Anneligimi Sorguluyorum...?

Valla cnm bnm kizim da 14 aylik bnde Çalışmak istiyorum emiyo diye bırakmıyor lar ewe de cikcaz lazım. Ama kızımı çok ozlerim calismazsam da sıkılıyorum
 
Daha iki yasinda bile degil ben olsam birakamazdim krese falan o yastaki bebecigi. Sizin karariniz tabi.
 
Tekrardan merhabalar,
Kızımın hızına zor yetisiyorum haliyle nete cok bakamıyorum, yazılanların hepsini okudum tekrar.
Hepinize çok teşekkür ederim bana çok yardımcı oldunuz.
Öncelikle şunları yanitlayayim,
Eve cok fazla birinin gelmesini istemiyorum,yardımcı, oyun ablası vs...
Gurbetteyim çok fazla guvenemiyorum kimseye.Bir de daha once temizliğe yardımcı bayan aldım (biliyorum aynı seyler değil) ve çok dilim yandı. Yaşım gereği mi yoksa fitratim mi bilmiyorum,yüzüm yumuşaktır kolay hayır diyemem ve genelde karşı taraf yaşça benden büyükse bunu hemen anlar ve beni yönlendirmeye çalışır, ben bunu anlarım ama dediğim gibi yeterli tepkiyi veremem.
Söz konusu kızım olunca belki çok daha katı olabilirim.
Fakat bu nedenlerle nedense çok sıcak bakmıyorum eve birinin gelmesine.
Bide bahsettiğim gibi ne kadar cok oynasak da kızım cok sıkılıyor dışarı çıkmak istiyor.
Ortam değişikliği arıyor adeta.
Yılın %70 i kış olan bi sehirde de bu imkanları saglamak zor,kreste en azından eğlenir diye de düşündüm. Çocukları çok seviyor.
Bunun yanı sıra kresten memnuniyetin fazla oluşu, kamera sistemi,sosyal hizmetlere bağlı olarak denetleniyor oluşu, evime yakınlığı (ki ara ara baskın yapacağım: ) ) bir çok yonden kafama yattı.
Bu yüzden istemiştim fakat bakıcıya da önyargılı degilim artık. Ola ki kızım istemedi zorlanıyor bakıcı düşüneceğim.

Ne istediğimi nasıl mutlu olacağımı biliyorum.memuriyete girmeden kızımı ve kendimi güvende hissedemem...tabiki isterim yanında surekli ben olayım fakat gelin görün ki hersey aynı anda olmuyor.
Esimin işi garanti olabilir iyi de kazanabilir fakat bir anne olarak bende kızıma ve kendime bu imkanı saglamaliyim...

Buna en cok kışın aldığımız uzucu bir haberle emin oldum.
Esimin bir arkadaşı bizle emsal,evliligi bebekleri vs...adam bir gün durakta bekliyor evine gitmek uzre ve polis arabası su reklam tabelalarina atmış, kaza yani...yogun bakımda kaldı kac gün, cok dua ettik.esine ve kızımla yaşıt kızına bagislamasi icin Allahtan.
Malesef ki vefat etti ve yine malesef ki esi ev hanimiydi:KK43:((
Kac gece düşündüm....benimde başıma gelebilirdi.Allah gostermesin gelebilirde.
Elbette ihtimaller uzerine dusunmemek lazım ama anneyseniz %1 ihtimali bile düşünerek yasamaya alışıyor insan.
Bu nedenle çok ama çok istiyorum çalışmayı. Mümkün mertebe izin kullanirim ucretsiz izne ayrilirim kızımla ilgilenmek için.
Lakin tek emin olduğum çalışmam gerektiği.
 
Çocukta yaparım kariyerde... Seni takdir ediyorum. Bence en güzelini seçmişsin aynen öyle yap, bazen insanlar kıskançlıktanda senin içini karartmaya bakar canım bunu unutmaaaa
 
Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Doğru karar. Kimseyi takma. Ben doğum anında kadar çalıştım. Doktora gittim yarın gel doğur tayin dedi. Ben bi duruşmaya gideyim yarın gelirim dedim o kadar yani. Bebek doğdu muvekkile ri evde kabul ettim. Iki aylıkken bakıcı tuttum. Öğün bebeği kadına bırakıp ise gittim. Dadi mız şimdi söylüyor sen o zaman bebeği bırakıp ise gitmiştim diye. Bende çalışmada kafayı yiyorum resmen. Çok mutsuz oluyorum çevreme kan kusturuyorum. Çalışmak beni sakinlestiriyor. Iste gelip oyun oynuyoruz kurabiye yapıyoruz süper vakit geçiriyorum. Sen kendini biliyorsun. Merak edersen bi koşu kredi gidip bakarsın. Sen doğru kararını kendin verirsin Elalem seni tanımaz. Seni en iyi sen tanirsin. Doğru yaptına inandığını yap.
 
