- 7 Ocak 2025
- 36
- -3
- 1
- 26
- Konu Sahibi dertlibirisii
-
- #1
Annen biraz benim anneme benziyor nisanliyken bende benzer şeyler yaşadım, nisanlinla anneni asla bir araya getirme yanliz kalmasınlar yani niye kavga etmişler ikisinde de hata var bence bu durumda, söylenmesi gereken bir şey olursa sana söylerler sen köprü görevi gör, yine de nisanlinda hata var gibi görüyorum ne de olsa o kişi anne, alttan alması gerekirdi annen ne kadar hatalı olursa olsun. Sen bu durumu ancak olgunlukla çözebilirsin ikisinin açığını da ikisine vermemen gerekir yoksa bu evliliğine yansır. Nisanlin bu seferlik özrünü dilemeli sende onunla güzelce konuş ama anneni asla kötüleme ilerde sana kullanır bunu çünkü. Kimle nişanlı olursan ol annen sorun çıkartacak biri benim anneme benzettigim için söylüyorum bunu. Burda iş tamamen sana kalmış evet çok yorulacaksın ben nisanliyken sana yaşadıklarımı anlatsam ağzın açık kalır. Ama ustalıkla üstesinden gelmen gerekiyor çünkü annen atsan atamazsın satsan satamazsin, nisanlina da yaşadıklarının hiçbirini yansıtma evlenince pek sorun olmuyor sonrasında bir şey bilmediği için. Benim annem nisanlimi sevmiyordu her hareketi gözüne batıyordu sürekli beni daralıyordu ama eşim bunların hiç birini bilmiyor ne zaman evlendik annem de eşimi o zaman sevmeye başladı.Arkadaşlar merhaba direk konuya giriyorum annemle yıllardır anlaşamam aramız genellikle kötü bana genelde moduna göre davranır evde pek yüzüme bakmaz oturup benimle vakit geçirmez anca kendisinin istemesi lazım aramız genellikle onun işine yarıyorsam iyidir. Büyük küçük fark etmez herhangi bir olayda bana günlerce küser telefondan engeller hiç toleransı yoktur 1 yanlışımı 10 eder babama anlatır babamı benimle ilgili yıllardır dolduruyor zaten. Eskiden karakteri böyle diye düşünürdüm ama erkek kardeşime olan davranışlarını gördükçe sorununun ben olduğumu anladım kardeşime kızamaz bağıramaz peşinden koşar küs kalamaz özürler diler her dediğini yapar sabahları ben günaydın desem cevap vermez oğluna yüzünde güller açar klasik ataerkil anne. Kardeşim de bir o kadar kötü davranır ezer laf söyler umursamaz annemi ben de tam tersi ileride içim rahat olsun diye her dediğini yaparım o bana kötü gelse bile ben ona iyi giderim. Bu olaylar böyle uzar gider arkadaşlar anlatsam bitmez zaten asıl sorun şu ki ben psikolojik olarak kötü bir dönemdeyim bu davranışları tolere etmekte çok zorlanıyorum. Annem ve nişanlım bir konudan tartışmış annem nişanlıma bağırıp çağırmış zaten çok fevri bir insandır bana illa nişanı atacaksın benim rızam yok kaçıp evleniyorsan evlen dedi ben de annemin sözünü çiğnemiş olmamak için ayrıldım olayda zaten nişanlımın da hatası vardı bir süre geçtikten sonra hatasını telafi etti ve nişanlımı affettim. Annem de bu süreçte biraz yumuşadı tabii ama şimdi bana her gün gelip o çocuk benden özür dilemezse kapımın önünden geçemez diyor. E nişanlım da özür dilemek istemiyor. Annem de o özür dilemedikçe yine bana kötü davranıyor yüzüme bakmıyor nefret ediyor resmen benden. Yani ben artık ne yapacağımı bilmiyorum zaten kendi kişisel problemlerim de çok fazla psikolojim zaten çok kötü bir de annemin bu davranışları beni iyice yoruyor çok bunaldım kendimi psikolojik olarak nasıl korurum?
