- 13 Mart 2015
- 4.116
- 7.468
- Konu Sahibi Ichblumen23
- #21
Mrb iyi geceler ablalar ve kardeşlerim sizden bir çözüm almak istiyorum kendimden çok kızlarım için lütfen yardım edin biraz uzun olucak okumanızı isterim...
Biz 7 kardeştik 3 kız 4 oğlan kızların en küçüğü bendim annemi benle olan ilgi ve alakasini pek hatırlamam yok gibiydi evet yanlış okumadınız varla yok arasıydı sağolsun iki ablam aslında gerçi onlarla 4 ve 2 yil vardi aramda yani öyle büyük degillerdi benden..Neyse Allah razı olsun iki ablamdam onlar beni hep yıkadı saçlarımı taradi baktı hiç annemi hatırlamıyorum bile ilgi alaka konusunda varsa yoksa iş yapın evi toplayın inanın yemin edebilirim belki yalan gelebilir hani kızız sonuçta regl oluruz ağrılı geçer ya uzanmak istersin bize o bile asla nasip olmadi ...
Bi gün bile buramiz ağrıyor uzanalım dinlenelim yok akli fikri temizlikti...
Babam desen annemden beterdi oda tarlaya gidin bahçeye gidin derdi dışarı çıksak iş içeri girsek iş nefes almak yok sanki 7 çocuğu iş için doğurmuşlardı...
Annemde pek haksız sayılmaz babam bir iş verirdi disarda 1 saate bitmiş olucak yoksa seni mahvederim derdi .bu sözleri iyi aklınızda tutun benim sıkıntım ıste burda başlıyor...
Babam aynı şeyi bizede yapardı bu iş bu dk yada saat bitecek derdi bitmese bizi ölümüne döverdi ama ölmezdik annemde bir şey yapmazdı ama biz babam annemi döverse deli olurduk dayak yiyecegimizi bile bile araya girerdik bizdr yerdik ben cok yedim mesela o dayaklardan...
Annem temizliği çok severdi derli toplu olmayı babamda çok severdi duzeni herşey yerli yerinde olucak olmsaysi vay bizim halimize....
Bunları kısaca anlattım bilin istedim bazı şeyleri şimdi anlatacaklarimdan bana lütfen kızmayın yada kızın ama bi şeyler söyleyin sonuç verin...
Benim 2 kızım var biri 2 buçuk yaşında biride 6 yaşında olucak...
Kızlarımın odası ayrı dünya kadar oyuncakları var herşeyleri var çok şükür aldım oynuyorlarda ama çok dağılıyor biliyorsunuz niye oda düzenli değil diye kızlarıma çok kızıyorum öfkeleniyorum ama vurmuyorum vurmamak için kendimi kasıyorum bugün bunu daha çok iyi anladim ki benim piskolojik bu normal olamaz benim durumum..çocuk dediğin oynayacak dağıtacak uyumaya yakın toplanıp uyunur ben sanki gösteriş diye almışım kizlarim artık çok üzülüyor farkındayım bi daha yapmam diyorum ama bazen yine oluyor...
Bugün kızlarıma dedim ki "Bu oda toplanacak 20 dk sonra gelip bakiyorum yoksa oyuncuklarinizi çöpe atarım yeter artık bu ben degildim babamdi sanki konuşan...
Korku kültüründe büyüdüğünüz için farkında olmadan korku kültürünü yaşatıyorsunuz. Uzman yardımı alın,sakinleştirici takviyeler kullanın (papatya çayı vs). Evin durumu dağınıklığı canınızı çok sıkıyorsa oyun haline getirin. Haydi en hızlı kim toplatacak oyunu oynayalım diyin, süre tutun, hatta aralar da donun (öyle bir oyun vardı güzellik mi çirkinlik mi havuz başında mankenlik mi diye, hatırlar mısınız bilmem) Başta yapmak istemeyeceksiniz ancak yeteri kadar tekrar ederseniz davranışı içselleştirir ve daha gönüllü yapmaya başlarsınız.
böyle şeyler ne yazık ki çaba istiyor, emek istiyor ve zaman istiyor. Yeterince çabalar be sabrederseniz sonuçların çok güzel olduğunu görebilirsiniz.