Merhabalar. Nerden başlasam bilemiyorum. Uzun olacak biraz. Kırgınım, üzgünüm... 8 senelik evliyim. 3 yaşını bu ay bitirmiş bir kızım var. Eşimle kaçarak evlendik. Ailemin haberi vardı eşimden ama gurur yaptı özellikle annem istemiyorum deyip kestirip attı. Ona araştır, al önüne konuş bi yanlışı yada sorunlu birşey görürsen bırakıcam tamam dedim. Annem kabul etmedi. İş inada bindi. Babam bu süreçte yurtdışında çalışıyordu. Bende salak gibi seviyorum ya, annemede inat olsun bigün bir kavga sonrası yaşadığım şehri terkettim.
Evlendik 15 ay kayınvalimle yaşadım. Dünya tatlısı bir insan kendisi. Hiç bir kötülüğünü görmedim. Bırakın kavgayı tartışmadık bile hiç. Eşim babasıyla anlaşamadı ve benim ailemin yaşadığı şehre geldik. Tabi ailemle zaten görüşüyordum ben küslük olmadı. Neyse taşındık çalıştık sıfırdan hayat kurduk. Bu süreçte eşim aileme karşı tavırlanmaya başladı. Ara ara tartışmalarımız oluyordu. Derken evliliğimizin 3. senesinde bebek için karar verdik kızıma hamile kaldım. Hayatımız tam anlamıyla alt üst oldu. Hamileliğimle beraber eşim değişmeye başladı. Benmle beraber temizlik yapan, muhabbet eden, neşeli adam gitti hiç bir işe elini sürmeyen, evde her kavgada küfür, hakaret eden, aşağılayan bir adam. Çok ayrıntılara girmiycem. Özetle dayak yedim defalarca. Saçlarımdan sürükleyip eve kilitledi. Kavgalarımızın birinde emine bulutun eşi tarafından katledildiği dönemdi. Bana senide emine bulut gibi keserim dedi. Sürekli olmamakla beraber siddet devam etti ve yakın sayılacak bir zamanda boşanmak konusundaki ciddiyetimi ona açtım. Daha öncede defalarca söylemiştim ama beni ciddiye almıyo ısrar edincede, kızımı almakla tehdit ediyordu. Neyse bir süredir şiddeti çıkardı hayatımızdan. Söz verdi son dayak yediğim seferde. Eğer bir daha olursa ya gitmene izin vericem yada ben gidicem diye. Dayak bitti ama küfür, hakaret, aşağılama, eleştiri kat kat arttı. Eğilip yerden çöp almayan adam evde yaptığım herşeyi ama herşeyi eleştiriyor. Temizlik, yemek asla beğenilmiyor. Sürekli ağzında bir laf evi b*k götürüyor. Hergün süpürdüğüm ev için kullandığı laf bu. Aşırı hareketli bi kızım var bütün günüm koşturmaca. Bu arada aramızda 7 yaş var. Hiç bir hizmetini aksatmadım. Ama yaranamadım adama. Ben daha çok çabaladıkça, o daha çok eleştirip, aşağılamaya başladı. Kızımıza aşırı düşkündü. Çocuğa bile katlanamıyor. Sürekli bağırıyor. Kızımın doğumgüni için anneme gelicektim zaten. Geçen aydan beri konuşulan konuydu. Geliceğim gün kavga, kıyamet. Bi şekilde geldim ve artık aileme herşeyi anlattım. Babam geri göndermek iatemiyor beni. Yani ailem arkamda. Planımız dün gelip, gece kalıp yarın taksiyle geri dönmemdi. Dün akşam aradım ve bikaç gün daha kalıcağımı söyledim. İkimizede biraz huzur gerek, kafa dinle sende dedim. Olay koptu. Beni asla dinlemedi zaten. Çıldırdı. Ağza alınmayacak küfürler, hakaretler. O kadar bağırıyor ki çığlık atıyor sanki. Ölüm tehditleri. Kızımı almakla tehditler. Yarım saat içinde taksiye atlayıp dönmemi yoksa kendini öldürüceğini ve beni surumlu tutucağını söyledi. Beni dinle diyorum. Ama asla kabul etmiyor. Yarım saat verdi dönmem için. Ama dönmedim. Tekrar konuşmadık. Tek istediğim biraz ara verip işlerin nasıl gittiğini görmekti. Nankör olmakla suçladı. Şuan dönmek istemiyorum çünkü ona güvenmiyorum. Onu terkediyorum olarak aldı bunu ve geri dönüşü yok dedi. Olmasın zaten ama bu kadar pisleşmesi çok korkunç. Onunla savaşmak istemiyorum. Çünkü gücüm yok. Evimi özledim şimdiden. Nolucak bilmiyorum. Araftayım sanki. Dua edin lütfen.