Annem hep mağdur

sakurabirs .!.:

Benim annem de dertlenmeyi çok sever. Ne zaman güzel bir yemek yiyecek olsak acaba oğlum orada ne yiyor diyor? Erkek kardeşim şehir dışında okuyor,yazları da Kıbrıs'ta çalışıyor. Kadın sanki oğlu Yemen Cephesinde savaşıyor ve ekmek reis gibi kuru ekmek yiyor sanıyor. Halbuki kardeşim baya boğazına düşkün bir tip, zaten Gastronomi okuyor gayet de yemek yapıyor. Bunları annem bir türlü anlamıyor. Ben onun asker olmasını istiyordum gitti aşçı oldu patates doğruyacak diyor Bu arada kardeşim MSÜ sınavlarını,mülakatı falan geçti. Sağlık muayenesinde doğuştan spina bifidası var diye elendi. Çocuk buna ne yapabilir yani? Yiyecek içecek Öğretmeni olarak atanabiliyor,puanları da çok yüksek değil. Otellerde de iyi para kazanıyor ama annem beğenmiyor. Bana da bazen ola ola Öğretmen oldun, okudun da ne oldun diyor? Gelip komşunun liseden sonra hemen kocaya kaçan kızlarını falan övüyor. Önceden böyle değildi. Epilepsiyle birlikte iyice şiddetlendi. Psikiyatrist bir ilaç yazdı şükür biraz azaldı. Kesinlikle ilaç kullanması lazım.

Genişletmek için tıkla...

ladin19 .!.:

Annem hep böyleydi çocukluğum boyunca hep babamla mükemmel anlaşan biriydi. Öyle birinin ak dediğine diğeri kara hiç demediler. Ama Babam ona psikiyatriye git derse tamam der gitmez. Çok ısrar ederse gerek yok ben iyiyim der. Ve küsme huyu var maalesef bunu bize de babama da yapıyor. Öyle bir küsüyor ki 15 gün falan ararsın açmaz yanında konuşursun dönüp bakmaz. Direkt seni yok sayar seslenirsin bakmaz falan insanı ortadan çatlatır. Bu huyu mesela bütün ergenliğimin içine etti.

Genişletmek için tıkla...

benyeniyimgaliba .!.:

Epilepsi için ilaç kullanıyor mu? Acaba onlar mı yan etki yaptı?

Genişletmek için tıkla...

sakurabirs .!.:

Maalesef kullanıyor. 250 mg ile başlamıştık o zamanlar iyiydi şimdi epixx 1000 mg kullanıyor günde 2 hap. Üstüne psikiyatrinin verdiği ilacı da kullanıyor. O kadar üzülüyorum ki gençken çok neşeli,güzel bir kadındı hâlâ güzel bir kadın ama son 5 senedir falan bize kök söktürüyor. Evde sürekli zorbalık görüyoruz babam da hasta diye üstüne düşmüyor, tartışmamak için hiç cevap vermiyor. İlaç asabiyet yapıyor ama ilacı doktor kesemiyor çünkü kesince veya o gün ilacını içmediyse direkt nöbet geçiriyor el mecbur kullanıyor.

Genişletmek için tıkla...

ladin19 .!.:

İşte hayata dolu tarafından bakamıyorlar anlamıyorum. Ben bu şekilde sürekli mutsuz olamıyorum bu yüzden anlam veremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

ladin19 .!.:

Merhaba,

Benim problemim annemin depresyonu. Annem kötü biri değil kesinlikle çok yardımcı çok evinin kadını çocuklarının anası bir kadın. Ben 31 yaşındayım 2 yaşında kızım var Almanya’da yaşıyorum. Maddi hiç bir sıkıntım yok. Kocamla mutluyum ailemle mutluyum. Kız kardeşim hukuk fakültesi son sınıfta. Dersleri hep iyi bir kız oldu hatta üstten dersler aldı son sınıfta sadece 4 tane ders alıyor önceki seneler üstten ders aldığı için. Babam müfettiş emekliliğine 2 sene var kardeşime büro açıp emekli olmak istiyor. Ailemin de maddi sıkıntısı yok vs. Ama annem hep bir depresif. Telefonda konuşurken hep şikayet ediyor yanına gidince hepten bittim yani sürekli madur. Ev işlerinden şikayet eder yapamıyorum edemiyorum der yardımcı tut derim söylenir. Kolu ağrıyor doktora git diyorum amannn gidiyorum işe yaramıyor diyor. Tamam gidiyor da verilen ilaçları fizik tedavileri bilmem ne uygulamıyor. Kardeşim Akdeniz ateşi hastası ona sürekli üzülüyor. Ortada bir şey de yok ha kız 6 ayda bir romotolojiye gidiyor günde 3 sefer 1 tane ilaç kullanıyor. İlacını kullandığı sürece iyi yani. Benim de bağırsak hastalığım var doğuştan ara ara ilaç kullanıyorum onu dert ediyor madem sağlıklı çocuk doğuramayacaktım neden anne oldum diyor saçma sapan konuşuyor. Komşuları ile arası biz kardeşimle annemlerde otururken bozulmuş neymiş biz çok kavga etmişiz millet sesten rahatsız olmuş vs. Hala bu yüzden komşularından utanıyor üst kat komşusu ile karşılaşmaktan çekiniyor. Bizim yüzümüzden kavga etmişler vs. Hala bunu kardeşimle benim yüzüme vuruyor. Kardeşimle aram şu an tabii ki iyi ikimizde kocaman insanlar olduk bu konuyu açması çok saçma. Dışarı çıkıp iki insan yüzü gördüğü yok. Kimseyle görüşmüyor. Sorsam kimimiz kimsemiz yok bizim diyor. Ruhumu sıkıyor. Psikiyatriye götürdüm majör depresyon dendi. Tedaviyi reddediyor. Ne yapmak lazım bilmiyorum. İkna etmesi çok zor. Ama bu şekilde hep mutsuz. Ne önerirsiniz?

Genişletmek için tıkla...

benyeniyimgaliba .!.:

Nörologla bunu bir paylaşsanız? Nöbetine iyi gelen ilacı değiştiremez belki ama yanına bir de antidepresan verebilir.

Genişletmek için tıkla...