- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Anne olupta sonradan pişman olanlar var mı?
- Konu Sahibi blckndwht
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ağustos 2018
- 563
- 273
- 29
hic tarihe bakmadım ya :))) 3 sene önce konu nasıl taşınıyor buraya anlamadım:)
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.167
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum
Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim
Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak
bence bunlar hepimizin dusunmesi ve goze almasi gereken meseleler.
gercekten engelli bir bebege de bakabilecegimize inaniyorsak cocuk dusunmeliyiz.
o yuzden cok cocuk dusunen arkadaslara ben yapmayin tavsiyesi veriyorum ben,
ilk iki cocukta daha zinde oluyor insan, 3. cocukta yasanan sikintilar tum aileden goturuyor mesela.
ve siz cok iyi bir anne olursunuz inaniyorum ki,
kendinizi cok acele etmek zorunda hissetmeyin bence, kendinizi dinleyin,
biraz rahatlamak icin ve belki kendinizi test etmek icin kucuk cocuklarla ilgili etkinliklere vs katilabilirsiniz,
anne cocuk ortak spor salonlari var mesela, oralara gidip anne cocuk iletisimini gozleyebilirsiniz.
Bir annenin hem kendisi ile hem cocugu ile ilgilenisini gormek beni her zaman iyi hissettirir.
- 10 Mayıs 2014
- 4.885
- 5.508
- 32
Konu başlığı ve içerik uyuşmuyor.. siz kendinizi ele almışsınız konuda, başlık ise çok farklı annelik duygusunda hiç pişmanlık yaşamazsın çünkü annelik öyle bir duygu ki ancak yaşarsan anlarsın.. kendini öyle olumsuz düşünceler kaptırmışsın ki olumlu yönlerini hiç saymamışsın.. oysaki olumlu yönlerini görsen bütün olumsuzluklar uçar gider.. evlat gibisi var mı Rabbim yokluklarını yaşatmasın isteyen herkesede nasip etsin..
kısaca özetlersem annem beni doğurduğu için çok mutlu kardeşimi doğurduğu için pişman gibi.çünkü ben ona hiç eziyet etmemişim vermiş yemişim. git demiş gitmişim gel demiş gelmişim.uyu demiş uyumuşum.ama kardeşime hamileyken kabızlıktan içi kurudu.yemek yiyemedi.kardeşim gazlı ve kabız bir bebekti.gece uyumazdı.sürekli gaz sancısından ağlardı.annem ne yapsa gazını bitirmedi.sonra anladık ki sinirli asabi.bir şeye zorlandığını korktuğunu hissettiğinde bağıra bağıra ağlar kusardı sinirinden.şimdi ise takıntılı annemin beynini yer. bana da düşman gibi.annem o uzağa gidince bir özlüyor bir oh kurtuldum diyor.onun sayesinde erkek çocuğa tövbe etti zaten.o yüzden benim kızımın olmasını çok istedi.hatta erkek olursa kaynanan baksın diyordu.çünkü görümcem yok.yani her anne evladım evladım dese de bazı evlatlar karakterleri yüzünden anneleri bezdiriyorlar.
- 25 Haziran 2016
- 6.998
- 12.318
Daha hic birsey yokken ihtimaller uzerinden boyle endiseliyseniz hayat sizin icin cok zor olmali.millet kanserli haliyel hamile kaliyor biraz hayata guzel acilardan bakin.o zaman niye evlendiniz ya basiniza bi is gelse ya esinize bisey olsa.boyle dusunuyorsaniz en guzel seyleri yasasaniz bile hep olumsuz yanini gorursunuz
- 9 Nisan 2018
- 14
- 13
- 35
Ben 8 aylık hamileyim ve kesinlikle çok pişmanım. 25 kilo aldım. Bacakta varis, ayakta kilodan nasır, karnım kocaman aynaya yaklaşamıyorum, kişisel bakımımı yapamıyorum. Göz kapaklarım yaşlılarınki gibi et beni doldu. Göğüsler siyahlaştı iri yayvan ve şekilsiz bir hale geldi. Yani çok daha yaşlı ve hastalıklı bir insan mişim gibi hissediyorum kendimi. Daha bebek dünyaya gelmeden ben bunları yaşadım. Doğduktan sonrası daha kötü oluyor genelde hayatını ona adıyorsun, çocukluk döneminde birşeyleri öğreticem ve onu koruyacağım diye kendini paralayıp bitmek bilmez çığlıklarına maruz kalacaksın. Ergenlikte asi olacak en ufak bir şeyde banane beni dünyaya getirmeseymişsiniz o zaman diyecek. Ünide de dertleri bitmeyecek. En son biriyle evlenip yuvadan uçup gidecek. En kötüsü her sonradan gelen nesil gibi seni beğenmeyecek. Kadınların çoğu ya ileride keşke demekten korktuğu için çocuk yapıyor yada eşini kendine bağlamak için, ben de keşke demekten korkanlardandım. Fakat şimdi daha doğurmadan keşke aldırsaymışım diyorum.
