Annemden ve Ailemden Bıktım

Koalina

Başlangıç:62.5 Güncel:60.85 Hedef:48
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2010
17.477
32.647
Ayy yine ben...
Hafta sonu yaşanan saçma sapan bir olay yine bana patladı. Konuya yorum yapmadan önce ilk bilmeniz gereken olayı anlatayım.
Zamanında erkek kardeşim sabaha kadar oturduğu için(üniversitede) babam internetin kablosunu kesmiş sonra da gidip kapattırmış. Ertesi gün benim notları girmem lazım bir baktım internet yok haliyle sinir oldum. Tek derdiniz sabahlara kadar oturmasıysa bilgisayarı alın odasından dedim ama haksız bulunup evden kovuldum. Ben kiralık ev ararken babam geldi konuştu benimle, aile arasında olur böyle şeyler falan filan.. Neyse kaldım ama sonuç olarak internet lazım bana her zaman. Eve adıma hat çektirdim ve kendim kullanmaya başladım. Bir gün baktım babam şifreyi istiyor, ertesi gün baktım kardeşim kabloyla kendine çekmiş. Anneme de söyledim, bak kullanıyorlar, kullanmayın dersem ayıp olur, kullandırsam başımın etini yeme. Neyse kullansınlar dedi...2 senedir falan evin internetini ve ona bağlı telefonu kullanıyoruz. Toplamda 10 yıldır falan internetimiz vardı zaten.

Benim 7. sınıfta bir kardeşim var, 2 sene önce derece yapacak kadar iyiydi. Bir gün bir baktım bizimkiler ona notebook almışlar. Evde zaten bir masa üstü, benim laptop ve babamın notebook olmak üzere 3 tane bilgisayar var. O yaştaki çocuğa çok gereksiz bir şeydi ama alındı. Tabi alınınca kardeşim akşama kadar onun başından kalkmadı, söz geçirememişler. Geçenlerde de deneme olup ilk 100'e ancak girince kabak bana patladı. Ben getirmişim eve interneti o yüzden olmuş. E dedim bilgisayarı alın elinden çok mu zor bir şey...Sen karşısında oturup bilgisayarda takılınca konsantre olamaz canı çeker, çocuk napsın dedi annem. Neyse sonuç olarak benim evi ve evdeki kimseyi sevmediğimi, istemediğimi, yakın olmadığımı söyledi ve zırlayıp durma diyerek bitirdi. Ben de gittim ev telefonunu ve interneti kapattırdım, 200 ev telefonuna, 300 de internete cezam çıktı( kampanyalı olduğu için bütün verdikleri indirimleri aldılar) ve toplamda 500 ödedim.

Şimdi konuşmuyorum evdeki kimseyle ama annemin evdekilere de telefonda başka insanlara da arkamdan konuştuğunu duyuyorum. Evin en büyük çocuğu benim ve kendimi bildim bileli hep annemle sorunluyum, her şeyin suçlusu benim. Ben anne olsam herhalde evlenmesine az bir zaman kalmış ve son aylarını geçiren evladımı üzecek şeyler yapmazdım. Son günleri iyi ayrılalım diye düşünürdüm ama artık bendeki kredisini doldurdu annem. Bana karşı tutumları yüzünden annelik kavramından nefret eder oldum ve asla çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Ve son zamanlarımı nasıl geçireceğimi de bilmiyorum.
 
Son düzenleme:
Konularınıza baktığım kadarıyla aile hayatınız baya zor ve karmaşık.
Sizin neden bu kadar üstünüze geliyorlar ki, bilemedim :26: Alınmayın ama yoksa siz mi geçimsiz birisiniz.?
İnternet mevzunda haklısınız, kardeşinizin elinden pc'yi alsalardı böyle bir sorun çıkmazdı. Ki zaten artık internet bir ihtiyaç halini almışken sen internet bağlattın diye suçlu olamazsın. Sen de vın falan kullanırsın artık.
Evlenmene de az kalmış, inşallah eşinle kuracağın ailede daha mutlu olursun.:KK19:
 
Reddedici tutumu hatirliyor musun canim egitim de gormussundur.senin annen bana o tutumu hatirlatiyor hayirlisiyla bi ciksaydin su evden
 
ne kadar var evden çıkmana...
biraz daha sabırlı olmak zorundasın..
anlıyorum durumunu ama sayılı gün geçer gider..
allah yardım etsin..
aile işte atsan otılmıyo...
 
