-
- Konu Sahibi Kuzeykutuplari91
- #21
Konuştunuz mu son bir şans ver duzelticem de eksiğim var yapamıyorum demişsin nedir yapamadığın oda destek olsun iki çocuk var iyi biriyse konuşun bence anneden uzak durun imkanın varsa psikolojik destek al
Konuştunuz mu son bir şans ver duzelticem de eksiğim var yapamıyorum demişsin nedir yapamadığın oda destek olsun iki çocuk var iyi biriyse konuşun bence anneden uzak durun imkanın varsa psikolojik destek alBende çocuklarım için harcıyorum örnek verdim sadece. Türkiye için büyük bir miktar gibi gözükse de burası iki kat daha pahalı hrle ki bu kriz dönemlerinde. İş arıyorum. Sadece yuvayi yikmaya değer mi işte çok yalnızim her türlü. Ve üstelik hala bana ayrılınca bile eli gözü uzerimde olacağını söylüyor
Almaz olurmuyum, aldım ilaç kullandım iyi de geldi ama malesef eşim annemle mesafe kurmadı, yalvardım adama senelerce nolur mesafe koyalım. Ama kendisi benden daha çok yakın oldu, bana vereceği desteği anlayışı gitti ona verdi. Çünkü ona göre aileye asla mesafe konmaz, yazıktır, yalnız sen evlatsin alttan al vs vs. Ben 30 senedir alttan aldığım için bugün bu durumda olabilirmiyim? Inanin çok mesafe kat etmeye çalışsam da annem sürekli peşimde. Biz onun tehditleri duygu sömürüsü yüzünden uzak bir semte tasinacakken GIDEMEDIK resmen. Ne yaptı ne etti yakınına taşındık yani 15 dklik mesafeYani bu kadar sıkıntının ortasında psikolojik tedavi görmedin mi. Sadexe kendine acımakla mı geçirdin. Diğer insanlarda senin kadar baskı dayak ne varsa görmüştür emin ol. Ama hayata daha çok sarılıyorlar. Yapınla alakalı olabilir. Onu bile bi nebze toparlamak için adım atmış bi insan göremedim. İnşallah hrrsy istediğin gibi olur
Narsist olabilir mi bu kadın. Hem eziyet ediyor hemde görüşmeyi kesmiyorAlmaz olurmuyum, aldım ilaç kullandım iyi de geldi ama malesef eşim annemle mesafe kurmadı, yalvardım adama senelerce nolur mesafe koyalım. Ama kendisi benden daha çok yakın oldu, bana vereceği desteği anlayışı gitti ona verdi. Çünkü ona göre aileye asla mesafe konmaz, yazıktır, yalnız sen evlatsin alttan al vs vs. Ben 30 senedir alttan aldığım için bugün bu durumda olabilirmiyim? Inanin çok mesafe kat etmeye çalışsam da annem sürekli peşimde. Biz onun tehditleri duygu sömürüsü yüzünden uzak bir semte tasinacakken GIDEMEDIK resmen. Ne yaptı ne etti yakınına taşındık yani 15 dklik mesafe
Burada eşiniz de sorun yokki annenizden bahsetmişsiniz hep neden bosaniyorsunuz ki ?Selam kizlar!
