Annem, oglum, kreş

TheQueeninthenorth

Guru
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2010
11.110
19.515
2.5 yaşındaki oğluma anneannesi ve babaannesi dönüşümlü bakıyor. Ben öğretmenim. Annemle aynı sitede oturuyoruz, anneanne daha ağırlıklı olarak bakıyor diyebilirim babaanneye kıyasla. Bu yaş civarı tüm çocuklar hareketlidir ancak oğlum ekstra hareketli, hiç yerinde durmayan bir çocuk. Bu aralar her şeye hayır deme ve bulduğu her şeyi yere fırlatma huyu var. Uzun uzun neden her şeyi yere atmaması gerektiğini anlatıyorum, zaten her şeyi bir yetiskinle konuşur gibi bıkmadan usanmadan anlatiyorum ancak değişen bir şey olmuyor. Aslında çok iyi anlıyor ama her şeyi oyun gibi gördüğü için umursamıyor. Annem de kvalidem de artık başa çıkamıyorlar, annem ztn çocuğun her hareketi için beni suçlar vaziyette. Ona göre kural bilmeyisi benim disiplin eksikligimden kaynaklanıyor.

Oğlumun enerjisini atabilmesi, az buçuk sosyalleşmesi için yarım gün kreşe vermeye karar verdim ama annem çocuk bakarken her şeyimi eleştirdiği gibi bu kararımı da eleştiriyor. Çok küçük olduğunu, sürekli hasta olacağını, pandemi sürecinde buyuk risk aldığımi vs söylüyor. Bu yaşta çocuk anca zorunluluktan verilir kreşe biz bakıyoruz ya diyor. Ancak yaz sürecinde 2 saat bir yere gittiğim için bıraktığımda ne kadar yorulduğunu anlatan kendisi. Kayinvalidem geldiğinde ise bambaşka sıkıntılarım var hijyen, benim koyduğum kuralların kaale alınmaması, TV açması vs vs...anlatsam o apayrı bir konu. Kısacası anneanne babaanne dönüşümlü bakılıp zihinsel olarak en hızlı geliştiği çağlarda eve kapanmasindansa kreşe gitmesini tercih ediyorum ama annemin dedikleri de aklımı kurcalıyor.

Göndereceğim kreş evime çok yakın. Sahibi eski patronum, yıllar önce yeni mezunken aynı kreşte İngilizce öğretmenliği yapmıştım. Öğretmenlerin bir kısmını tanıyorum, butik ama temiz, güvenilir bir kurum. Bugun görüştüm bu hafta deneme sürecinden sonra başlatmaya karar verdim. Annem de geldi, yok bahcedeki oyuncaklar eski, yok giriste bize hes kodu sormadılar vs diye aklımi celiyor, aslında doğru. Bu covid ve kreşe başlayınca muhtemel bulaşıcı hastalıklar konusu beni çok düşündürüyor. Siz olsanız ne yapardınız?

güncelleme: rkadaşlar bugün kreşte 1 saat kalacağız diye gittik ama bizimki tam 3 buçuk saat kaldı, öğlen yemeğini de orda yedi. annen geldi eve gitme zamanı diye çağırdıklarında gelmek istemediği için bir saat oyalandım ve nerdeyse yarım gün kalmış oldu. yalnız kreşte hoşuma gitmeyen şeyler var, zaman geçirince anladım bugün. mesela şu anda yaz okulu var ve her yaş grubundan tüm çocuklar bir arada. 13 14 tane çocuk var 5-6 yaşlarında olanı da var benim oğlumdan küçükler de ve iki öğretmen bakıyor şu anda bunlara, biri ingilizce iletişim kuruyor tamamen. diğer öğretmenin oğlu da küçüklerin arasında ve kadın hepsine birden yetişmeye çalışıyor, ingilizceci de yardım ediyor. oğlumla bugün kendi öğretmeninden ziyade yabancı öğretmen ilgilendi mesela. o da ingilizce konuştu sürekli. allahtan oğlum biraz anlıyor ingilizce ama ilk gün bu şekilde kendi haline bırakılması pek hoşuma giitmedi. güya çocuğu zorlamıyorlar ama doğru düzgün takip yoktu bence. hijyen konusunda da sınıfta kaldılar, her çocuğun içerde giymek için yedek ayakkabısı var ancak biz sadece bahçede oynayacağız diye ben yedek ayakkabı getirmemiştim. benim oğlumu kendi ayakkabılarıyla içeri aldılar. demek ki hassasiyet yok. henüz kayıt ettirmedim bu hafta deneme haftası. yarın bir öğretmen izinden dönüyormuş. sınıfı bölecekler. eylülde de bir diğer öğretmen doğum izninden dönecekmiş. eylül itibarıyla tam olarak sınıflar ayrılacakmış. şu anda curcuna gibi. cumaya kadar duruma göre bakacağım.
 
