Annem niye böyle :(

rozalinde .!.:

merhabalar..
ben 21 yaşında üni. öğrencisiyim 22 yaşındada bi sevgilim var. benim hayatımda aşkın çok önemli bir yeri var şimdiye kadar hep benim onu sevdiğim kadar beni sevecek fedakarlıklar yapabilcek birini aradım bilirsinizki bulmak çok zor. çoğu işine gelmediği an kaçıp gidiyor. sözleri yalan oluyor. Fakat sanıyorumki artık buldum. ben hayatımda böyle birini tanımadım benim kadar muhtaçtı oda sevilmeye. ona baktığımda kendimi görüyorum. 6 aydır birlikteyiz hiçbirşeyimiz ayrı gitmiyor.. mutluyuz da Allah'ıma bin şükür. fakat annem.. annemde tanıştı onunla seviyor onu normalde görüştüğüm hiçkimseyi sevmemişti ama bunu onayladı ama son günler benim canımı çok sıkıyor. hergün görüşülmez çocukmusunuz evcilikmi oynuyorsunuz diyor tamam çok olgun değiliz henüz ama sanki hala lise öğrencisiymişiz gibi davranıyor o kadar sıkıyor ki bu canımı ifade etme şekli kırıyor beni. resmen beni evden ve kendinden itiyor. evet nerdeyse hergün görüşüyoruz tüm günü birlikte geçirmiyoruz 1 saatlik görüşmeler ama bana iyi geliyor onu görmek konuşmadan öyle bakmak bile kendimi çok iyi hissettiriyor. çünkü beni her konuda anladığını biliyorum hissediyorum kimse kendimi bu kadar iyi hissettirmemişti. ama annem niye böyle içimden çok kızıyorum ama çokta üzülüyorum çok kırıcı konuşuyor. kızının mutluluğu onu mutlu etmiyor mu. birde yarın bigün ayrıldığınızda bağıra çağıra ağladığında görürüm seni diyor. anlamıyorum benim üzülmem onu mutlu edecek gibi konuşuyor nolur birşey diyin benim mi suçum var niye böyle benim annem

Genişletmek için tıkla...