Umarim kendimi dogru ifade edebilirim
Ben 31 yasinda iki cocuk annesiyim evliyim (bosanma davasi actik) dogma buyume yurtdisinda yasiyorum kuzey avrupada. Hastalikli bir evde buyudum babam sizofreni, sinir ve seker hastasiydi (2010 da vefat ettti) annem gece gunduz calisan hic yerinde durmayan paranoyak kati kalpli bir kadindi ve hala öyle, sevgisini cok nadir gösterirdi. Yillarca kavga gurultu icinde buyudum saygi sevgi asla yoktu. Benim babamla aram iyiydi beni cok severdi ama annemden cok dayak, hakaret, sevgisizlik gördum. Okadar icine kapanik yasadim ki insanlarla neredeyse hic iletisim kuramiyordum hic dogru duzgun arkadasim olmadi annem sagolsun herkesten nefret ediyordu kimseyi begenmiyordu herkese ön yargiyla yaklasirdi. Asiri titiz ve temiz bir insandi ama hastalik boyutunda. 2010da babam vefat etti, bir kac ay sonra liseden mezun oldum. Gözumu acmadan hayata atilmadan beni turkiyeden bir akrabamiza verdi iki sene nisanli kaldik. Uzaktan birbirimizi tanimaya calistik. Ben zaten kim oldugunu az cok biliyordum. Evet iyi bir insan kötu diyemem asla iyide bir baba. Fakat bizim kökumuz hic bir zaman saglam olmadi. Yuzukler takilir takilmaz yurt disina dönuste annem parmagimdan yuzugumu cekti aldi. Neymis baba tarafindan akrabalardan gizleneckmis dugun yaklasinca tekrar takilacakmis. Evet sesimi cikaramadim evet sustum BEN ANNEMDEN COK KORKUYORDUM. Iliski nedir bilmezdim ask nedir bilmezdim bir erkekle nasil iletisim kurulur bilmezdim... Turkiyeye gitmeme musade etmedi halbuki dugun hazirliklari yapmak istiyordum orada bulunmak istiyordum. Yazin izinde cok tuhaf hareketler sergilerdi annem sanki bir tanecik kizini evlendirmiyordu bir is anlasmasi yapiyordu cok absurtt bir mihir yazdirdi bilmem kac bin euro vsvs. Esime karsi soguk davraniyordu cogu zaman yaninda kavga cikariyordu cok önemsiz detaylar yuzunden etmedigi lafi birakmiyordu surekli beni asagliyordu. Ve isin en kötu tarafadi biz annemle yasayacaktik yurtdisinda. Evim yoktu, isim yoktu, yasim 19 falandi babam yeni vefat etmisti ben aklim fikrim hic o olgunlukta calismadi. Inanin hic istemesem bile hayir diyemedim sanki dilime muhur vurulmustu korkuyordum... iki sene nisanli kaldik ve evlendik bu arada öylle dugun esimin ailesi ile ilgilli bir sorunum yok burda benim derdim sadece kendi tarafim. Esim buraya geldi ve biz sadece bir gun o evde yalniz kalabildik annem manevi teyzemde bir gece kaldi sonra benim izdirabim tekrar basladi, tartismalar hor görmeler, baski uygulamalar etmedigini birakmadi ama ben susamadim saygi sinirim kalmadi karsilik verdim ve kavga cikti surekkli. Ev konusu yurt disinda cok zor firma araciligi ile sirada beklmeyle oluyor seneler suruyor. Malesef evliligimiz temelinden sarsildi. Ben 3 ay sonra zaten hamile kaldim, asla yapmam dedigim seyi yaptim sirf biraz huzur buluruz diye cocuk yaptik. Dogum depresyonu yasadim yillarca surdu o doktor bu doktor ilaclar uyku haplari derken butun dengem sasti... Artik aglama krizlerinden cikamiyordum... Benim hayllerim böyle degildi... Esim calisiyordu annem calisiyordu annemden zaten manevi destek alamiyordum iletisim prolemi var konusmaz etmz.. Manevi teyzem dedigim iki kisiyle konusrdum derdimi paylasmak icin. Bir sene sonra dayanilmaz hale geldi ve amcamin oglunu aradim dedim böyle olmuyor lutfen abi yardimici ol. Bir sekilde kiralik ev bulalim. Kiralik ev dedigim de firma araci ile degil o zaten imkansizdi, ancak birisinin satin aldigi ev ve "ikinci el" kiralama gibi dusunun.. Amcamin oglu elinden geleni yapti kendisi bir ev satin aldi ki burda ev fiyatlari milyonlar uzerinden satiliyor en kötusu bile ( yil 2015). Sirtimda korkularim, kaygilarim, mutsuzlugumla o eve tasindik. Otobusle esya tasidigimi hatirliyorum... Benim annemle sorunum hic bitmedi laf sokmalari evime karismalari surekli beni ezip uste cikmasi...