- 16 Şubat 2019
- 2.871
- 4.012
- 26
Anne olduğuna pişman olan insanlar aslında anne olamamış insanlardır.Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedim
- 26 Eylül 2010
- 17.476
- 32.646
Merak etme, her şey rayına oturuyor. Yeni ve daha tatlı, biraz daha yorucu bir hayata başlıyorsun ama bu geçiş oldukça sancılı olabiliyor. Kendine zaman ver, doğum sonrası ihtiyaç duyarsan destek almayı ihmal etme...
- 16 Temmuz 2013
- 125
- 132
Ben ve esim de ayni boyle dusunee dusune 6 sene bekledik sonra dedim dusundukce daha cok uzaklasiyorum cocuk fikrinden bunun sonu yok. Zaman geciyor olsaydi okula bile baslardi.6 sene sonra oldu cok sukur simdi 2 yasinda ellerinizden oper. Ayrica cocuk olmadan once asla dusunemeyecegin aklina bile gelmeyecek oyle seyler yasiyorsun ki onceden dusunmek ne bosmus diyorsun.. Hem cok zor hem cok guzel.. bu lafi anlamazdim zor olan sey nasil guzel olabilir ki geri donulmez bir yol ne korkutucu derdim. Ama oyle olmuyormus dunyanin enn guzel seyi evlat.. keske o kadar dusune dusune zaman kaybedecegime erkenden dogurup buyutseymisim. Onsuz nasil yasamisim ki diyorum :)
- 3 Eylül 2018
- 3.994
- 1.666
Gerçekten oylemi oluyor ben çok korkuyorum konu sahibinin olumsuz düşünceleri bendede var.su sıralar bebek düşünüyoruz ama bazen vazgeçer gibi oluyorum insallah olmaz gibi dusuncelere giriyorum hele esimle kavga ettigimiz zamanlar.
- 26 Mart 2017
- 361
- 835
- 4 Temmuz 2018
- 1.000
- 2.093
- 42
İyi ki çocuklarım var hiç pişman olmadım Allah onlara sağlık sıhhat versin Bi daha dünyaya gelsem yine hepsini doğururum onlar için ölürüm de yaşarım da çok şükür Allahım acılarını utançlarını göstermesin iyi ki varlar ne insan Kamuran ne eş Kamuran ne doktor Kamuran anne Kamuran hepsinden güçlü güzel evlatlarım benim eserlerim iyi ki varlar
- 16 Temmuz 2013
- 125
- 132
Evet aynenn oyle oluyor. Ben esimle bebekten once ne icin kavga ediyormusum? Nasil sebep buluyormusuz ki acaba diyorum. Simdi bebege sen niye bakmadin?Dustu niye tutmadin?Onu niye yedirdin?Ses yaptin uyandirdin vs sebeplerle didisiyoruz :)
29 yaşındayım bebeğim 7 aylık.
İyi ki daha önce yapmamışım
Büyük sorumluluk. Evet güzel, bir insan büyütmek de güzel bir his ama gerçekten sorumluluk.
Ama hayatın kayıyor yani :)
Benim ailemde de bazı hastalıklar var annemde yüzbinde bir görülen ölümcül bir hastalık vardı ve çok düşük bir ihtimal ile benim genlerimde de olabilir. Ama bu hastalıktan değil de trafik kazasında da ölebilirim.
Benim herhangi bir yardımcım yok eşimden başka. O yüzden belki de çok ağır üstümdeki yük. Bebeğim çoğunlukla rahat sıkıntısız bir bebek olmasına rağmen 24 saat ondan ayrılmadan yaşamak zor bence.
Yani demem o ki bi kaç sene kendinden fedakarlık etmeyi göze alarak bu yola çıkmalısın.
Benim 48 kilo ve orantılı vücudum artık 49 kilo olmasına rağmen göbekli, basenli bir hal aldı mesela,. Yüzüm yaşlandı vs.
Ama çocuk doğurmasam da yaşlanmak kaçınılmaz sadece erken çökertiyo valla :)
Mesela ben başka yapmayı düşünmüyorum. Ama bebeğim de dünyanın en tatlı şeyi bence. Aha ağlıyo hadi ben kaçtım
İyi ki daha önce yapmamışım
Büyük sorumluluk. Evet güzel, bir insan büyütmek de güzel bir his ama gerçekten sorumluluk.
Ama hayatın kayıyor yani :)
Benim ailemde de bazı hastalıklar var annemde yüzbinde bir görülen ölümcül bir hastalık vardı ve çok düşük bir ihtimal ile benim genlerimde de olabilir. Ama bu hastalıktan değil de trafik kazasında da ölebilirim.
Benim herhangi bir yardımcım yok eşimden başka. O yüzden belki de çok ağır üstümdeki yük. Bebeğim çoğunlukla rahat sıkıntısız bir bebek olmasına rağmen 24 saat ondan ayrılmadan yaşamak zor bence.
Yani demem o ki bi kaç sene kendinden fedakarlık etmeyi göze alarak bu yola çıkmalısın.
Benim 48 kilo ve orantılı vücudum artık 49 kilo olmasına rağmen göbekli, basenli bir hal aldı mesela,. Yüzüm yaşlandı vs.
Ama çocuk doğurmasam da yaşlanmak kaçınılmaz sadece erken çökertiyo valla :)
Mesela ben başka yapmayı düşünmüyorum. Ama bebeğim de dünyanın en tatlı şeyi bence. Aha ağlıyo hadi ben kaçtım