Bu sorunuzun tek bir cevabı var; konuşmayarak.Arkadaşlar merhaba direk konuya giriyorum annemle yıllardır anlaşamam aramız genellikle kötü bana genelde moduna göre davranır evde pek yüzüme bakmaz oturup benimle vakit geçirmez anca kendisinin istemesi lazım aramız genellikle onun işine yarıyorsam iyidir. Büyük küçük fark etmez herhangi bir olayda bana günlerce küser telefondan engeller hiç toleransı yoktur 1 yanlışımı 10 eder babama anlatır babamı benimle ilgili yıllardır dolduruyor zaten. Eskiden karakteri böyle diye düşünürdüm ama erkek kardeşime olan davranışlarını gördükçe sorununun ben olduğumu anladım kardeşime kızamaz bağıramaz peşinden koşar küs kalamaz özürler diler her dediğini yapar sabahları ben günaydın desem cevap vermez oğluna yüzünde güller açar klasik ataerkil anne. Kardeşim de bir o kadar kötü davranır ezer laf söyler umursamaz annemi ben de tam tersi ileride içim rahat olsun diye her dediğini yaparım o bana kötü gelse bile ben ona iyi giderim. Bu olaylar böyle uzar gider arkadaşlar anlatsam bitmez zaten asıl sorun şu ki ben psikolojik olarak kötü bir dönemdeyim bu davranışları tolere etmekte çok zorlanıyorum. Annem ve nişanlım bir konudan tartışmış annem nişanlıma bağırıp çağırmış zaten çok fevri bir insandır bana illa nişanı atacaksın benim rızam yok kaçıp evleniyorsan evlen dedi ben de annemin sözünü çiğnemiş olmamak için ayrıldım olayda zaten nişanlımın da hatası vardı bir süre geçtikten sonra hatasını telafi etti ve nişanlımı affettim. Annem de bu süreçte biraz yumuşadı tabii ama şimdi bana her gün gelip o çocuk benden özür dilemezse kapımın önünden geçemez diyor. E nişanlım da özür dilemek istemiyor. Annem de o özür dilemedikçe yine bana kötü davranıyor yüzüme bakmıyor nefret ediyor resmen benden. Yani ben artık ne yapacağımı bilmiyorum zaten kendi kişisel problemlerim de çok fazla psikolojim zaten çok kötü bir de annemin bu davranışları beni iyice yoruyor çok bunaldım kendimi psikolojik olarak nasıl korurum?
Evet kesinlikle ikisi de hatalı arada kalan ben oluyorum dediğiniz gibi o dengeyi kurmaya çalışıyorum ama o kadar yoruldum ki artık güzel muamele görsem yine neyse belki katlanılabilir ama o da yokAnnen biraz benim anneme benziyor nisanliyken bende benzer şeyler yaşadım, nisanlinla anneni asla bir araya getirme yanliz kalmasınlar yani niye kavga etmişler ikisinde de hata var bence bu durumda, söylenmesi gereken bir şey olursa sana söylerler sen köprü görevi gör, yine de nisanlinda hata var gibi görüyorum ne de olsa o kişi anne, alttan alması gerekirdi annen ne kadar hatalı olursa olsun. Sen bu durumu ancak olgunlukla çözebilirsin ikisinin açığını da ikisine vermemen gerekir yoksa bu evliliğine yansır. Nisanlin bu seferlik özrünü dilemeli sende onunla güzelce konuş ama anneni asla kötüleme ilerde sana kullanır bunu çünkü. Kimle nişanlı olursan ol annen sorun çıkartacak biri benim anneme benzettigim için söylüyorum bunu. Burda iş tamamen sana kalmış evet çok yorulacaksın ben nisanliyken sana yaşadıklarımı anlatsam ağzın açık kalır. Ama ustalıkla üstesinden gelmen gerekiyor çünkü annen atsan atamazsın satsan satamazsin, nisanlina da yaşadıklarının hiçbirini yansıtma evlenince pek sorun olmuyor sonrasında bir şey bilmediği için. Benim annem nisanlimi sevmiyordu her hareketi gözüne batıyordu sürekli beni daralıyordu ama eşim bunların hiç birini bilmiyor ne zaman evlendik annem de eşimi o zaman sevmeye başladı.
