• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemi Kaybettim... Ananem ne yapacak bilmiyorum...

Ananemin tarlası, köyde evi hiçbir şeyi yok. ananemin emekli maaşı var en düşük emekli maaşı dedemden kalma.. Dayım onun üzerine koyup kiraları faturaları ödüyor eşinden gizli. Diğer dayım hiç yardımcı olmuyor. Teyzemde o parayı veremez. Kocası emekli görümceleriyle birlikte yaşıyor. En azından teyzem ananemin yanında kalabilir sadece. Ama gelip kalmıyor. Ben de bakıcı tutamam o kadar kazanamıyorum. Ananeme bakarım bakmasına ama yanımda biri olması gerek. En azından ben çalışırken kadının yanında otursun. 4 günden beri altını ıslatıyor. Evde çarşaf kalmadı. Müdüre elektrik kesildi dedim de ananemle ilgilendim yıkadım. Yarın 7 mevlütümüz olacak kimse yok. Yarın gelecekler. İlk gün geldiler 2 gün kaldılar ama millete rezil olmayalım dediler başladılar ev temizliğine... sonra herkes evlerine dağıldı. Annem görse çok üzülürdü. Hep bakımı ya annemde yada maddi olarak hastaneye götürme falan işleri de diğer doktor dayımdaydı.
Huzur evine versinler o zaman. Siz hariç herkes bakabilir şu an. Bahane buluyorlar.
 
Bir de hangi evin kirası ödeniyor? Anneanne sizdeyse boş eve mi kira ödüyorlar? Madem kira ödeniyor, oraya götürün anneannenizi, sırayla gelip baksınlar.
 
Oncelikle basin sagolsun anneciginin mekani cennet olsun. Ancak bir noktada sunun bilincine var 3 tane cocugu olan annanenin sorumlulugu sana ait degil. Acik acik dayi/teyzelere soyle kemkum edersen sana kitleyecekler. Belli. Siz de maaslariniz uygunlugunda katki yaparsiniz kardesinizle.
 
Başınız sağolsun. Zaten başta dayilarin adam olsaydı annelerini damada baktirmazlardi. İnsan utanır. Biz kimiz damat kim derlerdi. Ama adamlar istese de bakamaz çünkü kadinlar istemiyor büyük ihtimalle. Ama aynı kadınlar anneleri olsa bakarlar. Teyzeler zaten el elinde orda da kaynanalar istemez erkekler varken benim oğlum mu bakacak diye. Maddi destek vermeleri lazım hiç olmazsa bakimi için biri tutulur. Allah kimsenin eline muhtaç etmesin kimseyi.
Ne alaka ya anneme ben bakınca damat mı bakmış oluyor saçma sapan yorum yapmayın
 
Ananemin tarlası, köyde evi hiçbir şeyi yok. ananemin emekli maaşı var en düşük emekli maaşı dedemden kalma.. Dayım onun üzerine koyup kiraları faturaları ödüyor eşinden gizli. Diğer dayım hiç yardımcı olmuyor. Teyzemde o parayı veremez. Kocası emekli görümceleriyle birlikte yaşıyor. En azından teyzem ananemin yanında kalabilir sadece. Ama gelip kalmıyor. Ben de bakıcı tutamam o kadar kazanamıyorum. Ananeme bakarım bakmasına ama yanımda biri olması gerek. En azından ben çalışırken kadının yanında otursun. 4 günden beri altını ıslatıyor. Evde çarşaf kalmadı. Müdüre elektrik kesildi dedim de ananemle ilgilendim yıkadım. Yarın 7 mevlütümüz olacak kimse yok. Yarın gelecekler. İlk gün geldiler 2 gün kaldılar ama millete rezil olmayalım dediler başladılar ev temizliğine... sonra herkes evlerine dağıldı. Annem görse çok üzülürdü. Hep bakımı ya annemde yada maddi olarak hastaneye götürme falan işleri de diğer doktor dayımdaydı.
e ananenizle birlikte kalan teyzeniz nerede, ne yapıyor? anane sizde o kadın ananenin evinde kendi başına mı?

dayınız ev kirasını öderken bu kadının kirasını da ödemiş olmuyor mu? anane hatrına kadının kirası ödeniyor, o neden ortada yok?

şimdi anladığım en düşük emekli maaşı 15 bin gibi bir şey bu kadın %60'ını alır o da 9bin

yani gelir 9 bin sevgili arkadaşlar, lütfen yorumları yaparken ona göre yaparsak...

dayı üzerine 5-6 bin daha koyuyor olabilir (küçük yerse yeter), kira faturalar için diyecem de o zaman da anneniz götürmediği zaman ne yiyip ne içiyorlardı, kısmı çıkıyor.
evdeki teyzeyi çözemedim.
 
