Annemi bakmaya benden başka kimse yok

ezgigizem_ .!.:

Anlayışlı bir babam olsa okulu direkt dondurucam. Yaşadığımız yere yakın bir okula kaydımı aldıracaktım hocalarım da yardımcı oldu hepsi söyledi babam ortalığo yıktı. Bu sefer kararlıyım asla dinlemeyeyeceğim. Annem sadece anne değil benim dert ortağım eskiden beri tüm zorlukları beraber atlattık onu asla yalnız bırakamam. Babam da cahil sanki okula gitsem rahat bir şekilde sınavlara çalışabileceğim bu durumda neyin başarısını bekliyor anlamış değilim

Genişletmek için tıkla...

O zaman babanıza şart koşun
Yaa anneme bakacak birini bulacaksın ya da okulu donduracağım diye söyleyin

O da bir şekilde destek olacak
Bakmak isteyene olmaz diyor
Kendisi bakmıyor
Ee nolacak başka

Bi tane çocuğum var şimdi sizin yazdıklarınızı okudum. Sonrada onu ne kadar çok sevdiğimi düşündüm. Ben çocuğumun bezinin içindeki lastiklerini bile her seferinde söküp atıyorum onun bacaklarında iz bırakmasın rahatsız olmasın diye. Ben çocuğumu bu kadar ince detayına kadar düşünürken. İlerde benim hakkımda böyle düşünürse diye. Anne babanın kalbi çocukta çocuğun kalbi dağda taşta diye söz var

ezgigizem_ .!.:

Anlayışlı bir babam olsa okulu direkt dondurucam. Yaşadığımız yere yakın bir okula kaydımı aldıracaktım hocalarım da yardımcı oldu hepsi söyledi babam ortalığo yıktı. Bu sefer kararlıyım asla dinlemeyeyeceğim. Annem sadece anne değil benim dert ortağım eskiden beri tüm zorlukları beraber atlattık onu asla yalnız bırakamam. Babam da cahil sanki okula gitsem rahat bir şekilde sınavlara çalışabileceğim bu durumda neyin başarısını bekliyor anlamış değilim

Genişletmek için tıkla...

Sana bir tavsiye, once kendini dusun her zaman. Cunku sen iyi olunca ,cevren iyi oluyor.
Babam soyle boyle dusunme, baba ben boyle karar verdim de.
Yapabilecegini yap, gerisini oluruna birak. Her sey mukemmel olmayacak

sarahconnor .!.:

O zaman babanıza şart koşun
Yaa anneme bakacak birini bulacaksın ya da okulu donduracağım diye söyleyin

O da bir şekilde destek olacak
Bakmak isteyene olmaz diyor
Kendisi bakmıyor
Ee nolacak başka

Genişletmek için tıkla...

İşte ben zaten kanser olduğunu öğrenince okulu dondurucam diye düşündüm. Sonra hocalarıma söyledim yakın yere aldıralım okulunu dedi ve ben bunu babama söyleyince ortalığı yerle bir etti. Ben bunun böyle olacağını biliyordum vs vs. Okulunun bir adı var vs vs ki ben devlet memuru olucam memuriyette kimse kimsenin okulunu sormuyor okulumu birkaç kişi sormuş ankara üniversitesi. Eee annem mi hastalığı seçti ben ta ünideyken kan gelmişti ağzından. Okul bitsin memlekete döneyim diye gün sayıyordum. Geldiğüm günden beri annemi bırakmadım. Babama her şey kolay geliyor

ezgigizem_ .!.:

Hepsi üst üste geldi. Annemde anneanneme aynılarını yapmış kaderim aynı annem gibi. Onun da yapacağı bir şey yok. Babama bırakıp gitsem de asla benim gibi olamaz. Babama desem ki okulu bırakacağım dünyayı başıma yıkar ama bilmiyorum ki gitsem de başarı elde edemicsm elim yüreğimde olacak. Etrafıma bakıyorum da herkes mutlu yaşıtlarım. Sorunları yok gezip tozuyorlar. En basiti ya kar yağdı dışarı çikip mutlu dahi olamadım içimden gelmedi. Ama diğerlerine bakıyorum çok mutlular herkes gezip tozuyor. Diyorum bizim günahımız neydi? Annem zaten iyi değil toparlanamadı asla birde annesiz kalırsam benim bu hayatta yaşamama gerek yok. Babam asla annem gibi olamaz kardeşim de yok yanıma destek olacak. Şu an yazınca bile fark ettim hayatım ne boktanmış

Genişletmek için tıkla...

