• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem haklı mı?

Bencede annen fazla abartmış gibi geldi ilk olarak benim abim üni'ye başladığında babamın dayısının eşi fazla olan Çaydanlıktan bardaklarına kadar herseyi gönderdi. Ayrıca düğünlerde kimlere neler taktıkta bizlere hic biri gelmedi diye birşey yok bence herkesin kesesine göre bence :) çok takma bence çocuğada ver kullanmadıklarını en azından hem evden yer açılır hem en azından birinin işine yaramış olur
 
Ay amma fena anneniz varmış. Bırak bi yakını ben çevremde durumu olmayan birini görünce evimde az kullanılmış seyleri verir hediye ederim. İkincisi arkadaşa götürülen hediyeyi karşılık için yapmak bana ayıp geliyor. Mesela biz üniten 6 arkadaşız ben evlenirken onlar bana hediye altın bi kolye taktılar aöa kişi başı çeyreksen aza geliyordu. Ama onlar evlenince ben herbirine çeyrek taktım. Benim durumum onlardan çok daha iyi olduğu için gönlümden geldi. Yani siz bana sunu yapmıştınız bende bunu yaptım demem kimseye.
 
muhakkak şimdiye kadar iyiniyeti çok suistimal edilmiş ve temkinli yaklaşıyor herkese, haksız da denemez ama insanlara yardımcı olmaktan vazgeçemeyiz, eşinizin kardeşi sizin de kardeşiniz sayılır kaldı ki öğrenci, işine yarayacak bi iki parça eşya vermeniz yararına olur, iyiliği insanlardan takdir görmek için değil kendi iç huzurumuz adına yaparsak ve bi beklenti içine girmezsek zararını asla görmeyiz.
ataması çıkan arkadaşa takdığınız altın da bebeğin bi eksiğini kapatmıştır, durumu iyi olsun olmasın siz zaten bi hediye alacaktınız arkadaşınızın bebeğine...
annenize gönül koymayın ama anneniz böyle yorumlar yapıyor diye de kendinizi kullanılmış ya da saf hissetmeyin.
bi arkadaşım ben evlenirken bana çeyrek altın takmıştı üstelik de yeni edindiğim bir iş arkadaşımdı, bebeği oldu ve durumum çok sıkışıktı o sıralar daha küçük bi hediye verdim bebeğe, hep aklımdadır üzülürüm ama şartlar bizi yönlendiriyor.
 
Sen dogru dusunuyorsun. Annen azicik bencil dusunmus ama sen yardimsever iyi niyetli birisin. Takdir ettim canim seni. İyilik yapmaktan kimse bir sey kaybetmez.
Not: benim annem de senin annen gibi dusunurdu =)
 
annen çok bencil.
ya bu arada ne zaman görsem aklıma takılıyor. avatarda ki foto benim kız kardeşime o kadar benziyor ki. hatta öyle bir bluzu bile var. çok ilginç :-)
 
Bence sabırlı ol anneler çok şeye karışsada sen bildiğini yap zamanla bu kadar girmez hayatının içine ...
 
Ben şok oldum
Sen ne diyosun annen neye bağlıyo konuyu
Altın olayında özellikle
Veren el alan elden üstündür, boşver elinden geleni yap hak edene tabi..
 
annen çok bencil birisi. Rabbim kimseyi darda bırakmasın ama darda olan insanın halinden anlamayan birisi
 
Gene ben hanımlar, merhaba!

Bugün kafamı kurcalayan meseleyi sizinle paylaşmak istiyorum.

Eşimin erkek kardeşi üniversiteyi kazandı ve bulunduğumuz ile yakın bir ilde (araçla 1 buçuk 2 saat gibi). Yurda yerleşmeyi planlıyordu fakat olmamış. O da ev tutma mecburiyetinde kalmış. Ben de evimde onun kullanabileceği eşyaları toplayıp ona götürmeyi, böylece hem masraf yapmamış olmayı hem de ona faydası olacağını söyledim eşim kabul etti. Hem de gezmiş oluruz dedik falan. Buraya kadar ok.

Bugün annemle konuşuyoruz bunu duydu kızdı resmen. Neden götürüyormuşum. Eski şeyler götürdüklerimde aslında. Ama ne gerek varmış. Benden adam olmazmış çok safmışım. Bu bir.