Kesinlikle ben de böyle düşünüyorum zaten o yüzden arada kalıyorum ikisinde de hata var ama onun annesi bana o şekilde bağırsa o lafları söylese uğraşılmaz derdim nişanı atardım muhtemelenNisanlinizin yaptığı hatayı bilemiyorum ama anneniz ona bağırıp çağıramaz. Nisanlinizin alttan alması gerekirdi sonuçta o anne diyenlere de anlam veremiyorum nisanliniz başka bir birey annenizle herhangi bir kan bağı yok kimse kimseyi azarlayamaz. Kvniz/ kpiniz size bagirsa azarlasa burda linç ederlerdi
Asla güzel muamele beklemeyin annenizden, evet çok yorucu bir süreç kesinlikle ben yaşadıklarımı hala unutamıyorum nisanlilik süresini fazla uzatmayın daha çok arkadaşlarınızla felan vakit geçirin, bu konuda benim tek şansım babamdı bu süreçte hep o yanımda oldu elinden bir şey gelmiyordu ama en azından konuşarak rahatlatmaya çalışıyordu. Ben kına gecemden bir gece öncesi annem yüzünden evi terk etmiştim düşün geceyi başka bir yerde geçirdim ve ertesi gün gözlerim ağlamaktan şiş bir vaziyette kuaföre gittim kinam için. Tabii herkes heyecandan uykusuz kaldım sandı ama ben annem yüzünden sabaha kadar ağlamıştım. Ama bir şekilde atlattik geçti gitti. Evlenince annem de değişti açıkçası artık gerçekten eşime saygı duyuyor damadim diyebiliyor yani. Eskiyi asla unutamazsam da ki annem de kendisi için aynı şeyleri söylüyor ben ona çok kötü şeyler yasatmisim çok kötü bir evlatmisim ( asla hiçbir şey yapmamama rağmen) asla unutmayacakmis yaptıklarımı felan. Neyse sonuç olarak hamileyim ve ne kadar kötü olsa da anneme çok ihtiyaç duyuyorum oda bana iyi davranıyor artık bazi şeyleri aştık gibi. Umarım siz de öyle olursunuz. Biraz sabır sadeceEvet kesinlikle ikisi de hatalı arada kalan ben oluyorum dediğiniz gibi o dengeyi kurmaya çalışıyorum ama o kadar yoruldum ki artık güzel muamele görsem yine neyse belki katlanılabilir ama o da yok
Evet aynı bizim ilişkimizi anlatıyor gibisiniz annem için de ben berbat bir evlatmışım zamanında gösterdiği şiddeti haketmişim dövmüş ama hepsinin nedeni varmış yani laf anlatıp kendimi yormuyorum artık açıkçası ama mutlu heyecanlı olmam gereken dönemde bile ben hep endişeliyim bir sorun çıkacak diye hep bir vicdan azabı suçluluk duyuyorum annemin istemediği bir şeyi mi yapıyorum diyeAsla güzel muamele beklemeyin annenizden, evet çok yorucu bir süreç kesinlikle ben yaşadıklarımı hala unutamıyorum nisanlilik süresini fazla uzatmayın daha çok arkadaşlarınızla felan vakit geçirin, bu konuda benim tek şansım babamdı bu süreçte hep o yanımda oldu elinden bir şey gelmiyordu ama en azından konuşarak rahatlatmaya çalışıyordu. Ben kına gecemden bir gece öncesi annem yüzünden evi terk etmiştim düşün geceyi başka bir yerde geçirdim ve ertesi gün gözlerim ağlamaktan şiş bir vaziyette kuaföre gittim kinam için. Tabii herkes heyecandan uykusuz kaldım sandı ama ben annem yüzünden sabaha kadar ağlamıştım. Ama bir şekilde atlattik geçti gitti. Evlenince annem de değişti açıkçası artık gerçekten eşime saygı duyuyor damadim diyebiliyor yani. Eskiyi asla unutamazsam da ki annem de kendisi için aynı şeyleri söylüyor ben ona çok kötü şeyler yasatmisim çok kötü bir evlatmisim ( asla hiçbir şey yapmamama rağmen) asla unutmayacakmis yaptıklarımı felan. Neyse sonuç olarak hamileyim ve ne kadar kötü olsa da anneme çok ihtiyaç duyuyorum oda bana iyi davranıyor artık bazi şeyleri aştık gibi. Umarım siz de öyle olursunuz. Biraz sabır sadece