Son düzenleme:
Henüz,erken bence pedagoglar 3 yaşta önce yarım gün sonra tam öneriyor ondan öncesinde çocukta tepki güvensizlik olup geriye gitme olabiliyormuş bence önce bir pedagoga gidin gözlemlesin uygun olup olmadığını söylesin
 
ben iki yaştan önce verdim. öyle kreş hastalıkları yaşamadık biz. buharlı temizlik makineleriyle okul hergun temizleniyor.
temiz güvenilir bi yerde hareketli çocuğun kreşe gitmesinden yanayım.
oğlum şu an kresin en hareketli çocuğu. çok şükür hiç olumsuz bisey yaşamadık.
ben annem ya da kv min laflarını dinleyip nazını çekemezdim açıkçası.
kreş bence doğru karar olmuş
 
Bence gönderin

Neden derseniz yeri tanıyorum, temiz, düzgün güvenilir bir kuruluş demişsiniz.

Çocuk evde evde evde olmaz sürekli belli ki enerjisini atmaya ihtiyacı var gitsin yaşıtlarıyla sosyalleşsin. Beyin gelişimi için 2 yaşından sonra çocuklar sosyalleşmeli, kendileri de istiyor zaten.

Hasta olmaya gelirsek evden toplum içine karışınca çocukların bedenleri yeni hastalıklrla tanışıyor, hastalanmaları gayet normal, bu süreci her insan evladı yaşıyor. Bu süreç ya şimdi 2.5 yaşında olacak, ya 1 yıl sonra olacak ya da ilkokula başlayınca olacak ama eninde sonunda olacak. Hiç mi dışarı çıkmasın bu çocuk?
 
2.5 yaşındaki oğluma anneannesi ve babaannesi dönüşümlü bakıyor. Ben öğretmenim. Annemle aynı sitede oturuyoruz, anneanne daha ağırlıklı olarak bakıyor diyebilirim babaanneye kıyasla. Bu yaş civarı tüm çocuklar hareketlidir ancak oğlum ekstra hareketli, hiç yerinde durmayan bir çocuk. Bu aralar her şeye hayır deme ve bulduğu her şeyi yere fırlatma huyu var. Uzun uzun neden her şeyi yere atmaması gerektiğini anlatıyorum, zaten her şeyi bir yetiskinle konuşur gibi bıkmadan usanmadan anlatiyorum ancak değişen bir şey olmuyor. Aslında çok iyi anlıyor ama her şeyi oyun gibi gördüğü için umursamıyor. Annem de kvalidem de artık başa çıkamıyorlar, annem ztn çocuğun her hareketi için beni suçlar vaziyette. Ona göre kural bilmeyisi benim disiplin eksikligimden kaynaklanıyor.

Oğlumun enerjisini atabilmesi, az buçuk sosyalleşmesi için yarım gün kreşe vermeye karar verdim ama annem çocuk bakarken her şeyimi eleştirdiği gibi bu kararımı da eleştiriyor. Çok küçük olduğunu, sürekli hasta olacağını, pandemi sürecinde buyuk risk aldığımi vs söylüyor. Bu yaşta çocuk anca zorunluluktan verilir kreşe biz bakıyoruz ya diyor. Ancak yaz sürecinde 2 saat bir yere gittiğim için bıraktığımda ne kadar yorulduğunu anlatan kendisi. Kayinvalidem geldiğinde ise bambaşka sıkıntılarım var hijyen, benim koyduğum kuralların kaale alınmaması, TV açması vs vs...anlatsam o apayrı bir konu. Kısacası anneanne babaanne dönüşümlü bakılıp zihinsel olarak en hızlı geliştiği çağlarda eve kapanmasindansa kreşe gitmesini tercih ediyorum ama annemin dedikleri de aklımı kurcalıyor.

