Anne olmak fedakarlık gerektirir hatta bazen hiç olmayı da gerektirir.

Sizin konularınızı biliyorum. Dediğiniz gibi malesef evliliğiniz de ki saygı yitmiş. Belki birbirinize bir şans daha verecek oğlunuz için toparlayım denecek evreyide geçmişsiniz.

Kendinizi biraz geri çekseniz eşinizle kavga etmek yerine sussanız tepkisiz olsanız belki anlar mı karşıdaki insan ne kadar kırgın yorgun ve bitik durumda olduğunuzu. Eşinizin yapısı buna müsaitmi bilmem ama genelde bir tarafın durgunlaşması kendini kapatması bazı kişilerin dikkatini çekiyor ve hataları dank edebiliyor.

Eğer her yolu denedim olmuyor olmayacak diyorsanız kendinizi düşünmeyip hala oğlunuzu düşündüğünüz ne kadar fedakar ne kadar kalbi güzel bir anne olduğunuz buradan belli. Bekara koca boşamak kolay. Size burdan boşanın desekte şu an bu duruma elverişli bir ortam değil.

Maddi sıkıntılar elbette var ama bunun yanında manevi çok zorluklar çekeceksiniz. Oğlunuzun en ilgiye, şefkate, ann-babasına ihtiyaç duyduğu an. Eğer evliliğiniz yürümeyecekse bile sizin yaptığınız gibi eşinizinde bir takım fedakarlıklar yapması gerek. Sakin kafayla konuşun. Şuan söz konusu evladınız ve onun gerilim hattından uzak mutlu,huzurlu bir ortama ihtiyacı var.

Sizi anlayamam belki ama anlamaya çalışıyorum çok zor bir durumdasınız çaresizliğinizi taa buradan hissediyorum. Ama sabretmeniz lazım. Evet annelik fedakarlık hatta hiç olmak...

Rabbim şu güzel ayın hürmetine yüzünüzü güldürsün evinize huzur evladınıza şafi ismiyle şifa versin. Sizin için dua edicem rabbim herşeye gücü yeten. Bol bol dua edin bol bol sabır çekin. Sabredin ki meyvelerini alabilesiniz. Inşallah siz ruh sağlığınızı yitirmeden herşey yoluna girer.
 

Amin inşallah çok teşekkür ederim. Tabi ki herkesin hayatında zorluklar var. Ben en berbat hayat benimki de demiyorum. Sadece bbeim kaldırabileceğimden fazlası yaşandı son iki gündür.
 
Sen vasat bir anne değilsin. Bunu sil kafandan. Sen çok iyi bir annesin. Oğlunda bir sorun olduğunu farkedip çözmeye çalışan, hatta bunun için kendinden vazgeçen bir kadınsın. Çok zor tahmin edebiliyorum. Senin kadar olmasa da zor bir çocuk annesi, şu anda da zor bir ergen annesiyim. Kendini suçlamaktan vazgeç.
Tüm bu zorlukların üzerine kötü giden bir evlilik seni alt üst etmiş. Karmakarışıksın ve kimse seni anlamadığı gibi destek de olmuyor.
Öncelikle bunun geçici bir süreç olduğunu kabul etmekle başlayabilirsin. İnan bana hepsi geçecek. Bitmeyecek. Şekil ve boyut değiştirecek ama geçecek. Oğlun senin ilgi ve desteğinle ilerleyecek. Ama sen bu süreçte sadece anne olacaksın. İnsan, kadın, eş, evlat, dost kimliklerini dolaba asarak başla. Kimseyi düşünme. Anne ve oğul olarak bu aşamaya adım at.
Aile apartmanında yaşadığını belirtmişsin. Bu süreçte eşin ailesinde kalabilir. Oturup konuşun. Akşamları gerektiği kadar oğluyla ilgilenip ailesinin evine gitsin. Bu süreçte sana bu şekilde destek olabilir. Oğlunuz için böyle bir evlilik sürdürebilirsiniz diye düşünüyorum.
Elbet birgün çalışıp kendi hayatını düzene koyana kadar anlaşma yapabilirsiniz. Bunu eşini affetmek istemediğini hissettiğim için önerdim.
Nacizane tavsiyelerim için umarım kırılmazsın.
Senin ve oğlun için dua edicem. Umarım bu zorlu süreçten geçmeye yetecek içindeki o gücü bulursun. Kolaylıklar diliyorum.
 

