Merhaba, yine burada buldum kendimi. Daha önce de konu açıp yazmıştım. Ailemin sadece akraba olduğu için kabul etmediği erkek arkadaşım ve bunun için okulumu bitiriyor olmalarıyla ilgili. 1 senedir devam ediyordu ilişkimiz ve annemler öğrendiği an şehir dışında üniversite okuduğum için ve o da o şehirde olduğu için okul hayatımı bitirme kararı aldılar. Bu dönem online olduğu için devam edebiliyorum şu an ama ne olacağı belli değil ilerisiyle ilgili. Erkek arkadaşımın yanına gitmekten ve okuluma devam edip bitirmekten başka bir çarem yoktu gözümde. Ama sabredip akışına bırakmak istedim biraz. Ailemle konuşmaya ikna etmeye çalıştım, önyargılı olduklarını anlatmaya çalıştım. 2 ay oldu telefonumu vermiyorlar benimle konuşmuyorlar tek dışarı salmıyorlar ve çok mutsuz bir dönemden geçiyorum erkek arkadaşımı da çok özlüyorum bir anda bitti her şey.
Geçen hafta annemle bir tartışma yaşadık ve ben aklımdan çıkaramıyorum sözlerini. Erkek arkadaşımla birlikte oldum kendi isteğimle ve pişmanlık da duymuyorum bundan. Bunun sadece beni ilgilendirecek bir durum olduğunu ve annem bile olsa bunun benim özel hayatım olduğunu düşünüp savunuyorum ona karşı. Annemin bunu öğrendiğinden beri her tartışmada bana bu konuda ettiği lafları kaldıramıyorum artık. Geçen tartışmamızda "madem bu kadar meraklıydın artık yat herkesin altına açtın önünü" , "ben seni böyle or*spuluklarını görmek için yetiştirmedim" , "ahlaksız, namussuz" , "sen böyle bir kızsan seni kerhaneye verseydik keşke" , "artık dul kadından farkın kalmadı ilerde de zengin bir adam bulur metresi olursun en fazla masadan paranı alırsın, kimse istemez seni" cümlelerini duydum ondan. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi davranıyor ama ben bu duyduklarımı hala yediremiyorum kendime. Bunları hak edecek bir şey yapmadım ona bunu saygıyla anlatmaya izah etmeye çalışıyorum ama olmuyor. Bu evde duramıyorum artık. Aklımdaki gitme düşüncesi çok daha yer kaplamaya başladı. Okuduğum şehre gidip erkek arkadaşımla okuluma da devam edip bitirip belki evlenip sonrasında hayatımı kurmak istiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım bir akıl verin..
Geçen hafta annemle bir tartışma yaşadık ve ben aklımdan çıkaramıyorum sözlerini. Erkek arkadaşımla birlikte oldum kendi isteğimle ve pişmanlık da duymuyorum bundan. Bunun sadece beni ilgilendirecek bir durum olduğunu ve annem bile olsa bunun benim özel hayatım olduğunu düşünüp savunuyorum ona karşı. Annemin bunu öğrendiğinden beri her tartışmada bana bu konuda ettiği lafları kaldıramıyorum artık. Geçen tartışmamızda "madem bu kadar meraklıydın artık yat herkesin altına açtın önünü" , "ben seni böyle