Annemi 2 Ocak'ta birden bire kalp krizinden kaybettim. Kardeşim kendini tamamen temizliğe verdi, ben ise home office çalışıyorum ve mecburen izin alamadım. İşim sabah 7.30’dan akşam 6’ya kadar sürüyor.

Ananemi dayımlar ve teyzemler bize bıraktılar, "Sizde kalsın" diye. Annem hayattayken, ananeme her 3 günde bir yemek getirip götürürdü, bazen de bize getirip 1 hafta kalırdı. Ben de ananemi tuvalete götürür, yıkardım, yemek yedirirdim, çünkü zorla yemek yiyordu. Annem, yanında durur, "Bir şey olmasın, ayağa kalkıp düşmesin" diye hep dikkat ederdi. Şu an ananem, teyzemle kalıyor, ancak teyzem küçük boylu ve %50 sinirsel engelli olduğu için ananeme yeterince bakamıyor. Diğer teyzem ise görümceleriyle kalıyor, onları bırakmıyor. Dayım emekli oldu ama sürekli nöbete gidiyor. Diğer dayım ise karısına hizmetçi tutuyor, özel bakıcı tutuyor, ama annesiyle ilgili hiçbir şey yapmıyor. Bu durum beni gerçekten çok zorluyor. Kardeşim de gidecek, 1 hafta izin alabildi işten, o da evli ve kendi evi var.

Ananeme nasıl bakacağımı bilemiyorum. Tek başıma bakmak gerçekten çok zor. Annem öldüğünden beri, ananem daha da kötüleşti. Artık ayakta duramıyor, sürekli altına işiyor. Çalışmasam hiç sorun olmaz, her şeyle ilgilenirim ama çalışmak gerçekten çok zorlaştırıyor. Evde çalıştığım halde rahat değilim sürekli iş için telefon geliyor. Birileri aradığında, ananem yerinden kalkmaya çalışıyor ilgilenemiyorum ve bu beni çok zorluyor. Annem öleli 8 gün oldu ve ben hâlâ acımı tam olarak yaşayamadım. Annemsiz nasıl yaşayacağımı düşünürken, kardeşleri ananemi bize bıraktılar. Yanında kaldığı teyzem yemek yediremiyor. Ananem öyle bir deri bir kemik kaldı ki...

Bakıcı tutmak istesem de bunu karşılayamam çünkü bakıcı maaşı, benim maaşımdan daha fazla. Çok canım acıyor. Bir yandan annemi kaybettim, bir yandan da ananem bu halde... Yanımda bir insan olsa yine bakarım ama tek olmuyor. Kafayı yedim. Bundan sonra ne olacak nasıl olacak diye düşünmekten. Annemi çok özlüyorum. Her gece anne diye çığlıklarla uyanıyorum.
Başınız sağolsun

Dayılar bir zahmet annelerine bakacaklar böyle iş mi olur

Açık açık konuşun gerekirse bakıcı tutacaklar siz torunsunuz anneniz ölmüş acınız var bi de utanmadan ananeyi getirmişler destek olayım ben alayım eve demeleri gerekirken
 
Başınız sağ olsun. En iyisi bir bakım evine yerleştirip ortak ödemeniz bu halde. Kendi yasınızı yaşayın, sonra çok fena çıkar zamanında yaşanmayan yas.
 
Huzur evine versinler o zaman. Siz hariç herkes bakabilir şu an. Bahane buluyorlar.
huzurevine kendi kendine bakamayan kişiyi almıyorlar
altına yapan tuvalete gidemeyen kadını maalesef huzurevine almazlar

bakımevine gitmesi gerekir, tabi sosyal hizmetlere sormak gerekir belki yer vardır vs. ama genelde bakımevleri az olduğu olan da özel olduğu için o konuda büyük sıkıntı var.
 
Bir de hangi evin kirası ödeniyor? Anneanne sizdeyse boş eve mi kira ödüyorlar? Madem kira ödeniyor, oraya götürün anneannenizi, sırayla gelip baksınlar.
teyzemle birlikte kalıyor ananem o evin kirası ödeniyor. TTeyzem sinirsel engelli ve boyu çok kısa. devlet engelli maaşını kesti. Diğer teyzem 3 ayda bir geliyordu. Annem ölmeden önce ananem ayda bir gelirdi bize 10 gün kalır evine giderdi. ben giderdim hafta sonları bakardım. Annem 2 günde bir gider yemek yapar gelirdi. Ama annem öldüğünden beri çok kötüleşti. Annem öldüğünden beri yalnız kalmasın diye dayımlar bize bıraktı.
 
