Anne olupta sonradan pişman olanlar var mı?

Çocuk olunca gerçekleştiremeyeceğimi düşündüğüm çok büyük hayallerim yok, aksine ben tam bir ev kedisiyim.Bebişim olsa onla vakit geçirmek zevk verir herhalde ama uykusuzluğa dayanamayan biriyim orası sorun olabilir.Bi de engelli bir evlat dünyaya getirmek en büyük korkum, yakınlarımın otistik iki tane çocuğu var( Biri 15- diğeri 17 yaşında), onları gördükçe içim parçalanıyor, fiziksel olarak çok iri yarılar ancak küçük bir bebekten farkları yok, vurup kırmalarıda çok fazla, konuşamıyorlar, dediklerini anlamıyorlar,çok zor bir sınav bu,Rabbim yardımcıları olsun
 
Çevremdeki anneler doğumun ne kadar zor olduğundan bahsediyorlar, çocuk olduktan sonraki uykusuz gecelerini anlatıyorlar, bebekleri hasta olduklarında nasıl üzüldüklerini dile getiriyorlar, çocuğu biraz büyümüş olanlar evlatlarının yaramazlıklarından, derslerinin kötü oluşundan yakınıyor, ne biliyim yaa, onları dinledikçe insanın gözü korkuyor, değer mi bu dünyaya bi evlat getirmeye? İşin içinden çıkamıyorum
 
Sizinde bi konunuz vardı hamileliğinizle ilgili, bende orda mesaj yazmıştım, duygularınızda hamile kaldıktan sonra bir değişim oldu mu diye sormuştum yanlış hatırlamıyorsam:)
 
malesef var benim gibi insanlar
 
herkes o olumsuzluklari dusunse simdi kimsenin evladi olmazdi. bazen cok yoruluyorum,gecelerce uyumadigim ,yemek yemeye firsat bulamadigim,saclarima tarak degdirmedigim, bunaldigim, yetisemedigim zamanlar cok oldu ama bebegimin bana kosup basini gogsume yasladigi an herseye deger bu huzur diyorum. dogdugu ilk dakika ciglik cigliga aglarken dr kucagima verdigi an susan ve kokum ile huzur bulan bu muhtesem varliklari dunyaya getirdigim icin asla pisman olmadim. evlat anlatilmaz yasanir. Rabbim isteyen herkese nasip etsin ins
 
Özgürlüğüne aşırı düşkün biri olmama rağmen hiç pişman olmadım. İkincisini de kısa süre sonra yaptım
 
Ajda pekkan, ve emel sayınında çocukları yok ve çok pişmanlar oysaki kızları olsa onla gezer veya dertlerinizi ortak edersiniz hem onca mal ,mülk çocuklarına kalırdı
şimdi birde öldükten sonra sevmedikleri akrabalarına kalacak buda korkunç
 
Sana bisey söyliyim. Başarırsan rahat edicen. Bu düşüncelerini Allaha havale et tasidigin yukten kurtul. Yani TEVEKKUL et. Allahım sen büyüksun de gerisi Yaradan kalmış zaten. Yavru nu kucağına aldığında iyi ki yapmışım diceksin.
 
Olumsuz düşünce, olumsuzluğu getirir zaten. Aklından böyle şeyleri bir daha geçirmeyeceğine eminsen yap bence. Çocuk çok güzel bir şey. İleride neden benim çocuğum yok diye üzülürsün.
 
Hemen hemen hergün 4 saatlik uykuyla duran, ilk doğduğu 3 gün hiç uyumayan, bunlara rağmen bir inga sesine anında fırlayan, onca yorgunluk ve uykusuzlukta bile kendini dinç hisseden canlıya anne denir..Bunun adı aşk.. Zaten bu dünyadan bir aşık olmadan birde çocuk doğurmadan ölmeBende 33 yaşında doğum yaptım ve bebeğim 9 aylık, hala uykusuz geceler devam ediyor ama Allaha hep şükrediyorum bu duyguyu yaşattığı için. Sizde kendini mahrum etmeyin artık, kokusu yeter onların.
 
Bu tarz yorumlari okuyunca gel de etkilenme,duygulaniveriyorum işte...peki hamile kalmadan once çok istemişmiydiniz?yoksa kaldiktan sonrami anneligi cok ister oldunuz
 
blckndwht .!.:
Bu tarz yorumlari okuyunca gel de etkilenme,duygulaniveriyorum işte...peki hamile kalmadan once çok istemişmiydiniz?yoksa kaldiktan sonrami anneligi cok ister oldunuz
Genişletmek için tıkla...