Mutsuz olarak çocuğuna geçirdiğim 24 saatten mutlu olarak geçirdiği 1 saat bile daha faydalıdır bence çocuğa.

Hem siz çalışınca sosyal olarak olsun maddi olarak olsun devlet güvencesi olarak olsun tabiki çocuğunuz daha iyi koşullarda olur.cocugunuz için de önemli birsey çalışmaniz. Allah korusun size birsey olsa memur ken, devlet çocuğunuza evlenince ye dek maaş dahi bağlıyor.

Tüm anneler bence bazen sorgular anneliklerini...yanlısiyla dogrusuyla anneyiz biz Aslolan onları çok sevmemiz.

Bakıcı da düşünülebilir yarım gün.
 
18 ay kreş için çok çoook erken..... O çocuk dünyaya getirildiyse bunlar göze alınmalıydı, 3 yaşında verdim oğlumu kreşe o zaman bile erken sayılıyormuş, deneyimlerimden yana söylüyorum bunu. Kreşte 18 aylık çocuğa eğitim mi verecekler zannediyorsunuz. Çok mu iyi bakacaklar zannediyorsunuz, biz kimler için çalışıyoruz çocuklar için,onlar için onların temelini bu şekilde atmak ne kadar doğru. Bakıcı tutun, annenize bırakın ama kreşe vermeyin. Çalışmayın demiyorum tabi ki çalışın ancak kreş için gerçekten çok erken. başka alternatifler bulun.
 
Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Cnm çevreye kulaklarını tıka ...kendine ve bebeğine odaklan .onn annesi şensin ,en iyisini bilir düşünürsün ,
 
Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Benim kizim krese basladiginda henuz 15aylikti hemde tum gun ustelik iki haftasonunda bi babaya gidiyodu (ayriyiz)
Ozlem duyuyodum uzuluyodum ama mecburdum kizimin gelecegi icin okulumu bitirmem gerelti ise girmem gerekti
Bence sen sagi solu dinleme benimde etrafimda diyeb oldu ama ben turk arasina fazla girmedim elestiriye dayanamiyodum herkes bi bilmis bi bilmis mecbur kalmisinki birakmisin
Isin bide guzel yanindan bak bebegin diger cocuklara bakarak daha cok cabuk ogrenecek duzeni olacak vs vs
Uzulme bence
 
bu duruma şöyle bakabilirsiniz. kızınız daha çok küçük doğru. ama ben bu yaşa sizin anneliğinizi sorgulayarak değil kızınızın bu aylarda gelişecek olan öz güven duygusunun gelişimi açısından değerlendirmek istiyorum. onun yanında olmanız daha doğru olur. maddi sıkıntınız da yokmuş. onun gelişimi için 1 yıl daha ertelerseniz bebişiniz kendi gelişimi için kritik olan dönemi atlatmış olur siz de rahatça iş yaşamına atılmış olursunuz. ben öğretmenim inanın doğum izni sebebiyle karar kara düşünüyorum çocuk olursa onun zamanını bile inan ayarlamaya çalışıyorsun. tatil dönemlerini vs. hesaplıyorsun. senin için çok uzun zaman dilimi olmaz diye düşünüyorum bu sürecin. tabii sen kendin daha iyi bilirsin... ama kimse seni bu konu hakkında annelik yönünle yargılayamaz.
 
Insanların ne düşündüğü önemli değil sen nasıl mutlu olacaksan öyle yap. Ama Aklım almıyor işini yola koymadan neden Planlı hamilelik ?
 
