- 4 Şubat 2017
- 2.097
- 1.538
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #41
Allah kimseyi çaresiz bırakmasın. Sınanmadığın bir konuda atıp tutmak kolaydır. İnsan bazı kişilerin sınavlarının zorluğunu ancak başına gelince anlıyor. Kimseye kulak asmayın. Evladınız için hayırlı olan neyse onu yaptırsın Rabbim size. Hakkınızda hayırlı olanı sizi mutlu edecek şekilde versin.
Çaresizliği çok iyi bilirim.
Siz bir de oğlunuz için çaresiz hissediyorsunuz.
Dilerim her şey sizin ve oğlunuz için yoluna girer. İnşallah geçici bir problemdir, bir an evvel de geçer.
Size sabır, güç ve çevrenizden anlayış, şefkat dilerim.
Bazen her şey o kadar karışıyor ki, sanki sesine kimse cevap vermiyor gibi hissediyorsun, yaprak bile oynamıyor.
Anne olmadığım için bilmem imkansız ama sizi nasıl çaresiz hissettirdiğini görebiliyorum.
Oğlunuza tekrar Allahtan şifa dilerim, size de huzur ve güç versin.
Idrak üzülme. Sağlığın yerinde lütfen kıymetini bil. Tamam cigerin çıkana kadar ağlamışsın yeter. Allaha şükür çocuğunun dermansız derdi yok. Her şerde bir hayır var inan bana. Ben yaşadığım bazı sıkıntılı dönemlerde dualarım kabul olmuyor diyordum. Zamanı varmış herşeyin. Zamanı var yani. Evet anlıyorum istemediğin bir evliliği sürdürmek ölüm gelir insana. Ama madem mecbursun bir süre, bütün enerjini oğluna ver. Eşin olacak kişiyi yok say. Görme duyma.
Bırakacaksın. Senin bütün konularını bütün yorumlarını biliyorum. Enerjini burdan alıyorum ben. Ben bıraktım 15 sene ictim. Midemde metaplazi çıktı. Doktor yasakladı. Şükür senin böyle bir durumun yok. Bırak düşünme sen iradelisin
Son noktaya gelmişsiniz siz artık. Bir şey itiraf edeyim Ben bu forumda dertlerini yazan, konu açan biri değilim. Hatta tanıyanların hiç aklına gelmeyecek dertlerim var diyebilirim. Tam bittim dediğim yerden bir ışık doğdu bana bu akşam. Hatta hala şokunu yaşıyorum. Anlamsızca gülüyorum deli gibi:) Bazen en dibi görmeden çıkamıyor insan. Sizde bittim dediğiniz noktadasınız. İnşallah sizede bir ışık doğar tez zamanda.Amin inşallah çok teşekkür ederim. Tabi ki herkesin hayatında zorluklar var. Ben en berbat hayat benimki de demiyorum. Sadece bbeim kaldırabileceğimden fazlası yaşandı son iki gündür.
Aileden değiliz ama ilgileniriz icabında
Sen ver telefonunu ben sana gece gündüz yazarım watşuptan olmaz mı :)
Çok güzel bir annesin sen
Oğlun hatta farkında olamasa da eşin de çok şanslı
Boşanmak kolay değil
Hiçbirimiz için değil
İş,güç,para,kariyer olsa da insan önce evladını düşünüyor
Yerinde olsaydım bende şuan senin yaptığını yapıyor olurdum eminim
Sen değilsin ki konuPeki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Bilemedim bana cok mantikli gelmedi , tabi ki en iyi sen bilirsin ama kesin teshis konmadan uzun ve pahali bir tedavi yontemi onermesi mantiksiz geliyor kuzu
Off bilemedim , bende bol bol dua edecegim senin icin
Anladim , tabi boyle soyleyince mantikli geliyor kulagaKötü körüne emin olamam tabi. Ama iki üç seans şans verip gözlemleyeceğim. Oğlum ilk kez bir psikolog görüşmesinde mutluydu :) birebir görüşmede kahkaha sesleri geliyordu odadan. Anneme gidicem eve gidicem diye tutturmadı. Diğer görüşmelerde çok rahatsızdı ve görüşme bitmeden ağlayarak çıkmaya çalıştı odadan. Biraz da bu yüzden içim rahat. Oğlum mutluysa soru işaretleri silikleşiyor zihnimde.