Öyle yada böyle yillar gecti... Ailevi sorunlar cikti esimle uyusmazlik, farkli hayat tarzlari. Ben tek buyudum kardesim yok icine kapanik ve asosyal bir insan olarak, normal aile iliskileri bilmem anne babadan manevi anlamda bir sey görmedim her ne kadar babamla öyle buyuk sorunlar yasamasakda. Esim ise tam tersi kalabalik bir aile saglam akilli bir anne baba kardesler surekli ic ice bir hayat.
Cok bocaladik, cok psikolojik sIkIntIlar yasadim, cok yalniz kaldim her ne kadar esim destek olmaya calissada yillar gectikce aramiz acildi, 2017de bir kizimiz oldu supriz bir sekilde. Kendime bakamadim onlarla hep onlarla ilgilendim. Calismak istedim ama surekli korkularim vardi sanki annemin gölgesi ensemde o yalnizliga o mecburiyetlere hapsoldum... Sen kadinsin böyle ol sen eşsin söyle ol aman onu yapma bunu söyleme vs vs basma kaliplar...
Yillar sonra evimizi aldik cok zor sartlarda, ama evliligimizde sorunlar bitmedi olmadi iste simdi bosanma davasi actik bekliyoruz. Annem hala ayni sadece kendini dusunen bir bencil, ve kendi menfaati ugruna ugrasan bir kadin. Ben hala ayaklari yere saglam basan bir kadin degilim. Cok cabaliyorum kendimce ugrasiyorum, is buluyum onu yapayim bunu yapayim. Ama esim kararli bikmis iyice benden sorunlarimdan surekli gecmisde olanlarla yasamamdan.. Kararli ayrilacak.. Kizlar ben bu ulkede özgur bir birey olamadim korktumm korktum hep korktum annemin tavirlarindan ön yargilarindan oje suren bir kadini bile o.... gibi göremsinden igrenc kaliplarindannn biktiiimmmm. Evliligimin bitmesinde cok payi var. Ben cok dusundum, annemin evine gidemem ezer atar beni. Evden cikamam, bir sure calistim ve yine issiz kaldim yetmiyorda cok pahali hayat.. Sartlar zorlasti, gözum kitaplarimda neden okumuyorsun diyorum ama onuda baslayip yarida birakiyorum... Esim aslinda hep calisip para kazanmami istedi.. biz cok dönduk ucurumun kenarindan ama en sonunda oda pes etti fakat dusunuyorum yuvayi yikmaya deger mi? Verdigim ve tutamadigim sözler? hep bosa gitti. Bende calisicagim bende yaprim dediklerim hep havada kaldi? Lutfen annemle mesafe kuralim yeter artik dedim, hayir dedi hep. Evini temizle cocuklarina bak dendi hep. Terbiyesinden sen sorumlusun dedi esim hep. Ben görevi yapiyorum gece gunduz caliisyorum dediBen nasil bir yol izleyim ? Yalnizim caresizim ve cok bocaliyorum..
Teşekkür ederim düşünceleriniz için. Kaybolup giden gençliğime üzülüyorum ama olan oldu önume bakmaya çalışacağım. Uzak durmaya çalışsamda mecbur konuşmak ve görüşmek zorunda kalıyorum zaten bana yakın bir yerde hem çalışıyor hemde yaşıyor. Birde tek çocuk olunca etrafında da insan yok bütün odak noktası benim.Merhabalar öncelikle yasadiklariniza gerçekten çok üzüldüm onu belirteyim. Bence ilk yapmanız gereken sizin rahatsızlığınızın nuksetmesine sebep olan kadından uzak durmak. Ruh sagliginiz için. kocanız annenizle ister konuşsun ister konuşmasın onlari kendi haline bırakın.. iyi bir doktordan yardım alın. Ve lütfen çabalayın doktorun söyledikleri konusunda... kimse yuvasını dağıtmak istemez eşiniz de bunu istememiştir.Sizin artık birseyler yapmaya çalıştığınızı ve siz iyilestikce sizdeki değişimi görünce kesinlikle boşanma fikrini tekrar değerlendirecektir. Ama bu söylediklerimi önce kendi iyiliğiniz için, kendiniz icin yapın lütfen. Çünkü Kendine değer vermeyene kimse değer vermez bunu da unutmayın... Sevgiler...
