- 30 Temmuz 2022
- 101
- 54
-
- Konu Sahibi Cancancan333
- #1
Aslında sorumluluktan kaçmıyorum tam tersi sorumluluk sahibi bir insanım her gün işime gidip geliyorum evimde yemeğimi yapıyorum gözüme batmıyor bişey ama bi bebek düşüncesi ömür boyu onun için her şeyi yapmak sonsuz bir vericilik eş olmaktan çıkıp anne olmaya dönüşmek… bi sürü şey yani çok karışık duygularım hatta insanların neden bebek istediklerini hiç bir zaman anlayamadım çözemedim ben neden böyleyim onu da bilemedim .. eşim de yana yakıla hiçbir zaman çocuk istemedi zaten belki de onun bu hali beni bu kadar itti…Korku kaygı ve sorumluluktan mı kaçıyorsun yoksa daha ağır bi istememe mi söz konusu ?
Eş olmaktan değil insan olmaktan bile çıkacaksın yeri gelecek duş alamayacak WC ye bile giremeyeceksin ama senden ve eşinden bir parça sürekli senin gözlerini kollayan bir çift göze maruz kalacaksın :)Aslında sorumluluktan kaçmıyorum tam tersi sorumluluk sahibi bir insanım her gün işime gidip geliyorum evimde yemeğimi yapıyorum gözüme batmıyor bişey ama bi bebek düşüncesi ömür boyu onun için her şeyi yapmak sonsuz bir vericilik eş olmaktan çıkıp anne olmaya dönüşmek… bi sürü şey yani çok karışık duygularım hatta insanların neden bebek istediklerini hiç bir zaman anlayamadım çözemedim ben neden böyleyim onu da bilemedim .. eşim de yana yakıla hiçbir zaman çocuk istemedi zaten belki de onun bu hali beni bu kadar itti…
Bnde bir zamanlar bu fikirlerdeydim .herkes çocuk haberi bekleyip durdu 3 sene kimseyi umursamadım rahattım çünkü. Gebe kalınca bile çok alisamamistim doğuma yakınken doğurmak istemiyordum hem bebeğimi çok seviyordum bana ait benim içimde olmasından gebelikten çok mutluydum hem de rahatım bozulck diye korkuyordum. Doğunca rahatım da bozuldu acikcasiMerhaba 28 yaşıma yeni gireceğim. yaklaşık 2 yıl olacak evleneli geçen yıl bu zamanlarda düşük yaptım maalesef ve plansız bir gebelikti çok üzdü sarstı o zaman anlamıştım ki daha hazır değilmişim. Aradan bir yıl geçti …. haftaya regl olmam lazım mide bulantım var kasık batmalarım var başka bişeyim yok şu anlık . 14 Kasım yumurtlama günümdü 8 Kasım ve 16 kasımda geri çekilme yoluyla ilişki yaşadık. Ve hamileysem eğer yine plansız olacak çünkü yine düşünmüyorduk. Biliyorum korunmamız gerekiyordu belki de kuruntu yapıyorum kendimce ama ayda 10 ilişki yaşanıyorsa bi ikisi korunmadan olabiliyor biraz savsakladık korunmayı… Benim asıl sorunum BEN NE ZAMAN HAZIR HİSSEDECEĞİM? Gerçekten o kadar sıkıldım ki neden bi bebeği dünyaya getirmeyi istemiyorum neden cesaret edemiyorum neden bu kadar sorumluluğu agır geliyor neden bu kadar korkuyorum? Allah günah yazmasın geçen yıl başıma geldi o kadar korku ve stres yaşadım ki .. şimdi karnım kocaman olacak içimde bi canlı olacak dünyaya gelecek geceler boyu ağlayacak bunları düşünmekten uykular uyuyamadım . Evlilik yorucu geliyor mesleğim var işe gidip geliyorum bi de üzerine çocuk olsa düşünemiyorum çok korkuyorum yapamam gibi geliyor. Herkes olsun diye heves eder çocuk yapmak ister ben neden böyleyim ? Benim gibi olup bebeği dünyaya gelince değişen var mı ? Hamilelik süreciniz nasıl geçti? Erken gebelik testi aldım sabah yapıcam eğer ki hamileysem de iyi yönünden bakmak istiyorum Allah beni bu şekilde görmek istiyor nasibi bu zamanmış demek istiyorum ama yarın ne halde olurum bilemiyorum…
Yarın testimiz yapıcam çok korkuyorum umarım değilimdir daha kendim için bazı gerçekleştirmek istediğim şeyler var eğer ki hamileysem benim için hayat bitti …. Çok bencilce konuşuyorum ama elimde değil içime boşalmamıştı ama o kadar pişmanım ki korunmadan yaptığıma.. bayadır korunuyorduk bi hevesle takmadık işte ..Daha vaktiniz gelmemiştir belki. Neden kendinizi üzüyorsunuz ki? Ben de kendimi 28 yaşında hiç anne olabilecek gibi hissetmiyordum. Geçen yıl olduğunuz kişi ile bu yıl olduğunuz kişi bile eminim farklıdır. Sıkmayın canınızı, kendinize yüklenmeyin. Yaşınız genç daha vaktiniz var bence.