Elalem ne derse desin aldirma. Mantıklı olan senin düşündüğün ve bence icin rahat ederek uygula. Ayrica soylendigi gibi bebeğin oradan oraya savrulmayacak merak etme. Tv acip yanina oturtarak iyilik degil kötülük edersin. Kreş bundan cok daha yararli. Bunu hem kendine hem de bebeğine, ailene iyi bir gelecek saglamak icin yapıyorsun. Esin de destek ne guzel ya dis kapinin mandallarina da ne oluyor? Eminin bunu yapmak isteyen ve es engeline takilan çok kisi vardir. Hazır tum sartlarin musait bilgilerin de tazeyken sakın bunu degerlendirmekten vazgeçme. Icin rahat olsun. Senin anneligini sorgulamak kimsenin haddi değil. Herkes kendi isine ailesine baksin, kendi sartlarina gore konussun :KK66:
 
Merhaba arkadaşlar
Uzun zaman olmus burayı aktif olarak takip etmeyeli.
Konuya girmeden önce kısaca bir ozet geceyim ki konum iyi anlaşılsın.
Ben üniversite son sınıfa gecerken evlendim.Ankara'da okudum.
Evlilik okulumu etkilemedi aksine ortalamami yukselttim.
Biz esimle ailelerden uzakta yaşıyoruz haliyle karışan eden yok çok şükür.
Okul bitti ve ben planlı bir sekilde hamile kaldım. Hamileyken dersaneye gittim.Alandan hazirlandim.Soyle ki doguma 3 kala bile gittim dersaneye ne calisirsam kardır diyerek.dogum oldu annem kaldı ben yine çalıştım ve kpss geldi çattı (bu arada esim cok destekti lakin yinede yaşadım lohusa depresyonu kpss stresi vs..).
Ortalama 76 80 arası puanlar geldi.cok iyi olmasa da bi kac uzmanlik sinavi icin yeterliydi.
Sınavdan sonra annem gitti ben kaldim 4 aylık bebegimle bas basa: )
Çalışmak ne mümkün....
Annem deseniz zaten cok bunalmisti yük olmak istemedim kv çalışıyor gelemez.
Kızım uyurken vs çalışmaya çalıştım diyeyim
Bi kurum sınavının yazilisini gecemedim digerininse mülakatında elendim...
Baktım boyle olmayacak.
Puanlarim 2 sene gecerli diye gecen sene kizima oncelik verdim ve kurum sinavlarina hazırlanma zamanı geldi catti.
Eylül gibi tam manasiyla calismaya baslayacagim.kızımı ise krese yazdirdim evime cok yakın ve yarim gün.
O da eylülde baslayacak ve o zaman 18 aylık olacak.
O yarım gün kresteyken ben ders çalışacağım.
Buraya kadar sıkıntı yok ama komsularim,esimin arkadaslarinin esleri(cok samimi olmasakta arkadaslarim) vs daha cok küçük nasıl kiyiyorsun diyorlar.
O kadar üzülüyorum ki duyduklarima...
Zaten vicdan azabı duyuyorum,gozlerim doluyor 4 saatte olsa ayrı kalacagim aklıma geldikçe.
Fakat mutlu anne=mutlu bebek
Ben evde mutlu değilim.
Çalışmak istiyorum.
Maddi durumumuz gayet iyi.sorun maddiyattan ziyade benim psikolojik olarak rahatlamak istemem.
Kızımla cok güzel vakit geciriyoruz,o uyudugunda kendime zaman ayirabiliyorum ama önce kızımı sonra kendimi saglama almak istiyorum,dünyanın binbir türlü hali var.
Esim bana çok destek oluyor.Ondan yana sıkıntı yok.
Fakat cevremdeki o itici bakışlar beni huzursuz ediyor anneligimi sorguluyorum...
24 yaşındayım ve yaşımda yerindeyken kurum sınavları vs uğraşıp bir an once başlamak istiyorum ise.
Benzer durumları yasayanlar yasadiklarinizi(olumlu olumsuz farketmeksizin) anlatır mısınız ?
Not:bakıcı düşünmüyorum. Aileler farklı sehirde kv gelemez,annem gelir ama duzenli olmaz ve aynı evde olmuyor bi süre sonra.
Bence güzel bir karar hem kariyeriniz için hem ilerde kızınız için güzel bir yaşantı kimseye aldırmayın bence,
 
Çocuklarını 3 5 aylukken tam gün bırakıp çalışmak zorunda olan anneler var.
Yarım gün ayrı kalmanın bır zararı olmaz. Yaşınız çok genç. Elbette bit gelecek hazırlamalısınız kendinize.
 