Eşiniz size annen senin terbiyenden sirumlu mu dedi. Normal bir es sandım sonuna kadar ama bunu dediyse de nirmal degilmis. Eşinizi ikna edin annenizden uzak kalmak icin. Ulke bile degiştirin gerekirse. Evliliginizi kurtarmaya calisin. Olmazsa da ayrilirsiniz.Selam kizlar!
Umarim kendimi dogru ifade edebilirim
Ben 31 yasinda iki cocuk annesiyim evliyim (bosanma davasi actik) dogma buyume yurtdisinda yasiyorum kuzey avrupada. Hastalikli bir evde buyudum babam sizofreni, sinir ve seker hastasiydi (2010 da vefat ettti) annem gece gunduz calisan hic yerinde durmayan paranoyak kati kalpli bir kadindi ve hala öyle, sevgisini cok nadir gösterirdi. Yillarca kavga gurultu icinde buyudum saygi sevgi asla yoktu. Benim babamla aram iyiydi beni cok severdi ama annemden cok dayak, hakaret, sevgisizlik gördum. Okadar icine kapanik yasadim ki insanlarla neredeyse hic iletisim kuramiyordum hic dogru duzgun arkadasim olmadi annem sagolsun herkesten nefret ediyordu kimseyi begenmiyordu herkese ön yargiyla yaklasirdi. Asiri titiz ve temiz bir insandi ama hastalik boyutunda. 2010da babam vefat etti, bir kac ay sonra liseden mezun oldum. Gözumu acmadan hayata atilmadan beni turkiyeden bir akrabamiza verdi iki sene nisanli kaldik. Uzaktan birbirimizi tanimaya calistik. Ben zaten kim oldugunu az cok biliyordum. Evet iyi bir insan kötu diyemem asla iyide bir baba. Fakat bizim kökumuz hic bir zaman saglam olmadi. Yuzukler takilir takilmaz yurt disina dönuste annem parmagimdan yuzugumu cekti aldi. Neymis baba tarafindan akrabalardan gizleneckmis dugun yaklasinca tekrar takilacakmis. Evet sesimi cikaramadim evet sustum BEN ANNEMDEN COK KORKUYORDUM. Iliski nedir bilmezdim ask nedir bilmezdim bir erkekle nasil iletisim kurulur bilmezdim... Turkiyeye gitmeme musade etmedi halbuki dugun hazirliklari yapmak istiyordum orada bulunmak istiyordum. Yazin izinde cok tuhaf hareketler sergilerdi annem sanki bir tanecik kizini evlendirmiyordu bir is anlasmasi yapiyordu cok absurtt bir mihir yazdirdi bilmem kac bin euro vsvs. Esime karsi soguk davraniyordu cogu zaman yaninda kavga cikariyordu cok önemsiz detaylar yuzunden etmedigi lafi birakmiyordu surekli beni asagliyordu. Ve isin en kötu tarafadi biz annemle yasayacaktik yurtdisinda. Evim yoktu, isim yoktu, yasim 19 falandi babam yeni vefat etmisti ben aklim fikrim hic o olgunlukta calismadi. Inanin hic istemesem bile hayir diyemedim sanki dilime muhur vurulmustu korkuyordum... iki sene nisanli kaldik ve evlendik bu arada öylle dugun esimin ailesi ile ilgilli bir sorunum yok burda benim derdim sadece kendi tarafim. Esim buraya geldi ve biz sadece bir gun o evde yalniz kalabildik annem manevi teyzemde bir gece kaldi sonra benim izdirabim tekrar basladi, tartismalar hor görmeler, baski uygulamalar etmedigini birakmadi ama ben susamadim saygi sinirim kalmadi karsilik verdim ve kavga cikti surekkli. Ev konusu yurt disinda cok zor firma araciligi ile sirada beklmeyle oluyor seneler suruyor. Malesef evliligimiz temelinden sarsildi. Ben 3 ay sonra zaten hamile kaldim, asla yapmam dedigim seyi yaptim sirf biraz huzur buluruz diye cocuk yaptik. Dogum depresyonu yasadim yillarca surdu o doktor bu doktor ilaclar uyku haplari derken butun dengem sasti... Artik aglama krizlerinden cikamiyordum... Benim hayllerim böyle degildi... Esim calisiyordu annem calisiyordu annemden zaten manevi destek alamiyordum iletisim prolemi var konusmaz etmz.. Manevi teyzem dedigim iki kisiyle konusrdum derdimi paylasmak icin. Bir sene sonra dayanilmaz hale geldi ve amcamin oglunu aradim dedim böyle olmuyor lutfen abi yardimici ol. Bir sekilde kiralik ev bulalim. Kiralik ev dedigim de firma araci ile degil o zaten imkansizdi, ancak birisinin satin aldigi ev ve "ikinci el" kiralama gibi dusunun.. Amcamin oglu elinden geleni yapti kendisi bir ev satin aldi ki burda ev fiyatlari milyonlar uzerinden satiliyor en kötusu bile ( yil 2015). Sirtimda korkularim, kaygilarim, mutsuzlugumla o eve tasindik. Otobusle esya tasidigimi hatirliyorum... Benim annemle sorunum hic bitmedi laf sokmalari evime karismalari surekli beni ezip uste cikmasi...
