Anneme guvenmiyorum!!!

Ya konu sahibi Türkiye mi görmüş, Türkiye'de geçim sıkıntısı mi çekmiş?? Doğma büyüme oralı, döviziyle gelmiş köye,ona göre tabii Türkiye cennettir:) kuzeyde de eline para sayan yok, işi yok gücü yok, sıkıntı çekiyordur. Baskıcı aile ile arkadaş yok, sosyal hayat yok. Ulkenin güzelliğini yasayamayip çok soğuk iklimini ve çilesini çekiyordur 😟
Yoksa hangi İskandinav ülkesinde geçim kötü olabilir ki? Bak kocasına dil bilmez iz bilmez gelmis 'burada evler çok pahali,milyonlarin uzerinde' dediği halde ev satın almış. Demek ki alım gücü var. On sene adam orada çalışır, sonra memleketinde kral gibi yaşar:) köyde durup ne yapacaktı sanki. Resmen hayatı kurtulmuş. Kendini takdir ediyordur kızın annesine biraz başlık verip de buralara kapak attığı için. Sonuçta danışmanlık firmasına belki daha fazla para kaptiracakti,üstelik vize alır mı

Doğru kesinlikle.Burda alınan maaşlar bile kirayı karşılamazken geçim burda daha da zor diyor.Çocuk parası var..Valla aynen katılıyorum okumadan etmesen bu kadar kısa sürede ev alabilmiş.Burda ölene kadar çalış alamazsın ev felan.Ya ailen destek olacak ya da elinde birikmişin olacak ki bu zamanda para biriktirmek çok çok zor..
Altınlarımı verdim! Annem bir miktar para verdi borç diyelim. Önden bankaya 15% evin değerinden veriliyor. Bir nevi ömür boyu bankaya borçlusun. Binlerce kron bankaya ödeniyor ayrıca evlerin aidatları var. Ben çalışmadım hiç demedim ki dönem dönem çalıştım kısa süreli. Alım gücü dediğiniz çalıştığınız sürece bankadan kredi alıp ev alırsınız.
 
Bu arada kizmazssiniz inşallah anneniz camdaki kız dizisindeki Ferideyi hatırlattı bana.Ondan daha kötü sanki.😞
Kızmadım, evet bende bazen benzetiyorum ama aradaki fark şu annem işine gelince iyi gelmeyince düşman. Bir nevi kendi menfaatine göre hareket eden ben 31 yıllık hayatım boyunca bu özeti çıkardım. Az baskı yaşamadım o evde hani normal disiplin anlamında değil bildiğiniz hor görme aşağılama insan yerine konmama şeklinde. :KK43:
 
Kızmadım, evet bende bazen benzetiyorum ama aradaki fark şu annem işine gelince iyi gelmeyince düşman. Bir nevi kendi menfaatine göre hareket eden ben 31 yıllık hayatım boyunca bu özeti çıkardım. Az baskı yaşamadım o evde hani normal disiplin anlamında değil bildiğiniz hor görme aşağılama insan yerine konmama şeklinde. :KK43:
Ben de 33 yaşındayım..Annemle geçirdiğim 27 senelik ömrü hayatımda ben annemin kalbini kırmışımdır bazen ama o bir kez olsun beni kırmadı, üzmedi..😔😔😔☹️☹️ 5 yıl oldu kaybedeli annemi illet bir hast. yüzünden..Boşluğu çok büyük..Şimdi düşünüyorum kıyas yaptım bir anne nasıl böyle davranabilir kızına? Bazı anneler vardır mesela kızının hataları hep göz ardı eder..Ona da karşıyım ama siz öyle biri de değilsiniz anladığım kadarıyla.Sözünden pek çıkmamışsınız ona rağmen yaranamamışsınız.Ben şuna bağlıyorum..Anneniz psikolojik olarak iyi değil muhtemelen ve kendi ailesi ile çocukluk dönemlerinde belki bir travma yaşadı ya da sorunlu bir aile ile büyüdü.Bir de şu var babanızın bir rahatsızlığı varmış.Şizofren olmuştu demiştiniz.Çok zor o hastalık da belki de onunla uğraşırken psikolojik olarak da yıkıntılara uğrayıp etrafa yansıttı bunu hep.
 
Altınlarımı verdim! Annem bir miktar para verdi borç diyelim. Önden bankaya 15% evin değerinden veriliyor. Bir nevi ömür boyu bankaya borçlusun. Binlerce kron bankaya ödeniyor ayrıca evlerin aidatları var. Ben çalışmadım hiç demedim ki dönem dönem çalıştım kısa süreli. Alım gücü dediğiniz çalıştığınız sürece bankadan kredi alıp ev alırsınız.
Yok eşiniz için ev sahibi olmuş felan aileniz sizin sayenizde buna benzer yorum var ya ona istinaden yazdım.
 