Göndereceğim kreş evime çok yakın. Sahibi eski patronum, yıllar önce yeni mezunken aynı kreşte İngilizce öğretmenliği yapmıştım. Öğretmenlerin bir kısmını tanıyorum, butik ama temiz, güvenilir bir kurum. Bugun görüştüm bu hafta deneme sürecinden sonra başlatmaya karar verdim. Annem de geldi, yok bahcedeki oyuncaklar eski, yok giriste bize hes kodu sormadılar vs diye aklımi celiyor, aslında doğru. Bu covid ve kreşe başlayınca muhtemel bulaşıcı hastalıklar konusu beni çok düşündürüyor. Siz olsanız ne yapardınız?
Sağolsunlar benim de çocuklarıma( ikizlerime) annem ve kayınvalidem baktılar,( kendşleri teklif ettiler,zaten yarım gün çalışıyordum) tek tek alıp bakıyorlardı.Yük daha çok annemdeydi,okuldan gelir gelmez kayınvalidem apartman kapısından verirdi çocuğu.Her gün bir yeri ağrırdı,okuldan her geldiğimde ağlardı.Tabii annem de her gün ona söylenirdi. Artık sinir sistemim çökmüştü, dayanamadım tam gün kreşe verdim 3 yaşında.Hala söylenirler bana küçücük çocukları tam gün kreşe verdin diye..😔Oysa ki streslerinden dert sahibi olmuştum haberleri yok..Diyeceğim o ki verin kreşe,kafanız rahat olsun
 
Ama gerçekten hayırdan anlamıyorsun bir disiplin eksikliği vardır. Bunun sebebi de siz değilsinizdir sanırım, babanne ve ananede büyüyen çocukların çoğu gözlemlediğim kadarıyla böyle. Ben olsam kreşe tam gün veririm. Kendi yaşıtlarıyla oynayamıyor ki enerjisini atsın çocuk. Eminim Müge Anlı sesi ile büyüyordur 😬
 
Kreşe tam zamanlı vermeyi düşünmüyorsunuz bu anlamda makul ve çocuğun da sosyalleşmesi için gerekli bir adım olarak görüyorum.

Haftada iki kez yarım gün oyun grubu şeklinde gitse bile çok şey kazandırır.

Covid sürecinde çocuklar büyüdüler ama nasıl büyüdüler insan yok bir şey yok. Eskiden kreşe gidilmezdi ama çocuklar hiç kimse yoksa bile apartmandaki çocuklarla az da olsa oynar enerjisini atardı, parkta özgürce oynardı. Bu hastalık hepimizin özgürlüğünü alırken çocuklarımızı da maalesef öfkeli yaptı. Çünkü başlarında sürekli bir büyükle, bir müdahale ile geçiriyorlar. Öfkelerini ancak yaşıtları ile oynayarak atabilirler. Başlarında elbet büyük olacak ama öğretmen anneanne babanne gibi müdahale etmez.

E kuruma da güveniyorsunuz.

Bir taraftan da biliyorsunuz kreşe başlayan çocuk 4 yaşında olsa da ilk dönem hep hastalanıyorlar maalesef.
Üşütme terleme vs...
Bir şekilde annenizin sözlerini kulak ardı etmek durumundasınız.
 