Ohoo bu kafayla zor be ablacığım; sorar durursun her sıkıştığında "Bizim günahımız neydi, neden ben?" diye. Bir an evvel durumu kabullenip elinde olanlarla yapabileceğinin en iyisini yapmanı tavsiye ederim. Evet, bazıları hayatı tırmalamak zorundadır, evet bazıları daha çetin savaşlar vermek zorundadır; bu süreçte başkalarının mükemmel(!) hayatlarını irdelemek seni sadece öfke, umutsuzluk ve enerjisizliğe itecek.

21 yaşında annene refakatçi olmaya isyan etmişsin; 21 yaşında ben bizzat hastaydım ve okulumu dondurmak zorunda kaldık. Zamanında pek konuşulmayan, gizlenen, bilinmeyen bir hastalık olduğundan oradan oraya savrulduk tedavi sürecinde, aşındırmadığımız doktor kapısı kalmadı. Ne olacağım belli değildi ve gençliğin verdiği toylukla "Neden ben?" diye sorardım.

İlk kez o süreçte kıskançlık duygusunu deneyimledim; daha önce hiç bilmediğim, ilginç bir duyguydu, yadırgadım, kendime yakıştıramadım. "Neden o değil de ben?" diye sordum, "Bu insanlar gülecek bunca şeyi nasıl bulabiliyorlar?" diye irdeledim çünkü kederden ölüyordum. Bipolar hastasıyım, psikotik maniyle Ruh sağlığına yatırıldığımda gencecik bir fidandım. Hayallerim vardı, sırası geldikçe gerçekleşecekti... O sıranın ortasında atom bombası patladı.

Artık deli bir kızı kim naapsındı? :)
O ağır ilaçlarla nasıl kafamı toplayıp okul bitirebilecektim ki hafızam çok zayıflamıştı. Ömrümde ilk kez oturup zekamı, aklımı sorgulayıp hüngür hüngür ağladım. İnsan kendi akıl sağlığına güvenemeyecekse nasıl duracak ayakları üzerinde? :)))
Hastane geçirdiğim günlerde "Toplumun yok saydığı, kendi haklarını bile savunamayacağın, saygı duyulmayan o yerindesin. Bir akıl hastanesindesin ve 20 yaşındasın" diyerek kendime etmediğim eziyet kalmadı toparlanmaya başlarken. Çok acılı, sancılıydı. Bırak yavrum hayata bir okul dönemi geç kalmayı, hayatım kaydı. :)

Beni kim işe alsındı? %40 engelli raporu çakılıyor tanıyla beraber. Hastaneden çıktığımda, hala kekeliyordum, o kadar ağır bir ataktı ki konuşmayı yeniden öğrenmek zorunda kaldım diyebilirim.

Benimle kim evlensindi? Kim ister hayatına "Mental olarak sorunlu" birini? Hangi mangal yürek(!) benle beraber bir yolu adımlardı?

Peki ben de istesem evlat sahibi olabilir miydim? İlaçları hamilelikte kullanamazdım, ya yeniden krizler geçirecek olsaydım ne olacaktı? Çocuğuma genetik geçme riski varken buna hakkım var mıydı? Bitmeyen sorgular...

Sonra hepsini bir kenara ittim. Ablacığım çok klişe bir laf ama hayat sana limon veriyorsa, limonata yapacaksın, bu kadar. Diğerlerine bakmak, sadece vakit kaybetmene sebep olur. Dündeki kendine bak ve yürü.

Okulu bitirdim; o ölüm uykusuna yatıran ilaçlara rağmen. Bugün birisi gelsin desin ki "Neyi başardın, lisans diploması almışsın sadece", derim ona "Al şu hapları, her gün kullan ve lisans diploması al gel öyle konuşalım. :)

Çeşitli işlerde çalıştım ve kendi işimin başına geçtim 3 sene önce.

Evlendim.

Çocuğum var.

Bunlar bir günde olmadı. Bunlar kolay da olmadı.
Eğer, o ilk "Neden?" sorusunda debeleniyor olsaydım hala, sadece kıskançlıklar içinde batıp kalacaktım.
Kendine bunu reva görme. Bugün annenin sana ihtiyacı var. Sen sağlıklı ol, gerisi gelir. Tabakaneye yetişmiyorsun, acı-tatlı yaşıyorsun, manzaran sana has.

ezgigizem_ .!.:

Tek başina mücadele etmek çok kötü. Her şey bana bakıyor ve bir yanda da okulum var. Okulu bitirmesem para kazanmasam ne olacak? Annem kanser hastası emekli maaşıyla bu işler hallediliyor mu

Genişletmek için tıkla...

