- 17 Aralık 2015
- 26.677
- 48.635
- 598
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Annemden çok yoruldum
- Konu Sahibi Louder
- Başlangıç Tarihi
- 15 Ocak 2018
- 2.670
- 4.840
- 83
Şimdi düşünüyorum da ben boşanalı 1,5 sene kadar olacak. 4,5 yaşında da bir oğlum var. Bu süre içinde hayatımda kimse olmadı ve olmayacak da... Bazen acaba biri olsa desem bile bunu yapamam , oğlum 7/24 benimle birlikte , bir başkasına ayırabilecek ne zamanım ne de enerjim var , ileride bir gün oğluma ben kendimi sana feda ettim deme hakkım var mı ? Kesinlikle yok çünkü bu yaşam şekli benim tercihim ve hayatta ki tek önceliğim onun mutluluğu... İleride evlenir ve beni hayatından uzak tutmak isterse de yeter ki o mutlu olsun diye uzak dururum. Gerekirse bir bakım evinde hayatımın son günlerini geçiririm ama yine de evladımın mutluluğuna gölge etmem. Bu hayatta ben mutlu olamadıysam bu benim hatalarımın sonucu suçlu da benim sorumlu da benim... Bu işte tek günahı olmayan benim dünyalar tatlısı yavrum ve benim elde edemediğim mutluluğu o elde etsin diye tüm ömrümü veririm...
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Ben de çok mutlu olacağı bir evlilik yapsın isterdim ancak asla yapmaz
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Oğlunuzla mutlu bir ömür diliyorum öncelikle, gerçek fedakarlık da bu değil mi zaten? Benim "bana hayatını ada" gibi bir tercihim, baskım olmamıştı ki, bunun acısını neden çekiyorum? Bu durum bir "acı" haline dönüştürülmeseydi, annem güzel güzel davransaydı ben de ona hayatımı adardım, ki adadım da çoook uzun zamandır. Ama annem şımarık bir çocuk gibi davranıyor ve en kötüsü sanırım bunun "sevimli, ilgi çekici" olduğunu zannediyor. Yani "ıyy yaşayamam ben öyle köy gibi yerde" dediği zaman elit ve sevimli olduğunu düşünüyor. Bu korkunç bir durum
- 15 Ocak 2018
- 2.670
- 4.840
- 83
Hiç canını sıkma su akar yolunu bulur. Sana tavsiyem nişanlına bunları elinden geldiğince yansıtma. Annen de kocaman kadın birazcık hayatının sorumluluğunu alsın , kendini de hiç suçlu yada sorumlu hissetme , yoluna bak , gelmek istemiyorsa gelmez , umarım çok huzurlu bir evliliğin olur da hiç yaşayamadığın gerçek aile ortamını ve sıcaklığını eşinle ve evlatlarınla yaşarsın. Sen iyi bir evlatsın , darısı başıma
- 17 Aralık 2015
- 26.677
- 48.635
- 598
annenizin emeklisi falan yokmu peki
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Var. Çok yüksek giderleri olan bir hayatımız var ve annem şu tavırda, "yani ben bi yüzük görünce almak isterim, çocuğuma para göndermek isterim (uzaktaki abimleri kastediyor)" ben maaşını evimizin giderlerine vermek zorundasın dedikçe bunları söyler. Hiç sesimi çıkarmadım bugüne kadar ama kullanılıyorum. Ben gelirim fazla olduğu için abimlere bakmak zorunda değilim ki.
- 18 Mart 2013
- 3.805
- 12.270
- 363
Offf canim benim ya sana sarilmak istedim su an. Lutfen kendine cok yuklenme. Konunun uzmani olmasam da, okuduklarim dogrultusunda annende narsistik kisilik bozuklugu olabilir gibi geldi cunku sana hissettirdigi bogucu, yikici duygular, senin sinirlarina saygi duymamasi, kendi keyfi icin senin hayatini harcayabilmesi... hepsi bana narsizmi hatirlatti.