Selam kizlar!

Umarim kendimi dogru ifade edebilirim
Ben 31 yasinda iki cocuk annesiyim evliyim (bosanma davasi actik) dogma buyume yurtdisinda yasiyorum kuzey avrupada. Hastalikli bir evde buyudum babam sizofreni, sinir ve seker hastasiydi (2010 da vefat ettti) annem gece gunduz calisan hic yerinde durmayan paranoyak kati kalpli bir kadindi ve hala öyle, sevgisini cok nadir gösterirdi. Yillarca kavga gurultu icinde buyudum saygi sevgi asla yoktu. Benim babamla aram iyiydi beni cok severdi ama annemden cok dayak, hakaret, sevgisizlik gördum. Okadar icine kapanik yasadim ki insanlarla neredeyse hic iletisim kuramiyordum hic dogru duzgun arkadasim olmadi annem sagolsun herkesten nefret ediyordu kimseyi begenmiyordu herkese ön yargiyla yaklasirdi. Asiri titiz ve temiz bir insandi ama hastalik boyutunda. 2010da babam vefat etti, bir kac ay sonra liseden mezun oldum. Gözumu acmadan hayata atilmadan beni turkiyeden bir akrabamiza verdi iki sene nisanli kaldik. Uzaktan birbirimizi tanimaya calistik. Ben zaten kim oldugunu az cok biliyordum. Evet iyi bir insan kötu diyemem asla iyide bir baba. Fakat bizim kökumuz hic bir zaman saglam olmadi. Yuzukler takilir takilmaz yurt disina dönuste annem parmagimdan yuzugumu cekti aldi. Neymis baba tarafindan akrabalardan gizleneckmis dugun yaklasinca tekrar takilacakmis. Evet sesimi cikaramadim evet sustum BEN ANNEMDEN COK KORKUYORDUM. Iliski nedir bilmezdim ask nedir bilmezdim bir erkekle nasil iletisim kurulur bilmezdim... Turkiyeye gitmeme musade etmedi halbuki dugun hazirliklari yapmak istiyordum orada bulunmak istiyordum. Yazin izinde cok tuhaf hareketler sergilerdi annem sanki bir tanecik kizini evlendirmiyordu bir is anlasmasi yapiyordu cok absurtt bir mihir yazdirdi bilmem kac bin euro vsvs. Esime karsi soguk davraniyordu cogu zaman yaninda kavga cikariyordu cok önemsiz detaylar yuzunden etmedigi lafi birakmiyordu surekli beni asagliyordu. Ve isin en kötu tarafadi biz annemle yasayacaktik yurtdisinda. Evim yoktu, isim yoktu, yasim 19 falandi babam yeni vefat etmisti ben aklim fikrim hic o olgunlukta calismadi. Inanin hic istemesem bile hayir diyemedim sanki dilime muhur vurulmustu korkuyordum... iki sene nisanli kaldik ve evlendik bu arada öylle dugun esimin ailesi ile ilgilli bir sorunum yok burda benim derdim sadece kendi tarafim. Esim buraya geldi ve biz sadece bir gun o evde yalniz kalabildik annem manevi teyzemde bir gece kaldi sonra benim izdirabim tekrar basladi, tartismalar hor görmeler, baski uygulamalar etmedigini birakmadi ama ben susamadim saygi sinirim kalmadi karsilik verdim ve kavga cikti surekkli. Ev konusu yurt disinda cok zor firma araciligi ile sirada beklmeyle oluyor seneler suruyor. Malesef evliligimiz temelinden sarsildi. Ben 3 ay sonra zaten hamile kaldim, asla yapmam dedigim seyi yaptim sirf biraz huzur buluruz diye cocuk yaptik:KK43:. Dogum depresyonu yasadim yillarca surdu o doktor bu doktor ilaclar uyku haplari derken butun dengem sasti... Artik aglama krizlerinden cikamiyordum... Benim hayllerim böyle degildi... Esim calisiyordu annem calisiyordu annemden zaten manevi destek alamiyordum iletisim prolemi var konusmaz etmz.. Manevi teyzem dedigim iki kisiyle konusrdum derdimi paylasmak icin. Bir sene sonra dayanilmaz hale geldi ve amcamin oglunu aradim dedim böyle olmuyor lutfen abi yardimici ol. Bir sekilde kiralik ev bulalim. Kiralik ev dedigim de firma araci ile degil o zaten imkansizdi, ancak birisinin satin aldigi ev ve "ikinci el" kiralama gibi dusunun.. Amcamin oglu elinden geleni yapti kendisi bir ev satin aldi ki burda ev fiyatlari milyonlar uzerinden satiliyor en kötusu bile ( yil 2015). Sirtimda korkularim, kaygilarim, mutsuzlugumla o eve tasindik. Otobusle esya tasidigimi hatirliyorum... Benim annemle sorunum hic bitmedi laf sokmalari evime karismalari surekli beni ezip uste cikmasi...
Öyle yada böyle yillar gecti... Ailevi sorunlar cikti esimle uyusmazlik, farkli hayat tarzlari. Ben tek buyudum kardesim yok icine kapanik ve asosyal bir insan olarak, normal aile iliskileri bilmem anne babadan manevi anlamda bir sey görmedim her ne kadar babamla öyle buyuk sorunlar yasamasakda. Esim ise tam tersi kalabalik bir aile saglam akilli bir anne baba kardesler surekli ic ice bir hayat.
Cok bocaladik, cok psikolojik sIkIntIlar yasadim, cok yalniz kaldim her ne kadar esim destek olmaya calissada yillar gectikce aramiz acildi, 2017de bir kizimiz oldu supriz bir sekilde. Kendime bakamadim onlarla hep onlarla ilgilendim. Calismak istedim ama surekli korkularim vardi sanki annemin gölgesi ensemde o yalnizliga o mecburiyetlere hapsoldum... Sen kadinsin böyle ol sen eşsin söyle ol aman onu yapma bunu söyleme vs vs basma kaliplar...