Şu yazdıkların ne kadar vicdansızca ve rezilce farkında mısın? Bir de annenin tarafından bak kadın kanserli, boşanmış kimsesi yok tek evladı var o da senin yazdıklarını yazıyor. Yazıklar olsun, derler ya seni doğracağıma taş doğursaydın diye tam senin için söylenmiş bir söz. Baban basmış gitmiş piyasada yok, annen tek başına büyütmüş seni okula gönderiyor bu mu vefa borcun? Yazıklar olsun.

ezgigizem_ .!.:

Ahahhahahah babam paraya gelince yapar mı öyle şeyler. Babama sorsak ben bu işin böyle olacağını biliyordum der sanki bilerek yapmışız gibi. Diyorum ya annemden başkasından fayda yok annem bugün ölse yarın ben tekim

Genişletmek için tıkla...

Eeee ne diyorsun o zaman? Baban ya gerekeni yapip para verecek, ya cenesini kapatacak. Boyle hayirsiz, 5 para etmez bir babaya danisarak hatayi basta yapmissin zaten.

ezgigizem_ .!.:

Annem ameliyat oldu fakat toparlanması uzun sürecek gibi. Üniye 1 dönem kaldı sonra bitecek ama hiç gidebileceğimi sanmıyorum. Anneme bakacak kimse yok. Tek çocuğum zaten. Boşandıkları babam mı bakacak? Ne kadar güvenebilirim ona? Dondursam hayattan geç kalıyorum dondurmasam arkada annem kalıyor. Başkalarının hayatına bakıyorum hepsi güzel yerinde ben daha 21 yaşında sorumluluklarla yüklü hayat yaşıyorum. Okulumu bile bitirmeye allah yol açmadı. Normalde allaha hiç isyan etmezdim ama aşırı isyan etmeye başladım. Çünkü hayat üstümüze çok geldi. 24 ünde başlayacak okul hadi 1 hafta geç gideyim yine iyileşmez. Hocalar da devamsızlıktan vs idare etmez o kadar zaman sizce ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

1 dönem dondursanız ne olacak ki? O kadın size kaç yıl bakmış? Biraz bencilce düşünüyorsunuz.

Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:

Konuyu okuyunca irkildim.
Tek çocuğum var benim de.
Başıma bir şey gelse tek çocuk olduğu için isyan eder mi diye üzüldüm.

Genişletmek için tıkla...

Yaaa bende öyleyim tek çocuğum var, 2 çocuk fikrine uzun zamandır sıcak bakıyordum ama bu yazı beni üzdü açıkçası.
Gerçekten 21 yaşında hayatının bahardında çok genç,
Hastaya bakmak gerçekten zor. Hele desteksizlik daha zor,
Çok üzüldüm konu sahibine, evet annesi, bakmak zorunda ama öyle demeyin onunda bir hayatı hayalleri var. Geleceği var.
Bu hastalık işlerinde emin olun bakana çok zor. Bir nefes almak istiyor bazen insan.
Onu bile yapmıyor. Ama konu sahibi sen annene çiçekler gibi bak. Bu iyiliğin hiç bit zaman karşılıksız kalmaz.
Basar giderim diye düşünme annen ne olacak onu düşün.
Sana burdan annesini kanserden kaybetmiş biri olarak yazıyorum. Ah annem olsaydı diye halen söylüyorum,
Kimse annenin yerini tutamaz. Annem mide kanseri idi. Kimseniz yoktu 8 yaşında refakatçi kalmıştım, doktor kızmıştı bu çocuğun burda ne işi var diye.
Ah annem diyorum halen, anne başka bunu unutma….

MissCherryBlossom .!.:

Eeee ne diyorsun o zaman? Baban ya gerekeni yapip para verecek, ya cenesini kapatacak. Boyle hayirsiz, 5 para etmez bir abbaya danisarak hatayi basta yapmissin zaten.

Genişletmek için tıkla...

Zaten çok pişman oldum hocalarım demişti özel öğrenci olarak gideceksin sana herkes gibi muamele yapılmaz vs

ezgigizem_ .!.:

Zaten çok pişman oldum hocalarım demişti özel öğrenci olarak gideceksin sana herkes gibi muamele yapılmaz vs

Genişletmek için tıkla...