Konularınıza baktığım kadarıyla aile hayatınız baya zor ve karmaşık.
Sizin neden bu kadar üstünüze geliyorlar ki, bilemedim :26: Alınmayın ama yoksa siz mi geçimsiz birisiniz.?
İnternet mevzunda haklısınız, kardeşinizin elinden pc'yi alsalardı böyle bir sorun çıkmazdı. Ki zaten artık internet bir ihtiyaç halini almışken sen internet bağlattın diye suçlu olamazsın. Sen de vın falan kullanırsın artık.
Evlenmene de az kalmış, inşallah eşinle kuracağın ailede daha mutlu olursun.:KK19:

Ben kendimi bildim bileli yakın arkadaşlarımla hep annem hakkında dertleşirdim. İlkokuldaki bir çocuk ne derece geçimsiz olabilir ki? Annemi hiç bir zaman kalbimde hissetmiş değilim. Şu olayı hiç unutmam, küçükken annem bana da kardeşime de çikolata falan alırdı arada bir. Kardeşim hemen yerdi ben yemezdim sonradan açardım, kardeşimle onu da paylaşırdık. Bir kaç sene önce bana dedi ki sen küçükken de çok sinsi biriydin. Kardeşinin canı çeksin diye çikolatanı hemen yemez sonradan açardın...Kardeşimde ordaydı ve söyledi "iyi de onun çikolatasını da paylaşırdık biz" diye. İlkokuldan beri itekleyip dura dura ne derece geçimli biri olabilirm ki...Genellikle içine kapalı ve kendi sorunlarını kendi çözen, yardım almayı pek sevmeyen bir tipim.


Reddedici tutumu hatirliyor musun canim egitim de gormussundur.senin annen bana o tutumu hatirlatiyor hayirlisiyla bi ciksaydin su evden

Evet buna benziyor biraz annemin tutumu...

Allah insanı evladı ile sınamasın... Pek zor :KK43:

Annemin şu an sınandığı bir durum yok kaldı ki beni evlat olarak bile gördüğünden emin değilim. Sen evlenince kurban kesicem diyen ve bütün sülaleye duyuran bir insanda ne derece sevgi olabilir bana karşı?

 
ne kadar var evden çıkmana...
biraz daha sabırlı olmak zorundasın..
anlıyorum durumunu ama sayılı gün geçer gider..
allah yardım etsin..
aile işte atsan otılmıyo...

Atama açılırsa şubatta gidiyorum inşallah.
 
Ben kendimi bildim bileli yakın arkadaşlarımla hep annem hakkında dertleşirdim. İlkokuldaki bir çocuk ne derece geçimsiz olabilir ki? Annemi hiç bir zaman kalbimde hissetmiş değilim. Şu olayı hiç unutmam, küçükken annem bana da kardeşime de çikolata falan alırdı arada bir. Kardeşim hemen yerdi ben yemezdim sonradan açardım, kardeşimle onu da paylaşırdık. Bir kaç sene önce bana dedi ki sen küçükken de çok sinsi biriydin. Kardeşinin canı çeksin diye çikolatanı hemen yemez sonradan açardın...Kardeşimde ordaydı ve söyledi "iyi de onun çikolatasını da paylaşırdık biz" diye. İlkokuldan beri itekleyip dura dura ne derece geçimli biri olabilirm ki...Genellikle içine kapalı ve kendi sorunlarını kendi çözen, yardım almayı pek sevmeyen bir tipim.




Evet buna benziyor biraz annemin tutumu...



Annemin şu an sınandığı bir durum yok kaldı ki beni evlat olarak bile gördüğünden emin değilim. Sen evlenince kurban kesicem diyen ve bütün sülaleye duyuran bir insanda ne derece sevgi olabilir bana karşı?