Yillar sonra evimizi aldik cok zor sartlarda, ama evliligimizde sorunlar bitmedi olmadi iste simdi bosanma davasi actik bekliyoruz. Annem hala ayni sadece kendini dusunen bir bencil, ve kendi menfaati ugruna ugrasan bir kadin. Ben hala ayaklari yere saglam basan bir kadin degilim. Cok cabaliyorum kendimce ugrasiyorum, is buluyum onu yapayim bunu yapayim. Ama esim kararli bikmis iyice benden sorunlarimdan surekli gecmisde olanlarla yasamamdan.. Kararli ayrilacak.. Kizlar ben bu ulkede özgur bir birey olamadim korktumm korktum hep korktum annemin tavirlarindan ön yargilarindan oje suren bir kadini bile o.... gibi göremsinden igrenc kaliplarindannn biktiiimmmm. Evliligimin bitmesinde cok payi var. Ben cok dusundum, annemin evine gidemem ezer atar beni. Evden cikamam, bir sure calistim ve yine issiz kaldim yetmiyorda cok pahali hayat.. Sartlar zorlasti, gözum kitaplarimda neden okumuyorsun diyorum ama onuda baslayip yarida birakiyorum... Esim aslinda hep calisip para kazanmami istedi.. biz cok dönduk ucurumun kenarindan ama en sonunda oda pes etti fakat dusunuyorum yuvayi yikmaya deger mi? Verdigim ve tutamadigim sözler? hep bosa gitti. Bende calisicagim bende yaprim dediklerim hep havada kaldi? Lutfen annemle mesafe kuralim yeter artik dedim, hayir dedi hep. Evini temizle cocuklarina bak dendi hep. Terbiyesinden sen sorumlusun dedi esim hep. Ben görevi yapiyorum gece gunduz caliisyorum dedi :KK43: Ben nasil bir yol izleyim ? Yalnizim caresizim ve cok bocaliyorum..
Emin olun Türkiye den çok daha iyi şartlardadır oralar. Sadece sizin cesaretinizi kırmış anneniz. Benim bir arkadaşım vardı yurtdışına gelin gitti ne doğru düzgün dil biliyordu nede yol iz kocasından yıllarca şiddet hakaret gördü fakat o arada dil öğrendi.

En sonunda şiddete dayanamayıp ayrıldı. Çocuklarında alıp ev tutu kendine o ülkede devlet çocuk yardımı kreş imkanı falan vermiş temizlik işlerine gitti bu arada meslek sahibi olmak için kurslara gitti kuaförlük, saç, makyaj, eğitimi aldı kursu bitince kuaförde çalıştı mesleki anlamda ve kişisel gelişim olarak kendini geliştirdi bol bol kitap okuyordu kendini geliştirebileceği kişisel gelişim kurslarına gitti Çocuklarıyla Türkiye'ye tatil için geldiğinde tatil bile yapmadı kız burada da tırnak kaş, saç makyaj eğitimi aldı. Türkiye bu konuda daha iyi diyordu.

Yurtdışına döndüğünde kuaförlerde baya bi çalıştı sonra bi duyduk iş yeri açmış kendine vaay be helal olsun kız sana demiştim o zaman. Bir süre sonra kredi çekip ev aldı kendine. Şimdi işi evi ve arabası var çocuklarıyla misler gibi geçiniyor.