Özel öğrenciliğe başvurun. Bu durumda zaten mezuniyet üniversiteniz değişmeyecek. Sadece 1 dönemlik dersleri bulunduğunuz ilden alacaksınız. Bölümünüz ne?

ezgigizem_ .!.:

Zaten çok pişman oldum hocalarım demişti özel öğrenci olarak gideceksin sana herkes gibi muamele yapılmaz vs

Genişletmek için tıkla...

KOnu sahibesi belediyeyle kaymakamlıkla konuşsan, mağdur durumdaki insanlara yardım oluyor. Biraz maddi yardım kaparsan annenin bakımına yardımcı olacak bir hanım ayarlayabilirsin belki. Biraz daha diren , okulunu bitirmene az kalmış işi kaparsın sonrasında 2nizi de krallar gibi yaşatırsın. Biraz daha diren.

MissCherryBlossom .!.:

KOnu sahibesi belediyeyle kaymakamlıkla konuşsan, mağdur durumdaki insanlara yardım oluyor. Biraz maddi yardım kaparsan annenin bakımına yardımcı olacak bir hanım ayarlayabilirsin belki. Biraz daha diren , okulunu bitirmene az kalmış işi kaparsın sonrasında 2nizi de krallar gibi yaşatırsın. Biraz daha diren.

Genişletmek için tıkla...

Herkes bana kızmış ama şu an anneme maddi olarak yeterli olsak dahi kadın ayarlayıp yine de gitmem. Çünkü anneannem vefat ettikten sonra annem 2.5 3 ay yalnız kaldı o zaman sağlıklı ve işlerini kendi hallederdi ona rağmen çok üzülür ağlardım üniversitede neredeyse her gün. Gecelerce annemi arardım konuşmasa bile telefonu açsın yeter derdim yaşadığını bileyim vs vs. En büyük korkum annemi kaybetmek. Ameliyat onu çok sarstı. Allah düşmanımın başına vermesin diyor her gün nefes alamamak ne kötüymüş diyor. Kendi işlerini halletse okulum uzasın sorun değil. Bunun kemoterapi boyutu da var ben sağlıkcıyım. Kemoterapide midesi vs bulanırsa serum takarım bir şekilde ağrıları hafifler. Ben karadeniz bölgesinds yaşiyorum okulum ankarada. Her zaman gidip zaten gelemem yollar çok uzun. 2 haftadır annemin gülen yüzüne muhtaç kaldım. Biraz daha kendini toparlasa dikişlerim alındığında rahat ederim diyor

Annen akciğer kanseri ve üzgünüm ki bir zaman sonra şu yazdıkların düşündüklerin seni kor gibi yakacak. Keşke 5 dakika daha onu mutlu etseydim diyeceksin. Sen 21 yaşında kocaman kadınsın artık kusura bakma. Çocuk değilsin. Onlar sana baktı şimdi ölümle burun buruna olan annen için düşüncelerin çok üzücü ve korkunç! Allah annene şifa versin, kimseye muhtaç etmesin.

Anlıyorum seni, çok zorlanıyorsun hem psikolojik olarak hem bedensel olarak. Ama sınavdayız iste. Herkesin sınav sorusu farklı. İnan o etrafta mutlu gözüken insanların da bir sürü sorunu var.
Sana tavsiyem annene moral ol. O kadın şuan hem hastalık ile uğraşıyor hem de senin için üzülüp morali bozuluyor bi yandan kimsesi olmadığı için bunu dert ediniyor. O da sana yük olduğunu hissedip daha da kötü hissediyordur. O yüzden lütfen önce hasta annene moral ol, yük hissettirme, kendi dertlerini ona dert etme. Hocalarla konuşursun, baktın olmuyor 1 sene uzar. Sen annene bakarken bi yandan da KPSS çalışırsın, dile yoğunlaşırsın tamamen de boş kalmazsın. Önce uzatmamak mümkün mü bi bak değilse de o süreçte başka şekilde kendini geliştir annene bakarken. Ama lütfen anneni üzme, moral ver. O hastalığın en önemli şeyi moral, mutluluk.
Zor anlıyorum ama maalesef güçlü olmak zorundasın.

TheDandelion .!.:

Yine bir kiz cocugu konu sahibinin basina üsüsmüssünüz. Konu sahibi bakmam etmem demiyor ki , en büyük Korkusu zaten annesini kaybetmek.