Doğru ifade etmemiş de olabilirim. Ağlıyordum yazarken ne yazdım bilmiyorum da. Teşhisin kesinleşmemesinin sebebi şu, tüm bunlar tek bir teşhisin etkileri de olabilir ayrı ayrı ele alınması gereken durumlar da olabilir dedi. Ben size durum şu derim bu kolay olan. Ben size diyorum ki görüşmelerin ardından bir yol izleyelim. Zira bu uzun bir zaman alsa da kalıcı olmayan bir durum da olabilir diyor.
Edilir ve sonra o sevgisiz ve kavga gürültülü çevrede psikolojik şiddete maruz kalarak büyüyen çocuklar topluma psikopat sosyopat kendi çocuklarına da aynını yaşatma potansiyeliyle katılırlar. Sözünü bile edemeyeceği rezillikler yaşanan bir evde kedi bile büyütülmez.
Basa cikamazsin maalesef, sadece herşeye oldugu gibi ona da alisiyorsun, ama bu kabullenip mutlu olmak ve basa cikmak anlamina gelmiyor.. sadece zamanini bekliyorsun mecbursun fedakarlik yapmaya, kendini aciz gurursuz görmeye, hissetmeye oyle olmaya..ama icinde bir yerde biliyorsun ki bu durum eninde sonunda bitecek, belki evladin icin 10 yilin daha gidecek ama bitecek..elbette bu mecburluk insani kemiren, soğutan herşeyden en fazla da kendinden.. bilmeni isterim yalniz değilsin, bazilari biraz azini, biraz fazlasini, biraz degisigini yasiyor..Peki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Ne alaka yahu , sen evladini seven , bilincli bir annesin , niye onursuz gurursuz olacakmissin , ne yasadigini bilemiyorum sadece tahmin edebiliyorum ama evladini bahane eden bir oadin diilsin senPeki içimi kemiren "sen bu kadar onursuz ve gurursuz bir kadın misin?" sorusu ne olacak. Nasıl başa çıkacağım ben bununla hiç bilmiyorum.
Zor oldu mu evet , ama benim en büyük destekcim eşim oldu Allah razı olsun , ben 6 ekim de biraktim ve aynı gün esimde birakti ki hiç aklında yokken , kendimi annemi (35 sene içmiş ve birakti ) , dayimi (30 sene içmiş ve birakti ) , kuzenimi (en hayret ettigim ve birakma konusunda kendime örnek aldığım , o da birakmissa demek ki birakabilen birşey bu diyerek) örnek aldım bu konuda , siyami ersek sigara biraktirma poliklinigine gittim , ilaç aldım, ilk kutu bitti ama bebek çalışmaları olduğu için terettud icinde kalarak kullandım, ikinci kutusunu da aldim ama 1 tane bile icmedim o kutudan ilacı, inan bana yapılabiliyor, kendin bile sasiriyorsun bu duruma hatta sonraları kiziyorsun kendine , aslında ne kadar büyük bir hatanın içinde oldugunu gormedigine bunca zaman.
Sizin konularınızı biliyorum. Dediğiniz gibi malesef evliliğiniz de ki saygı yitmiş. Belki birbirinize bir şans daha verecek oğlunuz için toparlayım denecek evreyide geçmişsiniz.
Kendinizi biraz geri çekseniz eşinizle kavga etmek yerine sussanız tepkisiz olsanız belki anlar mı karşıdaki insan ne kadar kırgın yorgun ve bitik durumda olduğunuzu. Eşinizin yapısı buna müsaitmi bilmem ama genelde bir tarafın durgunlaşması kendini kapatması bazı kişilerin dikkatini çekiyor ve hataları dank edebiliyor.
