ahhh çok üzgünüm incitmek istememiştim
ben de küçükken hatırlıyorum sadece makarna yerdim
şuan çok sağlıklıyım, o yüzden yememesini kafanıza takmayın. Kendi çocukluğunuzu düşünün, geçmişe gidin. Muhtemelen annenizle aranızda bu tarz bir iletişim olmadığı için şuan çocupunuza bu duygıyu veremiyorsunuz. Kendinizi suçlamayın. Bu farkındalıkta olmanız bile çok güzel. Evlatlarımız ile kendimizi onarıp büyüyoruz. Onlar bize verilmiş bir fırsat. Bende çok çocuk seven biri değildim. Kendi çocuklarıma karşı bu duygumu yenmek için sürekli çaba harcadım. Bir sürü kitap, eğitim.... aldım. Bir miktar ilerleme kaydettim ama eşimle gene de farklıyız. Çocuklar onunla 5 dakika oynasın deli gibi eğlenir benimle aynı şekilde değil. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama onun kadar olamıyorum. Sonuçta evlatlarımızın başındayız çok şükür, elimizden geldiğince çabalıyoruz. O nedenle kendimizi hırpalamak yerine anı yaşamaya bakalım.
Eee kızım hergün bu forumda şöyle zor böyle zor.aşırı emin olmayan yapmasın diye uyarıp duruyor herkes.sen de gelmişsin 32 yaşına 20 lerinde falan değilsin ki.hergün de bir sürü konuda çekilen sıkıntılar, kafa karışıklıkları anlatılıp duruyor.şimde deme başıma gelecekleri bilmiyordum diye. Kendini tanıyamadın mı bu yaşa kadar. Yapacak birşey yok artık.geri mi göndereceksin.hayatın bu artık.bu tarz konulara moral vermeyi sevmiyorum valla.kendim de çocuk yapan kadınlara şaşıp kalıyorum çünkü insan böyle bir hayatı nasıl ister diye.
Bence 2 yaşı bekleme Dr a git, emzirmeyi etkilemeyen ilaçlar var onlardan verir, eğer bırakması gerekiyorsa da biraktirirsin 1.5 yasa kadar emmesi bile çok güzel ama bu yaştan sonra mutlu annesi olması anne sütünden daha önemli bence
Oyun oynamak gelmiyorsa içinizden kendinizi buna zorlamayın. Çocuklar bu mecburiyeti anlıyor ve onlarda keyif alın . Oyun oynamiyorsaniz günlük rutininize çocuğunuzu ekleyin . Çamaşırları birlikte makineye atmak, Bulaşık makinesini boşaltmak gibi . Bunları yaparken bir taraftan da konuşun . Oyun içinde günde 1 saat parka gotürebilirsiniz .