Ama gerçekten hayırdan anlamıyorsun bir disiplin eksikliği vardır. Bunun sebebi de siz değilsinizdir sanırım, babanne ve ananede büyüyen çocukların çoğu gözlemlediğim kadarıyla böyle. Ben olsam kreşe tam gün veririm. Kendi yaşıtlarıyla oynayamıyor ki enerjisini atsın çocuk. Eminim Müge Anlı sesi ile büyüyordur 😬
Babaannesi bakarken öyle maalesef. Hayırdan anlamama durumu son bir iki aydır var, kendisi de çok basit şeyleri bile kriz haline getirir oldu. Bez mi değiştiriyoruz savaş mı veriyoruz anlamıyorum çoğunlukla. Sıkıldığı için yapıyor desem her gün parka çıkarız, evde montessori etkinlikleri yaptırmaya çalışırım bolca, kitap okuruz vs yani çocuğuna zaman harcamayan biri değilim kesinlikle. Artık kriz anlarında sogukkanliligimi koruyamayip sesimi yükselttiğim de oluyor. Daha beter oluyor tabii. Kısacası ben kendim yetemedigimi hissediyorum annem ve kv hiç başa cikamazlar sanırım bu kış.
 
Kızım 26 aylık , 15 aylıktan beri kreşe gidiyor.
Elbette ilk başladığında hafif ateş , öksürük ve burun akıntısı oldu . Ama Allah’a şükür hiç büyük problemler yaşamadık. Şimdi hasta olmasa, başladığında yine olacak . Bağışıklığı yüksek tutmaktan başka çare yok diye düşünüyorum.
Doğacak çocuklarımı da aynı yaşta vereceğim.
Çocuğum için verdiğim en doğru karar.
ama her çocuk başkadır elbette ☘️
 
Kreşe tam zamanlı vermeyi düşünmüyorsunuz bu anlamda makul ve çocuğun da sosyalleşmesi için gerekli bir adım olarak görüyorum.

Haftada iki kez yarım gün oyun grubu şeklinde gitse bile çok şey kazandırır.

Covid sürecinde çocuklar büyüdüler ama nasıl büyüdüler insan yok bir şey yok. Eskiden kreşe gidilmezdi ama çocuklar hiç kimse yoksa bile apartmandaki çocuklarla az da olsa oynar enerjisini atardı, parkta özgürce oynardı. Bu hastalık hepimizin özgürlüğünü alırken çocuklarımızı da maalesef öfkeli yaptı. Çünkü başlarında sürekli bir büyükle, bir müdahale ile geçiriyorlar. Öfkelerini ancak yaşıtları ile oynayarak atabilirler. Başlarında elbet büyük olacak ama öğretmen anneanne babanne gibi müdahale etmez.

E kuruma da güveniyorsunuz.

Bir taraftan da biliyorsunuz kreşe başlayan çocuk 4 yaşında olsa da ilk dönem hep hastalanıyorlar maalesef.
Üşütme terleme vs...
Bir şekilde annenizin sözlerini kulak ardı etmek durumundasınız.
Aslında ilk etapta aklımda oyun grubu vardı haftada 2 ya da 3 gü götürürüm değişiklik olur sosyallesir enerjisini atar diyordum.ancak yakınlarda böyle bir kurum yok. En yakını arabayla yarım saat 40 dk uzaklıkta. Hafta içi araba da çoğunlukla eşimde olduğu için bu seçeneği elemek durumunda kaldım. Vereceğim kreş evime yürüme mesafesinde. Kurumsal bir yer değil, butik bir kurum. Ancak çocuklara yaklaşımlarını beğeniyorum. Gördüğüm kadarıyla da hijyenik. Dediğiniz gibi çevrede hiç yaşıtı yok, parktaki kısıtlı sürede de tam anlamıyla bir sosyallesme olmuyor bu yaş grubunda. Annem 2.5 yaşla 3 yad bile bir değil, bağışıklığı daha bir gelişirdi diyor beni de çelişkiye düşüren bu kısım sadece
 
2.5 yaşındaki oğluma anneannesi ve babaannesi dönüşümlü bakıyor. Ben öğretmenim. Annemle aynı sitede oturuyoruz, anneanne daha ağırlıklı olarak bakıyor diyebilirim babaanneye kıyasla. Bu yaş civarı tüm çocuklar hareketlidir ancak oğlum ekstra hareketli, hiç yerinde durmayan bir çocuk. Bu aralar her şeye hayır deme ve bulduğu her şeyi yere fırlatma huyu var. Uzun uzun neden her şeyi yere atmaması gerektiğini anlatıyorum, zaten her şeyi bir yetiskinle konuşur gibi bıkmadan usanmadan anlatiyorum ancak değişen bir şey olmuyor. Aslında çok iyi anlıyor ama her şeyi oyun gibi gördüğü için umursamıyor. Annem de kvalidem de artık başa çıkamıyorlar, annem ztn çocuğun her hareketi için beni suçlar vaziyette. Ona göre kural bilmeyisi benim disiplin eksikligimden kaynaklanıyor.