Ayy o nasıl laf kurban kesicem falan :KK43: Hakkında hayırlısı olsun canım.. Az zamanın kalmış sabret anneni değiştiremezin artık. :KK76:
 
Ayy yine ben...
Hafta sonu yaşanan saçma sapan bir olay yine bana patladı. Konuya yorum yapmadan önce ilk bilmeniz gereken olayı anlatayım.
Zamanında erkek kardeşim sabaha kadar oturduğu için(üniversitede) babam internetin kablosunu kesmiş sonra da gidip kapattırmış. Ertesi gün benim notları girmem lazım bir baktım internet yok haliyle sinir oldum. Tek derdiniz sabahlara kadar oturmasıysa bilgisayarı alın odasından dedim ama haksız bulunup evden kovuldum. Ben kiralık ev ararken babam geldi konuştu benimle, aile arasında olur böyle şeyler falan filan.. Neyse kaldım ama sonuç olarak internet lazım bana her zaman. Eve adıma hat çektirdim ve kendim kullanmaya başladım. Bir gün baktım babam şifreyi istiyor, ertesi gün baktım kardeşim kabloyla kendine çekmiş. Anneme de söyledim, bak kullanıyorlar, kullanmayın dersem ayıp olur, kullandırsam başımın etini yeme. Neyse kullansınlar dedi...2 senedir falan evin internetini ve ona bağlı telefonu kullanıyoruz. Toplamda 10 yıldır falan internetimiz vardı zaten.

Benim 7. sınıfta bir kardeşim var, 2 sene önce derece yapacak kadar iyiydi. Bir gün bir baktım bizimkiler ona notebook almışlar. Evde zaten bir masa üstü, benim laptop ve babamın notebook olmak üzere 3 tane bilgisayar var. O yaştaki çocuğa çok gereksiz bir şeydi ama alındı. Tabi alınınca kardeşim akşama kadar onun başından kalkmadı, söz geçirememişler. Geçenlerde de deneme olup ilk 100'e ancak girince kabak bana patladı. Ben getirmişim eve interneti o yüzden olmuş. E dedim bilgisayarı alın elinden çok mu zor bir şey...Sen karşısında oturup bilgisayarda takılınca konsantre olamaz canı çeker, çocuk napsın dedi annem. Neyse sonuç olarak benim evi ve evdeki kimseyi sevmediğimi, istemediğimi, yakın olmadığımı söyledi ve zırlayıp durma diyerek bitirdi. Ben de gittim ev telefonunu ve interneti kapattırdım, 200 ev telefonuna, 300 de internete cezam çıktı( kampanyalı olduğu için bütün verdikleri indirimleri aldılar) ve toplamda 500 ödedim.

Şimdi konuşmuyorum evdeki kimseyle ama annemin evdekilere de telefonda başka insanlara da arkamdan konuştuğunu duyuyorum. Evin en büyük çocuğu benim ve kendimi bildim bileli hep annemle sorunluyum, her şeyin suçlusu benim. Ben anne olsam herhalde evlenmesine az bir zaman kalmış ve son aylarını geçiren evladımı üzecek şeyler yapmazdım. Son günleri iyi ayrılalım diye düşünürdüm ama artık bendeki kredisini doldurdu annem. Bana karşı tutumları yüzünden annelik kavramından nefret eder oldum ve asla çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Ve son zamanlarımı nasıl geçireceğimi de bilmiyorum.

ahh canım benim bu günler gelir geçer ama delerde geçer o da var ben evliyim hemen hemen bende benzer sorunlar yaşadım amam birşey söyliyimmi anne gibi kimse olamaz o seni korur herzaman ilerde anlarsın bende zamanında çok eve çıkmak için araştırdım ettim sana tavsiyem kimse ile muhatap olma kafanı dinle çünkü çözülmüyor sorunlar kendini üzdüğünle kalırsınayrıca sen çocuk doğur ki ozaman anneliğin nasıl birşey olduğunu tatarsın en kötü günün böyle olsun üzülme
 
