Bu sefer konu annem... 3 yaşındayken annem ve babam ayrılmış, annem biraz panik atak, biraz da çok konuşuyor, bana çevremdeki insanlar annen de çocuk gibi falan diyor, ama annem çok iyidir. Birisine bir şey alınacaksa komşuya ya da yemek götürülecekse hastalıktan dolayı bunları hep yapar hep ama aynı şey bize hiç olmaz.. Mesela akrabalarımızın çoğu okumuş ama bize getirdikleri sayıyla ekler, 1 tane fazlasını istesek yok yani... Ama annem her türlü fedakarlığı her şeyi yapar babasından kalan yetim maaşıyla. Diğer dediğim kişiler annemin maaşının 10 katı, ailecek 20 katı falan. Annem herkese ama herkese hediye alır ama karşılığını göremez, alıp hediyeleri attığım da olmuştur ya da alma diyorum bir şey gidip alıyor bana gidip şampuanı döktüğüm de oluyor laftan anlamıyor, bana babam para veriyor istediğimi alırım beni annem dışardayken 100 kere arar ne alayım ne yapyım diye inanın bu kötü bişey değil ama insan bunalıyor, bende ondan görerek sözlüme aynılarını yaptım ve bu sevebpten annemden uzaklaştım. Bu kdar iyi olmasına herkese karşı gerek yok... Annemin yüzüne gülenler çok temiz kalpli ama çok konuşuyo yemek yapamıyo vs. diyor. Evet annemin elinden menemen vs. dışında normal yemek yememişimdir, annem tek çocuk alışmamış yemekler falan ben kendime yaparım hep. Arkadaşımla ilgili bişey anlatuyorum dayanamayıp bana böyle demişsin falan diye gidip anlatıyo ya da kızıma böyle yapmışsın diye hemen gider söyler herkesle aram açıldı...
ASIL KONUYU AÇMA SEBEBİM
babam bize gelir annemlerle yaşıuorım fakat babam çok iyidir anneme masıl katlanmış dedim mesela geçen gün herkesin içinde artık bıktım sadece çooook bunaldım...
sevmemek değil burdan yazmakla olmuyor içimdeki duygular garip gerçekten bi yandan seviyorum çok üzülüyorum bi yandan da sinir oluyorum artık şöyle hareketler yapmasın diye... neyse babam geldi çok konuştu annem anne susar mısın dedim telefonu elimdeydi susmuyorum falan dedi annem asla altta kalmaz illa bir şey söyleyecek yani telefonunu atıcam bak dedim kaç kere elimdeydi kaç kere attım daha önce hala akıllanmıyosum dedim sanki ben anneyim o çocuk tartışmaya devam ederken babam bana harçlık getirmişti kızdı kalktı daha önce de annem sebep olmuştu yine aldım attım telefonu bağırdım evde böyle böyle yapma git reddet BENİ KİMSEYE KARŞI DA SAVUNMUYOSUN DEDİM bunun sebebi de şu komşular anneme senin kızını yolda tartakladı demişler açık açık annemde gelmiş bana söylüyo kafamdan kaynar sular indi, tsrtaklama dedikleri nişanlımla kavga ederken beni omzumdan itmişti.
Annene bunları nasıl yaparsun basıl düşünürsün demeyin, benim yerine koyun kendinizi bi yandan bişanlım bi yandan ailem... Kafam o kadar dolu ki her şeyi unutuyorum en ufacık bir şeyde ağlıyorum
bu yaşımda o kdar çok şey yaşadım ki hiçbiri kolay değildi gerçekten yaşamak istemiyorum Allah canımı alsın inşallah
bu arada dost sandıklarım benim derdimden bıkmış heekesten bi kazık yiyorum iyiymişim öok temiz kalpliymişim ama bbeim sorunlarımı anlatmamdan bıkmışlar... Kınamasınlar kınadığınız şey başınıza gelmeden ölmezsiniz yazdım bende.
Gerçekten çok moralim bozuk ağlaya ağlaya yazan birisinin daha da çok moralini bozacak kişiler lütfen...
En iyi anne bebim annem ben yokken bebim sevdiğim yemeği bile yemez ama bu huyları beni kahrediyor ölsem daha iyi diyorum bazen o kadar kavga gürültü hala aynı şeyleri yapıyo...
Nişanlımı biliyosunuz aram bozuk, kafamda kurdujlarım... Annem babam ayrı, babam gelmiş göremeden hemen kalkıp gidiyo tartışmalarımızdan bende sen kaçırttın diye bağııryorum vs.... Dost yok zaten hepsinden kazık yedim...