Annem sürekli savasmami isitiyor

esmacannn .!.:

8 yıllık evlilik ve 6 yasinda oğlum var. Hep sorunlu evliliğimiz vardı evet geçen yıl boşanma asmasina da girdik. Bir şekilde evliliğinizi sans verdik. Bu süreçte anladimki ben hep eşimi sucladim aslında benimde çok fazla hatam varmış bunu hiç bir zmaan dile getirmedim . Evimle eşimle bu süreçte hiç ilgilenmedim. Sdaece kendimi oğluma adamistim. Geç konuştu benim oğlum şuan hiç susmuyor tabi çok şükür çok akıllı ama o süreçte 3 yaşından sonra konuştu doktorlar igluma otizm bile olabilir demişlerdi ki yanlış mis aslında sadece geç konuscakmis. O süreçte kendimi çok sucladim ve sadece o varmış gibi davrandım herşeyi bosladim annelik bambaşka bir şey tabii. Ama artık sadece inla yatıyordum eşim başka odada kaliyordu onla uyuyup onla utanıyordum. Hiç kimseye bırakmıyorum. Tamamen psikolojik sorun haline gelmişti konuşuyordu yıllar geçti herşey yolundaydı ama er aşamasında tikleniyordum ayniydim evimi önemsemiyordum herşeyi üstten yapıyordum sadece görev gibi. Eşim zaten gözü dışarda olan insandı gezmeyi dışarı çıkmayı seven insanların dahada çıktı aramızda uçurum oldu ve sonunda patladık karşılıklı evleri ayırdık zaman geçti biraraya geldik ailesi zaman zmaan karisirdi bu durumda korktular ve tamamen mesafeli oldular . Ama benim annem özellikle heo bir savaş halinde olmamı istiyot eşimle evet boşanma aşamasında destek oldu boşan dedi ev verdi ama sürekli o zamanda oğlumu dusunmeden nafaka kavgası yap nallarin yarısını hemen al mallar için dava aç diye beni çok yordu evleri ayırdığınız ilk gün kardeşimle ikisi bana avukat bulmuştu mallar için ben mal derdinde değilim babaysa çocuğuna sahip çıkar değilse zaten her türlü olmasın dedikçe benimle malları almam konusunda kavga etti alacaksın nafakada alacaksın diye açıkçası yordu biz barıştık eşimle tamam eşimde çok hatalı ama bir yerlerden başladık oglumuz çok mutlu olduzaman da geçti ama annem heo bir savaş halinde olmamı istiyor eşimle böyle tersle şöyle konus sürekli telefonunu karıştır birşey desem şuraya gitti falan he seni kandırıyor gezmeye gitti iş çeviriyor biraz birikimim var ev hanımıyım birşeylere yatırım yapmak istiyoruz elindekini alçak seni kandırarak diye kızıyor Trip atiyor. Senin kocan yalancı diyor. Kendimi bir savaşın ortasında savaşmaya zorlanmış gibi hissediyorum eşime karşı çünkü eşinle ilgili iyi bir şey söylesem annem bozuluyor . Tamam annem beni tabi seviyot ama açıkçası çok art niyet taşıyor bu durum yoruyor beni. Kaynana la iyi geçin diyot ama onunla iyi olsam bak o şöyle böyle kötü diyot eşinle iyi ol ben hep öyle isterim diyor ama böyle davranıyor ve ben kendisine düşkünüm biliyor. En son olay ikinci çocuk ben çocukları çok severim anneligide bazı aşamalardan geçtik evet zor günlerdi ama ikinci çocuğumuz olsa mi diyoruz. Belki hata belki değil ama annem resmen bana kızıyor bozuluyorum. Salaksın diyor. Trip atıyor bebek sevsem bozuluyor .30 yaşındayım artık bu durum beni rahatsız ediyor. Ne gerek var bir tane yeter diyor . Biri istiyormuş yao kardeş dese annem istemiyor diyor. Benim çocuğuma annem bakmadı çok sever düşkündür ama ben baktım ben uzağım düzenli gelip bakamam dedi tmaandedim çalışmadim ben baktım. Kayinvaliden yakın o da bakmadı şimdi kaynanam istiyor sen ondan bebek istiyosun ben bakmam sevmem o bebeği bil diyot üzülüyorum açıkçası . Bana evliliğine bak iyi olsun herşey diyot ama izin verniyor sürekli bir diken üstünde tutuyor beni . Herkes annesi destek her konuda ben hiçbir zaman annemin rahatinu bozmadim heo kendim hallettim. Bir başıma kocam da mükemmel demiyorum zaten ama normal bir hayat sürmeye çalışıyorum. Kizlardesimde var bekar şuan farkediyorun annemin hiç izin vermediği bana engel olduğu herşeyi kizkardesim rahat yaşıyor nanem sesini dahi cikarmiyor. Benim karakterinin buna yol açıyor anlamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tahin Helva .!.:

Önceki konunuzu okudum da anneniz yazdığınız şeylerin hepsini biliyorsa gayet haklı dediklerinde.
Eşiniz bu zamana mal mülk anlamında aldığı herşeyi size sormadan ailesiyle almış, maddi konularda sizi hiç muhatap almamış, ben kazanıyorum sana ne diye. Şimdi elinizdeki parayla niye eşinizle ortak yatırım yapmak istiyorsunuz? Böyle kocaya güvenilip birşey yapılmaz.

İkinci çocuğu düşüneceğinize oğlunuzun durumuna göre çalışmayı düşünseniz keşke.

Genişletmek için tıkla...

Tavuk_suyu_ .!.:

Olmaz , çoğalmak daha önemli

Genişletmek için tıkla...

Tahin Helva .!.:

Çocuklarinin tedavi sürecinde bile yanlız bırakmış eşi konu sahibini. Kendi hasta olmuş, kocası uykum var diye hiç ilgilenmemiş gibi bir sürü şey var.
Bu kocaya rağmen ikinci çocuğu nasıl düşünür insan cidden anlamıyorum. Sonra anne herşeye karışıyor oluyor. Ne yapsın kadın sorumsuz kocasına rağmen ikinci çocuğu düşünen kızına aferin mi desin?

Genişletmek için tıkla...

esmacannn .!.:

8 yıllık evlilik ve 6 yasinda oğlum var. Hep sorunlu evliliğimiz vardı evet geçen yıl boşanma asmasina da girdik. Bir şekilde evliliğinizi sans verdik. Bu süreçte anladimki ben hep eşimi sucladim aslında benimde çok fazla hatam varmış bunu hiç bir zmaan dile getirmedim . Evimle eşimle bu süreçte hiç ilgilenmedim. Sdaece kendimi oğluma adamistim. Geç konuştu benim oğlum şuan hiç susmuyor tabi çok şükür çok akıllı ama o süreçte 3 yaşından sonra konuştu doktorlar oğluma otizm bile olabilir demişlerdi ki yanlış mis aslında sadece geç konuscakmis. O süreçte kendimi çok sucladim ve sadece o varmış gibi davrandım herşeyi bosladim annelik bambaşka bir şey tabii. Ama artık sadece onla yatıyordum eşim başka odada kaliyordu onla uyuyup onla uyanıyordum. Hiç kimseye bırakmıyordum. Tamamen psikolojik sorun haline gelmişti konuşuyordu yıllar geçti herşey yolundaydı ama er aşamasında tikleniyordum ayniydim evimi önemsemiyordum herşeyi üstten yapıyordum sadece görev gibi. Eşim zaten gözü dışarda olan insandı gezmeyi dışarı çıkmayı seven bensiz erkeklerle takılan biriydi bende iyice saldım ne yaparsan yao bana dokunma diye o geceleri geç geldi ben yüzünü bile görmedim dahada çıktı aramızda uçurum oldu ve sonunda patladık karşılıklı evleri ayırdık zaman geçti biraraya geldik ailesi zaman zaman karisirdi bu durumda korktular ve tamamen mesafeli oldular . Ama benim annem özellikle heo bir savaş halinde olmamı istiyor eşimle evet boşanma aşamasında destek oldu boşan dedi ev verdi saolsun ama sürekli o zamanda oğlumu dusunmeden nafaka kavgası yap mallarin yarısını hemen al mallar için dava aç diye beni çok yordu evleri ayırdığınız ilk gün kardeşimle ikisi bana avukat bulmuştu mallar için ben mal derdinde değilim babaysa çocuğuna sahip çıkar değilse zaten her türlü olmasın dedikçe benimle malları almam konusunda kavga etti alacaksın nafakada alacaksın diye açıkçası yordu. Ben üzülüyordum senin psikolojik sorunun var üzülüyorsun bisanacagina diyordu biz barıştık eşimle tamam eşimde çok hatalı ama bir yerlerden başladık oglumuz çok mutlu oldu zaman da geçti ama annem heo bir savaş halinde olmamı istiyor eşimle böyle tersle şöyle konus sürekli telefonunu karıştır birşey desem şuraya gitti falan he seni kandırıyor gezmeye gitti iş çeviriyor biraz birikimim var ev hanımıyım birşeylere yatırım yapmak istiyoruz elindekini alçak seni kandırarak diye kızıyor Trip atiyor. Senin kocan yalancı diyor. Kendimi bir savaşın ortasında savaşmaya zorlanmış gibi hissediyorum eşime karşı çünkü eşinle ilgili iyi bir şey söylesem annem bozuluyor . Tamam annem beni tabi seviyor ama açıkçası çok art niyet taşıyor bu durum yoruyor beni.bisanmadigim için gurursuz diyor bana babama boşanmak istesem senin kızın gibi gurursuz değilim boşanırim Denis gelip bana bunu anlatıyor babana böyle dedim diye. Kaynana la iyi geçin diyot ama onunla iyi olsam bak o şöyle böyle kötü diyot eşinle iyi ol ben hep öyle isterim diyor ama böyle davranıyor ve ben kendisine düşkünüm biliyor. En son olay ikinci çocuk ben çocukları çok severim anneligide bazı aşamalardan geçtik evet zor günlerdi ama ikinci çocuğumuz olsa mi diyoruz. Belki hata belki değil ama annem resmen bana kızıyor bozuluyorum. Salaksın diyor. Trip atıyor bebek sevsem bozuluyor .30 yaşındayım artık bu durum beni rahatsız ediyor. Ne gerek var bir tane yeter diyor . Biri istiyormusun yap kardeş dese annem istemiyor o diyor. Benim çocuğuma annem bakmadı çok sever düşkündür ama ben baktım ben uzağım düzenli gelip bakamam dedi tmam dedim çalışmadim ben baktım. Kayinvaliden yakın o da bakmadı şimdi kaynanan istiyor sen ondan bebek istiyosun ben bakmam sevmem o bebeği bil diyot üzülüyorum açıkçası . Bana evliliğine bak iyi olsun herşey diyot ama izin vermiyor sürekli bir diken üstünde tutuyor beni . Herkes annesi destek her konuda ben hiçbir zaman annemin rahatinu bozmadim hep kendim hallettim. Bir başıma kocam da mükemmel demiyorum zaten ama normal bir hayat sürmeye çalışıyorum. Kizlardesimde var bekar şuan farkediyorun annemin hiç izin vermediği bana engel olduğu herşeyi kizkardesim rahat yaşıyor nanem sesini dahi cikarmiyor. Benim karakterinin buna yol açıyor anlamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

zuzumia .!.:

Anneniz sandıgınız gibi art niyetli değil ziyadesiyle realist bir kadın.Eşinizin notunu vermiş ona göre davranıyor.İstediği şey savaş halinde olmanız değil,eşinizin sizi kandırmasına fırsat vermemeniz.

Ama çok belli ki onu dinlemeyeceksiniz,tarih malesef ki tekerrür edecek.

Bu adamla evliliğine devam etmeniz bariz bir hata ama bu kısım sizin kişisel sorununuz,ancak 2. bir çocuk yaparsanız ki yapacaksınız sonuçları sadece sizi etkilemeyecek,2 çocukla boşanmak 1 çocuktan daha zor olacak.

Evliliğiniz bitmesin istiyorsunuz,evden ayrıldıgınızda bile belli ki gerçekten boşanmak için gitmemişsiniz,gerçekleri görmeyi kabul etmiyorsunuz ama ''o zamanda oğlumu dusunmeden nafaka kavgası yap nallarin yarısını hemen al mallar için dava aç diye beni çok yordu '' bu aslında eşinizin o noktaya kadar yaptıklarını göz önünde bulundurunca çok doğru bir hamle,demir tavında dövülür.

Siz üzülürseniz o anne sizden daha çok üzülür ama hadi bu kısmı geçelim,2. çocuktan sonra yine boşanma noktasına gelirseniz ,madden ve manen ailenize bağımlı olmadan hayatınızı idame ettirebilecek misiniz? Bunun için yeterli şahsi maddi imkana sahip misiniz,yada genel geçer bir mesleğiniz,kariyeriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...