Size bu arkadaşımın yaşadıklarını anlattım ki belki motivasyonunuz yükselir diye hiçbir şey imkansız değil. Annenizi hayatınızdan çıkarın işe başlayın Meslek edinin kurslara gidin kendinizi geliştirin terapi görün bol bol meditasyon yapın Affetme çalışmaları bilinç altı temizliği arınma seansları uygulayın hepsini netten bulabilirsiniz. Kimseye ihtiyacınız yok sizin
 
Arkadaşlar sağolun desteğiniz için. Elbette Insallah yani okumak çalışmak istiyorum. Eşimden ayrılmak istemediğimi söyledim ama malesef kabul etmedi, 10 sene dile kolay çok emek beraberinde hatalar da var tabiki.. Biz. annemin evinde yaşarken çok göz yaşı döktüm nasıl çaresiz kaldıysam. Annem hayatı burnumdan getirmişti ayrı eve çıkma ihtimalim vardı. Elimde dr raporum vardı yaşadığımiz psikolojik baskılar yüzünden ozaman eşim kabul etmemişti. Annen duyarsa kötü olur diye.

Diliyorumki evliliğim devam etsin düzeltmek için elimden geleni yaparım üç aydır ev arkadaşı gibiyiz geceleri çok düşündüm. Fakat eşim hala annemle yaşamami istiyor ayrıldıktan sonra bir sene olsa bile yahuu devlet kapısına giderim daha iyi. Çalışırım çabalarım Allahin izniyle. Kabul etmiyor ev bulsan nasıl ödeyecksin vs vs çocuklarımı devlet kapısına bırakmam vs vs..
Bugünde çok ağladım.. Eşim le oturduk konuştuk hatalarımı kabul ediyorum benim için bazı şeyler ve durumlar kolay değil alt yapım zayıf psikolojik olarak zayıfım bu konuda. Bazen konuşacak birisini bulamıyorum etrafımda.
 
Benim anladığım anneniz narsist, siz de bağımlı kişiliksiniz. İlaç değil terapi görmeniz lazım. Çalışmanız lazim. Ne mutlu ki medeni bir yerdesiniz. Kocanız annenizle görüşür, çünkü ona farklı davraniyordur. Himayesinden cikamayasiniz diye sizi yerip, onu övuyordur. Eşiniz de boşanmak istemek de haklı. Bağımlı, sorunlarına yapışan insanla yaşamak zor. Yanlış anlamayın bazen insan sorunlarına yapistikca, kendine acidikca o gelen ilgiden mutlu oluyor. Sizin işiniz zor. Cocukluktan gelen manipülasyon ve onunla şekillenmiş bağımlı kişiliğiniz var. Sizi terapi ve para kazanmak toparlar.
 
Kendin ve çocuğun için çaba sarfet ve annenin sana dayattığı yükleri üzerinden at. Benimde annem bana karşı merhametsiz kendi kişiliğimi oluşturdum annem diye sadece hala tölerans gösteriyorum aramızda 1 yaş var hala yaşıyorum bende biz kendimiz için caba sarfetmedikce kimse bizim için birşey yapmayacak ki senin bide çocuğun var onun için kendin için anneni bi kenara atıp silip atmalısın. Bizim imtihanımızda buymuş. Rabbim kimseye kaldıramayacağı yükler vermez. Bi kadınsın ve başarabilirsin. Kendine inanmaktan başla. Annenin seni oluşturduğu kişiligi sil kendi kimliğini bul. Yeterince istediğinde başarıcaksın Rabbim yardım eder inan..
 
Kendin ve çocuğun için çaba sarfet ve annenin sana dayattığı yükleri üzerinden at. Benimde annem bana karşı merhametsiz kendi kişiliğimi oluşturdum annem diye sadece hala tölerans gösteriyorum aramızda 1 yaş var hala yaşıyorum bende biz kendimiz için caba sarfetmedikce kimse bizim için birşey yapmayacak ki senin bide çocuğun var onun için kendin için anneni bi kenara atıp silip atmalısın. Bizim imtihanımızda buymuş. Rabbim kimseye kaldıramayacağı yükler vermez. Bi kadınsın ve başarabilirsin. Kendine inanmaktan başla. Annenin seni oluşturduğu kişiligi sil kendi kimliğini bul. Yeterince istediğinde başarıcaksın Rabbim yardım eder inan..
Haklısınız. Benim anlamadığım önünde sonunda annenin evine gideceksin diyor. Hayır belki devletten yardım isteyeceğim bir ev bulacağım vs vs onada karışıyor onu yapamazsın şunu yapamazsın. Yıllardır bunun sıkıntısını yaşıyorum işte bu sebeplerden şuan burdayım. Anneme mesafe koyalım bak sınırı aşıyor bizi kötu etkiliyor oturup benimle anlaşacağına gidip onunla konuşuyor. Sonra yine suçlu ben oluyorum. Yazın Türkiyede aynı şekilde bosanmak istiyor o süre içinde benim annemde kalmam gerekiyor başka evine gidip kalacağım kimse yok. Annem olsa bile artık inanın görmek istemiyorum. Bir haftadır uğraşıyorum düzeltmek için çaba sarf ediyorum bu evlilik için.
 