Sizin yumuşak yuzlulugunuze alışmış nisanlinizi da aynı kıvama getirmeye çalışıyor. Dünya annenizin etrafında dönmüyor. Kimse ondan özür dilemek zorunda da değil kendi kocasina çocuklarına bagirsin çok istiyosa. Nisanlinizi eğitilecek çocuk kıvamına getirmeye çalışıyor. O başka bir birey bunu öğrenmesi lazım. Siz de sınır koyamadiginiz sürece bununla ayrilsaniz başkasıyla aynı problemleri yine yasarsinizKesinlikle ben de böyle düşünüyorum zaten o yüzden arada kalıyorum ikisinde de hata var ama onun annesi bana o şekilde bağırsa o lafları söylese uğraşılmaz derdim nişanı atardım muhtemelen
Sürekli sınır koymaya çalışıyorum ama nankörlükle suçlandığım için kendimi hep kötü hissediyorumSizin yumuşak yuzlulugunuze alışmış nisanlinizi da aynı kıvama getirmeye çalışıyor. Dünya annenizin etrafında dönmüyor. Kimse ondan özür dilemek zorunda da değil kendi kocasina çocuklarına bagirsin çok istiyosa. Nisanlinizi eğitilecek çocuk kıvamına getirmeye çalışıyor. O başka bir birey bunu öğrenmesi lazım. Siz de sınır koyamadiginiz sürece bununla ayrilsaniz başkasıyla aynı problemleri yine yasarsiniz
Annenizin psikolojisi bozuk ama nişanlınız kendi özür dilemek istemese bile sizin annesiniz olduğu için özür dileyebilir Sizde bir daha kesinlikle 5 çocuklu da olsanız annenize eşinizle ilgili bir şey anlatmayın bu bir kere olacak bunu bizim huzurumuz için istiyorum bir daha bu kadar samimi olmazsın bunu benim için yap annemin egosu için değil deyin. Sonra da mesafeArkadaşlar merhaba direk konuya giriyorum annemle yıllardır anlaşamam aramız genellikle kötü bana genelde moduna göre davranır evde pek yüzüme bakmaz oturup benimle vakit geçirmez anca kendisinin istemesi lazım aramız genellikle onun işine yarıyorsam iyidir. Büyük küçük fark etmez herhangi bir olayda bana günlerce küser telefondan engeller hiç toleransı yoktur 1 yanlışımı 10 eder babama anlatır babamı benimle ilgili yıllardır dolduruyor zaten. Eskiden karakteri böyle diye düşünürdüm ama erkek kardeşime olan davranışlarını gördükçe sorununun ben olduğumu anladım kardeşime kızamaz bağıramaz peşinden koşar küs kalamaz özürler diler her dediğini yapar sabahları ben günaydın desem cevap vermez oğluna yüzünde güller açar klasik ataerkil anne. Kardeşim de bir o kadar kötü davranır ezer laf söyler umursamaz annemi ben de tam tersi ileride içim rahat olsun diye her dediğini yaparım o bana kötü gelse bile ben ona iyi giderim. Bu olaylar böyle uzar gider arkadaşlar anlatsam bitmez zaten asıl sorun şu ki ben psikolojik olarak kötü bir dönemdeyim bu davranışları tolere etmekte çok zorlanıyorum. Nişanlımla aramda kıskançlıkla ilgili küçük bir problem çıktı ve ben bunu anneme anlattım annem o kadar sinirlendi ki ben onu arayıp ağzına edicem annesini arayacağım ablasıyla konuşacağım bilmem ne 100 tane şey söyledi ben de defalarca arama dedim büyütülecek bir olay değildi her neyse 3 gün boyunca her gün aramış nişanlım özür dilemiş 3. gün artık tartışmışlar annem nişanlıma bağırıp çağırmış zaten çok fevri bir insandır bana illa nişanı atacaksın benim rızam yok kaçıp evleniyorsan evlen dedi ben de annemin sözünü çiğnemiş olmamak için ayrıldım olayda zaten nişanlımın da hatası vardı bir süre geçtikten sonra hatasını telafi etti ve nişanlımı affettim. Annem de bu süreçte biraz yumuşadı tabii ama şimdi bana her gün gelip o çocuk benden özür dilemezse kapımın önünden geçemez diyor. E nişanlım da özür dilemek istemiyor. Annem de o özür dilemedikçe yine bana kötü davranıyor yüzüme bakmıyor nefret ediyor resmen benden. Yani ben artık ne yapacağımı bilmiyorum zaten kendi kişisel problemlerim de çok fazla psikolojim zaten çok kötü bir de annemin bu davranışları beni iyice yoruyor çok bunaldım kendimi psikolojik olarak nasıl korurum?