Bir de yakında evlenecek olmama rağmen ne yatak odası ne nevresim ne de kına gecesi için salon konuşuldu. Daha doğrusu annem bana "e sen gidince al yatak odasını" gibi şeyler söyleyerek almayacaklarının mesajını verdi.
Bir hafta önce de sofrada "2-3 sene sonra yazlığı satarım üzerine de babanın emekli ikramiyesini koyup kardeşine ev alırız" dedi. Daha kardeşim üniversiteyi bitirmedi, askere gitmedi, işi bile yok, evlenmedi. Ne evi yahu? Bana bir çöp yapmak istemeyip kardeşime ev alacak olması da çok zoruma gitti. Hani ileride bakarsın durumu olmaz, evlidir iş bulamaz falan alırsın ama daha hayata atılmamış birine ev almayı planlamak...Bir kaç ay sonra evleneceği belli olan kızına ise hiç bir planı olmamak nedir?
Ailem kına gecesini falan şubatta yapmak istemeyince biz de herkes gibi önceden nikahı kıyalım, atama çıkarsa gelinlikle tekrar sahte nikah yapılır düşüncesindeydik. İmza atarken bile gelmeyceklermiş. Ne gerek var biz gelinlikle olana geliriz, o kadar masraf yapamayız gibi şeyler söyledi.
Gelinlikli gelinliksiz, nikah bu yahu... Ben tek başıma mı olcam imza atarken, bu mu annelik, bu mu aile?
 
Ben kendimi bildim bileli yakın arkadaşlarımla hep annem hakkında dertleşirdim. İlkokuldaki bir çocuk ne derece geçimsiz olabilir ki? Annemi hiç bir zaman kalbimde hissetmiş değilim. Şu olayı hiç unutmam, küçükken annem bana da kardeşime de çikolata falan alırdı arada bir. Kardeşim hemen yerdi ben yemezdim sonradan açardım, kardeşimle onu da paylaşırdık. Bir kaç sene önce bana dedi ki sen küçükken de çok sinsi biriydin. Kardeşinin canı çeksin diye çikolatanı hemen yemez sonradan açardın...Kardeşimde ordaydı ve söyledi "iyi de onun çikolatasını da paylaşırdık biz" diye. İlkokuldan beri itekleyip dura dura ne derece geçimli biri olabilirm ki...Genellikle içine kapalı ve kendi sorunlarını kendi çözen, yardım almayı pek sevmeyen bir tipim.




Evet buna benziyor biraz annemin tutumu...



Annemin şu an sınandığı bir durum yok kaldı ki beni evlat olarak bile gördüğünden emin değilim. Sen evlenince kurban kesicem diyen ve bütün sülaleye duyuran bir insanda ne derece sevgi olabilir bana karşı?


Öncelikle yaşadığınız olay birçok kişiye çokta yabancı değil bana kalırsa.. Jenerasyon farkı,kuşak çatışması,iletişim eksikliği..vb. aile içi çatışmaların en büyük sebebi ne yazık ki :KK43: Benzer bir durumu bende yaşıyorum babayla alakalı ama sizin mevzular bizimkilerin yanında çok basit kaldı. Böylesi bir sebepten annenizin bu şekilde bir tavır takınmasına anlam veremedim. İnsan anne babasını seçemiyor ne yazık ki =( Bende atamaları bekliyorum doğrusu. Atamam olmazsa da gitme niyetindeyim. Bir evlat olarak aileden uzaklaşmayı istemek,bunun için dua etmek hatta ve hatta adaklar adamak bana utanç verici gelse de ne yazık ki bu duruma geliyoruz bir süre sonra. Umarım en kısa zamanda sıkıntılarınızı aşabilirsiniz. Size tavsiyem güçlü olun,sağlam durum ve gerekmedikçe aile fertleriyle iletişime geçmeyin. Kafanız daha rahat olacaktır eminim :KK34:
 