Haklısınız. Benim anlamadığım önünde sonunda annenin evine gideceksin diyor. Hayır belki devletten yardım isteyeceğim bir ev bulacağım vs vs onada karışıyor onu yapamazsın şunu yapamazsın. Yıllardır bunun sıkıntısını yaşıyorum işte bu sebeplerden şuan burdayım. Anneme mesafe koyalım bak sınırı aşıyor bizi kötu etkiliyor oturup benimle anlaşacağına gidip onunla konuşuyor. Sonra yine suçlu ben oluyorum. Yazın Türkiyede aynı şekilde bosanmak istiyor o süre içinde benim annemde kalmam gerekiyor başka evine gidip kalacağım kimse yok. Annem olsa bile artık inanın görmek istemiyorum. Bir haftadır uğraşıyorum düzeltmek için çaba sarf ediyorum bu evlilik için.
Önce kendinize odaklanın. Size iyi gelmeyen herşeyden vazgeçin artık. Kendinize saygınız olsun. Ne de er ne ister bunlara önem verin. Kimseye boynunuzdan bağlı gibi hissetmeyin. Buraya devamli yazın günlük gibi iyi gelir.
 
Selam kizlar!

Umarim kendimi dogru ifade edebilirim
Ben 31 yasinda iki cocuk annesiyim evliyim (bosanma davasi actik) dogma buyume yurtdisinda yasiyorum kuzey avrupada. Hastalikli bir evde buyudum babam sizofreni, sinir ve seker hastasiydi (2010 da vefat ettti) annem gece gunduz calisan hic yerinde durmayan paranoyak kati kalpli bir kadindi ve hala öyle, sevgisini cok nadir gösterirdi. Yillarca kavga gurultu icinde buyudum saygi sevgi asla yoktu. Benim babamla aram iyiydi beni cok severdi ama annemden cok dayak, hakaret, sevgisizlik gördum. Okadar icine kapanik yasadim ki insanlarla neredeyse hic iletisim kuramiyordum hic dogru duzgun arkadasim olmadi annem sagolsun herkesten nefret ediyordu kimseyi begenmiyordu herkese ön yargiyla yaklasirdi. Asiri titiz ve temiz bir insandi ama hastalik boyutunda. 2010da babam vefat etti, bir kac ay sonra liseden mezun oldum. Gözumu acmadan hayata atilmadan beni turkiyeden bir akrabamiza verdi iki sene nisanli kaldik. Uzaktan birbirimizi tanimaya calistik. Ben zaten kim oldugunu az cok biliyordum. Evet iyi bir insan kötu diyemem asla iyide bir baba. Fakat bizim kökumuz hic bir zaman saglam olmadi. Yuzukler takilir takilmaz yurt disina dönuste annem parmagimdan yuzugumu cekti aldi. Neymis baba tarafindan akrabalardan gizleneckmis dugun yaklasinca tekrar takilacakmis. Evet sesimi cikaramadim evet sustum BEN ANNEMDEN COK KORKUYORDUM. Iliski nedir bilmezdim ask nedir bilmezdim bir erkekle nasil iletisim kurulur bilmezdim... Turkiyeye gitmeme musade etmedi halbuki dugun hazirliklari yapmak istiyordum orada bulunmak istiyordum. Yazin izinde cok tuhaf hareketler sergilerdi annem sanki bir tanecik kizini evlendirmiyordu bir is anlasmasi yapiyordu cok absurtt bir mihir yazdirdi bilmem kac bin euro vsvs. Esime karsi soguk davraniyordu cogu zaman yaninda kavga cikariyordu cok önemsiz detaylar yuzunden etmedigi lafi birakmiyordu surekli beni asagliyordu. Ve isin en kötu tarafadi biz annemle yasayacaktik yurtdisinda. Evim yoktu, isim yoktu, yasim 19 falandi babam yeni vefat etmisti ben aklim fikrim hic o olgunlukta calismadi. Inanin hic istemesem bile hayir diyemedim sanki dilime muhur vurulmustu korkuyordum... iki sene nisanli kaldik ve evlendik bu arada öylle dugun esimin ailesi ile ilgilli bir sorunum yok burda benim derdim sadece kendi tarafim. Esim buraya geldi ve biz sadece bir gun o evde yalniz kalabildik annem manevi teyzemde bir gece kaldi sonra benim izdirabim tekrar basladi, tartismalar hor görmeler, baski uygulamalar etmedigini birakmadi ama ben susamadim saygi sinirim kalmadi karsilik verdim ve kavga cikti surekkli. Ev konusu yurt disinda cok zor firma araciligi ile sirada beklmeyle oluyor seneler suruyor. Malesef evliligimiz temelinden sarsildi. Ben 3 ay sonra zaten hamile kaldim, asla yapmam dedigim seyi yaptim sirf biraz huzur buluruz diye cocuk yaptik:KK43:. Dogum depresyonu yasadim yillarca surdu o doktor bu doktor ilaclar uyku haplari derken butun dengem sasti... Artik aglama krizlerinden cikamiyordum... Benim hayllerim böyle degildi... Esim calisiyordu annem calisiyordu annemden zaten manevi destek alamiyordum iletisim prolemi var konusmaz etmz.. Manevi teyzem dedigim iki kisiyle konusrdum derdimi paylasmak icin. Bir sene sonra dayanilmaz hale geldi ve amcamin oglunu aradim dedim böyle olmuyor lutfen abi yardimici ol. Bir sekilde kiralik ev bulalim. Kiralik ev dedigim de firma araci ile degil o zaten imkansizdi, ancak birisinin satin aldigi ev ve "ikinci el" kiralama gibi dusunun.. Amcamin oglu elinden geleni yapti kendisi bir ev satin aldi ki burda ev fiyatlari milyonlar uzerinden satiliyor en kötusu bile ( yil 2015). Sirtimda korkularim, kaygilarim, mutsuzlugumla o eve tasindik. Otobusle esya tasidigimi hatirliyorum... Benim annemle sorunum hic bitmedi laf sokmalari evime karismalari surekli beni ezip uste cikmasi...
Öyle yada böyle yillar gecti... Ailevi sorunlar cikti esimle uyusmazlik, farkli hayat tarzlari. Ben tek buyudum kardesim yok icine kapanik ve asosyal bir insan olarak, normal aile iliskileri bilmem anne babadan manevi anlamda bir sey görmedim her ne kadar babamla öyle buyuk sorunlar yasamasakda. Esim ise tam tersi kalabalik bir aile saglam akilli bir anne baba kardesler surekli ic ice bir hayat.
Cok bocaladik, cok psikolojik sIkIntIlar yasadim, cok yalniz kaldim her ne kadar esim destek olmaya calissada yillar gectikce aramiz acildi, 2017de bir kizimiz oldu supriz bir sekilde. Kendime bakamadim onlarla hep onlarla ilgilendim. Calismak istedim ama surekli korkularim vardi sanki annemin gölgesi ensemde o yalnizliga o mecburiyetlere hapsoldum... Sen kadinsin böyle ol sen eşsin söyle ol aman onu yapma bunu söyleme vs vs basma kaliplar...