31 yaşında hamile kaldım. Hala endişeliyim ama endişelerimin şekli değişti. Yetebilecek miyim, ya istemeden yanlış bir şey yaparsam gibi kaygılarım var artık.
Ama hazır hissetmiyorsanız lütfen korunun. Öteki türlü daha travmatik sonuçları olabilir.
Annem de bu konulara çok sıcak bakmadığımı bildiği için bi tane bari olsun yap diyor ben de aslında bi tane evladım olsun onunla sohbet muhabbet edeyim çocukken alamadığım ilgi sevgiyi ona vereyim ailemle paylaşamadığım çekindiğim ne varsa benimle çekinmeden paylaşsın istiyorum. Ama bi yandan da aslında bana kalsa asla bi çocuk dünyaya getirmek istemiyorum şu an sigara kullanıyorum mesela bi anda nasıl bırakıcam hamileysem dişim çürüktü hamileysem ağrı yapacak keşke dişimi yaptırsaydım diyorum 3 gündür iş yerinde ruh gibi geziyorum kimselere anlatamadım gören de evlilik olmadan gebelik yaşıyorum sanacakBnde bir zamanlar bu fikirlerdeydim .herkes çocuk haberi bekleyip durdu 3 sene kimseyi umursamadım rahattım çünkü. Gebe kalınca bile çok alisamamistim doğuma yakınken doğurmak istemiyordum hem bebeğimi çok seviyordum bana ait benim içimde olmasından gebelikten çok mutluydum hem de rahatım bozulck diye korkuyordum. Doğunca rahatım da bozuldu acikcasiama insan canından kanından biri oluyor evde bir ses neşe . Hayata çok daha farklı bakıyorum . Annelik duygusu hicbirseyle ölçülemez mis bunu anne olunca anladım . Başka hiç bir duyguya benzemiyor. Eğer bir gün anne olmak gibi bir planınız varsa bunu geciktirmenin size bir faydası olmayacak
Çok teşekkür ederim güzel kalbiniz içinEndişelerinizde o kadar haklısınız ki, çalışan bi kadınsınız, belli bir düzeniniz var, belki çoğu yere çoğu şeye anca yetişiyorsunuz..
Ayrıca dünyaya bi çocuk getirecekseniz herşeyi düşünmek şart bu devirde, maddi manevi ona yetebilmek, onu koruyabilmek..
Herkes çocuk sahibi olmak istiyor, bende istiyorum 3 yıldır uğraşıyorum da hatta ama ‘acaba iyi bi anne olabilecek miyim’ endişesi de yok değil..
Bu dönemde bu dünyaya çocuk getirmek, korkutuyor açıkçası..