Bir de yakında evlenecek olmama rağmen ne yatak odası ne nevresim ne de kına gecesi için salon konuşuldu. Daha doğrusu annem bana "e sen gidince al yatak odasını" gibi şeyler söyleyerek almayacaklarının mesajını verdi.
Bir hafta önce de sofrada "2-3 sene sonra yazlığı satarım üzerine de babanın emekli ikramiyesini koyup kardeşine ev alırız" dedi. Daha kardeşim üniversiteyi bitirmedi, askere gitmedi, işi bile yok, evlenmedi. Ne evi yahu? Bana bir çöp yapmak istemeyip kardeşime ev alacak olması da çok zoruma gitti. Hani ileride bakarsın durumu olmaz, evlidir iş bulamaz falan alırsın ama daha hayata atılmamış birine ev almayı planlamak...Bir kaç ay sonra evleneceği belli olan kızına ise hiç bir planı olmamak nedir?
Ailem kına gecesini falan şubatta yapmak istemeyince biz de herkes gibi önceden nikahı kıyalım, atama çıkarsa gelinlikle tekrar sahte nikah yapılır düşüncesindeydik. İmza atarken bile gelmeyceklermiş. Ne gerek var biz gelinlikle olana geliriz, o kadar masraf yapamayız gibi şeyler söyledi.
Gelinlikli gelinliksiz, nikah bu yahu... Ben tek başıma mı olcam imza atarken, bu mu annelik, bu mu aile?

Çok üzüldüm yaşadıklarına anneden böyle bir tavır görmek zor olsa gerek.Bizde de ufaktan yaşanıyor ama anneliğine veriyorum ve gülüp geçiyorum açıkcası, henüz bu kadar ileri gitmedi benim annem.Ama bana soracak olursan çok dinleme kendini ve annenle tüm bunları paylaş belki farkında olmadan seni kırıyordur?
 
Öncelikle yaşadığınız olay birçok kişiye çokta yabancı değil bana kalırsa.. Jenerasyon farkı,kuşak çatışması,iletişim eksikliği..vb. aile içi çatışmaların en büyük sebebi ne yazık ki :KK43: Benzer bir durumu bende yaşıyorum babayla alakalı ama sizin mevzular bizimkilerin yanında çok basit kaldı. Böylesi bir sebepten annenizin bu şekilde bir tavır takınmasına anlam veremedim. İnsan anne babasını seçemiyor ne yazık ki =( Bende atamaları bekliyorum doğrusu. Atamam olmazsa da gitme niyetindeyim. Bir evlat olarak aileden uzaklaşmayı istemek,bunun için dua etmek hatta ve hatta adaklar adamak bana utanç verici gelse de ne yazık ki bu duruma geliyoruz bir süre sonra. Umarım en kısa zamanda sıkıntılarınızı aşabilirsiniz. Size tavsiyem güçlü olun,sağlam durum ve gerekmedikçe aile fertleriyle iletişime geçmeyin. Kafanız daha rahat olacaktır eminim :KK34:

Çok büyük olaylar değil zaten tek tek bakılınca ama bu tarz durumların 28 senedir sürdüğünü düşününce çok sinirim bozuluyor.
Kavgalar falan değil mesele annemin beni sevdiğini önemsediğini hissetmemem.
Anne nedir ne kadar kötü şeyler yaşasan da ilk çalacağın kapıdır, eli sırtındadır hep desteğini hissedersin falan. Bende ise tam tersi, bir olay olsa en son gideceğim insandır. Daha şimdiden bana; doğurursan gelmem, hastalanırsan çağırma, tek çocuğum sen değilsin evdekileri bırakamam gibi şeyler söylüyor. Zaten öyle bir niyetim yok ama böyle ters tutumları da zoruma gidiyor.
İnsan sürekli dışlanmaz ki.
Diğer aile fertleriyle bir sorunum yok diyebilirim hani her ailede olabilecek derecede normal durumlar ama annemle anlaşamadık bir türlü.
Böyle anlattığıma bakmayın bir tek bana karşı böyle, diğer aile fertlerine ve bütün sülalenin dertlerine koşar. Ben ise karşısında kaç kere ağlamış olmama rağmen bir kere sarılıp ağlama kızım dememiştir. Geçen bunu da söyledim, hangi derdime derman oldun ki şimdiye kadar dedim. Senin ne derdin oldu ki dedi.

28 yıldır ben bu sevgisizliği hissetmişim, 4 ay iyi davransa ne olur gerçi ama insan beklemiyor değil. Bir kaç ay güzel zaman geçirelim diyemez mi bir anne, bu kadar mı büyüktür nefreti.
 