Yillar sonra evimizi aldik cok zor sartlarda, ama evliligimizde sorunlar bitmedi olmadi iste simdi bosanma davasi actik bekliyoruz. Annem hala ayni sadece kendini dusunen bir bencil, ve kendi menfaati ugruna ugrasan bir kadin. Ben hala ayaklari yere saglam basan bir kadin degilim. Cok cabaliyorum kendimce ugrasiyorum, is buluyum onu yapayim bunu yapayim. Ama esim kararli bikmis iyice benden sorunlarimdan surekli gecmisde olanlarla yasamamdan.. Kararli ayrilacak.. Kizlar ben bu ulkede özgur bir birey olamadim korktumm korktum hep korktum annemin tavirlarindan ön yargilarindan oje suren bir kadini bile o.... gibi göremsinden igrenc kaliplarindannn biktiiimmmm. Evliligimin bitmesinde cok payi var. Ben cok dusundum, annemin evine gidemem ezer atar beni. Evden cikamam, bir sure calistim ve yine issiz kaldim yetmiyorda cok pahali hayat.. Sartlar zorlasti, gözum kitaplarimda neden okumuyorsun diyorum ama onuda baslayip yarida birakiyorum... Esim aslinda hep calisip para kazanmami istedi.. biz cok dönduk ucurumun kenarindan ama en sonunda oda pes etti fakat dusunuyorum yuvayi yikmaya deger mi? Verdigim ve tutamadigim sözler? hep bosa gitti. Bende calisicagim bende yaprim dediklerim hep havada kaldi? Lutfen annemle mesafe kuralim yeter artik dedim, hayir dedi hep. Evini temizle cocuklarina bak dendi hep. Terbiyesinden sen sorumlusun dedi esim hep. Ben görevi yapiyorum gece gunduz caliisyorum dedi :KK43: Ben nasil bir yol izleyim ? Yalnizim caresizim ve cok bocaliyorum..
Eşinizle görüşüp Türkiye ye dönme fikrini sorabilirsiniz.
 