Cok calisan anne war bu dogru ama madem kariyer dusunuyodun keske cocugu erteleseydin cunku inan bana olan ona oluyo yeni yasadigim bisey 11 aylik oglumu birakip pazartesi ise baslamistim 4 gunde aglamaktan hasta oldu suzuluwerdi ki benim teyzem bakiyodu 4 gunluk is hayatim dun sona erdi yine cok agladi we yoldan geri dondum dayanamadim sana katiliyorum ewde insan bunalima giriyo bende bu yuzden calismak istedim ama cocuklar cok hirpalaniyo welasil kelam karar senin kararin
 
Haklısın. Takmamam gerekiyor ama ne bileyim elimde değil.
Yani hepi topu 4 saat aslında.
Fakat pedegoglarin 3 yastan oncesini onermedigini bende arastirmistim.
Acaba 4 saatte olsa sıkıntı olur mu gelisimi açısından?
Kimi diyor ki zaten ömrü okulla gececek simdiden yorma.
Fakat gidecegi kres kızımın yaşı itibariyle oyun ve bakım odaklı.
Arkadaslarin fikirlerini de degerlendirecegim bakıcı konusunu...
İnşallah sıkıntı yasamaz kızım.

tam gun olsa bende bırakma daha erken seneye bırak derım....ama 4 saat bence cok onemlı degıl....hem arkadas edınır henuz oynayamıyorlar kuçukler ama akranlarınla vakıt gecırdıkçe sosyalleşıyorlar....bakıcıda onemlı ama ışte tam guvenecegın bırını bulursan....
 
Çocuğunu 2 aylıkken bırakmak zorunda kalan anneler var.
Çalışıyor olsaydınız siz de muhtemelen şimdiye kadar çoktan bir başkasına emanet edecektiniz.
Kaldı ki tüm gün değil, birkaç saatten bahsediyorsunuz.

Duymayın herkesi.
 
Kusura bakmayın çok sık yazamıyor, tek tek alintilayamiyorum..
Yalnız her yorumu düşünüyorum hepsi benim icin cok onemli.
Öncelikle çocuk için erken davrandigimin farkındayım.
Bahsettigim gibi zor bir bölümün son senesini evli olarak cok rahat ve güzel bi ortalamayla bitirdim.
Beni engelleyecek(misafir kv vs) durumların olmaması ve esimin olumlu yaklaşımı sayesinde...Sanırım o seneyi çok rahat atlatmak bana cesaret verdi.
Bununda üstesinden gelirim diye dusundum.
Evet yanlış zamanlama oldu ama dedigim gibi bunu bilmek ya da kabul etmek biseyi değiştirmez.
Kızıma baktığımda kariyerimin sonu gibi bakmıyorum onu çok seviyorum.
Çalışmayı da hem kendim hem onun için istiyorum.
Yalnız su karışıyor sanırım,kızım olmadan once ise girseydim yine bu yaslardayken ise baslayacaktim yine kres ve bakıcı donemi olacaktı.
Suan cocuk olmadan kariyer olsaydi demenin kimseye faydasi yok.Ben çalışıyor olsaydim yine bu başlığı acardim.

1 sene daha beklememi oneren arkadaslar olmuş. Açıkçası suan bir an once memuriyete girmek istiyorum,ikimizinde geleceği için daha fazla ertelemek istemiyorum.
Evet gelisimi icin beraber olmamız çok daha iyi zaten bende bunu düşünerek tam gün yerine yarım gün yani 4 saat verecegim.
Verecegim saatlerse benim istegim dogrultusunda olacak yani atiyorum 10.00 14.00 arasi ya da 11.00 15.00 arasi gibi.
Kızıma kreste egitim vermeyecekler evet zaten bunlari konustuk.0 2 yas bebekler bakım ağırlıklı ve basit oyunlar ve cocuklarla kaynasmaya yonelik.
Zaten benim derdimde cocuklarla yakınlık kurması oyun oynaması.daha fazlasini 18 aylık bir bebekten bekleyemeyiz zaten.
Neden ozellikle kres istedigimi belirttim bi cok kez.
Fakat bakiciya da kapatmayacagim kendimi.
Kredten kızımın olumsuz etkilendiğini hissettigim an bakıcı isini düşüneceğim.
(Soranlara tekrar cevap vereyim anneanne ve babaanne başka sehirde,kv calisiyor,annemi ise duzeninden edip 1 sene alikoymak istemiyorum)
 
X