Başınız sağolsun,Rabbim annenizin mekanını cennet etsin,size de Sabrı cemil ihsan eylesin,
Ananenizin evlatları dururken bu iş dize düşmez, teyzeleriniz ve dayılarınızla konuşun, böyle saçmalık mı olur, hem tek torunu siz misiniz, sürekli biri bakamicaksa dönüşümlü baksınlar,
Benim ananeme dedem öldükten sonra çocukları dönüşümlü baktı ,her çocuğunda birer ay kaldı,
Babaannem de öyle, kendine bakabilir durumdayken tek yaşıyordu kendi kendini idare edebiliyordu iyice yaşlanıp kendini idare edemez duruma gelince çocuklarının yanında sırayla kaldı, kimse de bakmam demedi ,
 
Öncelikle başınız sağolsun. Sizin durumunuza ayrı, ananenize ayrı üzüldüm. Ben olsam dayılar ve teyzelerle görüşüp hep beraber bir bakıcı ve diğer masraflar bütçesi oluşturulması için bir hesap yapardım. Herkese paylaştırırdım. Daha önce yaşlı bakıcılığı yapmış bir yardımcı tutun. Eviniz müsaitse gece de kalsın. Hem siz işinizden olmamış olursunuz hem de ananeniz bakımsız kalmamış olur. Onun için de çok zor, anladığım kadarıyla kendisiyle ilgilenen tek evladını kaybetti. Sizin acınız ise ikiye katlanmış, hem anne kaybınıza hem geride kalan ananenize üzülüyorsunuz. Allah kolaylıklar versin, sabırlar versin.
 
Hepinize çok teşekkürler. Annem olsaydı böyle olmazdı.. Ben çok sessizim hayır diyemediğim için böyle.. Ananemde beni bırakma beni bırakmayın diye ağlıyor günlerce. ona da üzülüyorum. Ananeme çocukları baksın diye düşününce bile vicdan azabı çekiyorum. Niye bu kadar kötüyüm diye..
 
Hepinize çok teşekkürler. Annem olsaydı böyle olmazdı.. Ben çok sessizim hayır diyemediğim için böyle.. Ananemde beni bırakma beni bırakmayın diye ağlıyor günlerce. ona da üzülüyorum. Ananeme çocukları baksın diye düşününce bile vicdan azabı çekiyorum. Niye bu kadar kötüyüm diye..
Babanız sizinle mi? O ne diyor?
 
Annemi 2 Ocak'ta birden bire kalp krizinden kaybettim. Kardeşim kendini tamamen temizliğe verdi, ben ise home office çalışıyorum ve mecburen izin alamadım. İşim sabah 7.30’dan akşam 6’ya kadar sürüyor.

Ananemi dayımlar ve teyzemler bize bıraktılar, "Sizde kalsın" diye. Annem hayattayken, ananeme her 3 günde bir yemek getirip götürürdü, bazen de bize getirip 1 hafta kalırdı. Ben de ananemi tuvalete götürür, yıkardım, yemek yedirirdim, çünkü zorla yemek yiyordu. Annem, yanında durur, "Bir şey olmasın, ayağa kalkıp düşmesin" diye hep dikkat ederdi. Şu an ananem, teyzemle kalıyor, ancak teyzem küçük boylu ve %50 sinirsel engelli olduğu için ananeme yeterince bakamıyor. Diğer teyzem ise görümceleriyle kalıyor, onları bırakmıyor. Dayım emekli oldu ama sürekli nöbete gidiyor. Diğer dayım ise karısına hizmetçi tutuyor, özel bakıcı tutuyor, ama annesiyle ilgili hiçbir şey yapmıyor. Bu durum beni gerçekten çok zorluyor. Kardeşim de gidecek, 1 hafta izin alabildi işten, o da evli ve kendi evi var.

Ananeme nasıl bakacağımı bilemiyorum. Tek başıma bakmak gerçekten çok zor. Annem öldüğünden beri, ananem daha da kötüleşti. Artık ayakta duramıyor, sürekli altına işiyor. Çalışmasam hiç sorun olmaz, her şeyle ilgilenirim ama çalışmak gerçekten çok zorlaştırıyor. Evde çalıştığım halde rahat değilim sürekli iş için telefon geliyor. Birileri aradığında, ananem yerinden kalkmaya çalışıyor ilgilenemiyorum ve bu beni çok zorluyor. Annem öleli 8 gün oldu ve ben hâlâ acımı tam olarak yaşayamadım. Annemsiz nasıl yaşayacağımı düşünürken, kardeşleri ananemi bize bıraktılar. Yanında kaldığı teyzem yemek yediremiyor. Ananem öyle bir deri bir kemik kaldı ki...