Çok teşekkür ederim. Oğlum iyi olacak biliyorum. En azından ben elimden geleni yapacağım, geçecek. İnşallah ben de iyi olurum...
 

Ben duymamaya çalışsam da insanı delirtecek ölçüde varlığını hatırlatıyor sağolsun. Gerçekten dediğiniz gibi zamanı varsa beklerim. Ama şu an öyle umutsuzum ki, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
 

Çok geçmiş olsun size de. Tebrik ediyorum ayrıca. Aksine zerre kadar iradem yoktur benim. Keşke olsaydı.
 
Amin inşallah çok teşekkür ederim. Tabi ki herkesin hayatında zorluklar var. Ben en berbat hayat benimki de demiyorum. Sadece bbeim kaldırabileceğimden fazlası yaşandı son iki gündür.
Son noktaya gelmişsiniz siz artık. Bir şey itiraf edeyim Ben bu forumda dertlerini yazan, konu açan biri değilim. Hatta tanıyanların hiç aklına gelmeyecek dertlerim var diyebilirim. Tam bittim dediğim yerden bir ışık doğdu bana bu akşam. Hatta hala şokunu yaşıyorum. Anlamsızca gülüyorum deli gibi:) Bazen en dibi görmeden çıkamıyor insan. Sizde bittim dediğiniz noktadasınız. İnşallah sizede bir ışık doğar tez zamanda.
 

Peki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
 
Peki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Sen değilsin ki konu
Sadece sen olsan zaten ihtiyacın yok ona
Bakarsın başının çaresine
Onun için kendini sorgulama
Şuanki şartlar bu ve sen yapman gerekeni yapıyorsun bitti
 
Bilemedim bana cok mantikli gelmedi , tabi ki en iyi sen bilirsin ama kesin teshis konmadan uzun ve pahali bir tedavi yontemi onermesi mantiksiz geliyor kuzu
Off bilemedim , bende bol bol dua edecegim senin icin

Kötü körüne emin olamam tabi. Ama iki üç seans şans verip gözlemleyeceğim. Oğlum ilk kez bir psikolog görüşmesinde mutluydu :) birebir görüşmede kahkaha sesleri geliyordu odadan. Anneme gidicem eve gidicem diye tutturmadı. Diğer görüşmelerde çok rahatsızdı ve görüşme bitmeden ağlayarak çıkmaya çalıştı odadan. Biraz da bu yüzden içim rahat. Oğlum mutluysa soru işaretleri silikleşiyor zihnimde.

Doğru ifade etmemiş de olabilirim. Ağlıyordum yazarken ne yazdım bilmiyorum da. Teşhisin kesinleşmemesinin sebebi şu, tüm bunlar tek bir teşhisin etkileri de olabilir ayrı ayrı ele alınması gereken durumlar da olabilir dedi. Ben size durum şu derim bu kolay olan. Ben size diyorum ki görüşmelerin ardından bir yol izleyelim. Zira bu uzun bir zaman alsa da kalıcı olmayan bir durum da olabilir diyor.
 
Keske en azindan senin yarin kadar sabirli, dirayetli olabilseydim cocuklarima.
Annelik kendinden surekli vererek buyuyen bir sey degil İdrak.
Surekli bir meliyim malıyım kipiyle gezme.
Vakti gelince her sey akip yolunu bulur.