İkincisi yine aynı konuşma içinde; çok yakın bir arkadaşımın atamasının geldiğini öğrendim onun haberini verdim. Hani sormuyor ama araştık ya muahbbetini ediyoruz havadan sudan aklıma geldi söyledim ben de. Verdiği cevap "Aaaa görüyor musun altının üstüne kondu! Giden gitti artık sen derdine yansan iyi edersin."

Hikaesi de şu: arkadaşım doğum yaptığında ben maddi bir ardım olsun diye altın taktım çeyrek. Maddi durumu çok iyi değil. O da bana düğünümde altın getirmedi ama beklentim de yoktu. Bi de biliyorum durumunu. Konusunu açmadım kendisine çünkü ben karşılığı olsun diye değil ona hediye olsun diye vermiştim.

Benimle böyle konuştuğunda kendimi aptal gibi hissediyorum. Ya bu kadıncağız haklı mı? Yoksa çok mu kuruyor anlamadım. Üzülüyorum böyle olunca.
Belki kızacaksınız ama anneniz bildiğin içten pazarlıklı fesat kadın bana kalırsa.. kendi iyilik yapmıyordur kimseye büyük ihtimalle bari sizin yaptığınız iyiliklere burnunu sokmasın.
 
muhakkak şimdiye kadar iyiniyeti çok suistimal edilmiş ve temkinli yaklaşıyor herkese, haksız da denemez ama insanlara yardımcı olmaktan vazgeçemeyiz, eşinizin kardeşi sizin de kardeşiniz sayılır kaldı ki öğrenci, işine yarayacak bi iki parça eşya vermeniz yararına olur, iyiliği insanlardan takdir görmek için değil kendi iç huzurumuz adına yaparsak ve bi beklenti içine girmezsek zararını asla görmeyiz.
ataması çıkan arkadaşa takdığınız altın da bebeğin bi eksiğini kapatmıştır, durumu iyi olsun olmasın siz zaten bi hediye alacaktınız arkadaşınızın bebeğine...
annenize gönül koymayın ama anneniz böyle yorumlar yapıyor diye de kendinizi kullanılmış ya da saf hissetmeyin.
bi arkadaşım ben evlenirken bana çeyrek altın takmıştı üstelik de yeni edindiğim bir iş arkadaşımdı, bebeği oldu ve durumum çok sıkışıktı o sıralar daha küçük bi hediye verdim bebeğe, hep aklımdadır üzülürüm ama şartlar bizi yönlendiriyor.

Evet zamanında baya bi kazık yemiş o konuda haklısınız..
 
Belki kızacaksınız ama anneniz bildiğin içten pazarlıklı fesat kadın bana kalırsa.. kendi iyilik yapmıyordur kimseye büyük ihtimalle bari sizin yaptığınız iyiliklere burnunu sokmasın.

Tam tersi; yapıyor ama akıl almaz beklentiye giriyor ve karşılığını bulamadığında inanılmaz yıkılıyor. Her seferinde diyorum ya yapma iyilik falan ya da beklentiye girme diye.
 
Gene ben hanımlar, merhaba!

Bugün kafamı kurcalayan meseleyi sizinle paylaşmak istiyorum.

Eşimin erkek kardeşi üniversiteyi kazandı ve bulunduğumuz ile yakın bir ilde (araçla 1 buçuk 2 saat gibi). Yurda yerleşmeyi planlıyordu fakat olmamış. O da ev tutma mecburiyetinde kalmış. Ben de evimde onun kullanabileceği eşyaları toplayıp ona götürmeyi, böylece hem masraf yapmamış olmayı hem de ona faydası olacağını söyledim eşim kabul etti. Hem de gezmiş oluruz dedik falan. Buraya kadar ok.

Bugün annemle konuşuyoruz bunu duydu kızdı resmen. Neden götürüyormuşum. Eski şeyler götürdüklerimde aslında. Ama ne gerek varmış. Benden adam olmazmış çok safmışım. Bu bir.

İkincisi yine aynı konuşma içinde; çok yakın bir arkadaşımın atamasının geldiğini öğrendim onun haberini verdim. Hani sormuyor ama araştık ya muahbbetini ediyoruz havadan sudan aklıma geldi söyledim ben de. Verdiği cevap "Aaaa görüyor musun altının üstüne kondu! Giden gitti artık sen derdine yansan iyi edersin."