Bakıcı tutmak istesem de bunu karşılayamam çünkü bakıcı maaşı, benim maaşımdan daha fazla. Çok canım acıyor. Bir yandan annemi kaybettim, bir yandan da ananem bu halde... Yanımda bir insan olsa yine bakarım ama tek olmuyor. Kafayı yedim. Bundan sonra ne olacak nasıl olacak diye düşünmekten. Annemi çok özlüyorum. Her gece anne diye çığlıklarla uyanıyorum.
Öncelikle başınız sağ olsun. Öyle bir durum icerisindesiniz ki acınızı bile yaşamaya fırsatiniz olmuyor.
Anneanne için de çok üzüldüm.. Herkes payına düşeni yapmalı. Öncelik evlatlarına aittir. arayın hepsini tek tek konuşun veya yazın. Bir çözümünü bulsunlar. Direkt olarak net tarih verin. O tarihe kadar çözümünü bulun yoksa benim de yapabileceğim bir şey yok yazin. Sizle kalacaksa bile bakıcı tutulsun ve bakımı ile o ilgilensin, siz yanında olun. Hiçbiri rahatını bozmamak için tabiri caizse anneanneyi başınıza atıp gitmisler.
Bunları yazmak bile çok üzücü ama böyle insanlara böylesini yapmalisiniz.
 
Başın sağolsun annenin mekanı cennet olsun
Anneannenin sorumluluğu sana ait değil, teyze ve dayılarına açıkca gerekli olduğu zamanlarda destek olabileceğini ama bu sorumluluğu asla tek başına alamayacağını söyle, acil bir plan yapalım de, yaşlı kadını indir kaldır yapmak genç ve çalışan bir kadının sürekli yapabileceği birşey olmadığını anlat, üzerine bu sorumluluğu sakın tamamen alma
 
Annem öldüğünden beri yalnız kalmasın diye dayımlar bize bıraktı.

dayılaerınız anneleri için bu denli endişelilerse öncelikli olarak kendi evlatlarına bakmasını söylesinler.
gencecik kadınsınız. size ait olmayan görevleri üstünüze almayın. sizin önünüzde yaşamanız gereken bir hayat var.
 
Annemi 2 Ocak'ta birden bire kalp krizinden kaybettim. Kardeşim kendini tamamen temizliğe verdi, ben ise home office çalışıyorum ve mecburen izin alamadım. İşim sabah 7.30’dan akşam 6’ya kadar sürüyor.

Ananemi dayımlar ve teyzemler bize bıraktılar, "Sizde kalsın" diye. Annem hayattayken, ananeme her 3 günde bir yemek getirip götürürdü, bazen de bize getirip 1 hafta kalırdı. Ben de ananemi tuvalete götürür, yıkardım, yemek yedirirdim, çünkü zorla yemek yiyordu. Annem, yanında durur, "Bir şey olmasın, ayağa kalkıp düşmesin" diye hep dikkat ederdi. Şu an ananem, teyzemle kalıyor, ancak teyzem küçük boylu ve %50 sinirsel engelli olduğu için ananeme yeterince bakamıyor. Diğer teyzem ise görümceleriyle kalıyor, onları bırakmıyor. Dayım emekli oldu ama sürekli nöbete gidiyor. Diğer dayım ise karısına hizmetçi tutuyor, özel bakıcı tutuyor, ama annesiyle ilgili hiçbir şey yapmıyor. Bu durum beni gerçekten çok zorluyor. Kardeşim de gidecek, 1 hafta izin alabildi işten, o da evli ve kendi evi var.

Ananeme nasıl bakacağımı bilemiyorum. Tek başıma bakmak gerçekten çok zor. Annem öldüğünden beri, ananem daha da kötüleşti. Artık ayakta duramıyor, sürekli altına işiyor. Çalışmasam hiç sorun olmaz, her şeyle ilgilenirim ama çalışmak gerçekten çok zorlaştırıyor. Evde çalıştığım halde rahat değilim sürekli iş için telefon geliyor. Birileri aradığında, ananem yerinden kalkmaya çalışıyor ilgilenemiyorum ve bu beni çok zorluyor. Annem öleli 8 gün oldu ve ben hâlâ acımı tam olarak yaşayamadım. Annemsiz nasıl yaşayacağımı düşünürken, kardeşleri ananemi bize bıraktılar. Yanında kaldığı teyzem yemek yediremiyor. Ananem öyle bir deri bir kemik kaldı ki...

Bakıcı tutmak istesem de bunu karşılayamam çünkü bakıcı maaşı, benim maaşımdan daha fazla. Çok canım acıyor. Bir yandan annemi kaybettim, bir yandan da ananem bu halde... Yanımda bir insan olsa yine bakarım ama tek olmuyor. Kafayı yedim. Bundan sonra ne olacak nasıl olacak diye düşünmekten. Annemi çok özlüyorum. Her gece anne diye çığlıklarla uyanıyorum.


Basin sagolsun.
Acini yasamak dururken seni bakici yapmislar. Bakamiyorlarsa para verip yardimci tutsunlar. Senin bir sorumlulugun yok anneannene karsi. Birak kendi cocuklari baksin.
 
Back