, ben demistim diyecek, bak gördün mü diyecek, beni obsesiflikle damgalayacak diye. Aşık olmak, birini ssevmek demek ki onun icin ne kadar yabancı seyler ki ben birine bir sey hissettigim zaman garipsiyor. Keske kendine karsı biraz daha sevgi dolu olsaydı diyorum bazen. Aynı dedigin gibi, berbat bir hayat yasamadıgını hayatı berbat edenin kendisi oldugunu göruyorum. ve bunu bize cokca yansıttıgını. üzülüyorum ama en azından ileride neyi yapmamam gerektigini cok iyi biliyorum artık yok onu da anlamaya calısıyorum, keske o da uzulmeseymis bu kadar. ama benim demek istedigim, onun 20-30 küsür yasında yasadıgı sıkıntıları ben 8 yasında 13 yasında 15 yasında yasadım. o zaman ne onun kadar tecrübeli ne de onun kadar acılarla baş edebilecek olgunluktaydım. simdi de kücüklüğümde yasadıgım bu yansımaların agırlıgını tasıyorum. yoksa annem de cok uzuldu, ezildi, mutsuz oldu evet. ama inanın ben de uzuldum ve butun hayatıma yansıdı, su an bu hissiyattan kurtulmaya calısıyorum.
ben yaslı insanlara ve yardıma muhtac cocuklara yardım etmeyi daha faydalı buluyorum. benim kendi dusuncem bu. herkesin kendi tercihi, meslegi olup ama evlenip evde oturan cok insan var, ben kendi sectigim baska bir yoldan dunyaya faydalı olmayı dogru buluyorum. doktorluk ayrı bir sey ama avukatların cok da temiz olmadıgını gördukten sonra meslekten sogudum. maddi durumu elvermeyenler icin de avukatlık yaptım, gönüllü olarak. yine yardım isteyen olursa yine yaparım elbette. ama bu kararımı yargılamayın, okuyup calısmak veya calısmamak herkesin kendi kararı. ben cok stres yüklü bir ortamda calısmak istemiyorum.
evet bu konudan dolayı da bizimle kavga ettigi cok oldu..
ben de zaten evde gördugum yasadıgım seylerden ders cıkarmaya calısıyorum, daha once de yazdım, artık simdi ne yapmayacagımı ileride ne olmayacagımı cok iyi biliyorum. evet degil mi benim de tek dusuncem bu. bana her sey cok buyuk tecrübe, kendim su an mutsuz olsam bile bir sekilde bunun ustesinden gelmeye calısıyorum ve basarıyorum, ileride de asla annemin dustugu hataları yapmamaya calısacagım. kimse dört dörtlük degil ama bir sekilde üstesinden gelebilmek lazım.. cok tesekkur ederim
Yargılamıyorum.24 yaşında bir insanın bu kadar okuyup avukatlığı seçipte dünyayı kurtarmak...gibi düşünceyle vazgeçmesine üzülüyoeum.Ben de çalışıyorum ama o senin anlattıklarını ben de yapıyorum insanlar için.İnsani ilişkide olmak yardımcı olmak çalısşsın açlışmasın her bireyin görevi.
evet kesinlikle. ben hayatımdan cok memnunum, benim de hatalarım vardır mutlaka, oluyordur da, ama bunları buyutup insanlara yansıtmak yerine bir sekilde asmaya calısıyorum. cok sukur her seyim var ve mutluyum ama nedensiz flashbackler yasıyorum ve cok sinirimi bozuyor. insallah bunları da asacagım, her sey insanlar icin bu dunyada. ne yaparsak kendimize yapıyoruz cunku..
evet ama ben bu kadar seyi calıssaydım eger yapamazdım, zamanım olmazdı ki. ben iş hayatında insanların ticari kaygı ile bu kadar acımasız olduklarını görünce sogudum, dedigim gibi.. ondan dolayı su an beni daha cok mutlu eden ve daha cok faydalı olduguma inandıgım baska bir yoldan ilerlemeyi daha dogru buluyorum
dedem de öyle diyor kızıyor anneme :)
evet ben de su an haberleri actıgımda şehit haberleri, öldürülen çocuklar, tecavüz, taciz, savaş.. hala bu yuzyılda boyle seylerin yasanması beni o kadar üzüyor ki, bazen kendimden utanıyorum insanlar bu kadar zor kosullarda hayatta kalmaya calısırken bız ne kadar rahat ve gamsızız diye. tabii sonra eve geliyorum ve annem söylenmeye baslıyor, neredeyse artık cok sukur bugun de annem söylendi günlük dert kotamı doldurdum artık mutlu degilim diyecegim.
Evet tam olarak böyle yapmalısın ! Sen özelsin bunun farkındasındır umarım. Güçlüsün ! Bir derdin olursa dertleşmek ben burdayım her zaman yazabilirsin. Bİrde benim hayat hikayemi dinlersin ben teşekkür edrim.
evet, ben cocukken yasadıklarımın penceresinden böyle bir sey söyledim, su an bu yasımda ve hala ailesiyle yasayan cocuk sıfatında biri olarak, mutsuzsanız ilk asamada cocuklarınıza yansıtmayın ama mutsuzluk devam ediyorsa kendinize de yazık etmeyin, bosanın. cunku kadın mutsuzsa cocuklar da mutsuz oluyor, her sey annede bitiyor. hayat kimseyi cekecek kadar uzun degil.
başkaları daha fazla çalışıp bu arkadaşın önüne geçebilirdi. Arkadaş mesleği kendine uygun bulmamış. Meslek seçerken kabiliyete sevgiye göre seçemiyor oluşumuzun cezasını okuduğumuz bölümdeki işi yapmak zorunda kalarak çekemeyiz. Herkes önce kendini düşünür. Gayet kazanılması zor bir bölüm mezunuyum. Çocuğum olursa bir müddet işten ayrılmayı düşünüyorum (başka sebeplerle de ayrılabilirdim) aklıma da hiç yahu dur bu bölümü yazıp da kazanamayan onca insan var düşüncesi gelmedi. Ben nasıl mutlu olacaksam onu yaparım. evet anlayabiliyorum, benim de bir erkek kardesim var ve cok uzulurdum eger ileride onun cocukları benimle konusmasa. bazen dusunuyorum babannemi arasam konussam diye ama nasıl desem, gercekten cok arada kalıyorum ve istemiyorum aramak. maddi konularda bize cok zarar verdiler cunku ve annemle babamın bosanma asamasına gelmelerinin tek sebebi babannemın babamı sömürmesiydi, bu konuda annem sonsuz derecede haklı. yine de o kendi aralarındaki mesele, babannem beni seviyor, bana börek yapıyor, yanına gidince mutlu oluyor. ama nedense ona giderken bir noktada durup dusunuyorum, geri mi dönsem diye. cok kararsız kalıyorum.