Ayy yine ben...
Hafta sonu yaşanan saçma sapan bir olay yine bana patladı. Konuya yorum yapmadan önce ilk bilmeniz gereken olayı anlatayım.
Zamanında erkek kardeşim sabaha kadar oturduğu için(üniversitede) babam internetin kablosunu kesmiş sonra da gidip kapattırmış. Ertesi gün benim notları girmem lazım bir baktım internet yok haliyle sinir oldum. Tek derdiniz sabahlara kadar oturmasıysa bilgisayarı alın odasından dedim ama haksız bulunup evden kovuldum. Ben kiralık ev ararken babam geldi konuştu benimle, aile arasında olur böyle şeyler falan filan.. Neyse kaldım ama sonuç olarak internet lazım bana her zaman. Eve adıma hat çektirdim ve kendim kullanmaya başladım. Bir gün baktım babam şifreyi istiyor, ertesi gün baktım kardeşim kabloyla kendine çekmiş. Anneme de söyledim, bak kullanıyorlar, kullanmayın dersem ayıp olur, kullandırsam başımın etini yeme. Neyse kullansınlar dedi...2 senedir falan evin internetini ve ona bağlı telefonu kullanıyoruz. Toplamda 10 yıldır falan internetimiz vardı zaten.

Benim 7. sınıfta bir kardeşim var, 2 sene önce derece yapacak kadar iyiydi. Bir gün bir baktım bizimkiler ona notebook almışlar. Evde zaten bir masa üstü, benim laptop ve babamın notebook olmak üzere 3 tane bilgisayar var. O yaştaki çocuğa çok gereksiz bir şeydi ama alındı. Tabi alınınca kardeşim akşama kadar onun başından kalkmadı, söz geçirememişler. Geçenlerde de deneme olup ilk 100'e ancak girince kabak bana patladı. Ben getirmişim eve interneti o yüzden olmuş. E dedim bilgisayarı alın elinden çok mu zor bir şey...Sen karşısında oturup bilgisayarda takılınca konsantre olamaz canı çeker, çocuk napsın dedi annem. Neyse sonuç olarak benim evi ve evdeki kimseyi sevmediğimi, istemediğimi, yakın olmadığımı söyledi ve zırlayıp durma diyerek bitirdi. Ben de gittim ev telefonunu ve interneti kapattırdım, 200 ev telefonuna, 300 de internete cezam çıktı( kampanyalı olduğu için bütün verdikleri indirimleri aldılar) ve toplamda 500 ödedim.

Şimdi konuşmuyorum evdeki kimseyle ama annemin evdekilere de telefonda başka insanlara da arkamdan konuştuğunu duyuyorum. Evin en büyük çocuğu benim ve kendimi bildim bileli hep annemle sorunluyum, her şeyin suçlusu benim. Ben anne olsam herhalde evlenmesine az bir zaman kalmış ve son aylarını geçiren evladımı üzecek şeyler yapmazdım. Son günleri iyi ayrılalım diye düşünürdüm ama artık bendeki kredisini doldurdu annem. Bana karşı tutumları yüzünden annelik kavramından nefret eder oldum ve asla çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Ve son zamanlarımı nasıl geçireceğimi de bilmiyorum.
anladığım kadarıyla çalışıyorsun ekonomik özgürlüğün var. git evini ayır kimseyle kavgaya gürültüye gerek yok. annen babanda olsa bazen insanların yıldızları tutmuyor anlaşamıyorlar. komşu gibi yeteri kadar gidip gelinir arada saygı olur . sen de fazla muhattap olmamış olursun canını sıkmamış olursun tatlım. çocuğun canı çekermişmişmişşş böyle saçma şey görmedim !!!. anne baba olarak her çocuğun yerini konumunu bildirmesi gerekir. büyük büyüklüğünü küçükte küçüklüğünü bilecek. yani herkes evdeki saygısını ve sırasını bilecek. abiye ablaya nasıl davranılır çocuğa nasıl davranılır bilinmeli. evin en küçüğünün hatasını alıp sana patlatırlarsa o çocuk bunu farkeder ve suçunu başkalarına yüklececek şeyler yapmaya başlar.. iyi günler..
 
Kardeşine ev almayı düşünüp senin nikahına gelmeyi masraf görmeleri bence normal değil :KK53: Açık açık konuşmayı dene yani böyle ayrım yapılmaması gerekiyor.
 
