Benim annemde hoşlanmaz hayvanlardan ama zarar vermek aklına bile gelmez,çocukluğumdan beri çok severim hayvanları evlenir evlenmez kedimi sahiplendim. 2 aylıktı geldiğinde şimdi 2,5 yaşında koltuklarımın kolları ve tekli koltuklarım deri ve inanın koltuk kollarının bırakın süngerini tahtası görünüyor tarçın tırnaklarını oralarda bileyliyor çünkü. İnanın hiç gözümde değil canı sağolsun oğlumun mal değil mi yerine yenisi alınır diyorum.
annemde başta çok söylendi gönder kedini evin haline bak diye,ters bir cevapta vermedim ama umursamadım da birkaç kere bebek olunca nasılsa göndereceksin dedi asla dedim sen kardeşim olunca beni sokağa mı attın dedim sustu evinde hayvan beslemeyenlere yada sevmeyenlere çok garip gelebilir ama tarçının benim bebeğimden farkı yok evde 10 dk yok olsa onu arıyorum deli gibi,onsuz uyuyamıyorum,tatillerimden erken dönüyorum sırf kedim için.Baktı annem olmayacak alıştı evime gelip kalıyor,konuşmaları kesildi,benim evim benim hayatım olduğunun bilincine vardı artık konuşmuyor hatta gizli gizli seviyor tarçını
Anneniz sizin üzerinizde egosunu tatmin ediyor bence,söylediklerini yaptırmak için hakarete varan davranışlarda söylemlerde bulunuyor vazgeçmeyin,sizin eviniz sizin hayatınız sizin kediniz olduğunu belirtin ve susun tartışmaya girmeyin kısacası takmayın annenizin size verdiği psikolojik zararın onda birini bile vermemiştir kediniz eminim hatta faydası olmuştur.Kolaylıklar ve sabır diliyorum size.
Mamasının ve tuvaletinin koktuğunu söylemişsiniz evime gelen bütün misafirlerim genelde hayvan bulunan evde koku olur ama sizde asla yok diyorlar tarçının ne maması ne tuvaleti kokmaz ama mamadan kaynaklanan bir sorun mu yaşıyorsunuz?