Sizin gibi olmasa da olur aslında diyordum çünkü işyerim vardı nasıl olacağı konusunda bir fikir sahibi değildim. Eşim denizci ve yalnız bebek büyütmek beni korkutuyordu açıkçası..Sonra olsun dedik ve hamile kaldım ama ilk gebeliğim kötü sonuçlandı..O duygu içime girmişti birkere 8 ay sonra tekrar hamile kaldım, hem çocuğumu büyütür hem çalışırım derken..onu kimseye emanet edemeyeceğimi anladım. Ben bir iş kolik olarak dükkanımı devrettim gerisini sen düşün. Şimdi tek başıma büyütüyorum ve çok asabi olan ben sabır taşından daha sabırlı oldum Kesinlikle dünyada Allahın bize bahşettiği en güzel hediyevalla benim en yakın arkadaşım oldu..hergün gezeriz ana oğul, onun yüzündeki mutluluk herşeye değer. Ama çok ısırıyor teyzesi, heryerim diş izi oldu
 
Aa. Beni bana anlatmissiniz. Bende yillarca boyle dedim. 8 yillik evliyim. Bu ulke ve dunyaya cocuk getirilr mi? Nasil bakicaz. Hem ekonomik hem kisisel gelisimine yetermiyiz. Ya biz kazada olursek. Ya sakat dogarsa. Yada sonradan olursa.. neler neler..

Ama hep ben cocuk yapmam verirse Allah nasip eder dedim. Korunurken hamile kaldim. Ne aglamak ne isyan. Esim aldiralim sen bu hali kaldiramadin dedi. Ben katil degilim diye bidaa agladim.

Erkek dedi doktor, bir sure cinsiyetini kabul edemedim. Halen dusunuyorum olumsuz fikirler yolluyorum bebege.
Ama sonra soyle diorum. Beni sen sectin ve geldin. Senin annen manyak, artik kabul etmelisin sende. die konusuyorum onunla.
Doguma 50 gun kaldi. Hala yakin ruhtayim. Ama gorunce asik olacagim umudu tasiyorum.

Herkes muhtesem anne olamaz. Hatta herkes anne olamaz. Kadin dogduk diye illa bu ruhla yasayacak degiliz.

Benimle ayni ruhtasiniz. Muhtemelen sizde anne olursaniz cok bilincli bir cocuk yetistirisiniz. Yada askinizdan olursunuz
 
Anne olmayı hiç düşünmüyordum. Hiç annelik, çocuk hayali kurmadım.
İşime aşıktım ve çok yoğun çalışıyordum, tek odak noktam işimdi.
Sonra hamile kaldım. İlk aylar çok ağladım, kabullenemedim, ben anne olamam yapamam dedim hep.
Eşime bile sevemeyeceğim bu çocuğu, iyi anne olamayacağım ben dedim hep. Doğuma kadar da açıkçası o bahsedilen müthiş duyguların hiçbirini yaşamadım, sadece duruma alışmıştım.
Kızım doğdu. Dünyam değişti. Bakış açım değişti. Bir canlıyı bu kadar sevebileceğimi hayal edememiştim. Yaşadığım hiçbir duygu bu kadar kuvvetli değildi o güne kadar.
Geçen gün annem bile 'Senin nasıl anne olacağını çok merak ediyordum, beni çok şaşırttın' diye itiraf etti. O kadar umutsuz durumdaydım yani. Elbette vardır pişman olanlar ama dünyaya geldikten sonra çok zor pişman olamıyorsunuz isteseniz de.
 
Bahtsızım derken zaten bütün kötü enerjiyi çağırmış oluyorsunuz.
İnanın daraldım okuyunca.
İnancınız var mı bilmiyorum ama şartlarınız elveriyorsa, sağlığınız yerindeyse şimdi sonrasını düşünmeden tevekkül edip isteyin bebeğinizi. Ayrıca hemen olacak diye bir şartta yok. Bilemiyoruz.

Hayatınızın her noktasında bu kadar kaygı yaşıyorsanız mutlaka bir uzmandan destek alıp tahatlayabilirsiniz.
 
Annelik çok güzel falan ama bende farklı tezahür etti bu durum normal iken anormal oldum,kendimi dünyadaki tüm bebeklerin çocukların ve hatta hayvan yavrularının bile annesi sanmaya başladım

Çocuk sahibi olmak bence bir deli cesareti ve her anne biraz deli ama dünyanında en güzel duygularından biri :)

Allah isteyen herkese bu duyguyu yaşasın Inşallah.
 
Valla bu kadar detaylı düşünüp de kanser olmamak elde değil Tedbir elden takdir Allahtan
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…