Merhaba sevgili kadinlar
Cocuklugum huzurdan eksik surekli kavga dövüş bir ortamda gecti. Büyüdüm evlendim ama annemin surekli sacma baskıları devam etti. Bize niye gelmiyosun beni niye hergün aramiyosun gibi beni sürekli vicdanen rahatsız eden davranislari. Ki ben evlenene kadar onlar rahat etsin mutlu olsun diye kendimden cok fedakarlik yaptim. Evlendikten sonra kendi aileme odaklanmam 3 yilimi aldi. Cunku anne evindeki problemler kavgalar surekli bana aktarildi annem tarafindan huzurum hep bozuldu. Psikolojik destek bile aldim onlar yüzünden. Esim bu sebeple aileme soguk davraniyor haklida bende zamanla arama mesafe koydum. Simdi kendim cocugum var 22 aylik. Gurbetteyim ve oglum turkiyede , onu gormek icin turkiyeye gittim uzaktanda yine calismaya devam ettim. Annemler bir gun bana geldi gormek icin,ben onlara gidemedim hem uzak mesafedeler hemde cocugumla oraya gitmem kolay degildi birakmak istemedim oglumuda. Aradan bir ay gecmis bana annene gelip bir cay icmedin diye soyleniyor. Cok sinirlendim gercekten ben oglumun hasretiyle kafayi yemis durumdayim burada ne haldeyim neler yasiyorum onun icin onemli degil neymis onun evine gitmemisim. E zaten siz gelip beni gordunuz amac ozlem gidermekse zaten tamam. Surekli bu sekilde vicdan azaplari yüklüyor bana ne yapacagimi bilmiyorum. Nolur bir akil verin bana
Cocuklugum huzurdan eksik surekli kavga dövüş bir ortamda gecti. Büyüdüm evlendim ama annemin surekli sacma baskıları devam etti. Bize niye gelmiyosun beni niye hergün aramiyosun gibi beni sürekli vicdanen rahatsız eden davranislari. Ki ben evlenene kadar onlar rahat etsin mutlu olsun diye kendimden cok fedakarlik yaptim. Evlendikten sonra kendi aileme odaklanmam 3 yilimi aldi. Cunku anne evindeki problemler kavgalar surekli bana aktarildi annem tarafindan huzurum hep bozuldu. Psikolojik destek bile aldim onlar yüzünden. Esim bu sebeple aileme soguk davraniyor haklida bende zamanla arama mesafe koydum. Simdi kendim cocugum var 22 aylik. Gurbetteyim ve oglum turkiyede , onu gormek icin turkiyeye gittim uzaktanda yine calismaya devam ettim. Annemler bir gun bana geldi gormek icin,ben onlara gidemedim hem uzak mesafedeler hemde cocugumla oraya gitmem kolay degildi birakmak istemedim oglumuda. Aradan bir ay gecmis bana annene gelip bir cay icmedin diye soyleniyor. Cok sinirlendim gercekten ben oglumun hasretiyle kafayi yemis durumdayim burada ne haldeyim neler yasiyorum onun icin onemli degil neymis onun evine gitmemisim. E zaten siz gelip beni gordunuz amac ozlem gidermekse zaten tamam. Surekli bu sekilde vicdan azaplari yüklüyor bana ne yapacagimi bilmiyorum. Nolur bir akil verin bana
Diğer küçük çocuğu olan insanlar nasıl yapıyorsa siz de öyle yapıcaksınız ne demek bu kadar küçük bir çocuğu bırakmak????
dediklerimi emin ol senin aynı yaşadığın şeyleri yaşadığım için yazdım