Haklısınız. Benim anlamadığım önünde sonunda annenin evine gideceksin diyor. Hayır belki devletten yardım isteyeceğim bir ev bulacağım vs vs onada karışıyor onu yapamazsın şunu yapamazsın. Yıllardır bunun sıkıntısını yaşıyorum işte bu sebeplerden şuan burdayım. Anneme mesafe koyalım bak sınırı aşıyor bizi kötu etkiliyor oturup benimle anlaşacağına gidip onunla konuşuyor. Sonra yine suçlu ben oluyorum. Yazın Türkiyede aynı şekilde bosanmak istiyor o süre içinde benim annemde kalmam gerekiyor başka evine gidip kalacağım kimse yok. Annem olsa bile artık inanın görmek istemiyorum. Bir haftadır uğraşıyorum düzeltmek için çaba sarf ediyorum bu evlilik için.
Buna sizden ayrılmak isteyen eşinizin karar vermesine neden izin veriyorsunuz ? Ayrıldıktan sonra istediğiniz yerde yaşarsınız ama siz yönetilmeye alışık olduğunuz için kabuğunuzdan çıkamıyorsunuz.
Artık büyümenin vakti geldi, biraz kendinize güvenin sonrasında gerisi gelir zaten.
 
Selam kizlar!

Umarim kendimi dogru ifade edebilirim
Ben 31 yasinda iki cocuk annesiyim evliyim (bosanma davasi actik) dogma buyume yurtdisinda yasiyorum kuzey avrupada. Hastalikli bir evde buyudum babam sizofreni, sinir ve seker hastasiydi (2010 da vefat ettti) annem gece gunduz calisan hic yerinde durmayan paranoyak kati kalpli bir kadindi ve hala öyle, sevgisini cok nadir gösterirdi. Yillarca kavga gurultu icinde buyudum saygi sevgi asla yoktu. Benim babamla aram iyiydi beni cok severdi ama annemden cok dayak, hakaret, sevgisizlik gördum. Okadar icine kapanik yasadim ki insanlarla neredeyse hic iletisim kuramiyordum hic dogru duzgun arkadasim olmadi annem sagolsun herkesten nefret ediyordu kimseyi begenmiyordu herkese ön yargiyla yaklasirdi. Asiri titiz ve temiz bir insandi ama hastalik boyutunda. 2010da babam vefat etti, bir kac ay sonra liseden mezun oldum. Gözumu acmadan hayata atilmadan beni turkiyeden bir akrabamiza verdi iki sene nisanli kaldik. Uzaktan birbirimizi tanimaya calistik. Ben zaten kim oldugunu az cok biliyordum. Evet iyi bir insan kötu diyemem asla iyide bir baba. Fakat bizim kökumuz hic bir zaman saglam olmadi. Yuzukler takilir takilmaz yurt disina dönuste annem parmagimdan yuzugumu cekti aldi. Neymis baba tarafindan akrabalardan gizleneckmis dugun yaklasinca tekrar takilacakmis. Evet sesimi cikaramadim evet sustum BEN ANNEMDEN COK KORKUYORDUM. Iliski nedir bilmezdim ask nedir bilmezdim bir erkekle nasil iletisim kurulur bilmezdim... Turkiyeye gitmeme musade etmedi halbuki dugun hazirliklari yapmak istiyordum orada bulunmak istiyordum. Yazin izinde cok tuhaf hareketler sergilerdi annem sanki bir tanecik kizini evlendirmiyordu bir is anlasmasi yapiyordu cok absurtt bir mihir yazdirdi bilmem kac bin euro vsvs. Esime karsi soguk davraniyordu cogu zaman yaninda kavga cikariyordu cok önemsiz detaylar yuzunden etmedigi lafi birakmiyordu surekli beni asagliyordu. Ve isin en kötu tarafadi biz annemle yasayacaktik yurtdisinda. Evim yoktu, isim yoktu, yasim 19 falandi babam yeni vefat etmisti ben aklim fikrim hic o olgunlukta calismadi. Inanin hic istemesem bile hayir diyemedim sanki dilime muhur vurulmustu korkuyordum... iki sene nisanli kaldik ve evlendik bu arada öylle dugun esimin ailesi ile ilgilli bir sorunum yok burda benim derdim sadece kendi tarafim. Esim buraya geldi ve biz sadece bir gun o evde yalniz kalabildik annem manevi teyzemde bir gece kaldi sonra benim izdirabim tekrar basladi, tartismalar hor görmeler, baski uygulamalar etmedigini birakmadi ama ben susamadim saygi sinirim kalmadi karsilik verdim ve kavga cikti surekkli. Ev konusu yurt disinda cok zor firma araciligi ile sirada beklmeyle oluyor seneler suruyor. Malesef evliligimiz temelinden sarsildi. Ben 3 ay sonra zaten hamile kaldim, asla yapmam dedigim seyi yaptim sirf biraz huzur buluruz diye cocuk yaptik:KK43:. Dogum depresyonu yasadim yillarca surdu o doktor bu doktor ilaclar uyku haplari derken butun dengem sasti... Artik aglama krizlerinden cikamiyordum... Benim hayllerim böyle degildi... Esim calisiyordu annem calisiyordu annemden zaten manevi destek alamiyordum iletisim prolemi var konusmaz etmz.. Manevi teyzem dedigim iki kisiyle konusrdum derdimi paylasmak icin. Bir sene sonra dayanilmaz hale geldi ve amcamin oglunu aradim dedim böyle olmuyor lutfen abi yardimici ol. Bir sekilde kiralik ev bulalim. Kiralik ev dedigim de firma araci ile degil o zaten imkansizdi, ancak birisinin satin aldigi ev ve "ikinci el" kiralama gibi dusunun.. Amcamin oglu elinden geleni yapti kendisi bir ev satin aldi ki burda ev fiyatlari milyonlar uzerinden satiliyor en kötusu bile ( yil 2015). Sirtimda korkularim, kaygilarim, mutsuzlugumla o eve tasindik. Otobusle esya tasidigimi hatirliyorum... Benim annemle sorunum hic bitmedi laf sokmalari evime karismalari surekli beni ezip uste cikmasi...
Öyle yada böyle yillar gecti... Ailevi sorunlar cikti esimle uyusmazlik, farkli hayat tarzlari. Ben tek buyudum kardesim yok icine kapanik ve asosyal bir insan olarak, normal aile iliskileri bilmem anne babadan manevi anlamda bir sey görmedim her ne kadar babamla öyle buyuk sorunlar yasamasakda. Esim ise tam tersi kalabalik bir aile saglam akilli bir anne baba kardesler surekli ic ice bir hayat.
Cok bocaladik, cok psikolojik sIkIntIlar yasadim, cok yalniz kaldim her ne kadar esim destek olmaya calissada yillar gectikce aramiz acildi, 2017de bir kizimiz oldu supriz bir sekilde. Kendime bakamadim onlarla hep onlarla ilgilendim. Calismak istedim ama surekli korkularim vardi sanki annemin gölgesi ensemde o yalnizliga o mecburiyetlere hapsoldum... Sen kadinsin böyle ol sen eşsin söyle ol aman onu yapma bunu söyleme vs vs basma kaliplar...