Sucluluk duygusuyla mucadele etmek zordur bu yasadiklarin hic kolay degil. Biz sana suclulugunun gereksiz ve yersiz oldugunu anlatsak da senin vicdan azabin epey eskiye dayaniyor ve koklu. Bu yuzden belki sen de psikologa giip destek alabilirsin cunku sen de duygusal siddet magdurusun bence. Ve bunu tek basina ustlenmen zor olabilir gencecik bir insansin ve insanin en yakinindan boyle baskilar gormesi cok zor bir sey. Ama uzulme tamam mi icini ferah tut. Surekli "HAK ETMEDIGIM SUCLULUGU ISTEMIYORUM" cumlesini tekrar et kendi kendine. Internetten narsist annelerin kizlari ile ilgili yazilar oku. Sucluluktan ve uzuntuden depresiflikten kurtulmak icin her seyi yap. Oncelik sensin ve senin mutlulugun sen en guzel en mutlu hayati hak ediyorsun tamam mi bunu unutma sakin. Her sey yoluna girecek. Kardeslerini dusun annen onlara soz geciremeyince hayat durdu mu? Durmadi. Sana da bir sey olmayacak. Korkma. Sadece icinde seni bitiren duygulari, uzuntuyu, gereksiz suclulugu yeneceksin.
Sucluluk duygusuyla mucadele etmek zordur bu yasadiklarin hic kolay degil. Biz sana suclulugunun gereksiz ve yersiz oldugunu anlatsak da senin vicdan azabin epey eskiye dayaniyor ve koklu. Bu yuzden belki sen de psikologa giip destek alabilirsin cunku sen de duygusal siddet magdurusun bence. Ve bunu tek basina ustlenmen zor olabilir gencecik bir insansin ve insanin en yakinindan boyle baskilar gormesi cok zor bir sey. Ama uzulme tamam mi icini ferah tut. Surekli "HAK ETMEDIGIM SUCLULUGU ISTEMIYORUM" cumlesini tekrar et kendi kendine. Internetten narsist annelerin kizlari ile ilgili yazilar oku. Sucluluktan ve uzuntuden depresiflikten kurtulmak icin her seyi yap. Oncelik sensin ve senin mutlulugun sen en guzel en mutlu hayati hak ediyorsun tamam mi bunu unutma sakin. Her sey yoluna girecek. Kardeslerini dusun annen onlara soz geciremeyince hayat durdu mu? Durmadi. Sana da bir sey olmayacak. Korkma. Sadece icinde seni bitiren duygulari, uzuntuyu, gereksiz suclulugu yeneceksin.
- 24 Eylül 2010
- 5.885
- 18.925
- 448
Adı ne programın? Bayılırım böyle belgesellereYuvadan uçma zamanın gelmedi miannenin bohçan gibi peşinde ne işi var yahu gene destegini ol
tlc deki bağımlı anne evlatlar gibi çok tehlikeli
- 17 Aralık 2015
- 26.677
- 48.635
- 598
valla bundan sonra yuksek giderlerini kendisi karsilayacak ozaman
- 24 Eylül 2010
- 5.885
- 18.925
- 448
Sizin omuzlarınıza çok büyük bir yük yüklüyor. Böyle çok kadın var. Hep başka biri için bir şeyleri yapmıştır ya da başkası neden olmuştur. Size bu yükleri yüklemesine izin vermeyin. Önce şunu içselleştirin, herkes kendi seçimlerini yaşar.
Ben arkadaşların aksine sizin rahatça konuşacağınız bir psikologa gitmenizi öneririm. Çünkü şu an annenizle aynı evdesiniz ve onun manüpilasyonuna gelip ilişkinizle ilgili hatalar yapabilirsiniz. Anneniz gerçekten çok bencil, siz de aşırı fedakarsınız. Anneniz iyileşmeyi istemedikten sonra yapacak bir şey yok. Kendiniz için bir şeyler yapın.
Doğuya gelmeyi de istese bile aynı evi kabul etmeyin. Boşanırsınız, bunu görmek çok zor değil.
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Hayatımda hiçbir zaman kendime ait kararlarım olmadı, olduysa da annemi rahatsız etmeyecek, aksine mutlu edecek kararlardı. İşim gibi mesela. Evde olabileceğim bir iş annem için harika oldu, buna hep destek oldu. Çoğu zaman haksız da olsa o birileriyle tartıştı diye arkasında durdum, mantığıma asla yatmayan tartışmaların içine girdim, öyle çok şey yaşadım ki kendime ait olmayan. Sanki bir başkasının hayatını uzaktan izliyor gibiyim.
Annemi uzun süre götürdüğüm psikiyatriste nişanlımla beraber gidip durumu anlatmayı düşünüyoruz. Sonra da annemi tek götürmeyi. Belki doktor ikna eder bu hareketlerin yanlış olduğuna. Ama en yakın arkadaşım ise "bari gideceğin doktor annenle ilgili olmasın, onun içinde olmadığı bir şey yap artık" diyor.