Siz de eğer yapamayacağınızı düşünüyorsanız, bekleyin. Herşeyin bir zamanı vardır elbet.. Hakkınızda hayırlısı olsun
28 yaşında evlendim, çocuk için evlenmedim, çocuksuz da evliliğimi sürdürebiliriz mantığındaydık eşimle. Hazır olmayı bekledik. Gerçekten de 34 yaşımda hazırdım, bebeğimiz olsun istedik. Bu tamamen sonradan kendiliğinden gelişen bir duyguydu, hazır hissetmiştik. Denemelere başladık ama bebiş gelmedi. 2 sene sonunda 36 yaşımda tüp bebekle, 2. Tüp bebek Denemesinde hamile kalabildim. Şuan 8 aylık hamileyim ve çok mutluyumMerhaba 28 yaşıma yeni gireceğim. yaklaşık 2 yıl olacak evleneli geçen yıl bu zamanlarda düşük yaptım maalesef ve plansız bir gebelikti çok üzdü sarstı o zaman anlamıştım ki daha hazır değilmişim. Aradan bir yıl geçti …. haftaya regl olmam lazım mide bulantım var kasık batmalarım var başka bişeyim yok şu anlık . 14 Kasım yumurtlama günümdü 8 Kasım ve 16 kasımda geri çekilme yoluyla ilişki yaşadık. Ve hamileysem eğer yine plansız olacak çünkü yine düşünmüyorduk. Biliyorum korunmamız gerekiyordu belki de kuruntu yapıyorum kendimce ama ayda 10 ilişki yaşanıyorsa bi ikisi korunmadan olabiliyor biraz savsakladık korunmayı… Benim asıl sorunum BEN NE ZAMAN HAZIR HİSSEDECEĞİM? Gerçekten o kadar sıkıldım ki neden bi bebeği dünyaya getirmeyi istemiyorum neden cesaret edemiyorum neden bu kadar sorumluluğu agır geliyor neden bu kadar korkuyorum? Allah günah yazmasın geçen yıl başıma geldi o kadar korku ve stres yaşadım ki .. şimdi karnım kocaman olacak içimde bi canlı olacak dünyaya gelecek geceler boyu ağlayacak bunları düşünmekten uykular uyuyamadım . Evlilik yorucu geliyor mesleğim var işe gidip geliyorum bi de üzerine çocuk olsa düşünemiyorum çok korkuyorum yapamam gibi geliyor. Herkes olsun diye heves eder çocuk yapmak ister ben neden böyleyim ? Benim gibi olup bebeği dünyaya gelince değişen var mı ? Hamilelik süreciniz nasıl geçti? Erken gebelik testi aldım sabah yapıcam eğer ki hamileysem de iyi yönünden bakmak istiyorum Allah beni bu şekilde görmek istiyor nasibi bu zamanmış demek istiyorum ama yarın ne halde olurum bilemiyorum…
Evet ben de tam olarak bu kafadayım bırakın çocuk için evlenmeyi evlilik hayalim bile yoktu bi anda tanıdık birbirimizi ve evlendik. Her şey anlık gelişirken bi de üstüne PALdır küldür çocuk yapmak istemiyorum biz böyle iyiyiz sevgili gibiyiz sürekli sarılır öpüşürüz açıkçası hamile kaldıktan bebek olduktan sonra bunların bitmesinden, bana sadece anne sıfatıyla bakılmasından da korkuyorum…28 yaşında evlendim, çocuk için evlenmedim, çocuksuz da evliliğimi sürdürebiliriz mantığındaydık eşimle. Hazır olmayı bekledik. Gerçekten de 34 yaşımda hazırdım, bebeğimiz olsun istedik. Bu tamamen sonradan kendiliğinden gelişen bir duyguydu, hazır hissetmiştik. Denemelere başladık ama bebiş gelmedi. 2 sene sonunda 36 yaşımda tüp bebekle, 2. Tüp bebek Denemesinde hamile kalabildim. Şuan 8 aylık hamileyim ve çok mutluyumyani diyeceğim şu; kadın doğuma gidip hamile kalıp kalamayacağına baktır, erken menapoz, sperm azlığı, amh FSH gibi hormonlara baktırın eşinle, eğer erken gebe kalmanı gerektiren bir durum yoksa, akışına bırak ve vücudun beynin ne zaman isterse o zaman bebiş sahibi ol. Şuan bu kadar kafana takılacak birşey değil. Yaşın genç. Evlilik illa bebek değil.