Yillar sonra evimizi aldik cok zor sartlarda, ama evliligimizde sorunlar bitmedi olmadi iste simdi bosanma davasi actik bekliyoruz. Annem hala ayni sadece kendini dusunen bir bencil, ve kendi menfaati ugruna ugrasan bir kadin. Ben hala ayaklari yere saglam basan bir kadin degilim. Cok cabaliyorum kendimce ugrasiyorum, is buluyum onu yapayim bunu yapayim. Ama esim kararli bikmis iyice benden sorunlarimdan surekli gecmisde olanlarla yasamamdan.. Kararli ayrilacak.. Kizlar ben bu ulkede özgur bir birey olamadim korktumm korktum hep korktum annemin tavirlarindan ön yargilarindan oje suren bir kadini bile o.... gibi göremsinden igrenc kaliplarindannn biktiiimmmm. Evliligimin bitmesinde cok payi var. Ben cok dusundum, annemin evine gidemem ezer atar beni. Evden cikamam, bir sure calistim ve yine issiz kaldim yetmiyorda cok pahali hayat.. Sartlar zorlasti, gözum kitaplarimda neden okumuyorsun diyorum ama onuda baslayip yarida birakiyorum... Esim aslinda hep calisip para kazanmami istedi.. biz cok dönduk ucurumun kenarindan ama en sonunda oda pes etti fakat dusunuyorum yuvayi yikmaya deger mi? Verdigim ve tutamadigim sözler? hep bosa gitti. Bende calisicagim bende yaprim dediklerim hep havada kaldi? Lutfen annemle mesafe kuralim yeter artik dedim, hayir dedi hep. Evini temizle cocuklarina bak dendi hep. Terbiyesinden sen sorumlusun dedi esim hep. Ben görevi yapiyorum gece gunduz caliisyorum dedi :KK43: Ben nasil bir yol izleyim ? Yalnizim caresizim ve cok bocaliyorum..
Göçmen bir ailenin adaptasyon sorununun nelere sebep olduğunu gördük yine
 
Bu konuda ki yaşı görmeseydim 10 maks 15 yaşında bir çocuk yazıyor zannederdim annenizin boynunuza bir suluk takması eksikmis bu kafayla giderseniz yakında oda olur kuzey Avrupa güney Avrupa hiç bilmem ama Türkiye şartlarından daha iyi olduğu kesindir ki eminim burda olduğu gibi orda da kadın sığınma evleri vardır gerekirse oraya gidin eşinizle ve annenizle görüşmeyin bunu kendiniz için yapamıyorsunuz bari 2 tane evladınız için yapın...
 
X