Birkaç gündür öyle doluyum ki nereden başlayacağımı bilemiyorum. Çok sorun var o sebeple özetle anlatmaya çalışacağım. 26 yaşındayım. Sehir dısından üniyi bitirip geleli bir yıl oldu. Zaten sehir dısında üniversite tercih etmemin sebebi annem. Kendisi fazla sinirli . En son lise birdeyken kahvaltı masasında ufak meseleden bıçakla beni kovalayıp ucunu kalçama saplamıstı. Bu sadece bir örnek böyle çok olay oldu. Son 4-5 senedir bana vurmasına izin vermem ben de karsılık verir oldum artık. Ondan önce karsılık vermiyordum. Çünkü ona kalsa çok rahat seni sakat bırakacak durumlara getirebilir. 12 yaşımdan beri evin temizliğini kendi kişisel bakımımı kendim yaparım. Annem çalısır. Babam son bir yıldır bilişim suçundan açık cezaevindeydi yeni çıktı. Zaten bir ayrılıp bir barışırlar iyi bir ilişkileri yoktur. Lakin Babam iyi ve mülayimdir ne bana ne anneme bir fiske bile vurmamıstır. Annemle kaldığım her fırsatta tartısma anında “anca yan gelip yat, bana muhtaçsın bana mı dayılanıyorsun” gibi cümleler duyuyorum. Kendimi bildim bileli böyle. Lisede de bunu derdi üniye gitmeden önce de. En son 1 hafta önce evde teyzem de vardı, yine “neden viledayı balkona koyuyormusum insanlar görüyormuş” gibi saçma sapan bir meseleden hakaret etmeye başladı. (Bu hakaretlerin için o...... gibi küfürler de var ) ben düzgün konus deyince elindeki bıcagı bana fırlattı ve birbirimize girdik. Babam bir kosu ayırmaya kalktı, dedim “o küfürü bir daha edip bana zarar vermeye kalkarsan senin gırtlagından kan getiririm” Babam apar topar beni teyzeme yolladı birkaç gün aynı evde kalmayalım diye.
Öğretmen olduğum için iş bulmakta o kadar zorlanıyorum ki, bir fırsatını bulsam başka işler bile olsa sehir dısına bile gideceğim. Artık nefret ettim bu kadından bu ortamdan. Alkol aldığı an huzur bozması ayrı, yaptı hataları kabul etmemesi ayrı... Yaptıkları bir değil bin değil. Ne yapacağımı bilemiyorum çaresiz kaldım, içimi dökmek istedim kop ıöyle...