Sizce hangisi mantıklı? Onu tanıyan bir doktora gidip konuşmak mı yoksa sil baştan yapmak mı?
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Benim durumumda biri için en tehlikeli hal farkındalık yoksunluğudur diye düşünüyorum. Birkaç ay öncesinde yaşadıklarıma kadar ben de öyleydim. Doğru olan bu sanıyordum. Annemsiz cafeye gidip oturduğum sayılıdır. Öyle ki üniversite son sınıfta anneannemi kaybedince vize-finallerime bile annemi götürürdüm, evde yalnız kalmasın diye. O zamanlardan beni uyaran arkadaşlarım vardı. Onları dinlemedim. Şimdi çok pişmanım. Avuçlarımdaki hayatım eridi gitti ve annemin kontrolüne geçti. Çocukluktan beri yerleşmiş bir "o benim için her şeyi feda etti" düşüncesi var. Oysa evlenmek isteseydi evlenirdi. Annem evlenmek istemediği için evlenmedi bunu çok iyi biliyorum. O kadar sorunlu bir hayatımız var ki, sağlıksızlık akıyor ilişkimizden. Sadece annemle değil tüm ailemle böyle aslında.
- 18 Mart 2013
- 3.805
- 12.270
- 363
Boyle cok evlat var bu sekilde ailelerinin dayatmalarini yasayan. Artik kendi hayatimi yasayamam asla vs gibi dusunme. Bir suru insan da kendisini bir sekilde bu baskidan kurtarip mutlu olabiliyor. Farkinda olduguna gore artik seni manipule etmesi biraz daha zor zaten :)
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Şu "babanı araya sokup bu işi bozarım" tehdidi olmasa, ben her şeyi fark ettiğim için önüne de geçerim. Bekarken bile evimi ayırırım istesem. Yapamayacağım hiçbir şey yok. Ama beni tek hassas noktamla tehdit ediyor, bunu açık açık yapmıyor ama ben algılayabiliyorum. Bunu herkes yapıyor bana. Küçük abim çok sorunlu biridir, hafif hafif tehdit edip arkasından para istiyor mesela. Çok zor durumdayım ben. Evlenip Mars'a falan atanmak istiyorum.
- 24 Eylül 2010
- 5.885
- 18.925
- 448
Bence ikisi de olur. Ama psikiyatristtense psikolog daha iyi olabilir sizin için. Tabii hepsi aynı değildir ama psikiyatristler genelde yüzeysel yaklaşıyor. Sizin probleminiz hormonlarınızda ya da beyninizde değil. Sizin probleminiz duygusal şiddetin hayatınızın büyük bir parçası olmasında. Annenizi tanıyıp tanımamasından önemli olan sizinle uzun uzun konuşacak birini bulmanız.
- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.993
- 548
Anneni psikologa yolla. Istemiyorsa kendi keyfi bilir. Sen kapiyi ardindan kapat git nereye gitmek istiyorsan. Sen izin veriyorsun diye annen seni eziyor. Baktin hic olmadi, hastaneye yatirirsin psikolojik terapi almasi icin.
Kendini daha fazla ezdirme, iyi evlat olacam diye kasma. Iyi evlat olmak annenin psikolojik terör sacmasina izin vermek degildir! Annen uyumlu olsaydi bile yine senin ile beraber gelmesin. O ev sadece sana ve esine ait olmali.
Kendinde psikolojik destek alabilirsin özgüvenini toparlama adina.
- 3 Ağustos 2012
- 5.217
- 15.162
- 448
Sizce ne kadar sürede normal bir hayat yaşayabilirim? Psikologla çok uzun seanslar gerekecek farkındayım ama ben yıllarca böyle yaşamaya devam etmek istemiyorum. Hayatımda tek başıma çıkıp bir kıyafet bile alamadım. Anneannem vefat edene kadar normale yakındım, yine anormaldim ama bu kadar değildi. Bunu çözene kadar mutlu bir evlilik şansım yok olup gidecek diye korkuyorum.
Dışarıdan baksanız "uuu, ne özgüvenli, güçlü kadın" dersiniz. Ama annem o ses tonuyla konuşmaya başladığında ezilip büzülüyorum. Tehditleri olmasa ezdirmezdim kendimi bu noktadan sonra. Ama evlenince o tehditler de son bulacak. Yeter ki evlenmemize engel olamasın
- 15 Eylül 2015
- 5.603
- 8.202
- 148