Ay dersimi aldım zaten bir daha anneme asla anlatmam nişanlımla ilgili bir şey. Zaten normalde de öyle annemle her şeyimi paylaşmam da işte boş bulundumAnnenizin psikolojisi bozuk ama nişanlınız kendi özür dilemek istemese bile sizin annesiniz olduğu için özür dileyebilir Sizde bir daha kesinlikle 5 çocuklu da olsanız annenize eşinizle ilgili bir şey anlatmayın bu bir kere olacak bunu bizim huzurumuz için istiyorum bir daha bu kadar samimi olmazsın bunu benim için yap annemin egosu için değil deyin. Sonra da mesafe
Anneniz sizi sevmiyor değil sadece çok büyük bir disiplin ile büyümüş ve çok alıngan oğluna karşı aynı olmaması tuhaf sadece ama dediğim gibi şımarıklıktan değil de psikoloji olarak bu şekilde olduğunu düşünüyorum yetim veya öksüz mü ?Ay dersimi aldım zaten bir daha anneme asla anlatmam nişanlımla ilgili bir şey. Zaten normalde de öyle annemle her şeyimi paylaşmam da işte boş bulundum
Yok değil 18 yaşında evlenmiş 5 kız kardeşler o yüzden belki de erkek çocuğuna daha düşkündür bilemiyorum ama yine de çok tuhaf yani bu derece ayırmasıAnneniz sizi sevmiyor değil sadece çok büyük bir disiplin ile büyümüş ve çok alıngan oğluna karşı aynı olmaması tuhaf sadece ama dediğim gibi şımarıklıktan değil de psikoloji olarak bu şekilde olduğunu düşünüyorum yetim veya öksüz mü ?
Ona sorsan ayırmıyordur dediğim gibi psikolojik sorunları var genelde aşırı küsen ve kırılan insanların altından büyük travmalar çıkar kendini aşırı yalnız hissetme gibi bir durum söz konusu olabilir yada ciddi bir hastalıktan geçmiş olması olabilir bilemiyorumYok değil 18 yaşında evlenmiş 5 kız kardeşler o yüzden belki de erkek çocuğuna daha düşkündür bilemiyorum ama yine de çok tuhaf yani bu derece ayırması
Aynenn aynenn bende böyleydim hep en heyecan zamanlarda vicdan azabı üzüntü korku hissediyordum hep manipüle ediyordu annem beni, sürekli annem mi haklı ben hatalı miyim diye düşünceler geliyordu, ama geçiyor hepsi merak etmeEvet aynı bizim ilişkimizi anlatıyor gibisiniz annem için de ben berbat bir evlatmışım zamanında gösterdiği şiddeti haketmişim dövmüş ama hepsinin nedeni varmış yani laf anlatıp kendimi yormuyorum artık açıkçası ama mutlu heyecanlı olmam gereken dönemde bile ben hep endişeliyim bir sorun çıkacak diye hep bir vicdan azabı suçluluk duyuyorum annemin istemediği bir şeyi mi yapıyorum diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?