Çok büyük olaylar değil zaten tek tek bakılınca ama bu tarz durumların 28 senedir sürdüğünü düşününce çok sinirim bozuluyor.
Kavgalar falan değil mesele annemin beni sevdiğini önemsediğini hissetmemem.
Anne nedir ne kadar kötü şeyler yaşasan da ilk çalacağın kapıdır, eli sırtındadır hep desteğini hissedersin falan. Bende ise tam tersi, bir olay olsa en son gideceğim insandır. Daha şimdiden bana; doğurursan gelmem, hastalanırsan çağırma, tek çocuğum sen değilsin evdekileri bırakamam gibi şeyler söylüyor. Zaten öyle bir niyetim yok ama böyle ters tutumları da zoruma gidiyor.
İnsan sürekli dışlanmaz ki.
Diğer aile fertleriyle bir sorunum yok diyebilirim hani her ailede olabilecek derecede normal durumlar ama annemle anlaşamadık bir türlü.
Böyle anlattığıma bakmayın bir tek bana karşı böyle, diğer aile fertlerine ve bütün sülalenin dertlerine koşar. Ben ise karşısında kaç kere ağlamış olmama rağmen bir kere sarılıp ağlama kızım dememiştir. Geçen bunu da söyledim, hangi derdime derman oldun ki şimdiye kadar dedim. Senin ne derdin oldu ki dedi.

28 yıldır ben bu sevgisizliği hissetmişim, 4 ay iyi davransa ne olur gerçi ama insan beklemiyor değil. Bir kaç ay güzel zaman geçirelim diyemez mi bir anne, bu kadar mı büyüktür nefreti.

Çok iyi anlıyorum sizi.. Diğer arkadaşa da katılıyorum. Eğer şartlarınız müsaitse evinizi ayırın derim. Ya da atama sonuçlarına göre karar verin.. Bu konu üzerinde de daha fazla düşünmeyin bence. Olmayınca olmuyor işte. Ana-baba da olsa yıldızlarınız barışmadığı sürece olmuyor. Sonra yılların birikmişliği bir yerde patlak veriyor işte..
 
anladığım kadarıyla çalışıyorsun ekonomik özgürlüğün var. git evini ayır kimseyle kavgaya gürültüye gerek yok. annen babanda olsa bazen insanların yıldızları tutmuyor anlaşamıyorlar. komşu gibi yeteri kadar gidip gelinir arada saygı olur . sen de fazla muhattap olmamış olursun canını sıkmamış olursun tatlım. çocuğun canı çekermişmişmişşş böyle saçma şey görmedim !!!. anne baba olarak her çocuğun yerini konumunu bildirmesi gerekir. büyük büyüklüğünü küçükte küçüklüğünü bilecek. yani herkes evdeki saygısını ve sırasını bilecek. abiye ablaya nasıl davranılır çocuğa nasıl davranılır bilinmeli. evin en küçüğünün hatasını alıp sana patlatırlarsa o çocuk bunu farkeder ve suçunu başkalarına yüklececek şeyler yapmaya başlar.. iyi günler..

Keşke evimi ayırabilsem ama nişanlımla ev aldık ve konut kredisi ödüyoruz. Çok bir para kalmıyor bana belki pansiyonda falan kalabilirim ancak...
Benden 3 yaş küçük olan kardeşim üniversiteye hazırlanırken bana televizyon bile izletmezlerdi. Ben o zamanlar üniversitedeyim ve Avrupa Yakası vardı çok severdim, izletmezdi bana kardeşin de görür gelir aklı kalır şimdi diye. Hep beni bir şeylerden mahrum etti ama benim için kimse bir şeylerden mahrum kalmadı...


Kardeşine ev almayı düşünüp senin nikahına gelmeyi masraf görmeleri bence normal değil :KK53: Açık açık konuşmayı dene yani böyle ayrım yapılmaması gerekiyor.