Ben de tek kiz cocuk sahibiyim. Bir bebege bakmak, onun ilk adimini ilk gülüsünü ilk anne deyisini görmek ile insanin hasta yasli Ana babasina bakmak ayni sey olabilir mi ? Bebegine baktiniz büyüttünüzse de kendiniz bile isteye bir birey yetistiriyorsunuz. Bundan dolayı size hiç bir evladın borcu yok. Kızlarınıza artık böyle ağır bir yükü yüklemekten vazgeçin, onları özgür serbest bırakın. Kendi yaşlılığınız hastalığınız için bugünden doğru adımlarınızı atın , kimseye de muhtaç olmayın. Onları böyle bir ağır yük altında manevi bile olsa bırakmayın.

Konu sahibi sana sarılmak istedim . Ama herkes mutlu dışarda diye düşünme. Yaşın çok küçük ilerde anlayacaksın herkesin farklı bir sınavı varmış bu hayatta , sizin sınav maalesef bu konudan çıkmış . Yarım dönem bir yıl sana birşey kaybettirmez , önünde upuzun bir hayat var . Yolun güzelliklerle dolsun

Genişletmek için tıkla...

Umarım siz bugünden doğru adımınızı atarsınız da kimseye muhtaç olmazsınız. Biz kimseyi linçlemiyoruz biz erkek çocuğumuyuz onun halinden en çok ben anlarım. Sizin çocuğunuz bakmasın size o zaman. Kız orada annememi baksam okula mı gitsem ikileminde kalmış. Anneme nasıl bakabilirim diye sormamış!

ezgigizem_ .!.:

Annem ameliyat oldu fakat toparlanması uzun sürecek gibi. Üniye 1 dönem kaldı sonra bitecek ama hiç gidebileceğimi sanmıyorum. Anneme bakacak kimse yok. Tek çocuğum zaten. Boşandıkları babam mı bakacak? Ne kadar güvenebilirim ona? Dondursam hayattan geç kalıyorum dondurmasam arkada annem kalıyor. Başkalarının hayatına bakıyorum hepsi güzel yerinde ben daha 21 yaşında sorumluluklarla yüklü hayat yaşıyorum. Okulumu bile bitirmeye allah yol açmadı. Normalde allaha hiç isyan etmezdim ama aşırı isyan etmeye başladım. Çünkü hayat üstümüze çok geldi. 24 ünde başlayacak okul hadi 1 hafta geç gideyim yine iyileşmez. Hocalar da devamsızlıktan vs idare etmez o kadar zaman sizce ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Yarım dönem dondur ne olacak ki

Çok zor bir durum,hem annemizin hasta olması hem de hasta bakıyor olmak ayrı ayrı zor. Ama şöyle düşünün bir de, siz bugün annenizin ihtiyacını merhametle karşıladiktan sonra Allah da size çok güzel yollar açar.
Okulda hocalarinizla iletişime geçin durumunuzu anlatın. Belki tolere edebilecek hocaların olur. Kalanı da yaz okuluyla halledersin. En kotu bir yıl uzar ama bir ömür vicdani olarak rahat edersiniz. Siz samimi dua edin. Allah annenize şifa versin, size de en güzel şekilde okul bitirmek ve en iyi yerde iş imkani nasip olsun.

Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:

Konuyu okuyunca irkildim.
Tek çocuğum var benim de.
Başıma bir şey gelse tek çocuk olduğu için isyan eder mi diye üzüldüm.

Genişletmek için tıkla...

Aslında bu biraz maddi durum ile de ilgili. Çocuk hem para kazanmaya çalışıp hem okumaya çalışıp hem ebeveyne baktığında çevresinde destek olacak kimse olmadığında zorlanıyor. Nerde yaşayacağız ne yiyeceğiz nasıl olacak diye. Bu sebeple çocuğumuzun geleceği kadar kendi geleceğimizi düşünmek de önemli

Seni anladim ben sen surecten degil Kaybetmekten onu kotu gormekten korkuyorsun. Yolun sonu hepimiz icin var, aniden sana da birsey olabilir babana da. Korkularinin normal oldugunu bil, onlarla basetmenin hafifletmenin yollarini bul. Saglikta niye okul ismi lazim okulunu dondur sonra da yasadigin sehre alirsin. Aslinda basedecek guctesin ama kardesinin olmaması korkunu paylasacak kimsenin olmamasi hepsi normal. Tek cocuk olmanin aci gercekleri malesef. Gel bunaldikca buraya yaz icini dok.