Öyle yada böyle yillar gecti... Ailevi sorunlar cikti esimle uyusmazlik, farkli hayat tarzlari. Ben tek buyudum kardesim yok icine kapanik ve asosyal bir insan olarak, normal aile iliskileri bilmem anne babadan manevi anlamda bir sey görmedim her ne kadar babamla öyle buyuk sorunlar yasamasakda. Esim ise tam tersi kalabalik bir aile saglam akilli bir anne baba kardesler surekli ic ice bir hayat.
Cok bocaladik, cok psikolojik sIkIntIlar yasadim, cok yalniz kaldim her ne kadar esim destek olmaya calissada yillar gectikce aramiz acildi, 2017de bir kizimiz oldu supriz bir sekilde. Kendime bakamadim onlarla hep onlarla ilgilendim. Calismak istedim ama surekli korkularim vardi sanki annemin gölgesi ensemde o yalnizliga o mecburiyetlere hapsoldum... Sen kadinsin böyle ol sen eşsin söyle ol aman onu yapma bunu söyleme vs vs basma kaliplar...
Yillar sonra evimizi aldik cok zor sartlarda, ama evliligimizde sorunlar bitmedi olmadi iste simdi bosanma davasi actik bekliyoruz. Annem hala ayni sadece kendini dusunen bir bencil, ve kendi menfaati ugruna ugrasan bir kadin. Ben hala ayaklari yere saglam basan bir kadin degilim. Cok cabaliyorum kendimce ugrasiyorum, is buluyum onu yapayim bunu yapayim. Ama esim kararli bikmis iyice benden sorunlarimdan surekli gecmisde olanlarla yasamamdan.. Kararli ayrilacak.. Kizlar ben bu ulkede özgur bir birey olamadim korktumm korktum hep korktum annemin tavirlarindan ön yargilarindan oje suren bir kadini bile o.... gibi göremsinden igrenc kaliplarindannn biktiiimmmm. Evliligimin bitmesinde cok payi var. Ben cok dusundum, annemin evine gidemem ezer atar beni. Evden cikamam, bir sure calistim ve yine issiz kaldim yetmiyorda cok pahali hayat.. Sartlar zorlasti, gözum kitaplarimda neden okumuyorsun diyorum ama onuda baslayip yarida birakiyorum... Esim aslinda hep calisip para kazanmami istedi.. biz cok dönduk ucurumun kenarindan ama en sonunda oda pes etti fakat dusunuyorum yuvayi yikmaya deger mi? Verdigim ve tutamadigim sözler? hep bosa gitti. Bende calisicagim bende yaprim dediklerim hep havada kaldi? Lutfen annemle mesafe kuralim yeter artik dedim, hayir dedi hep. Evini temizle cocuklarina bak dendi hep. Terbiyesinden sen sorumlusun dedi esim hep. Ben görevi yapiyorum gece gunduz caliisyorum dediBen nasil bir yol izleyim ? Yalnizim caresizim ve cok bocaliyorum..