Hikaesi de şu: arkadaşım doğum yaptığında ben maddi bir ardım olsun diye altın taktım çeyrek. Maddi durumu çok iyi değil. O da bana düğünümde altın getirmedi ama beklentim de yoktu. Bi de biliyorum durumunu. Konusunu açmadım kendisine çünkü ben karşılığı olsun diye değil ona hediye olsun diye vermiştim.

Benimle böyle konuştuğunda kendimi aptal gibi hissediyorum. Ya bu kadıncağız haklı mı? Yoksa çok mu kuruyor anlamadım. Üzülüyorum böyle olunca.

Benim annem 5 kat fazlası valla
 
Benim annem 5 kat fazlası valla

Peki siz ne yapıyosunuz? Hani hem kırmadan hem de düşüncelerinizi söyleyerek?

Ya ben bazen etkileniyorum da, bu konu için değil ama farklı konularda beni çok kolay doldurabiliyor. Kendime de kızıyorum sanki kendi aklım fikrim yokmuş gibi hissediyorum.
 
Annen
Gene ben hanımlar, merhaba!

Bugün kafamı kurcalayan meseleyi sizinle paylaşmak istiyorum.

Eşimin erkek kardeşi üniversiteyi kazandı ve bulunduğumuz ile yakın bir ilde (araçla 1 buçuk 2 saat gibi). Yurda yerleşmeyi planlıyordu fakat olmamış. O da ev tutma mecburiyetinde kalmış. Ben de evimde onun kullanabileceği eşyaları toplayıp ona götürmeyi, böylece hem masraf yapmamış olmayı hem de ona faydası olacağını söyledim eşim kabul etti. Hem de gezmiş oluruz dedik falan. Buraya kadar ok.

Bugün annemle konuşuyoruz bunu duydu kızdı resmen. Neden götürüyormuşum. Eski şeyler götürdüklerimde aslında. Ama ne gerek varmış. Benden adam olmazmış çok safmışım. Bu bir.

İkincisi yine aynı konuşma içinde; çok yakın bir arkadaşımın atamasının geldiğini öğrendim onun haberini verdim. Hani sormuyor ama araştık ya muahbbetini ediyoruz havadan sudan aklıma geldi söyledim ben de. Verdiği cevap "Aaaa görüyor musun altının üstüne kondu! Giden gitti artık sen derdine yansan iyi edersin."

Hikaesi de şu: arkadaşım doğum yaptığında ben maddi bir ardım olsun diye altın taktım çeyrek. Maddi durumu çok iyi değil. O da bana düğünümde altın getirmedi ama beklentim de yoktu. Bi de biliyorum durumunu. Konusunu açmadım kendisine çünkü ben karşılığı olsun diye değil ona hediye olsun diye vermiştim.

Benimle böyle konuştuğunda kendimi aptal gibi hissediyorum. Ya bu kadıncağız haklı mı? Yoksa çok mu kuruyor anlamadım. Üzülüyorum böyle olunca.
Annenin ruhu fazla kara.
 
Tam tersi; yapıyor ama akıl almaz beklentiye giriyor ve karşılığını bulamadığında inanılmaz yıkılıyor. Her seferinde diyorum ya yapma iyilik falan ya da beklentiye girme diye.
Onun yaptığına iyilik denmez canım. Kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez mantığıyla yapıyordur yapsa da. İyilik dediğin şey karşılık beklemeden yapılır.. insan kızının eski eşyasını kayın biraderine vermesine taş koyar mı yaa çocuk bir de öğrenci yani. biz ünv okurken ev tutmak zoundakalmıştık eşyamız falan da yoktu çok zengin de değildik ev arkadaşlarımızla konu komşu yardım etmişti. Halılarımızı falan komşular tanıdıklar vermişti. Biz de birer çekyat almıştık paramızla. Zordur öğrenci halleri ve bence zor durumda olan öğrenciye yardım etmek büyük sevaptır. Bak şimdi konusu açılmışken o dönem bize yardımcı olan herkesten Allah razı olsun..
 
Canım sen takılma böyle şeylere, inan ki yapılan her iyilik bir olacağın önüne geçiyor. Bir öğrenciyi mutlu etmek paha biçilemez ilaç gibi gelmiştir ona :)
 
Back