Eğer her yolu denedim olmuyor olmayacak diyorsanız kendinizi düşünmeyip hala oğlunuzu düşündüğünüz ne kadar fedakar ne kadar kalbi güzel bir anne olduğunuz buradan belli. Bekara koca boşamak kolay. Size burdan boşanın desekte şu an bu duruma elverişli bir ortam değil.
Maddi sıkıntılar elbette var ama bunun yanında manevi çok zorluklar çekeceksiniz. Oğlunuzun en ilgiye, şefkate, ann-babasına ihtiyaç duyduğu an. Eğer evliliğiniz yürümeyecekse bile sizin yaptığınız gibi eşinizinde bir takım fedakarlıklar yapması gerek. Sakin kafayla konuşun. Şuan söz konusu evladınız ve onun gerilim hattından uzak mutlu,huzurlu bir ortama ihtiyacı var.
Sizi anlayamam belki ama anlamaya çalışıyorum çok zor bir durumdasınız çaresizliğinizi taa buradan hissediyorum. Ama sabretmeniz lazım. Evet annelik fedakarlık hatta hiç olmak...
Rabbim şu güzel ayın hürmetine yüzünüzü güldürsün evinize huzur evladınıza şafi ismiyle şifa versin. Sizin için dua edicem rabbim herşeye gücü yeten. Bol bol dua edin bol bol sabır çekin. Sabredin ki meyvelerini alabilesiniz. Inşallah siz ruh sağlığınızı yitirmeden herşey yoluna girer.
Sen vasat bir anne değilsin. Bunu sil kafandan. Sen çok iyi bir annesin. Oğlunda bir sorun olduğunu farkedip çözmeye çalışan, hatta bunun için kendinden vazgeçen bir kadınsın. Çok zor tahmin edebiliyorum. Senin kadar olmasa da zor bir çocuk annesi, şu anda da zor bir ergen annesiyim. Kendini suçlamaktan vazgeç.
Tüm bu zorlukların üzerine kötü giden bir evlilik seni alt üst etmiş. Karmakarışıksın ve kimse seni anlamadığı gibi destek de olmuyor.
Öncelikle bunun geçici bir süreç olduğunu kabul etmekle başlayabilirsin. İnan bana hepsi geçecek. Bitmeyecek. Şekil ve boyut değiştirecek ama geçecek. Oğlun senin ilgi ve desteğinle ilerleyecek. Ama sen bu süreçte sadece anne olacaksın. İnsan, kadın, eş, evlat, dost kimliklerini dolaba asarak başla. Kimseyi düşünme. Anne ve oğul olarak bu aşamaya adım at.
Aile apartmanında yaşadığını belirtmişsin. Bu süreçte eşin ailesinde kalabilir. Oturup konuşun. Akşamları gerektiği kadar oğluyla ilgilenip ailesinin evine gitsin. Bu süreçte sana bu şekilde destek olabilir. Oğlunuz için böyle bir evlilik sürdürebilirsiniz diye düşünüyorum.
Elbet birgün çalışıp kendi hayatını düzene koyana kadar anlaşma yapabilirsiniz. Bunu eşini affetmek istemediğini hissettiğim için önerdim.
Nacizane tavsiyelerim için umarım kırılmazsın.
Senin ve oğlun için dua edicem. Umarım bu zorlu süreçten geçmeye yetecek içindeki o gücü bulursun. Kolaylıklar diliyorum.
Son noktaya gelmişsiniz siz artık. Bir şey itiraf edeyim Ben bu forumda dertlerini yazan, konu açan biri değilim. Hatta tanıyanların hiç aklına gelmeyecek dertlerim var diyebilirim. Tam bittim dediğim yerden bir ışık doğdu bana bu akşam. Hatta hala şokunu yaşıyorum. Anlamsızca gülüyorum deli gibi:) Bazen en dibi görmeden çıkamıyor insan. Sizde bittim dediğiniz noktadasınız. İnşallah sizede bir ışık doğar tez zamanda.