Yahu odak degil oyuncagı ve stres topusunuz. Gerekirse ulke değiştirinTeşekkür ederim düşünceleriniz için. Kaybolup giden gençliğime üzülüyorum ama olan oldu önume bakmaya çalışacağım. Uzak durmaya çalışsamda mecbur konuşmak ve görüşmek zorunda kalıyorum zaten bana yakın bir yerde hem çalışıyor hemde yaşıyor. Birde tek çocuk olunca etrafında da insan yok bütün odak noktası benim.
Olay öyle değil. Zaten geldiği günden beridir çalışıyor. Görmeden etmeden tanışmadık yabancı değil zaten. Uzaktan akrabamız ortak akrabalarımız çok. Ayrılacak olsaydı oturma aldıktan sonra ayrılırdi. Sorunlar karşılıklı aslında ama kabul etmiyor bunu. Nasip artık Allaha sığındım. Iş bulmaya çabalıyorum şu an.Adamin sizi görmeden etmeden gelmesinin - hatta bir ton para odemesinin tek sebebi Avrupa'ya kapak atmak. Bugün Antalya'ya tatile gidin, garsonundan tur satıcısına sizinle evlenmek isteyen tonla adam bulabilirsiniz.
Koca sayenizde zorlasa asla gelemeyeceği ulkeye gelmis, ne kira dusunmus ne ev ne iş. Kadının anasının evine çökmüş. Zamanla g.tunu toparlamis, işe girmiş, evini almış. Artık size ihtiyacı kalmadığı için de sizden kurtulmak istiyor.
Bence olay bundan ibaret.
Eğer boşaninca ülkeden kovulma riski olsa asla bosanmazdi.
Konuya gelince, kira on bin tl diyorsunuz . 10 bin TL 5 bin Norveç kronu eder. Asgari ücretin 36 bin kron olduğu yerde beş bin para mı ya? Bu nasıl bir kafa?
İnsan gücüne en çok ihtiyac olan yerlerden birinde yaşıyorsunuz. Nasıl diploma gerektirmeyen bir is bulamayabilirsiniz ki?
Annenize minnet etmeyin, evinizden de çıkmayın. İki çocukla o ev sizin hakkınız. Ya da ev satılsın yarı parasını siz alın, her ay da tazminat alın..devletten boşanan kadın desteği isteyin. Simdikinden bile iyi yasarsiniz ama sizde o özgüveni göremedim. İnşallah cocuklariniz size benzemez
Oturma olduktan sonra ev almış, ev alınca da ayrılmış işte.Olay öyle değil. Zaten geldiği günden beridir çalışıyor. Görmeden etmeden tanışmadık yabancı değil zaten. Uzaktan akrabamız ortak akrabalarımız çok. Ayrılacak olsaydı oturma aldıktan sonra ayrılırdi. Sorunlar karşılıklı aslında ama kabul etmiyor bunu. Nasip artık Allaha sığındım. Iş bulmaya çabalıyorum şu an.
İkincisi ev kiralari 10 bin tl demedim. En aşağı 10bin kron. Asgari ücret 36bin değil.
Zaten maaş ne olursa olsun 30% vergi kesiliyor. Işte sağlam adımlar atıp kendiniz için çabalarsaniz ev yaşaması güzel bir ülke.. Benim gibi annesinin kocasının elinde maymun olursan işin biraz daha zor.
Ayrılacak olsaydı oturma aldıktan sonra ayrılırdi.