Oğlumun enerjisini atabilmesi, az buçuk sosyalleşmesi için yarım gün kreşe vermeye karar verdim ama annem çocuk bakarken her şeyimi eleştirdiği gibi bu kararımı da eleştiriyor. Çok küçük olduğunu, sürekli hasta olacağını, pandemi sürecinde buyuk risk aldığımi vs söylüyor. Bu yaşta çocuk anca zorunluluktan verilir kreşe biz bakıyoruz ya diyor. Ancak yaz sürecinde 2 saat bir yere gittiğim için bıraktığımda ne kadar yorulduğunu anlatan kendisi. Kayinvalidem geldiğinde ise bambaşka sıkıntılarım var hijyen, benim koyduğum kuralların kaale alınmaması, TV açması vs vs...anlatsam o apayrı bir konu. Kısacası anneanne babaanne dönüşümlü bakılıp zihinsel olarak en hızlı geliştiği çağlarda eve kapanmasindansa kreşe gitmesini tercih ediyorum ama annemin dedikleri de aklımı kurcalıyor.

Göndereceğim kreş evime çok yakın. Sahibi eski patronum, yıllar önce yeni mezunken aynı kreşte İngilizce öğretmenliği yapmıştım. Öğretmenlerin bir kısmını tanıyorum, butik ama temiz, güvenilir bir kurum. Bugun görüştüm bu hafta deneme sürecinden sonra başlatmaya karar verdim. Annem de geldi, yok bahcedeki oyuncaklar eski, yok giriste bize hes kodu sormadılar vs diye aklımi celiyor, aslında doğru. Bu covid ve kreşe başlayınca muhtemel bulaşıcı hastalıklar konusu beni çok düşündürüyor. Siz olsanız ne yapardınız?
Siz yada kreş ne denli temiz olursanız olun ev hijyeni asla olmaz arkadaşım verdi ama nasil pişman olup aldi anlatamam hele şu pandemi de ne gerek var vermenize ? Daha annenizin dediği gibi çok küçük o soğukta uykusu bölünecek gidecek yazik yani alternatifsiz olsanız tamam ama değilsiniz en basiti uyuz. Bit. Kil kurdu kızamık kabakulak su çiçeği vs.vs yani toplu olan yerlerde hastalıklar olur
 
Valla covid var diye diye çocukların gelişime açık en güzel çağlarını dört duvar arasında geçirmelerine sebep oluyoruz. İki yılı geçti hala aramızda virüs belası ne zaman tam anlamıyla bitecek muamma, bilinmez bir zaman için çocukların en güzel zamanlarını ellerinden almaya hakkımız yok bence, bir de üzerine kv anne söylenmesi minneti eklenince kesinlikle kreşe vermelisiniz. Müdürü tanıdık, bildiğiniz ve güvendiğiniz bir yer ise hiç tereddüt etmeyin. Biz eşimle sabahçı öğlenci şeklinde dönüşümlü çocuğumuza bakacak imkâna sahip olduk bu sene, oğlumuz 33 aylık ancak bugün itibariyle kreşe başladık. Dil gelişimi, sosyal becerileri, türlü alanda alacakları eğitim... Hepsi için de vermeye değer dedik. Hastalık bakımından çocuklari hep dizimizin dibine tutmayacağız, elbette kalabalık ortamlara girecekler, şimdi olmasa yarın, yarın olmasa başka gün. Bunun anaokulu ilkokulu var, bağışıklık kazanmaları gerekecek ve illa ki hasta olacaklar yapacak bir şey yok
 
X