Ben de hep kocama daha doymadım derdimEvet ben de tam olarak bu kafadayım bırakın çocuk için evlenmeyi evlilik hayalim bile yoktu bi anda tanıdık birbirimizi ve evlendik. Her şey anlık gelişirken bi de üstüne PALdır küldür çocuk yapmak istemiyorum biz böyle iyiyiz sevgili gibiyiz sürekli sarılır öpüşürüz açıkçası hamile kaldıktan bebek olduktan sonra bunların bitmesinden, bana sadece anne sıfatıyla bakılmasından da korkuyorum…
Umarım sizi mutsuz edecek ya da üzecek bir sonuçla karşılaşmazsınızYarın testimiz yapıcam çok korkuyorum umarım değilimdir daha kendim için bazı gerçekleştirmek istediğim şeyler var eğer ki hamileysem benim için hayat bitti …. Çok bencilce konuşuyorum ama elimde değil içime boşalmamıştı ama o kadar pişmanım ki korunmadan yaptığıma.. bayadır korunuyorduk bi hevesle takmadık işte ..
Çocuk oyuncağı değil bu . Geri çekilme asla korunma yöntemi değil bu işin şakası yok. 28 yas ne erken ne de geç herkesin biyolojik saati kendine özeldir . Eşinle de konuş beraber bir psikolojik destek alın oturun konuşun gerçekten Çocuk istiyor musun sirf olsun 1 tane diye anne olunmaz. 14 aylık anneyim tamamen isteyerek anne oldum şu 14 ayda en dibi de gördüm büyük korkuları da kesinlikle çok ciddi bir karar buMerhaba 28 yaşıma yeni gireceğim. yaklaşık 2 yıl olacak evleneli geçen yıl bu zamanlarda düşük yaptım maalesef ve plansız bir gebelikti çok üzdü sarstı o zaman anlamıştım ki daha hazır değilmişim. Aradan bir yıl geçti …. haftaya regl olmam lazım mide bulantım var kasık batmalarım var başka bişeyim yok şu anlık . 14 Kasım yumurtlama günümdü 8 Kasım ve 16 kasımda geri çekilme yoluyla ilişki yaşadık. Ve hamileysem eğer yine plansız olacak çünkü yine düşünmüyorduk. Biliyorum korunmamız gerekiyordu belki de kuruntu yapıyorum kendimce ama ayda 10 ilişki yaşanıyorsa bi ikisi korunmadan olabiliyor biraz savsakladık korunmayı… Benim asıl sorunum BEN NE ZAMAN HAZIR HİSSEDECEĞİM? Gerçekten o kadar sıkıldım ki neden bi bebeği dünyaya getirmeyi istemiyorum neden cesaret edemiyorum neden bu kadar sorumluluğu agır geliyor neden bu kadar korkuyorum? Allah günah yazmasın geçen yıl başıma geldi o kadar korku ve stres yaşadım ki .. şimdi karnım kocaman olacak içimde bi canlı olacak dünyaya gelecek geceler boyu ağlayacak bunları düşünmekten uykular uyuyamadım . Evlilik yorucu geliyor mesleğim var işe gidip geliyorum bi de üzerine çocuk olsa düşünemiyorum çok korkuyorum yapamam gibi geliyor. Herkes olsun diye heves eder çocuk yapmak ister ben neden böyleyim ? Benim gibi olup bebeği dünyaya gelince değişen var mı ? Hamilelik süreciniz nasıl geçti? Erken gebelik testi aldım sabah yapıcam eğer ki hamileysem de iyi yönünden bakmak istiyorum Allah beni bu şekilde görmek istiyor nasibi bu zamanmış demek istiyorum ama yarın ne halde olurum bilemiyorum…