Açık açık konuşulmuyor benim annemle. Bu durum nedir desem maddi beklentin mi var bizden diye geri döner bana

 
ahh canım benim bu günler gelir geçer ama delerde geçer o da var ben evliyim hemen hemen bende benzer sorunlar yaşadım amam birşey söyliyimmi anne gibi kimse olamaz o seni korur herzaman ilerde anlarsın bende zamanında çok eve çıkmak için araştırdım ettim sana tavsiyem kimse ile muhatap olma kafanı dinle çünkü çözülmüyor sorunlar kendini üzdüğünle kalırsınayrıca sen çocuk doğur ki ozaman anneliğin nasıl birşey olduğunu tatarsın en kötü günün böyle olsun üzülme

Canım ben bugüne kadar annemden bir yardım görmedim. Tam tersi hep beni rezil etme derdinde oldu, istemeye geldikleri gün bile, benim kızım evlenilecek kız değil, yemek bilmez iş bilmez söyleyeyim de sonradan sorun olmasın gibi saçmaladı. Ne gereği var yani böyle şeylerin.
Ama bakarsan karnımızı doyuruyor bir şeyimiz eksik değil süper anne. Kaç gündür odamdan çıkmıyorum sadece işe gidip geliyorum, odamda öyle marketten aldığım krakerleri falan yiyorum gelip de konuşmuyor bile. Ben olsam çatlarım evin bir ferdi odasına kapanıyor ve üzgün üstelik de benim çocuğum.
 
Canım ben bugüne kadar annemden bir yardım görmedim. Tam tersi hep beni rezil etme derdinde oldu, istemeye geldikleri gün bile, benim kızım evlenilecek kız değil, yemek bilmez iş bilmez söyleyeyim de sonradan sorun olmasın gibi saçmaladı. Ne gereği var yani böyle şeylerin.
Ama bakarsan karnımızı doyuruyor bir şeyimiz eksik değil süper anne. Kaç gündür odamdan çıkmıyorum sadece işe gidip geliyorum, odamda öyle marketten aldığım krakerleri falan yiyorum gelip de konuşmuyor bile. Ben olsam çatlarım evin bir ferdi odasına kapanıyor ve üzgün üstelik de benim çocuğum.

okudukça böyle :KK53::KK53::KK53: oldum.
biliyordum annenle sorunları ama bu derece ayrımcılık yapması kabul edilebilir değil.
annen daha da değişmez.
demek sana karşı böyle bir tutum geliştirmiş doğduğundan beri.
bence uğraşma daha fazla. belki uzağa gidince kıymete binersin.

ben babamlara evde yardımcı olayım diye uğraşıp duruyorum ama senin bize faydan yok, huzurevine gidicez annenle, kafamı bozuyorsun diyor.
ama kendisine her daim ters konuşan, telefon bile etmeye üşenen, tatillerde eve döndüğünde 2 kelime etmeyen, hatta kendisine bi laf söylendiğinde bağırıp çağıran kardeşime paşa oğlum diyor.

iyi olmayacaksın şu hayatta...
 
okudukça böyle :KK53::KK53::KK53: oldum.
biliyordum annenle sorunları ama bu derece ayrımcılık yapması kabul edilebilir değil.
annen daha da değişmez.
demek sana karşı böyle bir tutum geliştirmiş doğduğundan beri.
bence uğraşma daha fazla. belki uzağa gidince kıymete binersin.

ben babamlara evde yardımcı olayım diye uğraşıp duruyorum ama senin bize faydan yok, huzurevine gidicez annenle, kafamı bozuyorsun diyor.
ama kendisine her daim ters konuşan, telefon bile etmeye üşenen, tatillerde eve döndüğünde 2 kelime etmeyen, hatta kendisine bi laf söylendiğinde bağırıp çağıran kardeşime paşa oğlum diyor.

iyi olmayacaksın şu hayatta...

Aynen bizde de durum bu.
Erkek kardeşim iyidir falan ama bildiğini okur ve çok para harcar. Bense maaşlı bir insanım daha bu sene kredi ödemelerim ve harcamalarım bitmişti eve bir şeyler almaya başladım (ufak halı, süpürge gibi ıvır zıvır şeyler), her seferinde ben sorumsuz ve para harcamayı bilmeyen oldum. Bir kaç gün önce annemin doğum günüydü, gittim pasta aldım ve tek hatırlayıp kutlayan ben oldum kimsenin umrunda olmadı ama azarı yine ben işittim.
Anlamıyorum ben bu işten bir şey, gerçekten iyi olmayacaksın.
 
X