annem bunaltıyor beni...

sagolera .!.:

Yalnız değilsin canım...kız olduğu için özgürlükleri elinden alınan o kadar çok insan var ki.. Ve maalesef ben de onlardan biriyim...ben sadece allah'a havale diyorum...

Genişletmek için tıkla...

shapysy .!.:

canım sen kendini geliştirmeye devam et, şu an ne yazık ki yapılacak bir şey yok:; ama üniversite bitince birazcık daha ses çıkarabilirsin gibime geliyor, o zaman işe gireceksin sonuçta ve biraz daha kolay hareket edersin umarım... üzme kendini

Genişletmek için tıkla...

catlak_kemmik .!.:

bendede şöle bi absürük durum var ev kuşuyum senin gibi aynı şekilde. annem kızım çık dışarı gez der ben annemsiz bişi yapamam . tek başıma olmaktan sıkılırım. bi kaç iş başvurusunda bulundum umarım bian önce haber gelir. çalışma gibi bi durumunda mı yok? tanıdık yanındada olabilir. insan evde olunca çok karamsar oluyo

Genişletmek için tıkla...

tgchn .!.:

kızlar sizinle paylaşmak istedim, ben öle birileriyle derdimi sıkıntımı konuşan birisi değilim her seyi içimde yaşarım ben..nese konuya geleyim annem her şeyime karışıyor dışarı cıkamıyorum bi hava almaya bile... neymiş kız başıma ne işim varmış napacakmışım istiyorki oturum gözü önünde hiç bir yere cıkmayım... evde odamda otururum sesim cıkmayınca oda oda beni arar nerdesin diye..yaw allah askına evde olan biri nereye gidecek:S abim de öle aynı annem gibi...tek başıma bişi almaya bile gidemiyorum, gerçi birileri bi arkadasım olsa bile izin yok, kız başıma sürtmeyecekmişim...BU lafa okadar sinir oluyorum ki dogum gunlerine gidemem,arkadaslarla toplanıp bir yere gidemem,sinemaya bile gidemiyorum..inanın kişisel ihtiyaclarımı bile göremiyorum aldığımda azar işitiyorum,bi tişört almaya bile korkuyorum...sürekli evdeyim..hiç biryere cıkamıyorum..izin vermiyorlar..dogdugumdan beri bu yasıma kadar bu böyle dışarı cıkamıyorum.. bişi oldugu zaman bir yere gitmem gerektiği zaman yalan söylemek zorunda kalıyorum evden okula okuldan eve başka bişi yaptığım yok..okulda olmasa napardım bilmiyorum okul sayesinde dışarı çıkıyorum..sosyal bir insan değilim..çok as arkadasım var:44: gerçi alıştım artık yıllardır, takmıyorum artık...eskiden çok bunalıma giriyordum evde otur otur kendi başıma bi iş yapamıyordum insanlarla konuşmaktan sıkılıyor ve utanıyordum..bir işim oldugunda mesela en basitinden okul kayıt işi diyelim onu bile kendi başıma yapamıyordum utanıyordum insanlardan..ama çok şükür ailemden gizli kendi başıma bişiler yapmaya başladım, mesela kendi başıma gidip kafede oturuyorum alış veriş yapıyorum bişi almasamda,geziyorum, insanlarlar sohbet ediyorum,vs. yane kendime olan güvenimi sağlamaya çalışıyorum ve başarılı oldum eskisi gibi insanlardan cekinmiyorum:) tabi ailem bunları yaptıgımı bilseler çok fena olur...kızım diye özgürlüğüm kısıtlanıyor bişi yapmama izin verilmiyor.. erkek olsam özgür olurdum her istediğimi yapabilridim ozaman karışmazlardı bana..bir yere gitmek istediğimde annem diyorki elin kızları ne güzel oturyor evinde sende gördüm dışarı cıkmayı:S:S otur evde diyor izin vermiyor..sürekli birileriyle kıyaslıyor beni..bi sorunum oldugunda oturup konuşamıyorum,kyk dan kredi alıyorum aldıgım paranın yarısını annemlere veriyorum para benim neyimeymiş:)aldığım para 240tl üniversite uzak oldugu için yol parası çok tutuyor aylık 80 tl... bir kısmını ona veriyorum kalanda bana işte,bi ihtiyacımı göremiyorum..nese bunada alıştım zaten.. ne yaşıyorsam hep içimde yaşıyorum.. öle bir alıştım ki artık bu benim için sorundan cıktı artık..:) nese öle işte kızlar paylaşayım dedim:)

Genişletmek için tıkla...

alramur .!.:

canım Annenler biraz abartıyor diye düşünebilirsin birazda onlara hak ver çünkü sana güvenmeseler okutmazlardı zannedersem seni dışarıdaki tehlikelerden korumak istiyorlar.anlamaya çalış bir gün okuyup mesleğini eline aldığında rahatlarsın.kendine hiçbirşeyi dert etme bir gün gelecek bu yaşadıklarını annene anlatıp güleceksiniz belkide

Genişletmek için tıkla...