Sen ogluna en iyi anne olabilecek bir kadinmissin ki yuzbinlerce bebek arasindan oglun sana evlat olmus.
Hem hic kimse mukemmel anne degil, oyle bir dunya yok.
Bazen öyle bir cildiriyorum ki beni gorsen kendine hatim indirirdin.

Ayrica o gun oyle bir sey yasamana ragmen oglunu tedaviye goturmen +100
Gercek cok takdir edilesi.

Birilerinden bir sey beklemekten nefret eden biri olsan da dunya kadar umudu barindiyorsun icinde, biliyorum.
İnsaallah umutlarin gercege donsun.
Hayal kirikliklarin uzak olsun.
 
Anladim , tabi boyle soyleyince mantikli geliyor kulaga
Peki esin tedavileri karsilayabilecek mi? Yetecek mi?
 

Yalnız atladığınız bir nokta var. Bu olaylar yaşanırken oğlum evde değildi. Hani hiçbir kavgaya ve rezilliğe şahit olmadı. O eve geldiğinde normal hale dönmüştü herkes. Eşimden şu an nefret ediyor olsam da asla oğlunun yanında sesini yükseltmez. Bırakın kavga etmeyi sesler de yükselmez. Oğlumun maruz kaldığı tek şey ki asla küçümsemiyorum bunu, hissedebileceği gerginlik. Huzursuzluk. Kavga gürültü rezillik görmedi asla. Hani kendimi camdan atarım yine de ona yaşatmam böyle bir ortamı.
 
Peki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Basa cikamazsin maalesef, sadece herşeye oldugu gibi ona da alisiyorsun, ama bu kabullenip mutlu olmak ve basa cikmak anlamina gelmiyor.. sadece zamanini bekliyorsun mecbursun fedakarlik yapmaya, kendini aciz gurursuz görmeye, hissetmeye oyle olmaya..ama icinde bir yerde biliyorsun ki bu durum eninde sonunda bitecek, belki evladin icin 10 yilin daha gidecek ama bitecek..elbette bu mecburluk insani kemiren, soğutan herşeyden en fazla da kendinden.. bilmeni isterim yalniz değilsin, bazilari biraz azini, biraz fazlasini, biraz degisigini yasiyor..
 
Peki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Ne alaka yahu , sen evladini seven , bilincli bir annesin , niye onursuz gurursuz olacakmissin , ne yasadigini bilemiyorum sadece tahmin edebiliyorum ama evladini bahane eden bir oadin diilsin sen
Burada konu acip da cocugum icin bosanmiyorum diyen kadinlar gibi de degilsin , bu dusunceleri sil at kafandan
 

Gittim kliniğe. İlaç da yazdı doktor. Ancak nasıl bir cenabetlikse bendeki, ilaç gelmiyor toplum sağlığı merkezine. Gelemedi bir türlü. Ucuz da bir şey değil ki eczaneden alayım. 400 TL bir kutusu. Hala bekliyorum ilacın gelmesini.
 

Dediğiniz gibi geri çekilmeyi susmayı başaramadım. Belki başarsaydım farklı olabilirdi. Ancak "neden susan ve alttan alan ben olayım. Yeterince zorluk çekmiyor muyum zaten" düşüncesi ya da egosu engel oldu bunu yapmama. Hatasız olduğumu asla söylemiyorum ama dün yaşananlarda üslubumu saymazsak hatalı değildim. He eşim birikmiş be patlamış mıdır belki. Ancak asla affedilebilir şeyler değil söylediği ve yaptıkları.
 

Çok teşekkür ederim neden kırılayım tüm yorumlar değerli benim için. Eşim annesine gidip kalmaz çünkü annesi ile anlaşamıyor. Bir de nedense ki bana çok onursuzca geliyor bu eylemi, inatla aynı evde kalmamızı istiyor. Gitmiyor. Keşke gitse.
 

Çok sevindim sizin adınıza. Bazı kadınlar mutlu olsun en azından:) inşallah bana da doğar o ışık. Piyango mu oynasam bilmiyorum ki.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…