Bence burda da geçim o kadar kolay değil.Aldiginiz maaş kirayı tam karşılamıyor.Burda çocuk parası da alamazdiniz.Sizin yerinizde olsam eşimden ayrılmazdim.Anneninizi hayatınızin merkezinden çıkarın bence yoksa psikolojiniz daha da bozulur değil şuanki evliliğiniz ilerde yapacağınız bir evlilik olduğunda o da bitme noktasına gelir.İşe girip çalışın ve eşinizle tekrar çabalayın.Nitekim ortada çocuklar var.Bu arada kizmazssiniz inşallah anneniz camdaki kız dizisindeki Ferideyi hatırlattı bana.Ondan daha kötü sanki.Bende çocuklarım için harcıyorum örnek verdim sadece. Türkiye için büyük bir miktar gibi gözükse de burası iki kat daha pahalı hrle ki bu kriz dönemlerinde. İş arıyorum. Sadece yuvayi yikmaya değer mi işte çok yalnızim her türlü. Ve üstelik hala bana ayrılınca bile eli gözü uzerimde olacağını söylüyor
Türkiyeden daha kötü geçim burda demişAdamin sizi görmeden etmeden gelmesinin - hatta bir ton para odemesinin tek sebebi Avrupa'ya kapak atmak. Bugün Antalya'ya tatile gidin, garsonundan tur satıcısına sizinle evlenmek isteyen tonla adam bulabilirsiniz.
Koca sayenizde zorlasa asla gelemeyeceği ulkeye gelmis, ne kira dusunmus ne ev ne iş. Kadının anasının evine çökmüş. Zamanla g.tunu toparlamis, işe girmiş, evini almış. Artık size ihtiyacı kalmadığı için de sizden kurtulmak istiyor.
Bence olay bundan ibaret.
Eğer boşaninca ülkeden kovulma riski olsa asla bosanmazdi.
Konuya gelince, kira on bin tl diyorsunuz . 10 bin TL 5 bin Norveç kronu eder. Asgari ücretin 36 bin kron olduğu yerde beş bin para mı ya? Bu nasıl bir kafa?
İnsan gücüne en çok ihtiyac olan yerlerden birinde yaşıyorsunuz. Nasıl diploma gerektirmeyen bir is bulamayabilirsiniz ki?
Annenize minnet etmeyin, evinizden de çıkmayın. İki çocukla o ev sizin hakkınız. Ya da ev satılsın yarı parasını siz alın, her ay da tazminat alın..devletten boşanan kadın desteği isteyin. Simdikinden bile iyi yasarsiniz ama sizde o özgüveni göremedim. İnşallah cocuklariniz size benzemez
Ya konu sahibi Türkiye mi görmüş, Türkiye'de geçim sıkıntısı mi çekmiş?? Doğma büyüme oralı, döviziyle gelmiş köye,ona göre tabii Türkiye cennettir:) kuzeyde de eline para sayan yok, işi yok gücü yok, sıkıntı çekiyordur. Baskıcı aile ile arkadaş yok, sosyal hayat yok. Ulkenin güzelliğini yasayamayip çok soğuk iklimini ve çilesini çekiyordurTürkiyeden daha kötü geçim burda demiş
Doğru kesinlikle.Burda alınan maaşlar bile kirayı karşılamazken geçim burda daha da zor diyor.Çocuk parası var..Valla aynen katılıyorum okumadan etmesen bu kadar kısa sürede ev alabilmiş.Burda ölene kadar çalış alamazsın ev felan.Ya ailen destek olacak ya da elinde birikmişin olacak ki bu zamanda para biriktirmek çok çok zor..Ya konu sahibi Türkiye mi görmüş, Türkiye'de geçim sıkıntısı mi çekmiş?? Doğma büyüme oralı, döviziyle gelmiş köye,ona göre tabii Türkiye cennettir:) kuzeyde de eline para sayan yok, işi yok gücü yok, sıkıntı çekiyordur. Baskıcı aile ile arkadaş yok, sosyal hayat yok. Ulkenin güzelliğini yasayamayip çok soğuk iklimini ve çilesini çekiyordur
Yoksa hangi İskandinav ülkesinde geçim kötü olabilir ki? Bak kocasına dil bilmez iz bilmez gelmis 'burada evler çok pahali,milyonlarin uzerinde' dediği halde ev satın almış. Demek ki alım gücü var. On sene adam orada çalışır, sonra memleketinde kral gibi yaşar:) köyde durup ne yapacaktı sanki. Resmen hayatı kurtulmuş. Kendini takdir ediyordur kızın annesine biraz başlık verip de buralara kapak attığı için. Sonuçta danışmanlık firmasına belki daha fazla para kaptiracakti,üstelik vize alır mı almaz mi belli olmayacakti.